Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 55/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSO. Anna Łaszczych (spr.)

Sędziowie SSO. Jerzy Pałka

SSO. Marek Konrad

Protokolant Marlena Achcińska

przy udziale Prokuratora Okręg. Ewy Budzińskiej

po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2014 r.

sprawy Z. Z.

oskarżonego z art. art.178 a§ 1 kk i art. 244 kk w zw. z art.11 §2 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego Ostrołęce

z dnia 20 listopada 2013 r. sygn. akt. II K 1000/13

o r z e k a :

I.  zmienia zaskarżony wyrok w pkt 4 w ten sposób, że obniża orzeczony wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym do 3 ( trzech) lat

II.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok w pozostałym zakresie

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 320 złotych tytułem kosztów procesu za postępowanie odwoławcze, w tym kwotę 300 złotych tytułem opłaty

Sygn. akt II Ka 55/14

UZASADNIENIE

Z. Z. został oskarżony o to, że :

w dniu 16 czerwca 2013 roku o godz. 21.40 w miejscowości O. na ul. (...) kierował samochodem osobowym marki B. o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości, przy stwierdzonej zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu z wynikiem: I bad. - 1,08 mg/l, II bad. - 1,05 mg/l, III bad.-1,02 mg/l, przy czym czynu tego dopuścił się będąc w czasie obowiązania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym orzeczonym przez Sąd Rejonowy w Przasnyszu sygn. akt IIW 31/13 za wykroczenie z art. 87 § 1 kw

to jest o czyn z art. 178 a § 1 kk i art. 244 kk w zw. z art. 11 §2 kk

Sąd Rejonowy w Ostrołęce wyrokiem z dnia 20 listopada 2013 roku w sprawie II K 1000/13 :

1.  uznał oskarżonego Z. Z. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 178 a § 1 kk i art. 244 kk w zw. z art. 11 §2 kk skazał go a na podstawie art. 244 kk w zw. z art. 11 §3 kk wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności

2.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego w pkt 1 kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 5 (pięciu) lat

3.  na podstawie art. 71 § 1 kk orzekł od oskarżonego grzywnę w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 20,00 (dwudziestu) złotych

4.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 5 (pięciu) lat;

5.  na podstawie art. 49 § 2 kk zasądził od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości 200,00 (dwustu) złotych

6.  zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 610, 00 zł ( sześćset dziesięć) złotych, w tym opłatę w wysokości 500 ( pięćset ) złotych

Apelację od powyższego wyroku złożył obrońca oskarżonego. Na podstawie art. 425 § 2 i 3 k.p.k. i art. 444 k.p.k. zaskarżył powyższy wyrok w części dotyczącej orzeczonej kary pozbawienia wolności oraz środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, tj. odpowiednio w pkt 1 i 4 wyroku na korzyść oskarżonego Z. Z..

Na podstawie art. 438 pkt 4 kpk obrońca zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

1)  rażącą niewspółmierność orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności oraz środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat, których dolegliwość, przy uwzględnieniu całokształtu reakcji karnej związanej z wykonaniem orzeczenia, przekracza stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu jak i stopień jego zawinienia, a także pominięcie przy ustalaniu ich wymiaru okoliczności popełnienia czynu oraz osobowości oskarżonego, których uwzględnienie uzasadniałoby wymierzenie kary pozbawienia wolności oraz środka karnego w łagodniejszym wymiarze.

Na podstawie art. 427 § 1 kpk i art. 437 § 1 i 2 kpk obrońca wniósł o :

1)  zmianę zaskarżonego wyroku w pkt 1 i 4 skarżonego wyroku poprzez wymierzenie kary pozbawienia wolności w wymiarze poniżej 1 (jednego) roku, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania oraz orzeczenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres jednego roku

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy oskarżonego jest częściowo zasadna i w takim zakresie została uwzględniona.

Za nietrafny Sąd Okręgowy uznał podnoszony w apelacji przez obrońcę oskarżonego zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonej wobec oskarżonego wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności. Oskarżony Z. Z. został skazany za przestępstwo z art. 178a § 1 kk i art. 244 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 5. Kara ta oscyluje w połowie zagrożenia przewidzianego za przestępstwo z art. 244 kk, który to przepis w myśl art. 11 § 3 kk stanowi podstawę wymiaru kary. Jest to kara surowa, ale nie rażąco surowa w świetle całokształtu okoliczności przedmiotowych i podmiotowych sprawy, które jak wynika z uzasadnienia wyroku Sąd Rejonowy miał na względzie przy wymiarze kary. Sąd I instancji należycie uzasadnił swoje stanowisko w zakresie orzeczonej wobec oskarżonego Z. Z. kary i apelacja obrońcy w zasadzie sprowadza się do polemiki ze stanowiskiem Sądu i odmiennej oceny niektórych z okoliczności mających wpływ na wymiar kary.

Zgodzić należy się natomiast ze stanowiskiem obrońcy oskarżonego co do rażącej niewspółmierności orzeczonego wobec oskarżonego Z. Z. środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 5 lat. Oskarżony nie był do tej pory karany sądownie za przestępstwo z art. 178 a § 1 kk. W sprawie sygn. akt II W 31/13 był karany przez Sąd Rejonowy w Przasnyszu wyrokiem z dnia 18 lutego 2013 roku za czyn wyczerpujący dyspozycję art. 87 § 1 kw, art. 86 § 2 kw i art. 94 § 1 kw. Zdaniem Sądu Okręgowego w świetle całokształtu okoliczności przedmiotowych i podmiotowych niniejszej sprawy wystarczające jest orzeczenie wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres lat 3. Taki wymiar środka karnego uzasadnia przede wszystkim dotychczasowa niekaralność oskarżonego za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, stan nietrzeźwości oskarżonego I bad. – 1,08 mg/l, II bad -1,05 mg/l, III bad.-1,02 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu podczas przeprowadzonych badań, okoliczności w jakich doszło do przestępstwa.

Z tych względów z mocy art. 437 § 1 kpk Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.

O kosztach procesu za postępowanie odwoławcze, w tym opłatach orzeczono na zasadzie art. 636 § 1 kpk i art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 o opłatach w sprawach karnych z późn. zmianami.