Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kp 358/14

POSTANOWIENIE

Dnia 9 kwietnia 2014 roku

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Kałucka

Protokolant: Łukasz Bacik

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Iwony Elert

po rozpoznaniu na posiedzeniu

w sprawie o czyny z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 §1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i inne

zażalenia pokrzywdzonego (...) Sp. z o.o. na postanowienie prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia-Stare Miasto z dnia 15 stycznia 2014 r. o umorzeniu postępowania (1 Ds. 5063/13)

na podstawie art. 329 § 1 i 2 k.p.k. i art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 465 § 1 k.p.k.

p o s t a n a w i a

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie

UZASADNIENIE

Prokuratura Rejonowa dla Wrocławia-Fabrycznej prowadziła śledztwo pod sygn. akt 1 Ds. 5063/13 w sprawie oszustwa na szkodę (...) Sp. z o.o. polegającego na złożeniu nierzetelnego oświadczenia odnośnie składników majątkowych i poręczycieli stanowiących zabezpieczenie udzielonej pożyczki w kwocie 246.000 zł, zawartej przez J. S. i A. Z., tj z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Postanowieniem z dnia 15 stycznia 2014 r. postępowanie zostało umorzone w oparciu o na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. wobec braku znamion czynu zabronionego. W uzasadnieniu tego postanowienia Prokurator stwierdził, że na podstawie ustalonych w toku śledztwa na podstawie całokształtu materiału dowodowego okoliczności nie sposób stwierdzić, iż J. S. i A. Z. swoim zachowanie wypełnili znamiona czynu zabronionego z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., albowiem z poczyniony6cyh w toku postępowania ustaleń wynika, że pożyczkodawca uzyskał realne zabezpieczenie swojej wierzytelności, o czym świadczą prowadzone aktualnie postępowania komornicze. Wskazał, że w grudniu 2013 roku całość pożyczki została spłacona z kapitału Spółki (...). Ponadto, głównym powodem opóźnienia w spłacie przedmiotowej pożyczki było wycofanie swoich udziałów ze spółki (...) przez Spółkę (...) Sp. z o.o., co skutkowało potrzebą zwrotu tejże spółce kwoty 100.000 zl, co wpłynęło na destabilizację sytuacji finansowej (...) A..

Zażalenie na to postanowienie złożyli w dniach 3 lutego 2014r. i 4 lutego 2014r. odpowiednio (...) Sp. z o.o. oraz profesjonalny pełnomocnik, działający w imieniu tej Spółki, wnosząc o uchylenie w/w postanowienia. W zażaleniu (...) Sp. z o.o. zarzucono zaskarżonemu postanowieniu, iż nie było podstaw do przyjęcia, iż oświadczenia poręczycieli skutkowały realnym zabezpieczeniem wierzytelności tej Spółki. Podniosła nadto, że zgodnie z zawartym porozumieniem miała ona pełne prawo do wycofania swoich udziałów ze Spółki (...) Sp. z o.o.

Profesjonalny pełnomocnik, działający w imieniu Spółki (...) Sp. z o.o., zarzucił temu postanowieniu obrazę przepisów prawa materialnego, a to art. 297 § 1 k.k. W uzasadnieniu wskazał, że pokrzywdzona spółka, prowadząca działalność m.in. w zakresie udzielania pożyczek, została doprowadzona do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, gdyż J. S., składając oświadczenia co do posiadanego majątku, oświadczył, iż jest właścicielem nieruchomości, która w rzeczywistości jest własnością jego rodziców, zaś druga wskazana przez niego nieruchomość jest współwłasnością również A. S.. T. G. oświadczył, iż jest właścicielem nieruchomości, która w rzeczywistości jest własnością A. Z.. J. J. oświadczył, iż jest właścicielem nieruchomości, która w rzeczywistości jest współwłasnością również M. D.. Wskazał, że gdyby pokrzywdzony w chwili zawarcia umowy pożyczki wiedział o tych faktach, do zawarcia umowy pożyczki nigdy by nie doszło.

Sąd zważył co następuje:

Zażalenie nie podlega uwzględnieniu z powodu jego bezzasadności.

Do umorzenia postępowania przygotowawczego na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. może dojść po stwierdzeniu przez organ prowadzący postępowanie przygotowawcze, iż zachowanie czy zachowania wskazane w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa nie zawierają znamion czynu zabronionego. Umorzenie postępowania przygotowawczego z uwagi na stwierdzenie powyższej przesłanki procesowej powinno mieć miejsce po stwierdzeniu w toku postępowania przygotowawczego, iż brak jest faktycznej podstawy wniesienia aktu oskarżenia, mimo przeanalizowania całego dostępnego materiału dowodowego.

W ocenie Sądu, organ prowadzący postępowanie przygotowawcze wydał decyzję procesową zgodnie z dyspozycją powołanego przepisu.

Zgodnie z art. 297 § 1 k.k., kto, w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi - kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia. Przepis ten dotyczy wyłącznie uzyskiwania środków pieniężnych od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi. Spółka (...) Sp. z o.o. nie posiada przymiotów, które pozwalałyby na zaliczenie tego podmiotu w poczet podmiotów, wobec których zachowanie polegające na złożeniu oświadczeń zawierających informacje nieprawdziwe podlegają penalizacji na podstawie art. 297 § 1 k.k.

W ocenie Sądu, zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy nie daje podstaw do oceny zachowania J. S. i A. Z. jako wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. – przepis art. 294 § 1 k.k. winien znaleźć się w kwalifikacji prawnej zarzucanego czynu z uwagi na wartość mienia, którego dotyczy zarzucane zachowanie. Zgodnie z art. 286 § 1 k.k. karze podlega kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Z poczynionych ustaleń wynika, że Spółka (...) Sp. z o.o. w dniu 4 stycznia 2013r. zawarła z (...) Sp. z o.o., reprezentowaną przez J. S. i A. Z. umowę pożyczki, dotyczącej kwoty 246.000 zł, pożyczka została poręczona przez J. S., T. G., J. J.. Brak jest na tę chwilę podstaw do stwierdzenia, iż w chwili zawierania przedmiotowej umowy między J. S. i A. Z. istniało przestępne porozumienie co do zawarcia tej umowy bez zamiaru wywiązania się z zaciągniętego zobowiązania, działając wyłącznie w celu uzyskania kwoty pożyczki. Okoliczność złożenia przez poręczycieli oświadczeń niezgodnych z rzeczywistym stanem faktycznym sama przez nie wskazuje na istnienie takiego porozumienia. Jeżeli nawet przyjąć, iż miało miejsce nierzetelne zachowanie J. S., A. Z., T. G., J. J. wobec (...) Sp. z o.o., należy mieć świadomość, że czym innym jest ocena nierzetelności kontrahenta, którego można pociągnąć do odpowiedzialności cywilnej, czym innym zaś ustalenie, że zachowanie tegoż kontrahenta wypełniło wszystkie znamiona wskazane w przepisie karnym.

Mając na uwadze powyższe, Sąd postanowił jak w sentencji postanowienia.