Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 15 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział II Cywilny – Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Beata Tabaka

Sędziowie: SO Joanna Czernecka

SO Krzysztof Wąsik (sprawozdawca)

po rozpoznaniu w dniu 15 września 2016 r. w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w K.

na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie toczącej się przed Sądem Rejonowym dla Krakowa – Krowodrzy w Krakowie pod sygnaturą akt I C 2671/16/K (uprzedmio VI Nc-e 1585968/14)

postanawia

1.  stwierdzić, że w postępowaniu toczącym się przed Sądem Rejonowym dla Krakowa - Krowodrzy w Krakowie pod sygnaturą akt I C 2671/16/K doszło do naruszenia prawa strony skarżącej (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w K. do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki;

2.  przyznać stronie skarżącej (...) Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu w K. od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Krakowa – Krowodrzy w Krakowie kwotę 4 000 zł (cztery tysiące złotych);

3.  oddalić skargę w pozostałym zakresie;

4.  zwrócić stronie skarżącej (...) Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu w K. z sum budżetowych Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Krakowa – Krowodrzy w Krakowie kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu opłaty od skargi;

5.  zasądzić od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Krakowa - Krowodrzy w Krakowie na rzecz strony skarżącej (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w K. kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 3 sierpnia 2016 r. strona powodowa (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w K. wniósł skargę na przewlekłość postępowania w sprawie toczącej się obecnie, po przekazaniu z elektronicznego postępowania upominawczego, przed Sądem Rejonowym dla Krakowa - Krowodrzy w Krakowie pod sygnaturą akt I C 2671/16.K. D. się stwierdzenia naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki w toku tego postępowania; wydania Sądowi zaleceń zmierzających do nadania biegu sprawie; zasądzenia od Skarbu Państwa kwoty 10 000 zł, a nadto zwrotu kosztów postępowania skargowego. W uzasadnieniu wskazała, że przedmiotowe postępowanie trwa dłużej, niż to jest konieczne, w szczególności pomimo przekazania akt z elektronicznego postępowania upominawczego w lutym 2015 r., do daty wniesienia skargi sprawie nie nadano biegu, nie wzywając nawet do uzupełnienia braków formalnych pozwu, co naraziło tę stronę na wymierną szkodę.

Do udziału w sprawie zgłosił się Skarb Państwa – Sąd Rejonowy dla Krakowa – Krowodrzy w Krakowie reprezentowany przez Prezesa Sądu, wnosząc o oddalenie skargi. Nie przecząc przedstawionemu w skardze przebiegowi postępowania wskazał, że nie jest w stanie ustalić z jakich przyczyn do wydrukowania pozwu złożonego w elektronicznym postępowaniu upominawczym doszło dopiero w sierpniu 2016 r., ale w jego ocenie część winy za to ponosi sama strona powodowa, która choć zawodowo trudni się dochodzeniem wierzytelności, nie sygnalizowała nigdy opóźnienia w nadaniu sprawie biegu ani nie interesowała się sprawą, co z pewnością przyczyniłoby się do wcześniejszego wydrukowania pozwu i nadania mu biegu. Wskazał też, że obecnie wszystkie czynności w sprawie podejmowane są niezwłocznie.

Sąd Okręgowy ustalił stan faktyczny mający znaczenie dla rozstrzygnięcia.

Niniejsza sprawa została zarejestrowana Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie w dniu 4 listopada 2014 r.. Na skutek wniesienia przez pozwanego sprzeciwu od wydanego w postępowaniu elektronicznym nakazu zapłaty, postanowieniem z dnia 24 lutego 2015 r. przekazano sprawę do Sądu Rejonowego dla Krakowa – Krowodrzy w Krakowie. Prawomocność tego postanowienia stwierdzono 20 kwietnia 2015 r.. Akta sprawy zostały wydrukowane w Sądzie Rejonowym dla Krakowa – Krowodrzy w Krakowie w dniu 10 sierpnia 2016 r., 22 sierpnia 2016 r. wezwano stronę powodową do uzupełnienia braków formalnych skargi, a w dniu 13 września 2016 r. wydano zarządzenie o wyznaczeniu rozprawy na dzień 12 października 2016 r.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Skarga zasługiwała na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz.1843 z późn.zm.) strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, albo dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego ( przewlekłość postępowania ). Dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd, w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty, uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Ocena, czy zaistniała przewlekłość zawsze musi odnosić się do realiów konkretnej sprawy i przyjętego trybu postępowania. Pojęcie przewlekłości generalnie dotyczy stanów czy zdarzeń nadmiernie rozciągniętych w czasie, przy czym nie jest zależna jedynie od upływu czasu i subiektywnych odczuć strony, ale od czynników obiektywnych oraz czasu niezbędnego do podejmowania działań zgodnych z obowiązującymi przepisami, przewidującymi prowadzenie określonych procedur. W przypadku spraw sądowych chodzi o to, by podejmowane czynności odbywały się bez zbędnej zwłoki, której nie dałoby się uzasadnić, a która wskazywałaby na bezczynność sądu lub bezproduktywność jego działań. Tylko więc nadmierne odstępstwa od czasu koniecznego do wykonania określonych czynności sądowych, prac i procedur mogą być uznawane za tworzące stan nieuzasadnionej zwłoki, o jakim mowa w ustawie (m.in. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 11.05.2005r., II S 26/05, LEX nr 151808).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy stwierdzić należy, że jest ona wręcz modelowym przykładem przewlekłości postępowania. W sprawie przez okres około 1,5 roku nie były podejmowane żadne czynności i zaniechanie to nie ma żadnego usprawiedliwienia, którego zresztą nie przedstawia nawet Skarb Państwa. Niezależnie od przyczyn nie wydrukowania akt we właściwym terminie, wina za to z pewnością leży po stronie Sądu. Przewlekłość ani nie była spowodowana materią sprawy, ani jej zawiłością, ani obstrukcyjnymi zrachowaniami stron. Nie można też odpowiedzialności za przewłokę zrzucać na stronę, która z pewnością mogła interesować się sprawą bardziej aktywnie, ale też obowiązku takiego nie miała i bez jej aktywności Sąd miał obowiązek nadania sprawie biegu. Nie znajdując więc żadnych argumentów dla obrony zaniechania ze strony Sądu, które co oczywiste, nie było przejawem złośliwej nonszalancji, a zapewne zwykłej ludzkiej omyłki, ale dla strony dochodzącej swoich praw w sądzie, niewątpliwie stanowiło obiektywnie dostrzegalny przejaw przewlekłości, skargę co do zasady należało uwzględnić.

W świetle powyższego Sąd Okręgowy orzekł jak w punkcie I sentencji na podstawie art. 12 ust. 2 powołanej ustawy, zgodnie z którym uwzględniając skargę, sąd stwierdza, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiła przewlekłość postępowania.

Stosownie do treści art. 12 ust. 4 powołanej ustawy uwzględniając skargę, sąd na żądanie skarżącego przyznaje od Skarbu Państwa sumę pieniężną w wysokości od 2000 zł do 20 000 zł. Żądaną przez skarżącą kwotę 10 000 zł należało jednak uznać za zawyżoną, a to w przede wszystkim w świetle wysokości dochodzonego roszczenia, które jest ponad dwukrotnie niższe, od żądanego odszkodowania. Kierując się także tym walorem uznano, że adekwatną będzie kwota 4 000 zł.

Skargę oddalono więc w pozostałym zakresie dotyczącym wysokości żądanej sumy oraz w zakresie, w jakim skarżąca domagała się wydania Sądowi Rejonowemu stosownych zaleceń, a to dlatego, że Sąd ten podjął już w tym zakresie wszystkie konieczne działania.

Wobec uwzględnienia skargi zwrotowi na rzecz skarżącej, w trybie art. 17 ust. 3 ustawy, podlegała uiszczona tytułem opłaty od skargi kwota 100 zł. Z tego względu nie orzeczono o obowiązku zwrotu kosztów postępowania skargowego od Skarbu Państwa na rzecz skarżącego.

Wobec stwierdzenia przewlekłości uzasadnione jest zasądzenie kosztów postępowania skargowego, przy odpowiednim zastosowaniu art. 98 k.p.c. Na zasądzoną w punkcie 5 skargi kwotę 240 zł złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika skarżącej, obliczone stosownie do § 14 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 roku, poz. 1800).