Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 906/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

H. F.

w dniu 3 sierpnia 2019 roku około godziny 14.30 w miejscowości D., gm. J., powiat (...), woj. (...) przyłożył widły skierowane zębami do brzucha W. K. i wypowiadał wobec niego groźby pozbawienia życia, które wzbudziły u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę
ich spełnienia;

- tj. o przestępstwo z art. 190 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 3 sierpnia 2019 r. przyłożył widły do brzucha W. K. i wypowiadał wobec niego groźby pozbawienia życia, które wzbudziły u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę ich spełnienia

zeznania świadka W. K.

48,49

zeznania świadka I. K.

49

zeznania świadka J. S.

49-50

zeznania świadka A. W.

50

dane o podejrzanym

24

karta karna

26

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

H. F.

j.w

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony w dniu zdarzenia nie przystawiał pokrzywdzonemu W. K. wideł zębami do brzucha, nie groził mu też pozbawieniem życia

wyjaśnienia oskarżonego H. F.

48-49

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania świadka W. K.

Sąd dał w pełni wiarę zeznaniom tego świadka, są one logicznie, spójne, znajdują też potwierdzenie w pozostałych dowodach zgromadzonych w sprawie. Świadek w sposób logiczny i wiarygodny przedstawił przebieg zdarzenia, tło konfliktu z oskarżonym, jego reakcję na słowa i zachowanie się oskarżonego. W logiczny sposób przedstawił, skąd oskarżony wziął widły, w jaki sposób się nimi posługiwał.

Brak jest jakichkolwiek podstaw by odmówić zeznaniom tego świadka wiarygodności.

zeznania świadka I. K.

Sąd dał w pełni wiarę zeznaniom tego świadka, są one spójne, logiczne, korelują też w całości z zeznaniami pokrzywdzonego W. K.. Świadek ten stał w odległości ok. 10-15 metrów od miejsca zdarzenia, początkowo nie był widziany przez samego oskarżenia, brak tez było jakichkolwiek okoliczności i przeszkód w dokładnej obserwacji zachowania się oskarżonego.

zeznania świadka J. S.

Sąd dał w pełni wiarę zeznaniom tego świadka, są one spójne, logiczne. Świadek nie był bezpośrednim uczestnikiem zdarzenia, nie widział też zachowania się oskarżonego, relację na ten temat ma jedynie od osoby pokrzywdzonego. Wskazał jednak, iż rozmawiając z nim w godzinach popołudniowych, w dniu kiedy miało miejsce zdarzenia, zauważył, iż pokrzywdzony cały czas był roztrzęsiony, zdenerwowany po spotkaniu z oskarżonym.

zeznania świadka A. W.

Sąd dał w pełni wiarę zeznaniom tego świadka, który również nie był naocznym obserwatorem zdarzeń objętych aktem oskarżenia. Świadek ten jednak w dniu zdarzenia, przechodząc koło posesji pokrzywdzonego, spotkał się z pokrzywdzonym, który żalił się, że został zaatakowany przez oskarżonego, który miał następnie mu grozić. Pokrzywdzony relacjonując przebieg całego zdarzenia miał żal do oskarżonego, był też przejęty jego zachowaniem .

dane o podejrzanym

dowód bezsporny, obiektywny

karta karna

dowód bezsporny

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego H. F.

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, wyjaśnił, iż w dniu zdarzenia spotkał się faktycznie z pokrzywdzonym, nie przystawiał mu jednak wideł zębami do brzucha. Potwierdził, iż miał przy sobie różne narzędzia, np. sztychówke, jednak nie pamięta czy miał też ze sobą widły. Oskarżony zaprzeczył by groził pokrzywdzonemu, potwierdził jednak, iż powiedział mu "parę brzydkich słów".

Zdaniem Sądu wyjaśnienia oskarżonego są niewiarygodne, mają jedynie na celu uniknięcie odpowiedzialności. Stoją też w sprzeczności z całym zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Oskarżony wskazuje przy tym na szereg okoliczności, które znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadków, np. I. K., tj. czas zdarzenia ,odległość od domu pokrzywdzonego.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Groźba karalna określona w art. 190§1 kk. zaliczana jest do przestępstw przeciwko wolności, a konkretnie wolności człowieka do życia bez poczucia strachu. Przedmiotem ochrony prawnokarnej jest wolność człowieka rozumiana w sensie psychicznym, jako wolność od strachu, obawy przez popełnieniem przestępstwa na szkodę zagrożonego lub jego najbliższych.

Przedmiotem czynności wykonawczej przy tym przestępstwie jest człowiek, tj. każda osoba, do której skierowana jest groźba i która zdolna jest do zrozumienia treści groźby oraz do odczuwania obawy związanej z groźbą.

Z groźbą związana jest zapowiedź spowodowania dolegliwości, tj. spowodowania czegoś, co zagrożony odczuje, jako przykrość.

Treścią groźby jest zapowiedz popełnienia przestępstwa na szkodę zagrożonego lub innej osoby mu najbliższej. Chodzi o zamach na dobro osobiste jednostki, jak np. życie, zdrowie, cześć lub zamach na jego dobra materialne.

Nie ma znaczenia forma groźby. Grozić można słowem, pismem, gestem lub innym zachowaniem sprawcy oddziałującym na psychikę pokrzywdzonego i wskazującym gotowość popełnienia przestępstwa, np. przystawianie noża do gardła.

Sąd Najwyższy uznaje, że groźba karalna może być wyrażona przez każde zachowanie sprawcy, jeżeli w sposób niebudzący wątpliwości uzewnętrznia ono groźbę popełnienia przestępstwa i wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę.(wyr. SN z 24.8.1987 r., I KR 225/87, OSNKW 1988, nr 3-4, poz 21).

Przestępstwo, którym grozi sprawca nie musi być natychmiast spełnione. Groźba może odnosić się również do zachowania, którego spełnienie ma nastąpić w odległej nawet przyszłości. Przestępstwo jest dokonane z chwilą wyrażenia groźby wzbudzającej uzasadnioną obawę jej spełnienia u adresata groźby.

Użyty w art. 190 §1 kk. zwrot, „ jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona” oznacza, że pokrzywdzony musi traktować groźbę poważnie i uważać jej spełnienie za realne, a zatem wzbudzanie obawy w zagrożonym należy oceniać subiektywnie a nie z punktu widzenia obiektywnego niebezpieczeństwa realizacji groźby. Obawa zagrożonego, że groźba zostanie spełniona jest wtedy uzasadniona, jeżeli każdy człowiek o podobnej do zagrożonego osobowości i w podobnej sytuacji również odczuwałby obawę przed taką groźbą.

Groźba karalna jest występkiem umyślnym, tzn. sprawca musi wyrazić groźbę zdając sobie sprawę, że wywołuje w ten sposób u pokrzywdzonego obawę jej spełnienia.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

H. F.

I

I

Sąd uznając oskarżonego H. F. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu skazał go na karę 3-ch miesięcy pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary oskarżonemu Sąd kierował się dyrektywami przewidzianymi w art. 53§ 1 i 2 kk., czyli swobodnym uznaniem sędziowskim, przy zachowaniu granic przewidzianych przez ustawę, bacząc, aby dolegliwość orzeczonej sankcji nie przekraczała stopnia winy i uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu, a także mając na uwadze cele kary w zakresie prewencji indywidualnej oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Zdaniem Sądu, wymierzona oskarżonemu kara mieści się w granicach ustawowego zagrożenia przewidzianego za popełnione przez niego przestępstwo. Wymierzona kara jest również dostosowana do stopnia winy oraz do społecznej szkodliwości czynu. Umyślne działanie oskarżonego polegające na kierowaniu gróźb wobec pokrzywdzonych, bez żadnego ku temu powodu nie może być społecznie akceptowalne. Motywy takiego działania nie znajdują społecznego usprawiedliwienia, domagają się dolegliwych konsekwencji prawnych, a także moralnego potępienia takiego zachowania. Groźba karalna nie jest sposobem na wymuszanie jakichkolwiek zachowań. Przy wymiarze kary Sąd miał na względzie to, żeby orzeczona kara odstraszyła sprawcę od popełnienia kolejnego przestępstwa i jednocześnie skłaniała go do zmiany swojego zachowania w przyszłości. Orzeczona kara spełnia także wymogi prewencji generalnej, tzn. wpływa na kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa, iż przestępstwo groźby nie uchodzi bezkarnie.

H. F.

II

I

Na podstawie art. 69 §1 i 2 kk. oraz art. 70 § 1 pkt 1 kk. Sąd warunkowo zawiesił oskarżonemu wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 1-go roku. Sąd uznał, iż mimo wymierzenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania będzie ona wystarczająca dla osiągnięcia celu wychowawczego w stosunku do oskarżonego, w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. W związku z powyższym Sąd postawił w stosunku do oskarżonego pozytywną prognozę kryminologiczną. Zdaniem Sądu warunkowe zwieszenie wykonania wymierzonej kary było zasadne i potrzebne z uwagi na wystąpienie przesłanek zawartych w art. 69 § 1 kk. oraz konieczność prawidłowej realizacji celów kary. Wymierzona oskarżonemu kara pozbawienia wolności mieści się w granicach uprawniających Sąd do ich warunkowego zawieszenia. Ponadto Sąd uznał, iż w stosunku do oskarżonego nadal zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna przekonująca, iż sprawca mimo warunkowego zawieszenia wykonania kary będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni on ponownie przestępstwa. Rezygnacja z zastosowania nie izolacyjnych form odbywania kary jest uzasadniona tylko wówczas, gdy dotychczasowy sposób życia oskarżonego, jego właściwości i warunki osobiste wskazują, iż prawidłowe kształtowanie postaw oskarżonego w kierunku społecznie pożądanym oraz zapobiegnięcie ponownemu popełnieniu przestępstwa może nastąpić tylko przez zastosowanie form resocjalizacji w warunkach izolacji. Okres próby, na jaki Sąd zawiesił oskarżonemu wykonanie kary, mieści się w przedziale określonym w art. 70 § 1 pkt 1 kk. i zdaniem Sądu tylko taki okres jest wystarczający do pełnej realizacji celów kary. Ustalając okres próby Sąd kierował się przede wszystkim stopniem pewności prognozy kryminologicznej uznając, iż okres 1-go jest konieczny dla weryfikacji trafności postawionej prognozy.

H. F.

III

I

Na podstawie art. 41a§1 i§4 kk. Sąd orzekł środek karny w postaci zakazu zbliżania się do pokrzywdzonego W. K. na odległość nie mniejszą niż 10 m, przez okres 5 lat.

Orzekając w/w środek karny Sąd miał na względzie dobro pokrzywdzonego, w szczególności zaoszczędzenie mu przykrych przeżyć jakie wiążą się ze wspomnieniem przestępstwa, a wywołuje je widok sprawcy.

H. F.

IV

I

na podstawie art. 46§1 kk. Sąd orzekł wobec oskarżonego nawiązkę w wys. 500 zł na rzecz pokrzywdzonego W. K.. Ma ona na celu częściowe zrekompensowanie szkód, jakie wywołało zachowanie oskarżonego w psychice pokrzywdzonego. Wysokość nawiązki jest też zdaniem Sądu adekwatna do wagi i charakteru popełnionego przestępstwa.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Sąd uznał, iż biorąc pod uwagę dochody oskarżonego, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe, H. F. jest zdolny do pokrycia kosztów na rzecz Skarbu Państwa w pełnej wysokości. Ponadto Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego W. K. kwotę 864 zł tytułem zwrotu kosztów związanych z ustanowieniem pełnomocnika w sprawie.

Podpis

SSR Paweł Gonet