Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2019 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Justyna Wyrwas – Oliwkiewicz

Protokolant: starszy protokolant Elżbieta Radochońska

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2019 roku w Rybniku

na rozprawie

sprawy z powództwa K. G. (G.)

przeciwko (...) Spółki Akcyjnej w W.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powódki K. G. kwotę 5.100,00 zł (pięć tysięcy sto złotych 00/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 3 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty;

2)  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3)  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2.012,28 zł (dwa tysiące dwanaście złotych 28/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

4)  nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Rybniku:

a)  od powoda kwotę 9,01 zł (dziewięć złotych 01/100),

b)  od pozwanego kwotę 72,87 zł (siedemdziesiąt dwa złote 87/100).

SSR Justyna Wyrwas - Oliwkiewicz

Sygn. akt VI GC 1918/17

UZASADNIENIE

Pozwem z 5 października 2017 roku powódka K. G. domagała się zasądzenia od pozwanego (...) Spółki akcyjnej w W. kwoty 5.700,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi od 22 lipca 2014 roku tytułem odszkodowania za szkodę w pojeździe oraz o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu podała, że będący jej własnością pojazd marki T. o nr rej. (...) został uszkodzony przez sprawcę, którego łączyła z pozwanym umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. Wskazała, że szkoda miała charakter szkody całkowitej, ze sporządzonego na jej zlecenie kosztorysu wynikało, że odszkodowanie powinno wynosić 12.000,00 zł, a pozwany wypłacił jedynie 6.300,00 zł. ( k. 2-3).

Nakazem zapłaty z 2 listopada 2017 roku (k. 38) uwzględniono żądanie powódki.

W sprzeciwie (k. 43-44) pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu uznał co do zasady swoją odpowiedzialność, jednakże wskazywał, iż wypłacona kwota jest adekwatna do powstałej szkody.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 30 czerwca 2014 roku uszkodzeniu uległ samochód marki T. o nr rej (...) będący własnością powódki. Sprawca zdarzenia był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u pozwanego. Powódka nie ma możliwości odliczenia podatku VAT. Szkoda w pojeździe miała charakter szkody całkowitej. (bezsporne)

W dniu 4 lipca 2014 roku pozwany sporządził w systemie A. kosztorys naprawy na kwotę 19.855,98 zł. Sporządził też wycenę w systemie (...), w której ustalił wartość rynkową pojazdu przed szkodą na kwotę 16.300,00 zł. Wartość pojazdu pozostałości pozwany ustalił na 10.650,00 zł na podstawie oferty zakupu uzyskanej na portalu (...), o której poinformował powódkę. W oparciu o powyższe decyzją z 22 lipca 2014 roku pozwany przyznał powódce odszkodowanie za szkodę całkowitą w kwocie 5.850,00 zł (16.300,00 zł – 10.650,00 zł). (dowód: akta szkody znajdujące się na płycie CD k. 73, a w nich: protokół szkody w pojeździe, decyzja pozwanego k. 24-25, wycena k. 28-29, kosztorys pozwanego k. 30-34, wiadomość mailowa k. 52, wydruk oferty k. 53-55)

W kalkulacji i wycenie z 27 kwietnia 2017 roku wykonanej na zlecenie powódki wskazano, iż koszt naprawy pojazdu wynosi 27.595,96 zł brutto, wartość pojazdu przed szkodą - 16.300,00 zł, a wartość pozostałości - 4.300,00 zł. (dowód: kalkulacja naprawy k. 13-17, wycena k. 7-12, 18-20)

Pismem z 19 maja 2017 roku powódka wezwała pozwanego do dopłaty kwoty 6.350,00 zł. (dowód: e-mail i pismo powódki k. 21-23,

Decyzją z 13 czerwca 2017 roku pozwany ostatecznie ustalił odszkodowanie z tytułu szkody całkowitej na kwotę 6.300,00 zł, przy przyjęciu uzasadnionych kosztów naprawy pojazdu w wysokości 26.621,19 zł, wartości rynkowej pojazdu przez szkoda w kwocie 16.300,00 zł i wartości pozostałości w kwocie 10.000,00 zł. (dowód: decyzja pozwanego k. 26-27)

Koszt przywrócenia uszkodzonego pojazdu do stanu sprzed szkody wynosił 25.765,55 zł brutto, wartość pojazdu przed szkodą - 16.500,00 zł, a wartość pozostałości - 5.100,00 zł. (dowód: opinia biegłego z zakresu techniki motoryzacyjnej mgr inż. K. K. z 24 sierpnia 2018 roku k. 79-92, opinia uzupełniająca z 7 stycznia 2019 roku k. 114)

Sąd oddalił wniosek pozwanego o dopuszczenie dowodu z przesłuchania powódki na okoliczność kontaktu z oferentem, który wygrał aukcję za kwotę 10.000,00 zł oraz podjęcia próby sprzedaży pozostałości pojazdu jako pozostający bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Powódka wywodziła swe roszczenie z wierzytelności przysługującej jej wobec sprawcy szkody, ubezpieczonego u pozwanego w ramach umowy ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.

Zgodnie z art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Podstawowym aktem prawnym regulującym kompleksowo ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z ruchem pojazdu mechanicznego jest ustawa z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r., Nr 124, poz. 1152 ze zm.) – dalej zwana ustawą. Jej przepisy stanowią lex specialis względem art. 822 § 1 k.c., a w sprawach nieuregulowanych stosuje się przepisy kodeksu cywilnego (art. 22 ustawy).

Zgodnie z art. 34 ustawy z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są zobowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych objęta jest odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu (art. 35 ustawy). Stosownie do art. 36 ust. 1 ustawy odszkodowania ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej. Kierujący pojazdem ponosi odpowiedzialność za szkody na mieniu, jak i na osobie, wyrządzone w związku z ruchem pojazdu, na zasadzie winy na podstawie art. 415 k.c. W myśl 361 § 1 i 2 kc zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła i naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Pozwany przyznał co do zasady swoją odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną w należącym do powódki pojeździe przez osobę objętą u niego obowiązkowym ubezpieczeniem posiadaczy pojazdów mechanicznych. Poza sporem była również okoliczność, iż w sprawie zachodziła tzw. szkoda całkowita.

Sporna między stronami była jedynie wysokość odszkodowania obliczonego metoda szkody całkowitej, a w szczególności wartość pojazdu przed szkodą i wartość pojazdu po szkodzie.

Ustalenie powyższych okoliczności wymagało wiadomości specjalnych.

W opinii z dnia 24 sierpnia 2018 roku biegły mgr inż. K. K. dokonał ustaleń odnośnie zakresu i wartości szkody oraz sporządził prawidłową kalkulację kosztów naprawy uszkodzeń związanych ze szkodą, która potwierdziła, że naprawa pojazdu jest ekonomicznie nieopłacalna. Wartość samochodu przed powstaniem szkody biegły wyliczył na kwotę 16.500,00 zł brutto, uwzględniając korektę dodatnią za pierwszą rejestrację, korektę ujemną za import indywidualny oraz korektę ujemną za przebieg. Wartość pozostałości biegły wyliczył na kwotę 5.100,00 zł brutto. Odszkodowanie wyliczone metodą tzw. szkody całkowitej wynosiło 11.400,00 zł brutto (16.500,00 zł – 5.100,00 zł). Wartość pojazdu przed i po szkodzie biegły ustalił w oparciu o program ekspercki (system (...)).

W zarzutach do opinii biegłego pozwany podnosił, że biegły nie uwzględnił złożonej oferty odkupu pozostałości w kwocie 10.650,00 zł. W opinii uzupełniającej z 7 stycznia 2019 roku biegły wskazał, że wybór metody obliczenia wartości pozostałości (przy pomocy programu (...) albo na podstawie oferty kupna) pozostaje poza jego kompetencjami.

Strony nie wnosiły dalszych zarzutów do opinii.

W ocenie sądu zarzuty pozwanego nie zasługiwały na uwzględnienie.

Pozwany nie złożył powódce oferty zakupu pozostałości w rozumieniu art. 66 k.c., zatem nie mógł domagać się ustalenia wartości pozostałości pojazdu we wskazanej w ofercie kwocie. Wskazywana przez pozwanego oferta nie została złożona w imieniu powódki, ani z jej upoważnienia, jak również nie zawierała precyzyjnego określenia przedmiotu sprzedaży. Jak wskazano w korespondencji mailowej pozwanego do poszkodowanej uszkodzony pojazd został wystawiony na giełdę internetową bez ujawniania danych identyfikacyjnych pojazdu i właściciela. Ponadto jak wynikało z informacji (...) złożone na ww. portalu oferty były warunkowe. Gwarantowano, że pojazd zostanie odebrany i opłacony w całości, jednak pod warunkiem, że jego stan faktyczny będzie zgodny z opisem zamieszczonym w systemie (...). Tymczasem powódka nie miała możliwości zapoznania się z opisem ani wprowadzenia do niego swoich uwag. Ponadto niejasny są zasady działania systemu (...) i składania ofert, a nie zostały one przedstawione przez pozwanego. Powyższe okoliczności przemawiają przeciwko przyjęciu, iż w opisany sposób mogło dojść miarodajnego ustalenia wartości uszkodzonego pojazdu.

Ponadto wskazać należy, iż skoro wartość pojazdu przed szkodą została wyliczona za pomocą obiektywnego programu eksperckiego (w ten sposób ustalał wartość rynkową pojazdu również pozwany), to konsekwentnie jego wartość po szkodzie powinna być obliczona w analogiczny sposób. Pozwany nie składał zastrzeżeń co do sposobu dokonania obliczeń przez biegłego w zakresie ustalenia wartość samochodu w stanie nieuszkodzonym, nie wnosił też uwag co do sposobu wyliczenia wartości pozostałości w systemie eksperckim, a jedynie kwestionował nieprzyjęcie przez biegłego zastosowanej przez pozwanego metody ustalania wartości uszkodzonego pojazdu.

Sąd przyjął zatem ustalenia biegłego za miarodajne, gdyż biegły szczegółowo i przekonywująco uzasadnił swoje stanowisko.

W konsekwencji roszczenie dochodzone przez powódkę uznać należało za zasadne w zakresie kwoty 5.100,00 zł stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą 11.400,00 zł (odszkodowanie należne), a kwotą 6.300,00 zł (odszkodowanie wypłacone przez pozwanego w toku postępowania likwidacyjnego).

Mając na uwadze powyższe ustalenia faktyczne oraz rozważania prawne, na podstawie przywołanych przepisów sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 5.100,00 zł.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 i 2 ustawy zasądzając je od 3 czerwca 2017 roku. Powód domagał się zasądzenia odsetek od daty pierwotnej decyzji przyznającej odszkodowanie tj. od 22 lipca 2014 roku. Jak wskazano w wyroku Sądu Najwyższego z 6 lipca 1998 roku (sygn. akt III CKN 315/18, OSNC 2000/2/31, Pr.Gosp. 2000/1/1, Biul.SN 1999/10/6, M.Prawn. 1999/12/44) „z chwilą wypłacenia kwoty ustalonej przez ubezpieczyciela obowiązek wypowiedzenia się odnośnie do tego, czy jest ona odpowiednia, powraca do wierzyciela (poszkodowanego, uprawnionego z ubezpieczenia OC). Od chwili zgłoszenia przez nią żądania dalszych roszczeń zakład pozostaje w opóźnieniu, o ile oczywiście roszczenia te będą uzasadnione”. Tymczasem powódka nie kwestionowała wysokości przyznanego odszkodowania aż do 19 maja 2017 roku, kiedy to wezwała pozwanego do dopłaty odszkodowania. W konsekwencji sąd przyjął, że pozwany pozostawał w opóźnieniu po upływie 14 dni od dnia wezwania do zapłaty tj. od 3 czerwca 2017 roku.

W pozostałym zakresie powództwo należało oddalić.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 100 zd. 1 k.p.c. dokonując ich stosunkowego rozdzielenia między stronami biorąc pod uwagę wynik sprawy.

Koszty procesu obejmowały łącznie 4.752,00 zł, z czego:



powódka poniosła 2.535,00 zł (318,00 zł – tytułem opłaty od pozwu, 1.800,00 zł – tytułem wynagrodzenia pełnomocnika obliczonego zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radcy prawnego z dnia 22 października 2015 roku (Dz.U. z 2015 roku poz. 1804) w brzmieniu obowiązującym w dacie wytoczenia powództwa), 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz 400,00 zł tytułem wynagrodzenia biegłego),



pozwany poniósł 2.217,00 zł (1.800,00 zł – tytułem wynagrodzenia pełnomocnika obliczonego zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radcy prawnego z dnia 22 października 2015 roku (Dz.U. z 2015 roku poz. 1804) w brzmieniu obowiązującym w dacie wytoczenia powództwa, 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz 400,00 zł tytułem wynagrodzenia biegłego).

Powódka wygrała sprawę w 89% (z żądanej kwoty 5.700,00 zł należności głównej zasądzono na jej rzecz kwotę 5.100,00 zł), zatem winna ponieść koszty procesu w zakresie oddalonego powództwa (11 % z 4.752,00,00 zł = 522,72 zł). Dokonując rozliczenia kosztów należnych i poniesionych Sąd zasądził zatem od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2.012,28 zł (2.535,00 zł – 522,72 zł) tytułem zwrotu kosztów procesu.

W związku z dowodem z opinii biegłego strony uiściły zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego w kwocie po 400,00 zł. Faktyczne wynagrodzenie biegłego wyniosło łącznie 881,88 zł i zostało wypłacone częściowo z zaliczek stron (800,00 zł) , a częściowo tymczasowo ze środków Skarbu Państwa (81,88 zł). Dlatego na podstawie art. 83 ust. 2 w zw. z art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 roku (tekst jednolity Dz.U. z 2018 roku, poz. 300) Sąd nakazał pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Rybniku, stosownie do wyniku postępowania, od powódki kwotę 9,01 zł (11% z 81,88 zł) i od pozwanego kwotę 72,87 zł (89% z 81,88 zł).

SSR Justyna Wyrwas - Oliwkiewicz