Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX GC 256/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 23. sierpnia 2016 roku powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (zwana dalej także spółką (...)) wystąpił przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. (zwanej dalej także spółką (...)) o zapłatę kwoty 9.348,00 zł wraz z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie od dnia 18. października 2014 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że dochodzona kwota stanowi należne mu od pozwanego wynagrodzenie za wykonane przez powoda na rzecz pozwanego usługi w zakresie zamieszczenia reklamy pozwanego w produkcie powoda (pozew, k. 2-5).

W dniu 24. października 2016 roku, wydany został w sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (nakaz zapłaty, sygn. akt IX GNc 5041/16, k. 35). Jego odpis został doręczony stronie pozwanej w dniu 24. listopada 2016 r. (k. 41).

W dniu 7. grudnia 2016 roku pozwany (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. złożył sprzeciw od ww. nakazu zapłaty i zaskarżając go w całości, wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.

Strona pozwana zakwestionowała dochodzone roszczenie co do zasady. Podniosła zarzut nienależytego wykonania umowy przez stronę powodową (sprzeciw od nakazu zapłaty, k. 44-47).

S ąd ustalił, co następuje:

W dniu 24. września 2013 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (Wydawca) zawarła z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. (Zamawiający), umowę o zamieszczenie reklamy – nr (...) (okoliczności bezsporne; ogólne warunki umowy, k. 18, umowa, k. 66, zestawienie płatności, k. 67).

W dniu 22. września 2014 roku spółka (...), w imieniu której działała K. W. (1), zawarła ze spółką (...), reprezentowaną przez pełnomocnika – J. W., kolejną umowę o zamieszczenie reklamy – nr (...). Na podstawie zawartej umowy spółka (...) zobowiązała się do zamieszczenia reklamy/informacji dotyczącej działalności Zamawiającego, w produkcie – P. Firm (...), którego wydawcą była spółka (...), przez okres 12 miesięcy na terenie całego kraju. Zamawiający natomiast zobowiązał się do zapłaty wynagrodzenia w kwocie 9.348,00 zł brutto, w pięciu równych ratach, minimum 200 zł każda, przy czym pierwsza z nich była płatna do 14 dni od daty zawarcia umowy, a kolejne w odstępach miesięcznych. Jednocześnie zastrzeżono, że brak terminowej wpłaty którejkolwiek z rat w pełnej wartości spowoduje, że cała pozostała należność stanie się natychmiast wykonalna. Zamawiający miał prawo odstąpić od umowy, jeżeli przesłałby listem poleconym stosowne oświadczenie poświadczone podpisem i pieczęcią Zamawiającego do Biura (...) w W. oraz równocześnie zapłaciłby Wydawcy odstępne w wysokości 25% wartości umowy, w przypadku odstąpienie w terminie do 7 dni od daty zawarcia umowy lub 100% w przypadku odstąpienia od umowy po upływie 7 dni od daty zawarcia umowy. W treści umowy zastrzeżono, że umowa będzie określała w pełni prawa i obowiązki stron oraz będzie zastępowała wszystkie ustne lub pisemne uzgodnienia poczynione podczas negocjowania warunków umowy. Pełnomocnik Zamawiającego potwierdził zapoznanie się z ogólnymi warunkami umowy i zaakceptował ich treść (okoliczności bezsporne; ogólne warunki umowy, k. 18, umowa, k. 19, wydruk z systemu komputerowego, k. 68, zeznania świadka J. W., k. 93-94, zeznania świadka K. W. (1), k. 99-100).

Reklama została opublikowana na stronie internetowej P. Firm (okoliczności bezsporne; wydruk ze strony internetowej, k. 69-73, zeznania świadka J. W., k. 93-94, zeznania świadka K. W. (1), k. 99-100).

Spółka (...) nie zgłaszała żądania przesyłania jej sprawozdań z ilości wejść na stronę internetową (zeznania świadka K. W. (1), k. 99-100).

Na podstawie zawartej umowy, w dniu 3. października 2014 r. spółka (...) wystawiła na rachunek spółki (...) fakturę VAT nr (...) na kwotę 9.348,00 zł brutto, z terminem płatności do dnia 17. października 2014 r. (faktura VAT, k. 20).

Pismem z dnia 14. stycznia 2015 r. spółka (...) wezwała spółkę (...) do zapłaty kwoty 9.348,00 zł wraz z odsetkami, tytułem nieuregulowanej należności wynikającej z faktury VAT nr (...) (wezwanie do zapłaty, k. 30).

Spółka (...) odmówiła zapłaty należności wynikającej z powyższej faktury VAT oraz wniosła o rozwiązanie umowy nr (...) oraz skorygowanie faktury VAT nr (...), wskazując, iż zawarta umowa nie została wykonana w całości. Przedstawiciel spółki wskazał, iż pracownik Wydawcy – K. W. (1), miała przygotować słowa kluczowe, pod którymi klienci mogli znaleźć firmę (...) oraz rozszerzyć słowa kluczowe na stronie P. Firm, czego nie uczyniła. Spółka (...) złożyła jednocześnie, w piśmie z dnia 11. stycznia 2015 r., oświadczenie o odstąpieniu od umowy (pismo z dnia 11. stycznia 2015 r., k. 21, pismo z dnia 24. lutego 2015 r., k. 24, pismo z dnia 17. czerwca 2015 r., k. 27, korespondencja e-mail, k. 28-29).

Spółka (...) nie zapłaciła odstępnego na rzecz spółki (...) (okoliczności bezsporne).

W odpowiedzi na powyższe przedstawiciel spółki (...) poinformował, że w związku z opublikowaniem reklamy w dniu 2. października 2014 r., która będzie aktywna do dnia 2. października 2015 r., została wystawiona faktura VAT nr (...) na kwotę 9.348,00 zł, jednocześnie wyjaśnił, iż w związku z zaległościami płatniczymi Zmawiającego, wynikającymi z zawartych uprzednio umów, D. Windykacji nie wyraził zgody na płatność ratalną. Poinformowano ponadto, że reklama wyświetla się prawidłowo, zgodnie z ustaleniami. Odnosząc się zaś do zastrzeżeń w zakresie przygotowania słów kluczowych przez pracownika Wydawcy, spółka (...) poinformowała, że zamówiona reklama w Pakiecie (...) ma formę edytowalną, co oznaczało możliwość jej edycji przez Zamawiającego za pośrednictwem strony internetowej enirocentrum.pl. (...) także, że po wskazaniu przez Zmawiającego zakresu zmiany reklamy lub potrzeby jej uzupełnienia, zostanie ona uzupełniona odpowiednimi materiałami (pismo z dnia 10. lutego 2015 r., k. 22-23, pismo z dnia 18. maja 2015 r., k. 25-26, korespondencja e-mail, k. 28-29).

Stan faktyczny opisany powyżej był w części – wskazanej powyżej – bezsporny między stronami niniejszego postępowania. Podstawę ustaleń stanowiły zatem twierdzenia strony powodowej niezakwestionowane albo wprost przyznane przez pozwanego, a zatem dotyczące faktów bezspornych.

Powołane powyżej odpisy dokumentów prywatnych oraz wydruki, przedłożone przez powoda, Sąd uczynił podstawą dokonanych ustaleń – w zakresie wskazanym wyżej, przy odpowiednich partiach ustaleń. Wiarygodność dokumentów i wydruków nie była kwestionowana przez strony, Sąd zaś nie znalazł podstaw, by czynić to z urzędu.

Okoliczności związane z zawarciem umowy, jej warunkami oraz wykonaniem umowy przez powoda, Sąd ustalił na podstawie zeznań świadków: J. W. i K. W. (1). Zeznaniom tym Sąd dał wiarę w całości, gdyż były one spójne, logiczne i znajdowały odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie. Świadkowie zgodnie zeznali, iż reklama, na podstawie zawartej umowy, została opublikowana na stronie internetowej powoda.

S ąd zważył, co następuje:

Powództwo jako zasadne zasługuje na uwzględnienie w całości.

Powód wywodził roszczenie procesowe będące przedmiotem niniejszego postępowania z umowy z dnia 22. września 2014 roku, na podstawie której strona powodowa zobowiązała się do zamieszczenia reklamy w wydawanym przez nią serwisie internetowym P. Firm. W ocenie Sądu powyższą umowę należy uznać za umowę o świadczenie usług. Zgodnie z treścią art. 750 k.c. do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Z kolei w świetle art. 734 § 1 k.c. przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Artykuł 735 § 1 k.c. stanowi natomiast, iż jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie. Umowa o świadczenie usług jest, tak jak umowa zlecenia, umową konsensualną, dwustronnie zobowiązującą. Okolicznościami rozstrzygającymi o zasadności powództwa o wynagrodzenie za świadczenie usług są: istnienie zobowiązania do świadczenia usług, tj. umowy o świadczenie usług, oraz wykonanie usług na rzecz drugiej strony.

Należy wskazać, iż poza sporem był sam fakt zawarcia powyższej umowy. Strona pozwana zakwestionowała natomiast istnienie dochodzonego roszczenia, wskazując, że powód nie wykonał umowy zgodnie z jej warunkami, gdyż nie przedstawił sprawozdania z ilości wejść na stronę internetową oraz sprawozdań miesięcznych ze wskazaniem, jaka była ilość wejść na poszczególne produkty. Ponadto strona pozwana powoływała się na odstąpienie od umowy.

Zgodnie z rozkładem ciężaru dowodu, wynikającym z przepisu art. 6 k.c. oraz stanowiącego jego odpowiednik procesowy art. 232 k.p.c., powód winien udowodnić okoliczność wykonania umów oraz wysokość roszczenia, skoro z faktu tego wywodzi skutki prawne.

W ocenie Sądu, powód sprostał powyższemu obowiązkowi. Jak wskazano powyżej, pomiędzy stronami poza sporem pozostawała okoliczność zawarcia umowy. Sporem nie była również objęta wysokość należnego wynagrodzenia z tytułu świadczonych przez powoda usług. W ocenie Sądu powód sprostał także ciążącemu na nim obowiązkowi wykazania, że wykonywał powyższą umowę. Niewątpliwie bowiem reklama została opublikowana przez powoda. Okoliczność ta wynika z przedłożonych przez stronę powodową wydruków z systemu komputerowego zarządzającego reklamami oraz z zeznań świadków K. W. (1) i J. W.. Świadek K. W. (1) potwierdziła w swych zeznaniach zamieszczenie reklamy na stronie internetowej P. Firm. Świadek J. W. z kolei nie był w stanie potwierdzić, czy okazane mu wydruki dotyczą reklamy zamieszczonej na podstawie umowy będącej przedmiotem postępowania w niniejszej sprawie, czy też umowy uprzednio zawartej z powodem. Świadek potwierdził jednak, że reklama, na podstawie umowy zawartej w 2014 r. została opublikowana. W tym miejscu wymaga zaznaczenia, że pomiędzy stronami nie była sporna okoliczność opublikowania reklamy w serwisie internetowym powoda, a zatem, że powód spełnił świadczenie główne przewidziane w umowie zawartej przez strony. Strona pozwana podniosła natomiast zarzut nienależytego wykonania umowy w zakresie innych obowiązków powoda, nie wynikających z umowy, a które to czynności, w ocenie strony pozwanej, zobowiązał się dodatkowo wykonać powód. Skoro strona pozwana zgłosiła zarzut nienależytego wykonania umowy, to okoliczność tę winna wykazać, gdyż to ona z tej okoliczności wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne. Samo bowiem twierdzenie strony pozwanej nie jest dowodem, a twierdzenie istotnej dla sprawy okoliczności (art. 227 k.p.c.) powinno być udowodnione przez stronę to twierdzenie zgłaszającą (art. 232 k.p.c. i art. 6 k.c.). W niniejszej sprawie zatem to na stronie pozwanej spoczywał ciężar udowodnienia, iż powód zobowiązał się do świadczenia usług, nie objętych umową, a z niewykonaniem których strona pozwana utożsamiała skutek w postaci nienależytego wykonania umowy.

Pozwana spółka okoliczności tych jednakże nie wykazała. Pozwany bowiem nie wykazał, iż na powodzie ciążyły także inne obowiązki, w szczególności obowiązek przedstawiania sprawozdań z ilości wejść na stronę internetową. Świadek K. W. (2), która prowadziła negocjacje z pozwanym, zeznała, iż nie było takich ustaleń z pozwanym. Świadek J. W., który podpisywał umowę w imieniu pozwanego, również do takich ustaleń się nie odniósł. Wskazał wyłącznie, iż uszczegółowienie wyglądu reklamy miało nastąpić później. Podkreślenia jednakże wymaga, iż zgodnie z ust. 10.9. ogólnych warunków umowy, zawarta umowa określała w pełni prawa i obowiązki stron oraz zastępowała wszystkie ustne lub pisemne uzgodnienia poczynione podczas negocjowania warunków umowy. Strona pozwana potwierdziła zapoznanie się z ogólnymi warunkami umowy oraz zaakceptowała ich treść. Tym samym uznać należało, że ostatecznie ustalenia umowy, poczynione podczas negocjowania jej warunków, winny znaleźć odzwierciedlenie w treści zawartej umowy. Tymczasem z treści umowy nie wynika, aby powód przyjął na siebie obowiązki inne, niż te wynikające z zawartej na piśmie umowy i ogólnych warunków umowy, w szczególności wynikające z §3 ogólnych warunków umowy.

Wobec zatem wykonania przez powoda umowy - zamieszczenia reklamy, po stronie pozwanej zaktualizował się obowiązek zapłaty wynagrodzenia. Tym samym roszczenie powoda w zakresie kwoty 9.348,00 zł tytułem wynagrodzenia za świadczone usługi, okazało się zasadne.

W ocenie Sądu nie zasługiwał także na uwzględnienie zarzut strony pozwanej dotyczący odstąpienia od umowy. Pozwany nie wykazał bowiem, żeby skutecznie od umowy odstąpił. Zgodnie z art. 395 k.c. można zastrzec, że jednej lub obu stronom przysługiwać będzie w ciągu oznaczonego terminu prawo odstąpienia od umowy. Prawo to wykonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie (§1). W razie wykonania prawa odstąpienia umowa uważana jest za niezawartą. To, co strony już świadczyły, ulega zwrotowi w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była konieczna w granicach zwykłego zarządu. Za świadczone usługi oraz za korzystanie z rzeczy należy się drugiej stronie odpowiednie wynagrodzenie (§2). Postanowienie umowne o prawie odstąpienia jest tzw. dodatkowym zastrzeżeniem umownym. Może ono zostać zawarte w umowie tworzącej zobowiązanie, a także być wprowadzone do umownego stosunku zobowiązaniowego w drodze kolejnej czynności prawnej. W niniejszej sprawie strony zastrzegły w umowie, iż pozwanemu będzie przysługiwało prawo do odstąpienia od umowy, uzależniając jednakże tę czynność od złożenia przez niego pisemnego oświadczenia o odstąpieniu od umowy oraz zapłaty odstępnego. Zgodnie bowiem z pkt 8.3. ogólnych warunków umowy „Zamawiający ma prawo odstąpić od zawartej Umowy/Aneksu, jeżeli prześle listem poleconym stosowne oświadczenie poświadczone podpisem i pieczęcią Zamawiającego do BOK w W. oraz równocześnie zapłaci Wydawcy odstępne na konto (…) w wysokości 25% wartości Umowy/Aneksu brutto, jeżeli odstąpienie nastąpiło w terminie do 7 dni od daty zawarcia Umowy/Aneksu; 100% wartości Umowy/Aneksu brutto, jeżeli odstąpienie nastąpiło po upływie 7 dni od daty zawarcia Umowy/Aneksu. W przeciwnym przypadku odstąpienie jest nieskutecznie”. Stosownie do treści art. 396 k.c., jeżeli zostało zastrzeżone, że jednej lub obu stronom wolno od umowy odstąpić za zapłatą oznaczonej sumy (odstępne), oświadczenie o odstąpieniu jest skuteczne tylko wtedy, gdy zostało złożone jednocześnie z zapłatą odstępnego. Przesłanką skuteczności oświadczenia o odstąpieniu od umowy, w której zastrzeżono uprawnienie do odstąpienia od umowy za zapłatą oznaczonej sumy, jest złożenie takiego oświadczenia jednocześnie z zapłatą odstępnego. W niniejszej zaś sprawie poza sporem była okoliczność, iż pozwany nie zapłacił powodowi odstępnego, a zatem uznać należy, że nie doszło do skutecznego odstąpienia od umowy.

Brak też w niniejszej sprawie przesłanek do skorzystania przez pozwanego z ustawowego prawa odstąpienia, a to z uwagi na niewykazanie przez pozwanego okoliczności pozwalających na stwierdzenie nienależytego wykonania umowy przez powoda.

Mając na względzie powyższe, Sąd na podstawie art. 750 k.c. w zw. z art. 734 § 1 k.c. i art. 735 § 1 k.c. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 9.348,00 zł, zgodnie z żądaniem pozwu.

O obowiązku zapłaty odsetek ustawowych od zasądzonej kwoty należności głównej Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu, na podstawie art. 481 k.c. Data początkowa, od której powódka domagała się odsetek, a zarazem początek opóźnienia pozwanego w spełnieniu świadczenia, nie była kwestionowana przez stronę pozwaną (fakt bezsporny, art. 230 k.p.c.).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. oraz § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22. października 2015 r., w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. 2015, poz. 1800). Na kwotę zasądzoną od pozwanego na rzecz powoda składa się wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 2.400,00 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 34,00 zł oraz opłata od pozwu w kwocie 300,00 zł.

Mając na uwadze wszystkie opisane wyżej okoliczności, Sąd na podstawie powołanych w uzasadnieniu przepisów orzekł jak w wyroku.

SSR Aleksandra Zielińska-Ośko

Z/ odpis wyroku wraz z odpisem uzasadnienia doręczyć pozwanemu.