Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kow 1975/14s

POSTANOWIENIE

Dnia 2 stycznia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Toruniu III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonaniem Orzeczeń Karnych w składzie:

Przewodniczący: Sędzia S.O. Mirosław Maleszka

po rozpoznaniu skargi G. N., s. E.

na decyzję Dyrektora Aresztu Śledczego z dnia 9 grudnia 2014 roku o ukaraniu kara dyscyplinarną w postaci nagany

na podstawie art. 7 § 5 kkw

postanawia

I.  Uchylić zaskarżoną decyzję;

II.  Zwolnić skazanego od zapłaty wydatków postępowania, którymi obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2014 roku skazany został ukarany karą dyscyplinarną w postaci nagany za „ niszczenie mienia kwaterunkowego z premedytacją”.

Skazany został zapoznany z decyzją, jej uzasadnieniem, został pouczony o możliwości i sposobie zaskarżenia decyzji. W toku postępowania o wymierzenie kary był wysłuchany.

W swojej skardze – złożonej w terminie zawitym 7 dni – skazany zakwestionował swoje sprawstwo, co więcej zanegował, by w ogóle prowadził rozmowę z wychowawcą na temat zdarzenia w postaci uszkodzenia gniazdka antenowego. Skazany twierdził, że po powrocie do celi mieszkalnej pozyskał informację, że gniazdko antenowe zostało wymienione przez elektryka, bowiem nie umożliwiało odbioru wszystkich programów telewizyjnych.

Sąd Penitencjarny zważył co następuje:

Nie sposób kwestionować sprawstwa skazanego , skoro w rozmowie z wychowawcą przyznał, iż zdemontował gniazdko, gdyż, „ nie odbierały wszystkie programy telewizyjne”. Stanowisko skazanego wyżej zaprezentowane potwierdza zapis wniosku o wymierzenie kary dyscyplinarnej jak i notatka zastępcy kierownika działu ochrony z 22 grudnia 2014 r. Zgodnie z treścią tego ostatniego dokumentu skazany poinformował jego autora , iż „zdemontował gniazdo z uwagi na słaby odbiór telewizora gdyż nie posiada oryginalnego kabla i podłączył swój telewizor na „krótko””.

W swojej skardze skazany rozmija się z prawdą.

Niszczyć mienie można także z zamiarem ewentualnym. Skazany demontując gniazdko i dokonując łączenia telewizora „ na krótko” po prostu nie mógł nie godzić się na jego niszczenie. Jednak trudno mówić, o premedytowanym działaniu skazanego. Skazany nie premedytował czynu, skoro co najwyżej godził się na uszkodzenie gniazdka antenowego. Skazany chciał osiągnąć inny cel niż zniszczenie mienia, chciał podłączyć telewizor „na krótko” w celu uzyskania dostępu do większej ilości programów. Nie sposób przyjąć, że premedytował niszczenie mienia kwaterunkowego, skoro zamiar premedytowany (dolus premeditatus) obejmuje nie tylko sposób realizacji celu ale także sam cel. W sprawie niniejszej celem nie było niszczenie mienia, a usprawnienie funkcjonowania telewizora. Brak tym samym podstaw do przyjęcia, że skazany dopuścił się „niszczenia mienia kwaterunkowego z premedytacją”. To skłania do uchylenia zaskarżonej decyzji (zmiany jej poprzez odstąpienie od ukarania).

Brak podstaw do decyzji następczej w postaci przekazania sprawy do ponownego rozpoznania. Minimalny stopień złej woli skazanego , szkodliwości czynu uprawnia do wydania decyzji reformatoryjnej jak w niniejszym orzeczeniu.

O kosztach orzeczono na mocy art. 624§1 kpk w zw. z art. 1§2 kkw.

(...)