Pełny tekst orzeczenia

Formularz UWŁ

Sygnatura akt

II K 91/20

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3 - 8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Wskazać sygnaturę akt sprawy.

Wskazać datę wyroku albo wyroku łącznego.

Wskazać sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny.

4.  II K 1658/17 2 lutego 2018 Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze

5.  II K 1926/18 10 maja 2019 Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze

6.  II K 1140/19 13 stycznia 2020 Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze

1.2 Inne fakty

Lp.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

1

Wydanie wyroków w wymienionych powyżej sprawach,

Uprzednia karalność

Zakres wykonania kar

Odpisy orzeczeń – k. 19-22

Karta karna – k. 10-11

Informacje o pobytach i orzeczeniach – k. 14-16,

2.  Ocena Dowodów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać Lp. odnoszącą się do faktu z pkt 1.2.1.

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

`

Wymienione w pkt. 1.2.1.1.

Brak podstaw do ich kwestionowania

3.  WYJAŚNIENIE PODSTAWY KARY ŁĄCZNEJ

Wskazanie wyroków, kar lub środków karnych podlegających łączeniu.

Lp.

Wskazać sąd orzekający, sygnaturę akt sprawy
i datę wydania wyroku albo wyroku łącznego.

Wskazać kary lub środki karne podlegające łączeniu.

Wyroki opisane w pkt. 1 i 3 części wstępnej wyroku

Kara ograniczenia wolności wymierzona skazanemu wyrokiem opisanym w pkt. 1 części wstępnej wyroku oraz kara pozbawienia wolności wymierzona skazanemu wyrokiem opisanym w pkt. 3 części wstępnej wyroku

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej.

Art. 85 k.k. stanowi, że jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną (§ 1). Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 , w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1 (§ 2). Art. 85a k.k. stanowi, że orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Według art. 86 k.k. sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach (§ 1). Jeżeli suma orzeczonych kar pozbawienia wolności wynosi 25 lat albo więcej, a chociażby jedna z podlegających łączeniu kar wynosi nie mniej niż 10 lat, sąd może orzec karę łączną 25 lat pozbawienia wolności (§ 1a).

4.  WYMIAR KARY

Wskazać okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej.

W niniejszej sprawie stwierdzono, że możliwe jest objęcie karą łączną kar wskazanych w pkt. I części dyspozytywnej wyroku. System absorpcji kar znajduje zastosowanie w stosunku do skazanych, którzy popełnili przestępstwa o niedużej społecznej szkodliwości, niewielkim rozmiarze winy, poddali się procesowi resocjalizacji zrywając z dotychczasowym nagannym trybem życia, przy bliskim związku podmiotowo – przedmiotowym pomiędzy czynami, za które wymierzono kary podlegające łączeniu. Natomiast system kumulacji kar stosuje się wobec sprawców niepoprawnych, którzy z popełniania przestępstw uczynili sobie źródło utrzymania, dopuścili się czynów zabronionych o znacznej społecznej szkodliwości i dużym rozmiarze winy. W ocenie Sądu skazany jest sprawcą niepoprawnym. Skazany był dotychczas karany. Wielość i charakter czynów popełnionych przez skazanego świadczy o daleko idącym lekceważeniu przez niego obowiązujących norm prawnych. W ocenie Sądu orzekającego w niniejszej sprawie kara łączna nie może stanowić swego rodzaju nagrody za fakt dokonania licznych czynów zabronionych. Tymczasem wymierzenie kary łącznej z zastosowaniem zasady absorpcji czy asperacji prowadzi w istocie do sytuacji, kiedy część czynów dokonanych przez sprawcę pozostaje nieukarana, albowiem wymiar kary nie oddaje w istocie wielości przestępstw popełnionych przez sprawcę. Skoro wcześniej orzekane kary nie skłoniły skazanego do przestrzegania prawa Sąd nie znajduje podstaw, by niezależnie od zakresu kar podlegających łączeniu stosować wobec skazanego zasadę wymiaru kary łącznej inną niż kumulacja. Sprawca niepodlegający w żaden sposób resocjalizacji, a za takiego należy uważać skazanego nie powinien być w żaden sposób premiowany i powinien każdą z orzeczonych wobec niego kar jednostkowych, tak by uświadamiał sobie, że wielokrotne popełnianie przestępstw, choćby w odczuciu sprawcy, błahych, nie popłacało. Sąd stoi na stanowisku, że adekwatną karą łączną będzie kara łączna wymierzona w sposób zbliżony do tej zasady. Kara łączna w orzeczonym wymiarze spełni wszystkie cele w zakresie prewencji ogólnej i indywidualnej.

W pozostałym zakresie zasadnym było umorzenie postępowania na podstawie art. 572 k.p.k.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Z WYROKU łĄCZNEGO

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej.

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

1

II

Art. 63 § 1 i 5 k.k. stanowi, że na poczet orzeczonej kary zalicza się okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, zaokrąglając w górę do pełnego dnia, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności, dwóm dniom kary ograniczenia wolności lub dwóm dziennym stawkom grzywny. Za dzień przyjmuje się okres 24 godzin liczony od chwili rzeczywistego pozbawienia wolności. Stosownie do art. 63 § 1 i 5 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczono skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie II K 1658/17.

7.  KOszty procesu

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

IV

Art. 624 § 1 k.p.k. stanowi, że Sąd może zwolnić oskarżonego lub oskarżyciela posiłkowego w całości lub w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla nich zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności. O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. uznając, że możliwości skazanego, przebywającego aktualnie z zakładzie karnym, nie pozwalają na uiszczenie kosztów sądowych.

6.  PODPIS