Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt III RC 321/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lipca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Kole Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Pietruszka

Protokolant: st. sekr. sąd. Jolanta Grygielska

po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2019 roku w Kole

sprawy z powództwa A. M.

przeciwko C. M.

o alimenty

I.  Oddala powództwo,

II.  Przyznaje od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kole adwokatowi B. F. kwotę 1.476,00 zł (w tym VAT) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu,

III.  Zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 60,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

S ę d z i a :

Agnieszka Pietruszka

Sygn. akt III RC 321/18

UZASADNIENIE

Powódka – A. M. wniosła o zasądzenie od pozwanego C. M. alimentów w wysokości po 500 zł miesięcznie począwszy od dnia wniesienia pozwu. W uzasadnieniu wskazała, iż ma 82 lata i aktualnie zamieszkuje w A., gdzie posiada służebność mieszkania. Nie ma żadnego majątku osobistego, który mógłby posłużyć do zaspokojenia jej potrzeb życiowych. Powódka jest wdową i ma dwoje dorosłych dzieci : K. M. oraz pozwanego, który nie utrzymuje z nią kontaktów i nie pomaga jej finansowo. Obecnie powódka znalazła się w niedostatku. Utrzymuje się wyłącznie z renty w wysokości 1.239,68 zł netto, nie uwzględniając dodatku kombatanckiego i dodatku pielęgnacyjnego. Do jej miesięcznych kosztów utrzymania zaliczają się: wyżywienie - 500/600 zł, koszty ubrań 100/150 zł miesięcznie, energia elektryczna około 200/250 zł na 2 miesiące, telefon 50 zł, kosmetyki i środki higieny około 150 zł, leki około 450/550 zł, wywóz nieczystości oraz opłata za dostawę wody około 40 zł na 2 miesiące, ubezpieczenie mieszkania około 180 zł rocznie. Nadto ponosi koszty ogrzewania w kwocie ponad 5.500 zł rocznie. Powódka posiada samochód, którym dojeżdża do sklepu, bądź też którym córka dowozi ją na wizyty lekarskie. Koszty związane z utrzymaniem pojazdu wynoszą około 600-700 zł rocznie, a około 150/200 zł wydaje na paliwo. Powódka leczy się przewlekle z powodu nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca, miażdżycy, zmian zwyrodnieniowych, pogorszenia ostrości wzroku, przewlekłego zapalenia błony śluzowej jamy nosowej i gardła, skrzywienia przegrody nosa, nietrzymania moczu, głuchoty. Ze względu na w/w dolegliwości ponosi koszty wizyt lekarskich w tym: wizyta u ortopedy – 120 zł co 2 miesiące, wizyta u psychiatry – 100 zł co 2 miesiące. Nadto powódka co 2 miesiące jest dowożona przez córkę do S. na wizyty kardiologiczne, a także co 2 tygodnie na kontrole ortopedyczne. Z powodu licznych dolegliwości raz w roku korzysta z sanatorium. W zależności od tego czy koszty te są refundowane częściowo , czy też musi je pokryć w całości, wiąże się to z wydatkiem w granicach od 420 do 970 zł. Raz na dwa lata dokonuje zakupu okularów za kwotę około 350 zł. Powódka ponosi także koszty leczenia stomatologicznego w wysokości około 200/300 zł rocznie. W ostatnim czasie poniosła dodatkowo koszty leczenia kanałowego ( 1.800 zł ) i odbudowy 3 zębów ( po 600 zł każdy). Według powódki, sytuacja finansowa i majątkowa pozwanego pozwala na orzeczenie alimentów w żądanej wysokości.

Pozwany – C. M. wniósł o oddalenie powództwa w całości, podnosząc iż powódka nie udowodniła, że znajduje się w niedostatku. Pozwany podniósł, iż na rzecz powódki jest ustanowiona nieodpłatna służebność mieszkania oraz nieruchomość gruntowa. Od 2017 r. właścicielami nieruchomości, na której ustanowiona jest służebność, są małżonkowie A. i A. C., oraz w udziale ½ córka powódki K. M.. Zdaniem pozwanego, to względem tych osób powódka winna skierować ewentualne roszczenia dotyczące ponoszenia kosztów utrzymania nieruchomości. C. M. podał nadto, iż pracuje jako kierowca w transporcie międzynarodowym. Otrzymuje wynagrodzenie w kwocie około 1.750 zł netto miesięcznie. Dodatkowo otrzymuje diety na wyżywienie, artykuły higieniczne oraz koszty noclegów i stanowi to kwotę około 4.000 zł miesięcznie. Pozwany wspólnie z żoną prowadzą poza tym gospodarstwo rolne o powierzchni 1.8200 ha. Z tego tytułu pobiera dopłaty unijne w kwocie około 2.000 zł na rok. Ze względu na stan zdrowia swój i żony, a także pracę zarobkową nie prowadzi hodowli. W 2018r. uzyskał dochód w kwocie 889 zł za sprzedaż pszenicy oraz 1.060,58 zł za sprzedaż pszenżyta. Na zakup nawozów sztucznych oraz środków ochrony roślin przeznacza około 2.000 zł rocznie i tyle samo na paliwo do ciągnika. Na utrzymanie swoje i niepracującej zawodowo żony pozwany dysponują więc dochodem w wysokości po 2.850 zł miesięcznie na osobę.

Sąd ustalił co następuje :

A. M. ma 83 lata. Utrzymuje się z renty rodzinnej, która wraz z dodatkiem kombatanckim, ryczałtem energetycznym, dodatkiem pielęgnacyjnym i dodatkiem kompensacyjnym wynosi od 01.03.2019 r. - 1.990,51 zł netto miesięcznie. We wcześniejszym okresie tj. od 01.03.2018 r. świadczenie wynosiło 1.917,85 zł. Powódka posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, które zostało wydane na stałe.

(dowód: decyzje ZUS o waloryzacji renty rodzinnej z dnia 01.03.2017 r. k.10, z dnia 01.03.2018r. k.262 oraz z dnia 01.03.2019 r. k.265, orzeczenia o stopniu niepełnosprawności k.96-97)

Powódka mieszka sama i ponosi koszty związane ze swoim utrzymaniem. Na wyżywienie wydaje około 600 zł miesięcznie, na zakup środków higienicznych i chemicznych około 150 zł miesięcznie. Reguluje też opłaty za usługi telekomunikacyjne ( 50 zł ) oraz za energię elektryczną (200-170 zł za 2 miesiące ) i wodę (40 zł za 2 miesiące). Powódka opłaca również należności za odpady oraz za wywóz nieczystości płynnych.

A. M. ponosi także koszty związane z zakupem opału. W sezonie grzewczym kupuje 8 ton ekogroszku. W ubiegłym sezonie córka K. dołożyła jej na ten cel 1 tys. zł.

(dowód: dokumenty dostawy wyrobów węglowych k.11 oraz k.14 i 19, paragony fiskalne z dnia 14.08.2018 r. k.13 oraz z dnia 18.09.2018 r. k. 16 dotyczące zakupu eko-groszku, dokumenty wydania z dnia 14.08.2018 r. k.15 oraz z dnia 18.09.2018 r. k.17-18, faktury za okres od 10.02.2017 r. do 24.10.2017 r. k.20-21 oraz k.23 ; paragony fiskalne k.69-79, polecenia przelewów k.81-83, faktury VAT za energię elektryczną k.84-87, faktury za wodę k.88-89, odcinki od wpłat k.90-92, faktura VAT nr (...) z dnia 01.09.2018 r. k.92v, pokwitowania k.93, dowód wpłaty k.94, faktura VAT nr (...) z dnia 13.07.2018 r. k.95 )

A. M. leczy się zarówno w ramach ubezpieczenia jak i prywatnie. W związku z dolegliwościami zdrowotnymi wymaga stałego przyjmowania leków oraz stałej opieki medycznej. Nie jest zdolna do samodzielnej egzystencji i wymaga pomocy innych osób

Powódka leczy się w poradni kardiologicznej, cierpi na dławicę piersiową. Ma usunięty pęcherzyk żółciowy. Stwierdzono u niej również boczne skrzywienie kręgosłupa oraz zmiany zwyrodnieniowe, w związku z czym ma problemy z poruszaniem, trudno jest jej samej się ubrać, rozwiesić pranie. Ponadto A. M. ma problemy ginekologiczne, a kontrole lekarskie są wyznaczane 2 razy do roku. Niezależnie od powyższego powódka leczy się także w poradniach: okulistycznej, laryngologicznej, ortopedycznej, neurologicznej i urologicznej. Wizyta u ortopedy kosztuje 120-130 zł. Od 2003 r. powódka leczy się również psychiatrycznie z uwagi na zaburzenia depresyjne. Za wizytę u psychiatry płaci 100 zł. Nadto powódka z reguły co 2 miesiące jest dowożona przez córkę do S. na wizyty u kardiologa, przy czym ostatni raz była na kontroli w kwietniu br. U neurologa natomiast ostatni raz była w marcu br. Kontrole ortopedyczne odbywają się w K.. U powódki rozpoznano także nadciśnienie tętnicze, chorobę niedokrwienną serca, miażdżycę, pogorszenie ostrości wzroku, przewlekłe zapalenie błony śluzowej jamy nosowej i gardła, skrzywienie przegrody nosa, nietrzymanie moczu, głuchotę przewodzeniową i czuciowo-nerwową.

Powódka nosi aparat słuchowy, który wymaga wymiany. Nowy aparat kosztuje około 3,5 tys. zł, przy czym powódka musi dopłacić 2 tys. zł. W czerwcu br. A. M. korzystała z rehabilitacji w ramach NFZ. Ponadto powódka korzysta z prywatnego leczenia stomatologicznego. Na odbudowę protetyczną 3 zębów przeznaczyła kwotę 1.800 zł. A. M. miała też operację zaćmy, a obecnie ma problemy z plamką żółtą i nie widzi na prawe oko. Na zakup okularów korekcyjnych przeznaczyła ostatnio 300 zł. Powódka w miarę możliwości korzysta z leczenia sanatoryjnego. W zależności od tego czy koszty te są refundowane częściowo , czy też musi je pokryć w całości, wiąże się to z wydatkiem w granicach od 420 do 970 zł

(dowód: zeznania świadka K. M. k.297-298, faktura z dnia 13.01.2017 r. k.22, zaświadczenie lekarskie z dnia 08.11.2018 r. k.98 oraz z dnia 16.06.2010 r. k.104 oraz z dnia 13.11.2018r. k.109, informacja dla lekarza kierującego k.99 oraz k.108, opis zdjęcia rtg kręgosłupa z dnia 21.10.2016 r. k.100, historia zdrowia i choroby poradni O. k.101, karta informacyjna z dnia 25.10.2004 r. k.102, wynik badania k.103, opinie o stanie zdrowia z dnia 31.10.2017 r. oraz z dnia 05.06.2018 r. k.105-107, potwierdzenie opłaty uzdrowiskowej k.110, faktura VAT z dnia 11.06.2018 r. k.111, faktura VAT z dnia 22.02.2017 r. k.263 oraz częściowo zeznania powódki k.298v-299)

Powódka na zakup leków i wyrobów medycznych w 2018 roku przeznaczyła : w styczniu kwotę 485,09 zł, w lutym - 157,36 zł, w marcu- 229,36 zł, w kwietniu - 345,44 zł, w maju- 269,51 zł, w czerwcu 76,76 zł, w lipcu - 96,21 zł, w sierpniu - 104,54 zł, we wrześniu- 318,59 zł, w październiku -111,31 zł, a w listopadzie - 144,28 zł.

(dowód: faktury VAT za okres od 12.04.2018 r. do dnia 06.11.2018 r. k.24-43, faktura VAT za okres 05.01.2018 r. do 27.04.2018 r. k.45-68 )

Córka powódki K. M. jest właścicielką lokalu, w którym zamieszkuje A. M.. Utrzymuje się ze świadczenia rentowego , które wynosi 1.280 zł. K. M. zamieszkuje w K. (około 10 km od A.). Od około roku sprawuje nad matką stałą opiekę. Pierze, sprząta, gotuje obiady, w sezonie grzewczym zajmuje się także paleniem w piecu. Śniadanie i kolację powódka przygotowuje sobie samodzielnie. Powódka do palenia często wynajmuje także pomocnika, płacąc za godzinę 20 zł. Zanim zostanie uruchomione centralne ogrzewanie, powódka korzysta z kuchni węglowej.

(dowód: zeznania świadka K. M. k.297-298 , częściowo zeznania powódki k.298v-299)

A. M. wspólnie z nieżyjącym już mężem przekazała umową darowizny z dnia 05.02.1993 r., na rzecz syna i córki, własność w udziałach wynoszących po ½ dla każdego z nich, zabudowanej nieruchomości położonej w A.. Obdarowani ustanowili natomiast na ich rzecz na w/w nieruchomości dożywotnią, bezpłatną służebność osobistą polegającą na prawie korzystania z budynku mieszkalnego, budynku inwentarsko-składowego, budynku gospodarczego i garażu.

(dowód: akta I C 1157/15 Sądu Rejonowego w Kole, kopia aktu notarialnego k.294-296)

Sąd Rejonowy w Kole postanowieniem z dnia 24.07.2012 r. dokonał zniesienia współwłasności tej nieruchomości i przyznał K. M. działki nr: (...) oraz wyodrębniony lokal mieszkalny nr (...). Z kolei C. M. Sąd przyznał na własność działki nr: (...) oraz wyodrębniony lokal mieszkalny nr (...). Nadto Sąd postanowił pozostawić we współwłasności K. M. i C. M. po ½ części działkę nr (...).

(dowód: akta I C 1157/15 Sądu Rejonowego w Kole, odpis postanowienia Sądu Rejonowego w Kole z dnia 24.07.2012 r. k.292-293)

Lokal, który został przyznany na własność K. M. zajmowała A. M. i jej mąż. K. M. zamieszkiwała w swoim mieszkaniu w K.. Drugi z lokali zajmował wspólnie z rodziną C. M.. Pozwany w 2014 r. , ze względna na konflikt z matką, sprzedał należący do niego lokal łącznie z udziałami w nieruchomości wspólnej na rzecz córki E. S. i jej męża.

(dowód: wyrok z dnia 28.08.2009 r. k.289 , wyrok z dnia 23.10.2000 r. k.280akta I C 1157/15 Sądu Rejonowego w Kole)

A. M. po śmierci męża zamieszkiwała nadal w lokalu należącym do córki oraz korzystała z pomieszczeń gospodarczych położonych na jej nieruchomości. Powódka wystąpiła na drogę sądową przeciwko małżonkom S. o wydanie jej do korzystania budynku inwentarsko-składowego, budynku gospodarczego, garażu oraz jednej izby mieszkalnej. Wyrokiem z dnia 06.09.2016 r. Sąd nakazał małżonkom S., aby udostępnili A. M. do korzystania pomieszczenie na parterze budynku inwentarsko- składowego znajdującego się na działce (...) oraz zakazał im czynienia A. M. jakichkolwiek przeszkód z korzystania z wyżej opisanego pomieszczenia a także drogi dojazdowej i podwórka. Apelacje stron zostały oddalone. E. i P. S. sprzedali w/w nieruchomość małżonkom C..

(dowód: zeznania świadka K. M. k.297-298 ; akta I C 1157/15 Sądu Rejonowego w Kole, kopia wyroku Sądu Rejonowego w Kole z dnia 06.09.2016 r. w sprawie I C 1157/15 k.127; częściowo zeznania powódki k.298v-299 )

C. M. wraz z żoną zamieszkują obecnie w domu będącym własnością syna. Pozwany pozostaje w konflikcie z powódką.

( dowód : zaświadczenia Burmistrza Miasta i Gminy P. z dnia 25.11.2016 r. i z dnia 25.09.2017 r. k.154-155 ; zeznania pozwanego k.299-300)

Pozwany pracuje jako kierowca w transporcie międzynarodowym. Jego wynagrodzenie wynosi 1.800 zł netto, przy czym poza wynagrodzeniem pozwany otrzymuje diety , które wynoszą średnio miesięcznie około 4 tys. zł. Pozwany i jego małżonka są również współwłaścicielami gospodarstwa o powierzchni 1,82 ha, z tego 1,47 ha przeliczeniowych, w związku z czym pobierają dopłaty w kwocie około 800 zł rocznie. Małżonka pozwanego jest ubezpieczona w KRUS-ie. O. borykają się z problemami zdrowotnymi.

(dowód: zaświadczenie Burmistrza Miasta i Gminy P. z dnia 05.02.2019 r. k.148, potwierdzenie przelewy k.149-150 ; decyzja ustalająca wymiar podatku rolnego k.203-204 ; dokumenty leczenia k.225-242 ; zaświadczenie PHU (...) z dnia 05.03.2019 r. k.249 ; informacja o przychodach PIT 11 k.250-251 ; potwierdzenie ubezpieczenia k.281, informacja o wypłaconych dietach z dnia 08.07.2019 r. k.286 , zaświadczenie ZUS z dnia 19.07.2019 r. k.287, zaświadczenie Centrum Medycznego (...) k.288 , zeznania pozwanego k.299-300)

Sąd zważył co następuje :

Powódka A. M. wniosła o ustalenie alimentów od swego syna C. M. w kwocie 500 zł miesięcznie.

Stosownie do art. 128 kro obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Pokrewieństwo oznacza istnienie stosunku opartego na pochodzeniu od wspólnego przodka. Powódka i pozwany jako matka i syn są krewnymi w linii prostej w rozumieniu art. 61 7 kro. Zgodnie zaś z art. 129 § 1 kro obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych – obciąża bliższych stopniem przed dalszymi. Wobec tego obowiązek utrzymania rodziców obciąża dzieci, które należą do grupy zstępnych, albowiem łączy ich najbliższy stopień pokrewieństwa.

Jak wynika z art. 133 § 2 kro poza wypadkiem obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, uprawnionym do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. Pojęcie niedostatku było szczegółowo analizowane w orzecznictwie Sądu Najwyższego oraz doktrynie i odnosi się ono nie tylko do takiego stanu gdy uprawniony do alimentacji nie posiada żadnych środków utrzymania, lecz określa także i taką sytuację materialną osoby uprawnionej, gdy nie może ona w pełni zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb ( orzeczenie SN z 29.09.1958 r. 2 Cr 817/57 , OSPiKA 1959/11/294 ). Jednocześnie, w orzeczeniach Sądu Najwyższego wyraźnie zaznaczono, że zaspokojenie potrzeb każdego człowieka powinno nastąpić przede wszystkim z jego własnych środków. Dotyczy to dochodów z pracy, majątku, świadczeń z ubezpieczenia lub zabezpieczenia społecznego. Do środków tych zalicza się także renty przyznane na podstawie art. 444 , 446 § 2 art. 903-907 kc oraz z umowy o dożywocie ( art. 908 kc ). Za osoby znajdujące się w niedostatku należy zatem uważać osoby, które własnymi siłami nie są w stanie zaspokoić usprawiedliwionych potrzeb z uzyskiwanych dochodów.

W realiach niniejszej sprawy Sąd uznał, iż brak jest podstaw do ustalenia świadczeń alimentacyjnych na rzecz powódki, albowiem nie znajduje się ona w niedostatku. Bezspornym jest, iż świadczenie rentowe otrzymywane przez A. M. wynosi 1.604,15 zł brutto miesięcznie. Podkreślić przy tym należy , iż dla oceny sytuacji finansowej powódki nie sposób pomijać dodatków, które ma wypłacane wraz z rentą, a które łącznie wynoszą 648,73 zł brutto. W konsekwencji powódka na zaspokojenie swoich potrzeb dysponuje miesięcznie kwotą 2.252,88 zł brutto tj. 1.990,51 zł netto, i w ocenie Sądu kwota ta wystarcza na zaspokojenie wszystkich potrzeb powódki , nawet jeśli ma się na uwadze wydatki jakie powódka ponosi ze względu na swój stan zdrowia. Należy przy tym zauważyć, iż Sąd nie kwestionuje wydatków powódki związanych z leczeniem, w szczególności wydatków ponoszonych na prywatne wizyty i kontrole lekarskie. Mając na uwadze powszechnie znaną sytuację w publicznej służbie zdrowia zrozumiałym jest fakt, iż osoby borykające się z różnymi schorzeniami nie oczekują na wizytę lekarską w ramach ubezpieczenia, która nierzadko jest bardzo odległa czasowo, lecz korzystają z prywatnej praktyki lekarskiej. Jednocześnie zauważyć należy, iż postępowanie dowodowe nie wykazało, aby powódka korzystała z porad lekarskich ze wskazywaną przez nią częstotliwością. Zeznania samej powódki jak i świadka wskazują bowiem, iż wizyty u poszczególnych specjalistów mają miejsce rzadziej niż co 2 miesiące. Również wydatki ponoszone na zakup leków nie wynoszą tak jak twierdzi powódka "od 500 zł wzwyż" miesięcznie. Przedłożone przez powódkę faktury dotyczą okresu od stycznia do listopada 2018 r. , a zatem prawie całego roku i tylko w jednym miesiącu tj. w styczniu wyniosły one ponad 480 zł. W tej sytuacji , zdaniem Sądu, wydatki związane z leczeniem ( tj. koszty ewentualnych wizyt lekarskich , koszty zakupu leków ) powódka jest w stanie ponieść samodzielnie. Oczywistym jest , iż w wydatkach związanych z leczeniem pojawiają się niejednokrotnie dodatkowe wydatki związane np. z wyjazdem do sanatorium, leczeniem stomatologicznym. Mając na uwadze wysokość świadczenia otrzymywanego przez powódkę należy stwierdzić, iż właściwie gospodarując swoimi dochodami, jest ona w stanie pokryć również te dodatkowe wydatki. Najlepiej może świadczyć o tym choćby fakt , iż powódka mimo ponoszenia znacznych wydatków na leczenie już od wielu lat, do chwili obecnej nie posiada żadnych zobowiązań finansowych w postaci choćby kredytów czy też pożyczek.

Oddalając przedmiotowe powództwo, Sąd miał również na uwadze, że A. M. przysługuje nieodpłatna służebność osobista, ustanowiona w związku z przekazaniem przez nią nieruchomości na rzecz syna i córki. Wprawdzie obecnie tylko córka powódki pozostaje współwłaścicielką nieruchomości, albowiem pozwany swoją część zbył, nie zmienia to jednak faktu, że służebność w dalszym ciągu obciąża całą nieruchomość. Najlepszym tego dowodem jest sprawa I C 1157/15, w toku której Sąd uznał , iż "nowi współwłaściciele" powinni realizować służebność poprzez udostępnienie A. M. pomieszczenia na parterze budynku inwentarsko - składowego. Sąd zarazem uznał , że powódka w dostatecznym rozmiarze korzysta ze służebności, która realizowana jest przez jej córkę K. M.. Służebność ta zaś w zgodzie z ustaleniami poczynionymi w umowie darowizny jest nieodpłatna. W konsekwencji więc powódka nie ma obowiązku ponoszenia jakichkolwiek opłat związanych z korzystaniem z nieruchomości ( jak np. opłaty za energię, koszty ogrzewania ), co jednak czyni. Skoro zatem powódka nie korzysta z przysługującej jej służebności z własnej woli, to ewentualne konsekwencje z tym związane, jak np. fakt że powódce okresowo nie starcza na pokrycie wszystkich wydatków związanych ze swoim utrzymaniem, nie może obciążać pozwanego.

Sąd oddalił wniosek o zwrócenie się o udostępnienie dokumentacji medycznej oraz udzielenie terminu celem przedłożenia dokumentów ze spraw karnych prowadzonych przeciwko pozwanemu, albowiem zmierzałoby to jedynie do przedłużenia postępowania, a poza tym dokumentacja medyczna dotycząca pozwanego, jak również wspomniane dokumenty ze spraw karnych nie były niezbędne do rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

W tym stanie rzeczy, na podstawie cytowanych przepisów, orzeczono jak w pkt I wyroku.

Z uwagi na ustalenie , iż powódka nie znajduje się w niedostatku, okoliczności dotyczące możliwości zarobkowych pozwanego, jego sytuacji rodzinnej oraz stanu zdrowia, nie wymagają szczegółowej analizy.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu orzeczono na podstawie § 8 pkt 4 w zw. z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu ( Dz.U.2019.18).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 kpc, zasądzając od powódki na rzecz pozwanego kwotę 60 zł, na którą składa się wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego, przy czym należy zauważyć , iż omyłkowo zastosowano stawkę według rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, podczas gdy winno ono zostać ustalone zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Sędzia

Agnieszka Pietruszka