Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 205/20

PR 1 Ds. 331.2020

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 czerwca 2020 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:	Sędzia Tomasz Żuchowski

Protokolant:	St. sekr. sądowy Beata Ewald

po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2020 r.

sprawy: oskarżonego M. C. urodz. (...) w T.

syna H. i G. z d. W.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 1 października 2018 r. do 19 marca 2019 r. w T. będąc zobowiązanym mocą ustawy oraz na podst. protokołu ugody zawartego przed Sądem Rejonowym w Toruniu sygn. akt III RC 839/15 z dn. 16.12.2015 r. na rzecz małoletniej K. C. w kwocie po 500 zł miesięcznie uchylał się od ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego, przy czym łączna wartość zaległości przekraczała trzykrotność miesięcznego świadczenia

tj. o czyn z art. 209 § 1 kk

orzeka:

I. uznaje oskarżonego M. C. za winnego popełnienia zarzucanego jemu czynu w akcie oskarżenia to jest przestępstwa z art. 209 § 1 kk i za to na podstawie art. 209 § 1 kk wymierza karę 4 ( czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

II. zasądza od Skarbu Państwa ( kasy Sądu Rejonowego w Toruniu) na rzecz adw. M. G. kwotę 420 ( czterysta dwadzieścia) zł plus VAT tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu;

III. zwalnia oskarżonego od ponoszenia opłaty i wydatków, którymi obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 205/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. C.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

M. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Na mocy ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Toruniu z dnia 16 grudnia 2015 r r. w sprawie III RC 839/15 oskarżony M. C. został zobowiązany do płacenia alimentów na rzecz córki K. C. w wysokości 500 zł miesięcznie (k.67 akt). Oskarżony nie płacił alimentów. W okresie ujętym w akcie oskarżenia tj. od 1.10.2018 r. do 19.03.2019 r. nie był zarejestrowany jako osoba bezrobotna (k.27 akt). W tym czasie matka uprawnionej pozostawała bez pracy. Nie korzystała z pomocy społecznej. Córka miała zaspokojone podstawowe potrzeby (k. 58 a akt) .

Utrzymywała się z świadczenia 500 plus oraz Funduszu Alimentacyjnego Oczywistym jest, iż sam fakt nie łożenia alimentów nie może przesądzać o przypisaniu odpowiedzialności za przestępstwo z art. 209 § 1 kk. Nie każdy zobowiązany ma pracę. Jednak oskarżony nie zachował minimum staranności w celu uzyskania pracy. Nie był bowiem zarejestrowany jako osoba bezrobotna. Ponadto jak wyjaśnił utrzymywał się z prac dorywczych ( k.116-117 akt).

Do znamion czynu z art. 209 § 1 kk w brzemieniu przepisu po zmianie obowiązującej od 1 czerwca 2017 r. wystarczy, że wskutek uchylania się zobowiązanego od obowiązku alimentacyjnego powstanie zaległość, której łączna wysokość stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych. Wśród znamion czynu z art. 209 § 1 kk nie ma obowiązku wystąpienia uporczywości po stronie zobowiązanego bądź narażenia na niezaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych dziecka. Takie znamię występuje w art. 209 § 1 a kk . Zdaniem Sądu w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu z art 209 § 1 kk.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. C.

Przy wymiarze kary jako okoliczność obciążającą Sąd uwzględnił fakt uprzedniej karalności oskarżonego.

Wysokość kary została uzgodniona w trybie art. 335 § 2 kpk. Oczywistym jest, że sąd I instancji, rozstrzygając w trybie konsensualnym nie jest związany złożonym wnioskiem bo musi weryfikować zarówno czy nie jest on wadliwy w kontekście poczynionych uzgodnień, spełnia ustawowe przesłanki i jest zgodny z przepisami prawa (prawem materialnym) ale także czy nie stoi w sprzeczności z faktami wynikającymi ze zgromadzonych dowodów (dotyczącymi sprawstwa, zawinienia i kwalifikacji prawnej) czy też zasad wymiaru kary, rozumianej szeroko jako wszelkie prawnokarne konsekwencje skazania. Tak więc jedną z przesłanek do oceny czy istnieją warunki do zrezygnowania z prowadzenia postępowania na zasadach ogólnych, jest stwierdzenie, że proponowany, a następnie uzgodniony wymiar kary, w mającym zapaść wyroku skazującym, jest trafny ( zob: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 lipca 2006 roku w sprawie IV KK 142/06, źródło LEX). W ocenie Sądu wymierzona kara 4 miesięcy pozbawienia wolności w odpowiednim stopniu uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu, zawinienie oraz cele kary.

Zdaniem Sądu nie zasadne było w przypadku oskarżonego wymierzenie kary ograniczenia wolności. W sprawach Sądu Rejonowego w Toruniu o sygn. akt VIII K 927/10, II K 251/18, II K 1298/18 zostały orzeczone kary ograniczenia wolności. Oskarżony uchylał się od ich wykonania i doszło do ich zamiany na zastępczą karę pozbawienia wolności. W tej sytuacji nie było podstaw do orzeczenia kary ograniczenia wolności w realiach niniejszej sprawy. Kary grzywny ze względu na charakter przypisanego czynu nie mogła także zostać orzeczona. Wreszcie oskarżony był już karany na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania w sprawach SR Toruń o sygn. akt VIII K 1601/11 i VIII K 1700/13 zatem zgodnie z treścią art 69 § 1 kk nie było możliwości ponownego warunkowego zawieszenia jej wykonania.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II .

Biorąc pod uwagę fakt, iż oskarżony korzystał z pomocy prawnej udzielonej mu z urzędu, Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. G. kwotę 420 zł plus VAT tytułem kosztów owej pomocy prawnej. Powyższe rozstrzygnięcie znajduje podstawę prawną w, § 17 ust. 2 pkt 3, § 4ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714).

III.

Ze względu na trudną sytuację materialną oskarżonego związana z pobytem w warunkach zakładu karnego Sąd w oparciu o art. 17 ust 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwolnił od ponoszenia opłaty, zaś w myśl art. 624 § 1 kpk wydatków, obciążając nimi Skarb Państwa.

1.Podpis

II K 205/20

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE