Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 października 2020 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi- Widzewa w Łodzi I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący sędzia Krzysztof Turbiński

Protokolant stażysta Karina Krolak

po rozpoznaniu w dniu 5 października 2020 roku w Łodzi

sprawy w powództwa P. S.

przeciwko Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 8574,06 (osiem tysięcy pięćset siedemdziesiąt cztery 6/100) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 26 marca 2019 roku do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2929 (dwa tysiące dziewięćset dwadzieścia dziewięć) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

4.  obciąża pozwanego na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego dla Łodzi- Widzewa w Łodzi kwotą 2455,73 (dwa tysiące czterysta pięćdziesiąt pięć 73/100) złotych tytułem tymczasowo wyłożonych wydatków;

5.  zwraca pozwanemu z środków Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego dla Łodzi- Widzewa w Łodzi kwotę 203 (dwieście trzy) złote uiszczoną w dniu 2 maja 2019 roku tytułem niewykorzystanej zaliczki na wynagrodzenie biegłego.

Sygnatura akt I C 154/19

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2019 roku (data złożenia w placówce pocztowej) P. S., reprezentowany przez pełnomocnika w osobie adwokata, wniósł o zasądzenie od Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 8578,16 zł (8270,66 zł odszkodowanie za naprawę pojazdu i 307,50 zł odszkodowanie za prywatną opinię) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwot: 8270,66 zł od dnia 7 stycznia 2019 roku do dnia zapłaty i 307,50 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także kosztów procesu wg norm przepisanych.

(pozew k. 2- 4, pełnomocnictwo k. 5)

W odpowiedzi na pozew pozwany reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu eg norm przepisanych.

(odpowiedź na pozew i pełnomocnictwo wraz z odpisem z krs k. 39- 52)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 7 grudnia 2018 roku doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd powoda v. nr rej. (...). Pojazd był ubezpieczony w zakresie oc posiadaczy pojazdów u pozwanego.

(niesporne)

Pozwany uznając swoją odpowiedzialność wypłacił odszkodowanie z tytułu naprawy pojazdu i wypłacił kwotę 13504,73 zł. Powód zlecił wówczas wykonanie prywatnej wyceny kosztów naprawy, w ramach której ustalono koszt naprawy na 28146,09 zł. Koszt wyceny wyniósł 307,50 zł. Po otrzymaniu tej wyceny pozwany ustalił wysokość odszkodowania w kwocie 19875,40 zł i wypłacił różnicę tj. dalszą kwotę 6370,67 zł

(decyzja z 12 lutego 2019 roku k. 8- 10, wycena pozwanego k. 11- 17, faktura za wycenę prywatną na zlecenie powoda k. 18, wycena prywatna na zlecenie powoda k. 19- 26)

Koszt naprawy pojazdu powoda z uwzględnieniem pełnej technologii naprawy i oryginalnych części zamiennych opatrzonych logo producenta pojazdu (O/ (...)) wynosi 28141,96 zł, zaś przy użyciu części zamiennych opatrzonych logo producenta części (Q/ O.) 26666,83 zł (różnica 1475,13 zł). Co do części drugiego rodzaju, z wyjątkiem amortyzatora, odpowiadają one właściwościom częściom opatrzonych logo producenta pojazdu. Co do części Q/ O. (z pominięciem amortyzatora- z powodu wyżej podanego) nie jest możliwe ustalenie, czy były one dostępne w dacie zaistnienia szkody. Pewność taka istnieje natomiast w przypadku części O/ (...).

(opinia pisemna biegłego: podstawowa k. 206- 253 i uzupełniająca 280- 285)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo było zasadne i podlegało uwzględnieniu niemal w całości. Podstawą prawną odpowiedzialności pozwanego ubezpieczyciela stanowi art. 822 i art. 436 § 1 k.c. oraz art. 34 ust. 1 i art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2214). Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie była wysokość należnego odszkodowania z tytułu uszkodzenia pojazdu. Art. 361 k.c. statuuje zasadę pełnego odszkodowania, jednocześnie poszkodowany ma prawo wyboru sposobu naprawienia szkody (art. 363 § 1 k.c.). Odszkodowanie obejmującego celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty nowych części i materiałów służących do naprawy uszkodzonego pojazdu. Co do kosztów naprawy pojazdu, Sąd ustalił na podstawie dowodu w postaci opinii biegłego, że kosztorysowy koszt naprawy pojazdu powoda z uwzględnieniem pełnej technologii naprawy i oryginalnych części zamiennych opatrzonych logo producenta pojazdu (O/ (...)) stanowi kwotę 28141,96 zł. Z uwagi na to, że co do jednego z elementów podlegających wymianie, a który występuje w zamienniku (amortyzator) nie ma pewności co do jego jakości odpowiadającej oryginałowi, zaś co do pozostałych części typu Q/ O. nie można ustalić, czy były dostępne w chwili szkody (a więc czy możliwa byłaby naprawa w oparciu o nie w chwili szkody, a więc w momencie, na który sąd ustala odszkodowanie), Sąd przyjął odszkodowanie w wysokości odpowiadającej kosztom naprawy w oparciu o części O/ (...). Należy jeszcze raz podkreślić, że różnica między wariatami stanowi kwotę 1475,13 zł, przy kwocie odszkodowania do dopłaty wynoszącej w oparciu o części oryginalne 8266,56 zł.

Co do kosztu prywatnej wyceny był on uzasadniony, skoro ostatecznie okazało się, że odszkodowanie wypłacone przez pozwanego nie wyczerpywało roszczenia powoda, zaś powód aby podjąć decyzję o zakwestionowaniu odszkodowania ustalonego i wypłaconego przez pozwanego był zmuszony uprzednio (tj. przed wystąpieniem do Sądu) ocenić czy przysługuje mu i w jakiej wysokości niezaspokojone roszczenie o odszkodowanie.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 817§1 i 481§1 kc. W niniejszej sprawie pozwany nie został wezwany- po wypłaceniu drugiej części odszkodowania w związku z otrzymaniem prywatnej wyceny od powoda, a przed doręczeniem odpisu pozwu- do zapłacenia dalszego odszkodowania. Nie można zatem w takiej sytuacji mówić o opóźnieniu pozwanego przed otrzymaniem odpisu pozwu, skoro po zgłoszeniu szkody wypłacił w dwóch transzach odszkodowanie w wysokości uznanej przez niego ostatecznie za uzasadnione, a powód nie wskazał w żaden sposób, że wypłaconego łącznie odszkodowania nie traktuje jako wyczerpującego jego roszczenie. Co do kosztu prywatnej wyceny, pozwany nie był wezwany do jego zapłacenia przed doręczeniem odpisu pozwu. Wobec tego Sąd zasądził odsetki od dnia następnego po doręczeniu odpisu pozwu pozwanemu tj. od 26 marca 2019 roku do dnia zapłaty.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 100 zd. 2 kpc, obciążając pozwanego w całości kosztami poniesionymi przez powoda (1800 zł wynagrodzenie pełnomocnika, 17 zł opłata od pełnomocnictwa, 429 zł opłata od pozwu i 700 zł zaliczka na biegłego w całości zużyta, tj. łącznie 2929 zł), który uległ w nieznacznej części.

Skarb Państwa poniósł tymczasowo wydatki z tytułu kosztów wynagrodzenia biegłego w łącznej kwocie 2455,73 zł (263,50 zł- k. 189, 1773,63 zł- k. 261 i 418,60 zł- k. 290). Sąd obciążył tymi kosztami pozwanego stosownie do treści art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w związku z art. 100 zd. 2 kpc. Sąd zwrócił pozwanemu część niewykorzystanej zaliczki 203 zł na podstawie art. 84 ust. 1 cyt. ustawy.