Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1073/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Gliwicach z 5 lipca 2019 r. sygn. akt III K 904/18

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, spowodowany dokonaniem przez Sąd I instancji dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów poprzez uznanie za całkowicie niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego S. B. złożone w toku postępowania sądowego, który to błąd spowodowany był naruszeniem przez Sąd przepisów postępowania, a to art. 7 KPK, który reguluje zasadę swobodnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego przez organy postępowania oraz

błąd ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, poprzez uznanie przez Sąd Rejonowy, że S. B. popełnił zarzucany mu czyn w zamiarze bezpośrednim, podczas gdy jego wyjaśnienia złożone w toku postępowania sądowego świadczą o działaniu w zamiarze ewentualnym w chwili popełnienia czynu. Przedstawiony błąd spowodował orzeczenie przez Sąd I instancji kary niewspółmiernie surowej do stopnia zawinienia sprawcy w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, który to wymiar uniemożliwia zastosowanie instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary przewidzianej w art. 69 KK.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd I instancji nie dopuścił się błędu w ustaleniach faktycznych, istota zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych nie może opierać się na odmiennej ocenie materiału dowodowego, innymi słowy mówiąc na forsowaniu własnego poglądu strony na tę kwestię. Stawiając tego rodzaju zarzut należy wskazać, jakich uchybień w świetle zgodności (lub niezgodności) z treścią dowodu, zasad logiki (błędność rozumowania i wnioskowania) czy sprzeczności (bądź nie) z doświadczeniem życiowym lub wskazaniami wiedzy dopuścił się w dokonanej przez siebie ocenie dowodów sąd pierwszej instancji (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10.05.2005 roku sygn. WA 10/05, OSNwSK 2005/1/947). Apelujący obrońca S. B. nie przedstawił przekonujących racji, które mogłyby poważać prawidłowość dokonanej przez Sąd I instancji oceny dowodów, w tym wyjaśnień oskarżonego, której to ocenie nie sposób przypisać sprzeczności z zasadami wiedzy, logicznego rozumowania oraz doświadczenia życiowego. Rację ma Sąd I instancji, że oskarżony S. B. złożył wyjaśnienia nielogiczne, można dodać infantylne, gdy chodzi o tłumaczenie, jakoby miał być przekonany o tym, że przedmiotowa substancja jest dozwolona, a jednocześnie zaprezentował wejście w jej posiadanie w sposób wykluczający legalność obrotu, a zatem i posiadania. Miał być mu ów środek udzielony „spod lady”, a zatem w sposób pokątny, w tajemnicy, a co więcej jego dalsza sprzedaż miała przynieść istotny zysk. Nie przekonuje twierdzenie apelującego, że w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do winy chcąc spełnić oczekiwania śledczych w nadziei na nie zastosowanie aresztowania, bowiem nie było wtedy przeszkód, aby przedstawić opowieść o "toluenie i metalominie". Nie przystaje też do takiej wersji wydarzeń to, że substancja była jednak zasadową amfetaminą o czystości 54%, pozwalającą na uzyskanie 1475 g porcji handlowych, a zatem na rynku obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi towarem wartościowym na tyle, że nie jest w świetle zasad doświadczenia życiowego możliwe, aby ktokolwiek sprzedawał taką jej ilość osobie nieświadomej cech towaru i jego wartości. Wreszcie rodzaj opakowania a zatem wykorzystanie zużytej butelki po wodzie mineralnej także wskazuje na nielegalność posiadania tego środka, za czym przemawia wykorzystanie opakowania powszechnie spożywanej cieczy.

Wniosek

zmiana wyroku w zakresie orzeczenia o karze pozbawienia wolności, ustalenie jej w wymiarze nie przekraczającym 1 roku z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 lat

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak jest podstaw do ustalenia działania S. B. w zamiarze ewentualnym, a zatem zmiany okoliczności istotnych z punktu widzenia społecznej szkodliwości zachowania oskarżonego, której stopień Sąd I instancji prawidłowo ocenił, jako wysoki. Pomimo przedstawienia okoliczności dotyczących osobistej sytuacji oskarżonego obrońca wniosek o zmianę orzeczenia o karze wiązał wyłącznie z zarzutem błędu w ustaleniach faktycznych, nie podnosząc zarzutu rażącej niewspółmierności kary. Sąd odwoławczy uwzględniając okoliczności czynu i jak wspomniano wysoki stopień społecznej jego szkodliwości, podobnie wysoki stopień zawinienia, a także wzgląd na indywidualne oddziaływanie kary i prewencje ogólną, w orzeczeniu o karze nie dopatrzył się rażącej niesprawiedliwości, która powinna prowadzić do orzekania poza granicami zaskarżenia i podniesionych zarzutów po myśli art. 440 kpk. Można jedynie zauważyć, że będąc świadomym treści zapadłego wyroku oskarżony podjął co najmniej lekkomyślnie zobowiązania, których nie może zrealizować.

3.2.

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i mający istotny wpływ na jego treść, a polegający na przyjęciu, że oskarżony Ł. K. (1) działał wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym S. B. w zakresie posiadania amfetaminy w dniu 18 marca 2018r, podczas gdy okoliczność ta nie wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego, a w szczególności z wyjaśnień obu oskarżonych

obraza przepisów postępowania, mająca wpływ na treść orzeczenia tj: przepisu art. 7 KPK poprzez sprzeczną z zasadami logiki i doświadczenia życiowego ocenę wyjaśnień oskarżonego S. B. poprzez przyznanie im waloru wiarygodności w zakresie dotyczącym zmiany jego relacji z oskarżonym Ł. K. (1), w związku z czynem przypisanym obu oskarżonym, przepisu art. 5 §2 KPK poprzez rozstrzygnięcie niedających się usunąć wątpliwości, dotyczących współdziałania oskarżonego Ł. K. (1) ze współoskarżonym S. B. w zakresie posiadania w dniu 18 marca 2018r, w pojeździe m-ki A. (...) substancji narkotycznej w postaci zasadowej amfetaminy - na niekorzyść oskarżonego Ł. K. (1)

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Materiał dowody zgromadzony w sprawie nie jest obszerny, lecz wbrew zarzutom apelacji obrońcy Ł. K. (1) pozwala na poczynienie prawidłowych ustaleń faktycznych w oparciu o przeprowadzoną przez Sąd I instancji ocenę dowodów zgodną z zasadami wiedzy, logicznego rozumowania oraz doświadczenia życiowego. Przy tym pomimo odrębnego sformułowania zarzutów apelacji uznać ocenić trzeba, że obrońca w istocie kwestionuje ocenę dowodów, a z tej wywodzi błędność ustaleń faktycznych, choć konstrukcja apelacji wskazywałaby na to, że w błędności ustaleń widzi obrazę zasad oceny dowodów. Nie uchybił zatem sąd dyrektywom wskazanym w art. 7 kpk, zaś gdy chodzi o normę art. 5 par 2 kpk, ta nie znalazła i nie mogła znaleźć zastosowania, ponieważ w grę wchodziłaby jedynie wówczas, gdy ocena dowodów przeprowadzona kryteriami zgodności z zasadami wiedzy, logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego nie doprowadziła do dokonania ustaleń, a w grę wchodziłyby kwestie nierozstrzygnięte, które jako wątpliwe należałoby poczytać na korzyść oskarżonego. Tak nie było, a obrońca również nie wskazuje w jakim zakresie sąd powinien wskazane wątpliwości powziąć. Jeżeli natomiast chodzi o przeprowadzone dowody to podzielić trzeba stanowisko sądu orzekającego, że okoliczności zatrzymania oskarżonych, wynikające z prawdziwej i rzetelnej dokumentacji zabezpieczające przebieg czynności na tym etapie, to w czyjej dyspozycji pozostawał samochód, którym oskarżeni podróżowali, kto był jego kierowcą i zadeklarował się jako posiadacz substancji psychotropowej, kto zaś zajmował miejsce pasażera z przodu, gdzie ujawniono butelkę z płynną amfetamina- jednoznacznie wskazują na współudział obu oskarżonych w popełnionym przestępstwie. To, że Ł. K. (1) depozycji procesowych nie składał oceny powyższej nie podważa.

Wniosek

zmiana orzeczenia w zaskarżonej części poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzutu popełnienia czynu opisanego w pkt. 1 wyroku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Apelujący obrońca Ł. K. (1) nie podważył skutecznie ustaleń poczynionych przez Sąd I instancji, nie wykazał aby oceniając dowody Sąd obraził zasady wiedzy, logicznego rozumowania, czy doświadczenia życiowego. Zgodne z tymi kryteriami oceny doprowadziły do prawidłowych ustaleń w zakresie sprawstwa i winy Ł. K. (1) w zakresie wszystkich zarzucanych mu czynów, w tym i tego, którego apelacja dotyczy.

1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

utrzymanie zaskarżonego wyroku w mocy w całości, a zatem w zakresie rozstrzygnięcia o winie, karze i innych konsekwencjach skazania S. B. i Ł. K. (1)

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zarzuty obu wywiedzionych apelacji okazały się niezasadne, tak w zakresie kwestionującym winę Ł. K. (1), jak i ustalenie zamiaru bezpośredniego działania S. B.. Tym samym brak było podstaw w granicach podniesionych zarzutów do ingerowania w treść rozstrzygnięć o karach wymierzonych oskarżonym, które orzeczone zostały w sposób realizujący dyrektywy wskazane w art. 53 kk, nie rażą też surowością, która wymagałaby reakcji sądu odwoławczego poza granicami zaskarżenia i podniesionych zarzutów po myśli art. 440 kpk.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

O kosztach procesu za postępowanie odwoławcze orzeczono zgodnie z art. 636 § 1 i 2 kpk, wedle którego w razie nieuwzględnienia środka odwoławczego, wniesionego wyłącznie przez oskarżonego (…), koszty procesu za postępowanie odwoławcze ponosi na ogólnych zasadach ten, kto wniósł środek odwoławczy. Apelacje wnieśli obrońcy oskarżonych, zatem to oskarżeni winni ponieść koszty sądowe postępowania odwoławczego, na które składają się wydatki w kwocie po 10 złotych od każdego z nich, a także opłaty od wymierzonych kar pozbawienia wolności.

1PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego S. B.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

skazanie S. B. za przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii z wszelkimi konsekwencjami

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego Ł. K. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

skazanie Ł. K. (1) za przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 k.k. w punkcie 1 wyroku oraz konsekwencje z tym związane z punktów 4, 6, 8, 9 i 10

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana