Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2019 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący : SSR Magdalena Piątkowska

Ławnicy: Stanisława Gawlik, Leokadia Krzemińska

Protokolant : Karolina Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2019 roku w Ś.

sprawy z powództwa G. K.

przeciwko MeterTest Sp z o.o. z siedzibą w Ś.

o odszkodowanie

I.  zasądza od strony pozwanej MeterTest Sp z o.o. z siedzibą w Ś. na rzecz powoda G. K. kwotę 4 950 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 21.05.2019 roku do dnia zapłaty;

II.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

III.  zasądza od strony pozwanej MeterTest Sp z o.o. z siedzibą w Ś. na rzecz powoda G. K. kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV.  nakazuje pozwanemu uiścić na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w (...) kwotę 247,50 zł tytułem opłaty od pozwu, od której powód był ustawowo zwolniony.

UZASADNIENIE

Powód G. K. wniósł pozew przeciwko (...) sp. z o.o. z/s w Ś. domagając się zasądzenia kwoty 4.950 zł. tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu i kosztami procesu w pozwie wskazanymi. W uzasadnieniu powód przytoczył okoliczności związane ze swoim zatrudnieniem i wskazał, że wobec otrzymania oferty pracy od innego pracodawcy dającej mu szansę na rozwój zawodowy, powód złożył w dniu 28 lutego 2019r. oświadczenie o rozwiązaniu łączącej strony umowy o pracę za trzymiesięcznym wypowiedzeniem. Powód podniósł, iż od daty złożenia oświadczenia odczuł radykalną zmianę nastawienia do jego osoby, a w dniu 29 kwietnia 2019r. ,kiedy przebywał na zwolnieniu lekarskim otrzymał od strony pozwanej oświadczenie o rozwiązaniu umowy przez pracodawcę bez wypowiedzenia wobec nieusprawiedliwienia nieobecności i niestawienia się w pracy w dniach 8,9.04.2019r. Powód potwierdził, iż w dniach tych nie było go w pracy wskazując jednak, iż wywołane było to niezależnymi od niego przyczynami, a o samych nieobecnościach pracodawca był uprzedzony ( 8.04) wcześniej oraz poinformowany w godzinach rannych (9.04.). Po powrocie do pracy w dniu 10.04 powodowi nie sygnalizowano błędów w jego postępowaniu odnośnie sposobu usprawiedliwienia czy samych nieobecności. Powód uznał złożone mu oświadczenie jako odwet za rozwiązanie umowy o pracę.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu strona pozwana przyznała okoliczności związane ze złożonym powodowi oświadczeniem o rozwiązaniu umowy o pracę wskazując, iż przyczyna rozwiązania umowy była prawdziwa i rzeczywista. Powołano §2 rozporządzenia (...) z dnia 15 maja 1996 roku w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikowi zwolnień od pracy. Wskazano, iż powód co do dnia 8.04.19r., skupił się na sygnalizowaniu pozwanej zaistnienia możliwości jego nieobecności w pracy w dniu 8.04. w związku ze strajkiem przedszkola, do którego uczęszczała córka powoda, ale ostatecznie nie udzielił informacji o przyczynie nieobecności w dniu 8.04, czasu trwania nieobecności, a pierwsze formalne dokumenty dotarły do spółki 25.04.2019r. – były to druki (...)36 i Z-15A. Co do dnia 9.04 potwierdzono, iż powód przesłał przełożonemu wiadomość sms, ale było to po godzinie od czasu , w jakim powód miał rozpocząć pracę, oraz wskazano na okoliczności, dla których sms nie mógł być potraktowany jako urlop na żądanie. Dalsza część uzasadnienia odpowiedzi na pozew stanowiła rozważania prawne dotyczące przepisu będącego podstawą złożonego powodowi oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód G. K. zatrudniony był u strony pozwanej (...) Sp. z o.o. w Ś. na podstawie umowy o pracę , najpierw na okres próbny, a od 25 kwietnia 2014r. na czas nieokreślony jako specjalista ds. procesu technologicznego.

Dowód: akta osobowe powoda w załączeniu

W trakcie zatrudnienia zdarzały się sytuacje, w których powód czy inny pracownik bez zachowania formy pisemnej informował przełożonego, iż nie będzie go w pracy. Po zakończonej nieobecności, najpóźniej do końca miesiąca, kiedy przygotowywano się do rozliczenia pracowników, uzupełniano w tym zakresie stronę formalną, czyli stosowny wniosek powoda wskazujący przyczynę nieobecności w pracy( np. wniosek urlopowy, urlop na żądanie)

Dowód: zeznania powoda e-protokół k. 56

zeznania pozwanych Z. B. A B. e-protokół k. 56

Z uwagi na znalezienie lepszej pracy w dniu 28 lutego 2019r. powód złożył pracodawcy oświadczenie o rozwiązaniu łączącej strony umowy o pracę za trzymiesięcznym wypowiedzeniem. Sytuacja ta była dla pracodawcy niepożądana- powód posiadał wiedzę istotną dla strony pozwanej, nie udało się wyłonić następcy powoda, wobec czego prezes zarządu Z. B. (2) rozpoczął bliską współpracę z powodem celem przekazania przez niego posiadanej wiedzy i umiejętności. Po złożeniu oświadczenia powód odczuł radykalną zmianę nastawienia przełożonych do jego osoby.

Dowód:

zeznania powoda e-protokół k. 56

zeznania pozwanego Z. B. e-protokół k. 56

Dnia 5 kwietnia 2019r. powód zasygnalizował przełożonemu A. B., iż z uwagi na mający się odbyć strajk pracowników oświaty , który mógł objąć zasięgiem przedszkole, do którego uczęszczała córka powoda, może nie być go w pracy w dniu 8.04.2019r. Wobec faktu, iż doszło do zawieszenia zajęć w przedszkolu na skutek niemożności zapewnienia dzieciom opieki, powód w dniu 8.04.2019r., zgodnie z zapowiedzią, sprawował opiekę nad córką i do pracy się nie stawił. W świadomości miał rozmowę z przełożonym z piątku, co czyniło, zdaniem powoda, nieobecność w pracy usprawiedliwioną.

Kiedy powód nie stawił się w dniu 8.04.2019r. w pracy przełożony powoda powiązał tę nieobecność z przyczynami wskazanymi przez powoda w piątkowej rozmowie.

Dowód:

zeznania powoda e-protokół k. 56

zeznania pozwanego A B. e-protokół k. 56

Dnia 9 kwietnia 2019r. wobec awarii hydraulicznej w mieszkaniu powoda powodującej wyciek wody, powód o godz. 7:09 wysłał do przełożonego A. B. smsa o treści : „ dzisiaj też mnie nie będzie”. Uznał to za wystarczające, wobec przyjętej praktyki. Nie widział też potrzeby wysłania smsa wcześniej wiedząc, że przełożony przychodzi do pracy na 8.00. Nie otrzymał żadnej odpowiedzi, w tym nakazującej mu przyjście do pracy czy wskazującej ujemne konsekwencje takiej formy zawiadomienia o nieobecności, zaś kolejnego dnia tj. 10.04.2019r. powód od przełożonego otrzymał tylko smsa związanego z pracą, bez żadnego nawiązania do dnia 8 czy 9.04.2019r.

Dowód: wydruk wiadomości tekstowych k. 10

zeznania powoda e-protokół k. 56

zeznania pozwanego A B. e-protokół k. 56

Dnia 10.04.2019r. powód stawił się do pracy. Żaden z członków zarządu nie pytał powoda o przyczyny jego nieobecności ani nie kwestionował sposobu, w jaki powód informował o nieobecnościach w tych dniach. Powód wiedział, że pozostało mu jeszcze formalne uzupełnienie dokumentacji za dni nieobecności. Aby ustalić, w jaki sposób ma wypełnić dokumenty związane ze strajkiem przedszkola udał się do przełożonego, który odesłał go do kadrowej, która w firmie obecna była tylko w czwartki w ruchomych godzinach. Dnia 12.04 powód złożył wniosek za dzień 9.04.2019r. na biurku przełożonego, co do dnia 8.04 miał problem z wypełnieniem stosownego druku, który był dla niego nowością. Powód przedstawił kadrowej wypełnione druki, ale zawierały one błędy i powód miał je poprawić. Mimo tego, że był to 18.04.2019r. kadrowa nie sygnalizowała powodowi, iż pozostaje w zwłoce z usprawiedliwieniem nieobecności. Z racji tego, ż przebywał na zwolnieniu lekarskim dokumenty przekazał koledze z pracy, ostatecznie składając wniosek opiekuńczy za oba dni nieobecności, i ten złożył je w dniu 25.04.2019r.

Dowód:

zeznania powoda e-protokół k. 56

zeznania pozwanego A B.(częściowo) e-protokół k. 56

Dnia 29 kwietnia 2019r. w czasie zwolnienia lekarskiego powód otrzymał oświadczenie pracodawcy z dnia 25.04.2019r. rozwiązujące łączącą strony umowę o pracę bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych , a w szczególności obowiązków określonych w art. 100§2 pkt 1 i2 polegających na niestawieniu się do pracy w dniach 8.04.2019r. i 9.04.2019r. oraz nieusprawiedliwienie tej nieobecności w wymaganym prawem terminie. Wtedy powziął wiedzę, iż „ są jakieś problemy z jego nieobecnością ”

Dowód: akta osobowe powoda( w załączeniu)

zeznania powoda e-protokół k. 56

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie całości zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym zeznań stron, które w zasadniczych kwestiach nie były sprzeczne co do stanu faktycznego istotnego dla rozstrzygnięcia sprawy. Podstawę ustaleń Sądu w zakresie przebiegu zatrudnienia powoda, sposobu i trybu składanych przez strony oświadczeń, stanowiły również akta osobowe pracownika. Sąd dał im wiarę w całości, albowiem ich prawdziwość i autentyczność nie budziła wątpliwości, jak również nie zostały one w tym zakresie zakwestionowane przez strony postępowania. Sąd dał wiarę powyższym dowodom w takim zakresie w jakim każdy z nich stanowił podstawę dokonania ustaleń faktycznych w sprawie. Z ustaleń tych należy wysnuć wniosek, iż postępowanie związane z udzielaniem dni wolnych od pracy pracownikom było u strony pozwanej w praktyce mocno odformalizowane, wysoka tolerancja przełożonych pozwalała na informowanie nawet w dniu nieobecności o tym, iż pracownika nie będzie, nawet w formie sms, a sformalizowanie- dla celów prawidłowego rozliczenia pracownika za dany miesiąc następowało ostatecznie przy okazji przygotowywania miesięcznego rozliczenia przez kadrową. Postępowanie wykazało także, iż do dnia złożenia powodowi wypowiedzenia jego nieobecności były akceptowane przez przełożonych, a powód częściowo dopełnił formalności, częściowo był w trakcie ich formalizowania. Z postępowania wynika także, iż wola zakończenia stosunku pracy przez powoda była dla firmy niekorzystna, starano się wobec tego jak najwięcej „ przejąć od powoda”, co uniemożliwiła przedłużająca się pod koniec okresu wypowiedzenia usprawiedliwiona nieobecność powoda w pracy.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym sąd zważył:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 56 § 1 kp pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie. W toku niniejszego postępowania należało przede wszystkim ustalić, czy strona pozwana dokonując rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia na zasadzie art. 52 § 1 pkt. 1 kp dokonała tego w sposób prawidłowy -czy pismo spełniało wymogi formalne, czy podana przyczyna rozwiązania stosunku pracy była rzeczywista i prawdziwa, a także czy uzasadniała rozwiązanie umowy w tym trybie.

Zgodnie z art. 52 § 1 pkt 1 k.p pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych . Z utrwalonego stanowiska orzeczniczego wynika, że nie każde naruszenie przez pracownika obowiązków może stanowić podstawę rozwiązania z nim umowy w tym trybie. Naruszenie musi dotyczyć podstawowego obowiązku, zaś powaga tego naruszenia rozumiana musi być jako znaczny stopień winy pracownika. Rozwiązanie umowy o pracę w trybie art. 52 k.p., jako nadzwyczajny sposób rozwiązania stosunku pracy, powinno być stosowane przez pracodawcę wyjątkowo i z ostrożnością. Musi być uzasadnione szczególnymi okolicznościami, które w zakresie winy pracownika polegają na jego złej woli lub rażącym niedbalstwie (por. wyrok SN z 2 czerwca 1997 r., I PKN 193/97, OSNAPiUS 1998/9/269).

W kontekście powyższego działania ( a właściwie zarzucone zaniechania ) powoda należało ocenić w świetle wszystkich zaistniałych okoliczności, biorąc pod uwagę skutek, stopień winy i nastawienie do czynu. Jak wynika z materiału dowodowego powód swoje działania opierał na przyjętej u pozwanego praktyce i w przeświadczeniu, że w sposób dostateczny poinformował pracodawcę , iż nie będzie go w pracy a pracodawca fakt ten zaakceptował, uznając nieobecności za usprawiedliwione. Nie bez znaczenia pozostaje, iż powód czynił kroki dla nadania nieobecnościom formalnego kształtu, co z uwagi na trudności w wypełnieniu wniosku co do 8.04.19r. wydłużyło się w czasie, także w związku z usprawiedliwioną nieobecnością powoda w pracy i faktem obecności kadrowej raz w tygodniu. W takiej sytuacji nie można powodowi zarzucić, iż nie stawił się do pracy i nie usprawiedliwił swojej nieobecności oraz by nie usprawiedliwił ich w sposób formalny w stopniu pozwalającym na przyjęcie po jego stronie winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa. Zgodnie zaś z orzecznictwem Sądu Najwyższego naruszenie przez pracownika jego obowiązków z winy nieumyślnej z reguły nie uzasadnia rozwiązania umowy o pracę na podstawie art. 52 Kodeksu pracy.

Mając to na względzie sąd orzekł jak w punkcie I wyroku.

Zgodnie z treścią art. 477 ² § 1 kpc Sąd nadał wyrokowi w punkcie II rygor natychmiastowej wykonalności w całości albowiem zasądzona kwota nie przekraczała jednomiesięcznego wynagrodzenia powoda.

Orzeczenie o kosztach zastępstwa procesowego (punkt III wyroku) wydano na podstawie art. 98 kpc w związku z par 9 ust 1 pkt 1 rozporządzenia MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie kierując się uchwałą 7 sędziów SN z dnia 24 lutego 2011 r., I PZP 6/10 (OSNP 2011, nr 21-22, poz. 268, LEX nr 707475), mającą moc zasady prawnej, iż podstawę zasądzenia przez sąd opłaty za czynności adwokackie w sprawie o odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów prawa (art. 56 § 1 k.p. w zw. z art. 58 k.p.) stanowi stawka minimalna określona w § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia.

O obowiązku zwrotu kosztów sądowych (punkt IV wyroku) orzeczono na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 96 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, obciążając tymi kosztami stronę pozwaną jako przegrywającą proces.