Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 28/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 27 listopada 2019r., sygn. akt II K 1929/18

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca oskarżonego

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

------------------

----------------------------------------------------

------------

------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

------------------

----------------------------------------------------

------------

------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-------------

------------------------------

--------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---------------

------------------------------

--------------------------------------------------------------

​  3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.  Obraza przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść wyroku, tj. art. 7 k.p.k. poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w postaci:

a. zeznań świadków w osobach I. W., W. W. oraz E. T. poprzez przyjęcie, że z zeznań powyższych osób wynikało, że oskarżona uderzyła córkę I. S. powodując u niej krwiak uda lewego o średnicy 1cm w sytuacji, gdy świadkowie nie widzieli bezpośrednio zdarzenia, a wiedzę o nim czerpali z relacji B. S. i G. S.;

b. zeznań świadków w osobach B. S. i G. S. poprzez przyznanie im waloru wiarygodności w zakresie w jakim twierdzili, że oskarżona uderzyła córkę I. S. powodując u niej krwiak uda lewego średnicy 1 cm, podczas gdy świadkowie ci pozostawali w silnym konflikcie z oskarżoną, toteż ich zeznania nie stanowiły wiarygodnego dowodu;

c. zeznań świadka I. S. w zakresie w jakim małoletnia twierdziła, że oskarżona spowodowała u niej krwiak uda lewego średnicy 1 cm, w sytuacji gdy z opinii sądowo-psychologicznych dotyczących małoletniej wynikało, iż jej zeznania należy traktować z dużą ostrożnością, albowiem posiada ona skłonność do konfabulacji i powielania twierdzeń osób, które stanowią dla niej autorytet, tj. ojca i babci, a w konsekwencji

2.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na jego treść poprzez uznanie, że oskarżona swoim zachowaniem wypełniła znamiona czynu z art. 157 § 2 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

3. Obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonej poprzez uznanie, że swoim zachowaniem wypełniła znamiona czynu z art. 157 § 2 k.k., tj. spowodowała u pokrzywdzonej małoletniej I. S. lekki uszczerbek na zdrowiu, podczas gdy zachowanie oskarżonej polegające na uderzeniu pokrzywdzonej, stanowiło ścigany z oskarżenia prywatnego czyn z art. 217 § 1 k.k., tj. naruszenie nietykalności cielesnej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1 i 2

Sąd Odwoławczy podziela stanowisko Sądu I instancji zawarte w pisemnych motywach wydanego orzeczenia w którym wyczerpująco dokonuje on oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym wiarygodności zeznań świadków, które z jednej strony nie pozwoliły na przypisanie oskarżonej zarzucanego jej czynu z art. 207 § 1 k.k., z drugiej zaś strony dawały powody do przyjęcia, iż oskarżona dopuściła się wobec córki I. S. występku z art. 157 § 2 k.k. Chociaż istotnie I. W., W. W. oraz E. T. nie były bezpośrednimi świadkami uderzenia pokrzywdzonej przez A. S., to zeznania ich w korelacji z pozostałymi wskazanymi przez Sąd Rejonowy dowodami, tj. opinią biegłego z zakresu chirurgii oraz zeznaniami dzielnicowego P. W. pozwalają na przyjęcie, iż oskarżona dopuściła się przypisanego jej czynu z art. 157 § 2 k.k. Samo zaś negatywne nastawienie B. S. i G. S. do osoby oskarżonej – wobec treści powołanych wyżej dowodów – nie jest wystarczające, aby kwestionować wiarygodność złożonych przez nich zeznań w zakresie, w jakim twierdzili oni, iż to oskarżona uderzyła I. S., powodując u niej powstanie krwiaka o średnicy 1 cm na lewym udzie. Podkreślić bowiem należy, iż Sąd I instancji miał na względzie konflikt pomiędzy A. S. a jej mężem i teściową, co znajduje swój wyraz w uzasadnieniu wyroku chociażby w rozważaniach dotyczących zarzucanego oskarżonej znęcania się nad córkami czy wydzielania im jedzenia. Podobnie oceniając zeznania I. S. Sąd I instancji miał na względzie treść wydanej w stosunku do pokrzywdzonej opinii sądowo-psychiatrycznej, mając świadomość wpływu, jaki wywierają na dziewczynkę jej ojciec i babcia. Mimo to za wiarygodne uznać należy twierdzenia pokrzywdzonej, iż obrażenia na jej lewym udzie w postaci krwiaka o średnicy 1 cm powstały w wyniku uderzenia przez jej matkę. W ocenie Sądu Odwoławczego Sąd I instancji dokonał bardzo dokładnej i wnikliwej analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, oceniając go zgodnie z dyrektywami art. 7 k.p.k. z uwzględnieniem zasad wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego. Szczególnie Sąd Rejonowy miał na względzie konflikt pomiędzy A. S. i B. S., mając na uwadze toczącą się pomiędzy nimi sprawę rozwodową i walkę o przyznanie wyłącznej opieki nad dziećmi. Dzięki tej dokładnej i swobodnej (a nie dowolnej, jak zarzucał skarżący) oraz całościowej ocenie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd Rejonowy zmodyfikował opis i kwalifikację prawną przypisanego A. S. czynu w stosunku do zarzutu zawartego w akcie oskarżenia prawidłowo ustalając, iż swoim zachowaniem wyczerpała ona znamiona czynu z art. 157 § 2 k.k.

Ad. 3

Jako że oskarżona swoim zachowaniem spowodowała u pokrzywdzonej I. S. obrażenia w postaci krwiaka o średnicy 1cm na lewym udzie, co skutkowało rozstrojem jej zdrowia na okres poniżej 7 dni, Sąd I instancji prawidłowo zakwalifikował przypisany oskarżonej czyn jako występek z art. 157 § 2 k.k. Powoływane przez skarżącego stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z dnia 9 września 1969r., sygn. akt V KRN 106/69 , którym to Sąd Najwyższy dokonuje rozróżnienia, kiedy dany czyn może być zakwalifikowany jako naruszenie nietykalności cielesnej, a kiedy jako spowodowanie lekkiego uszkodzenia ciała, w ocenie Sądu Odwoławczego potwierdza prawidłową kwalifikację prawną tego czynu przyjętą przez Sąd Rejonowy. Wbrew stanowisku skarżącego, krwiak na lewym udzie pokrzywdzonej który biegły określił na ślad 2-3 dniowy (k. 19), a który nadal miał średnicę 1 cm (początkowo zatem mógł być większy) nie może być uznany za „nieznaczny i przemijający ślad np. w postaci niewielkiego i krótkotrwałego zasinienia”.

Wniosek

1. Uniewinnienie oskarżonej od popełnienia zarzucanego jej czynu z art. 157 § 2 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2. Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uznanie, iż oskarżona swoim zachowaniem wypełniła znamiona czynu z art. 217 § 1 k.k. oraz umorzenie postępowania wobec braku skargi uprawnionego oskarżyciela.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ad. 1.

Odnosząc się do powyższych rozważań dotyczących dokonanej przez Sąd I instancji prawidłowej i zgodnej z wymogami art. 7 k.p.k. oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, którą to ocenę Sąd Odwoławczy aprobuje stwierdzić należy, iż w badanej sprawie brak jest podstaw do uniewinnienia A. S. od popełnienia przypisanego jej czynu z art. 157 § 2 k.k.

Ad. 2.

W realiach przedmiotowej sprawy Sąd Odwoławczy nie znalazł podstaw, aby zmienić kwalifikację prawną czynu przypisanego oskarżonej A. S. zaskarżonym wyrokiem.

4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd Odwoławczy w całości utrzymał w mocy zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie II K 1929/18.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd Odwoławczy nie uwzględnił zarzutów podniesionych w apelacji wywiedzionej przez obrońcę oskarżonej i podzielił stanowisko Sądu I instancji, nie było również konieczności ingerowania w wydane orzeczenie z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

---------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

---------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

--------------------------------------------------------------------------------------------

1.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

III

Sąd Odwoławczy na podstawie art. art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. G. L. kwotę po 516,60 złotych, w tym 96,60 złotych tytułem podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony oskarżonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym. Wysokość zasądzonej kwoty Sąd ustalił na podstawie § 17 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu. Powołane przepisy określają stawkę minimalną za obronę przed sądem okręgowym jako drugą instancją, która wynosi 420 zł, którą to kwotę uzupełniono o 96,60 zł tytułem podatku od towarów i usług.

Ponadto na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. Sąd Odwoławczy zwolnił oskarżoną od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

6.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonej A. S.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

przypisanie oskarżonej sprawstwa w zakresie czynu z art. 157 § 2 k.k.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana