Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym 27 lipca 2017 r. D. P. wniosła o: zasądzenie od Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 886,50 zł wraz z odsetkami wskazanymi w pozwie oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu powódka podniosła, że dochodzi od pozwanego zapłaty kosztów najmu pojazdu zastępczego za okres od 5 września do 6 października 2014 r., które pozwany, jako ubezpieczyciel OC sprawcy szkody komunikacyjnej powinien zapłacić poszkodowanemu W. O. w ramach odszkodowania.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym 29 sierpnia 2017 r., sygn. IX GNc 5314/17 referendarz sądowy w tutejszym Sądzie zasądził od pozwanego dochodzoną kwotę wraz z odsetkami oraz kosztami procesu. (nakaz zapłaty - k. 31)

We wniesionym sprzeciwie pozwany wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda kosztów procesu, zgłaszając wnioski dowodowe. W uzasadnieniu pozwany wskazał, że tytułem odszkodowania za najem pojazdu zastępczego wypłacił kwotę 774 zł, przejmując dobową stawkę 129 zł netto. W ocenie pozwanego poszkodowany naruszył reguły minimalizacji szkody, nie uzgadniając z warsztatem naprawczym takiego rozkładu naprawy pojazdu aby zminimalizować czas naprawy, a przez to korzystania z pojazdu zastępczego. (sprzeciw - k. 40-43)

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał swoje stanowisko w sprawie oraz ustosunkował się do stanowiska pozwanego (odpowiedź na sprzeciw - k. 77-79).

S ąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 26 sierpnia 2014 r. doszło do incydentu drogowego w wyniku, którego uszkodzeniu uległ pojazd marki R. (...), którego użytkownikiem był W. O.. Sprawca szkody ubezpieczony był od odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu w (...) S.A. (okoliczności bezsporne, decyzja o przyznaniu odszkodowania – k. 53).

W. O. zawarł 5 września 2014 r., umowę najmu pojazdu zastępczego z D. P., wynajmując pojazd marki R. (...), stawki dobowe czynszu najmu przyjęte w umowie wyniosły 135 zł netto. Wraz z umową najmu pojazdu zawarto umowę cesji na rzecz najemcy wierzytelności, które w związku z najmem przysługiwały poszkodowanemu względem ubezpieczyciela sprawcy szkody. (umowa najmu – k. 19, cesja – k. 23)

Najem pojazdu zastępczego trwał 10 dni. (faktura VAT – k. 18, harmonogram naprawy – k. 21)

(...) S.A. uznał swoją odpowiedzialność za szkodę związaną z koniecznością najmu pojazdu zastępczego do wysokości 774 zł, przyjmując do weryfikacji stawkę dobową najmu pojazdu zastępczego w wysokości 129 zł netto, przy przyjętym zasadnym czasie wynajmu 6 dni. (okoliczność bezsporna, decyzja o przyznaniu odszkodowania – k. 53, cennik stawek przyjętych przez ubezpieczyciela k. 64)

W. O. otrzymał informację o ofercie najmu pojazdu przedstawioną przez ubezpieczyciela sprawcy kolizji (zeznania świadka W. O.). Zgłosił on ubezpieczycielowi potrzebę skorzystania z pojazdu zastępczego, z oferty ubezpieczyciela nie skorzystał jednak. (wydruk wiadomości wysłanej ubezpieczycielowi – k. 62)

Sąd uznał zgromadzone dokumenty za wiarygodne dowody w sprawie, ich prawdziwość nie była kwestionowana przez żadną ze stron. Nie budziły wątpliwości co do wiarygodności również zeznania świadka W. O., choć z uwagi na upływ czasu nie był on w stanie podać wszystkich detali okoliczności faktycznych. Bez znaczenia dla stanu faktycznego sprawy okazały się natomiast zeznania świadka M. W., do czego odniesie się Sąd w dalszych rozważaniach.

S ąd Rejonowy zważył, co następuje:

Podstawą odpowiedzialności pozwanego stanowi przepisy art. 436 § 2 k.c. w zw. z art. 415 k.c. w zw. z art. 822 k.c. w zw. z art. 509 § 1 k.c.

Warto podkreślić na wstępie rozważań, że pozwany w realiach niniejszej sprawy nie kwestionował swojej odpowiedzialności za najem pojazdu zastępczego co do zasady.

Odnośnie zarzutu pozwanego dotyczącego nieadekwatności czasu naprawy pojazdu poszkodowanego w ocenie Sądu Rejonowego w tym względzie konieczne byłoby sięgniecie do wiadomości specjalnych (art. 278 § 1 k.p.c.). Wniosku w tym przedmiocie jednak pozwany nie złożył, a nie jest rzeczą sądu gospodarczego dociekanie okoliczności faktycznych sprawy przy bierności strony będącej profesjonalistą (instytucje finansowe w ocenie Sądu Rejonowego cechuje w procesie cywilnym jeden z najwyższych mierników staranności). Wiadomości tych nie mogły zastąpić zeznania świadka M. W., choć niewątpliwie był on osobą obeznaną z czynnościami związanymi z naprawą pojazdów.

Wobec powyższego kwestią sporną pozostającą do rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie była wysokość stawek przyjętych przy najmie pojazdu zastępczego.

Podstawowym kierunkiem oceny prawnej w tym zakresie jest pogląd, że przesłanką przyjęcia stawek najmu pojazdu zastępczego zaproponowanych poszkodowanemu przez ubezpieczyciela sprawcy szkody jest niecelowość i brak ekonomicznego uzasadnienia dla korzystania z innych ofert najmu pojazdu zastępczego (stanowisko to wynikające z uchwały Sądu Najwyższego z dnia z dnia 24 sierpnia 2017 r., III CZP 20/17 Sąd Rejonowy w pełni podziela). Innymi słowy dopuszczalne jest zawarcie przez poszkodowanego umowy najmu pojazdu zastępczego na wybranych przez niego warunkach, z tym jednak zastrzeżeniem, że odpowiedzialność ubezpieczyciela sprawcy szkody ograniczona będzie w wymiarze finansowym do zaproponowanych poszkodowanemu warunków najmu pojazdu zastępczego chyba, że z okoliczności sprawy będzie wynikało, że wybór innego niż ubezpieczyciel kontrahenta był podyktowany względami natury ekonomicznej lub celowościowej.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że W. O. zapoznał się z warunkami finansowymi likwidacji szkody wynikającej z najmu pojazdu zastępczego. Warto przy tym zauważyć, że od momentu powstania szkody (26 sierpnia 2014 r.) do chwili rozpoczęcia najmu pojazdu zastępczego (5 września 2014 r.) upłynęło dostatecznie dużo czasu, żeby poszkodowany mógł nie tylko zapoznać się z tymi informacjami ale po rozważeniu ich podjąć przemyślaną decyzję. Co więcej skierował on nawet do ubezpieczyciela oświadczenie o chęci skorzystania z jego oferty, jednakże ostatecznie z niej nie skorzystał. Warunki, przedstawione poszkodowanemu co do wysokości wygenerowanych kosztów były korzystniejsze dla zobowiązanego do pokrycia szkody (do czego odpowiadający za szkodę ubezpieczyciel może dążyć). Skoro poszkodowany zdecydował się na wybór oferty droższej, będąc poinformowanym o istnieniu dogodniejszego dla pozwanego sposobu likwidacji szkody, to w ocenie w ocenie Sądu Rejonowego naruszył standardy współpracy wierzyciela, co do współdziałania z dłużnikiem w celu likwidacji szkody (do czego wierzyciel jest zobowiązany na podstawie art. 354 § 2 k.c.).

W okolicznościach sprawy Sąd Rejonowy nie dopatrzył się jakiejkolwiek okoliczności

uzasadniającej przyjęcie, że ze strony poszkodowanego konieczny był najem pojazdu zastępczego od podmiotu innego niż zaproponowany przez ubezpieczyciela sprawcy szkody. Ubezpieczyciel może ponosić odpowiedzialność jedynie za normalne skutki majątkowe powstania szkody, a nie można do nich zaliczyć stawki najmuj pojazdu zastępczego odbiegające znacząco od tych jakie sam przedstawiał poszkodowanym, w sytuacji, w której dostatecznie poinformował wierzyciela (poszkodowanego) o możliwości likwidacji szkody w sposób dla siebie korzystny (co jest jego uprawnieniem jako dłużnika).

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania do ustalenia wysokości odpowiedzialności ubezpieczyciela przyjęto: okres najmu pojazdu zastępczego wynikający z umowy, stawkę przyjętą przez ubezpieczyciela oraz kwotę zwróconą dotychczas powodowi przez pozwanego w ramach likwidacji szkody. <10*129 zł = 1290 zł; 1290 zł – 774 zł = 516 zł>.

W zakresie odsetek od dochodzonej należności Sąd Rejonowy stwierdził, że powód nie wykazał w żaden sposób daty początkowej biegu odsetek, wskazanej w pozwie. W aktach sprawy znajduje się co prawda datowane na dzień 20 marca 2017 r. pismo zatytułowane „Wezwanie do zapłaty” (k. 25) określające termin spełnienia świadczenia na 7 dni. Brak jest jednak jakiegokolwiek dowodu doręczenia tego pisma pozwanemu, a dowód nadania nie przesądza o dacie zawiadomienia dłużnika. Wobec powyższego Sąd uznał, że pierwszym nie budzącym wątpliwości terminem w jakim pozwany dowiedział się o roszczeniu powoda jest dzień odpowiedzi wystosowanej powodowi – 24 kwietnia 2017 r. (pismo - k. 27).

Maj ąc powyższe na uwadze Sąd Rejonowy, na podstawie powołanych przepisów, orzekł jak pkt I wyroku, oddalać żądanie w pozostałym zakresie w pkt. II wyroku.

Odnośnie rozstrzygnięcia o kosztach procesu Sąd Rejonowy przyznaje się do omyłki, której nie sposób ocenić jako oczywistej niedokładności. Intencją Sądu Rejonowego było rozstrzygniecie zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu (art. 98 § 1 k.p.c.), przy uwzględnieniu sukcesu procesowego powódki, Z uwagi na zaistniałą niedokładność doszło do obciążenia kosztami postępowania powódki, przy braku zaistnienia ku temu podstawy prawnej.

SSR Łukasz Grzechnik

Z: odpis uzasadnienia wraz z odpisem wyroku dor ęczyć pełn. powoda oraz pełn. pozwanego.

13.7.2018

SSR Łukasz Grzechnik