Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 05 marca 2020r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu, V Wydział Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący: sędzia Katarzyna Górna-Szuława

Protokolant: sekr. sąd. Anna Zakrzewska

po rozpoznaniu w dniu 05 marca 2020r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K.

przeciwko: (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą
w K.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. na rzecz powódki (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. kwotę 8.226,00 zł (osiem tysięcy dwieście dwadzieścia sześć złotych 00/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie
w transakcjach handlowych liczonymi od kwot:

- 1.755,09 zł od dnia 03 lipca 2018r. do dnia zapłaty,

- 1.143,90 zł od dnia 19 lipca 2018r. do dnia zapłaty,

- 1.755,09 zł od dnia 06 sierpnia 2018r. do dnia zapłaty,

- 1.816,71 zł od dnia 30 sierpnia 2018r. do dnia zapłaty,

- 1.755,21 zł od dnia 01 października 2018r. do dnia zapłaty,

2.  zasądza od pozwanej (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. na rzecz powódki (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. kwotę 2.117,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1.817,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

sędzia Katarzyna Górna-Szuława

Sygn. akt VGC 2273/19

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2019 r. (data wpływu) powódka (...) Spółka Akcyjna z siedzibą
w K. reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika wystąpiła do Sądu Rejonowego w Kaliszu V Wydziału Gospodarczego z pozwem o zapłatę przeciwko (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. o zapłatę kwoty 8.226,00 zł z odsetkami: ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot:

-

1.755,09 zł od dnia 03 lipca 2018 r. do dnia zapłaty,

-

1.143,90 zł od dnia 19 lipca 2018 r. do dnia zapłaty,

-

1.755,09 zł od dnia 06 sierpnia 2018 r. do dnia zapłaty,

-

1.816,71 zł od dnia 30 sierpnia 2018 r. do dnia zapłaty,

-

1.755,21 zł od dnia 01 października 2018 r. do dnia zapłaty.

Wniosła również o zasądzenie od pozwanej na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł.

W uzasadnieniu powódka podniosła, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczyła na rzecz pozwanej zlecone przez nią usługi księgowe, kadrowe, usługi dotyczące dokumentów kasowych, a także usługi konsultingowe. Z tego tytułu wystawiła jej faktury VAT objęte pozwem, które zostały dostarczone pozwanej i przez nią przyjęte. Wskazała, że pozwana zaksięgowała te faktury i odliczyła od nich podatek VAT. Nadto potwierdziła z powódka saldo na dzień 31 grudnia 2018 r. Mimo upływu terminu płatności faktur, pozwana nie dokonała zapłaty wynikających z nich należności. Powódka wskazała, że wzywała pozwaną do zapłaty, jednakże bezskutecznie.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 10 września 2019 r. wydanym w sprawie sygn. akt V GNc 4759/19 Sąd Rejonowy w Kaliszu V Wydział Gospodarczy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Z przedmiotowym rozstrzygnięciem nie zgodziła się pozwana spółka i w dniu 26 września 2019 r. (data wpływu) skutecznie złożyła sprzeciw, w którym wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na jej rzecz kosztów procesu.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana nie zakwestionowała roszczenia co do zasady ani co do wysokości. Nie złożyła również żadnych wniosków dowodowych.

W odpowiedzi na sprzeciw z dnia 12 listopada 2019 r. (data wpływu) powódka w całości podtrzymała swoje stanowisko w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Powódka (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. jest wpisana do rejestru przedsiębiorców prowadzonego w ramach Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...). Zaś pozwana (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
z siedzibą w K. jest wpisana do rejestru przedsiębiorców prowadzonego w ramach Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...).

Fakty bezsporne.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczyła na rzecz pozwanej zlecone przez nią usługi księgowe, kadrowe, usługi dotyczące dokumentów kasowych,
a także usługi konsultingowe.

Fakt bezsporny.

W dniu 25 czerwca 2018 r. powódka wystawiła pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 1.755,09 zł brutto za prowadzenie księgowości, wysyłanie plików (...), prowadzenie dokumentacji kadrowej, dzierżawę programu oraz obsługę dokumentów kasowych. Termin płatności faktury został oznaczony na dzień 02 lipca 2018 r. Faktura została podpisana przez prokurenta pozwanej spółki i opatrzona jej pieczęcią firmową.

Fakty bezsporne, a nadto faktura VAT k. 12.

Dnia 04 lipca 2018 r. powódka wystawiła pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 1.143,90 zł brutto za przygotowanie rocznego sprawozdania spółki oraz usługę konsultingową. Termin płatności faktury został oznaczony na dzień 18 lipca 2018 r. Faktura została podpisana przez prokurenta pozwanej spółki i opatrzona jej pieczęcią firmową.

Fakty bezsporne, a nadto faktura VAT k. 12v.

W dniu 27 lipca 2018 r. powódka wystawiła pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 1.755,09 zł brutto za prowadzenie księgowości, wysyłanie plików (...), prowadzenie dokumentacji kadrowej, dzierżawę programu oraz obsługę dokumentów kasowych. Termin płatności faktury został oznaczony na dzień 03 sierpnia 2018 r. Faktura nie została podpisana.

Fakty bezsporne, a nadto faktura VAT k. 13.

Dnia 22 sierpnia 2018 r. powódka wystawiła pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 1.816,71 zł brutto za prowadzenie księgowości, wysyłanie plików (...), usługę kadrową, dzierżawę programu oraz obsługę dokumentów kasowych. Termin płatności faktury został oznaczony na dzień 29 sierpnia 2018 r. Faktura nie została podpisana przez pozwaną.

Fakty bezsporne, a nadto faktura VAT k. 13v.

W dniu 21 września 2018 r. powódka wystawiła pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 1.755,21 zł brutto za usługę księgową, usługę kadrową oraz obsługę dokumentów kasowych. Termin płatności faktury został oznaczony na dzień 28 września 2018 r. Faktura została podpisana przez prokurenta pozwanej spółki i opatrzona jej pieczęcią firmową.

Fakty bezsporne, a nadto faktura VAT k. 14.

W piśmie z dnia 26 września 2018 r. powódka reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika wezwała ponownie pozwaną do zapłaty kwoty 11.477,88 zł tytułem należności z faktur VAT w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem skierowania sprawy na drogę procesu sądowego.

Fakty bezsporne, a nadto: wezwanie do zapłaty k. 16.

Pozwana reprezentowana przez prokurenta potwierdziła z powódką salda na dzień 31 grudnia 2018 r. na kwotę 8.226,00 zł.

Fakty bezsporne, a nadto potwierdzenie sald k. 15.

W dniu 25 marca 2019 r. pozwana reprezentowana przez prokurenta potwierdziła wysokość zaległych należności wobec powódki wynikających z faktur objętych pozwem na kwotę 8.226,00 zł, uznała roszczenie powódki w tym zakresie i zobowiązała się uregulować dług w dwóch ratach: pierwsza rata w wysokości 4.113,00 zł w terminie do dnia 15 kwietnia 2019 r. i druga rata w wysokości pozostałości zadłużenia w terminie do dnia 30 kwietnia 2019 r.

Fakty bezsporne, a nadto uznanie długu k. 22.

Pismem z dnia 18 czerwca 2019 r. powódka reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 9.548,25 zł tytułem należności z faktur VAT w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem skierowania sprawy na drogę procesu sądowego. Wezwanie zostało doręczone pozwanej w dniu 21 czerwca 2019 r.

Fakty bezsporne, a nadto: wezwanie do zapłaty k. 17, potwierdzenie nadania i odbioru przesyłki pocztowej k. 17v-18.

W piśmie z dnia 12 lipca 2019 r. powódka reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika wezwała ponownie pozwaną do zapłaty kwoty 10.217,25 zł tytułem należności z faktur VAT w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem skierowania sprawy na drogę procesu sądowego. Wezwanie zostało doręczone pozwanej
w dniu 15 lipca 2019 r.

Fakty bezsporne, a nadto: wezwanie do zapłaty k. 19, potwierdzenie nadania i odbioru przesyłki pocztowej k. 20-21.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów załączonych do akt przez powódkę, które uznał za wiarygodne w całości. Ich autentyczność oraz prawdziwość stwierdzonych w nich faktów nie budziła jego wątpliwości, nadto nie zostały zakwestionowane przez pozwanego (art. 230 kpc).

Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie był bezsporny mimo, iż pozwana spółka wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jako zasadne, zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd ustalił, iż strony łączyły umowy o świadczenie usług.

Zgodnie treścią art. 750 kc do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Przepis ten odsyła zatem do przepisów art. 734§1 kc i art. 735§1 kc. Pierwszy z nich stanowi, że przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Drugi przepis wskazuje natomiast, że jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie.

Pozwana nie kwestionowała zawarcia z powódką umowy o świadczenie usług wskazanych w załączonych do pozwu fakturach VAT, faktu wykonania wyszczególnionych tam usług, ani wysokości wynikających z nich należności.

Podkreślić przy tym należy, iż załączone do pozwu potwierdzenie sald przez pozwaną oraz uznanie długu i terminarz spłat ratalnych stanowiły uznanie roszczenia powódki przez pozwaną spółkę (art. 123§1 pkt 2 kc). Było to tzw. uznanie niewłaściwe, które zachodzi
w każdym wypadku wyraźnego oświadczenia woli lub też innego zachowania się dłużnika wobec wierzyciela, z którego wynika, że uważa on roszczenie za istniejące (por. wyrok SA
w G. z dnia 22 marca 1991 r., I ACr 60/91, OSP 1991/11/282). Uznanie to powinno było zindywidualizowane i określone co do wysokości (por. orz. SN z dnia 23 czerwca
1972 r., CR 142/72, OSN 1973/61) i takie też było. Dla skuteczności uznania nie jest wymagana żadna szczególna forma. Może być ono także dorozumiane, np. na skutek częściowego wykonania zobowiązania, uiszczenia odsetek, prośby o odroczenie płatności itd. (por. A. Szpunar, Wpływ uznania roszczenia na bieg przedawnienia, NP 1973, nr 7-8, s. 1004). Czynność taka stanowi oświadczenie wiedzy i jest oświadczeniem nieodwołalnym.

Pozwana nie podniosła w sprzeciwie, a tym bardziej nie wykazała w żaden sposób, że uregulowała roszczenie będące przedmiotem sporu (art. 6 kc w zw. z art. 232 kpc).

Tym samym Sąd uznał roszczenie powódki za uzasadnione w całości i zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę dochodzoną pozwem, o czym orzekł w pkt 1 sentencji wyroku.

W związku z tym, że strony wiązała umowa oświadczenie usług, wystawione faktury VAT wskazywały sposób i termin spełnienia świadczenia. Zaś z uwagi na okoliczność, że pozwana spóźniła się ze spełnieniem świadczenia w zakreślonym terminie, to ziściły się przesłanki do uwzględnienia żądania powódki również w zakresie odsetek za czas opóźnienia. Roszczenie powódki w zakresie odsetek również nie było kwestionowane przez pozwaną, ani w zakresie ich wysokości, ani daty wymagalności roszczenia.

O obowiązku zapłaty tych odsetek w wysokości ustawowej za opóźnienie
w transakcjach handlowych Sąd orzekł na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 08 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 684 ze zm.) zgodnie z którym w transakcjach handlowych – z wyłączeniem transakcji, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny – wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki: wierzyciel spełnił swoje świadczenie i wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie.

Faktury VAT wystawione przez powódkę określały datę płatności objętych nimi należności. Dlatego też Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powódki odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwot wskazanych w fakturach załączonych do pozwu od dnia następnego po terminie płatności do dnia zapłaty, o czym orzekł w pkt 1 sentencji wyroku.

Pozwana przegrała sprawę w całości, więc na podstawie art. 98§1 i 2 kpc, zgodnie
z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, powinna ponieść jego koszty.

Na koszty te w rozpoznawanej sprawie złożyła się opłata sądowa od pozwu w kwocie 300,00 zł obliczona zgodnie z art. 28 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. tj. z 2016 r., poz. 623 ze zm.), koszty zastępstwa procesowego powódki w kwocie 1.800,00 zł obliczone zgodnie z §2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 1804 ze zm.) oraz kwota 17,00 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa pełnomocnika powódki wynikająca z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 225, poz. 1635 ze zm.).

Z uwagi na powyższe Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 2.117,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1.817,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, o czym orzekł w pkt 2 sentencji wyroku.

sędzia Katarzyna Górna -Szuława