Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 707/19

PR 1 Ds. 535/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2020r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Radosław Gluza

Protokolant: Oliwia Antkowiak

przy udziale prokuratora ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 02 lipca 2020r. i 03 września 2020r. w Ś.

sprawy

P. F. (F.)

syna J. i D. z domu Ł.

ur. (...) w G.

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 31 marca 2019r. na trasie doprowadzenia z M. do Komendy Powiatowej Policji w Ś. w radiowozie służbowym znieważył słownie funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w Ś. st. sierż. M. G. i post. A. D. (1), podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych, w ten sposób, że używał pod ich adresem słów powszechnie uznawanych za obelżywe,

tj. o przestępstwo z art. 226 § 1 k.k.;

II.  w dniu 31 marca 2019r. w budynku Komendy Powiatowej Policji w Ś. znieważył słownie funkcjonariusza Komendy Powiatowej Policji w Ś. st. sierż. M. G. podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych, w ten sposób, że używał pod jego adresem słów powszechnie uznanych za obelżywe

tj. o przestępstwo z art. 226 § 1 k.k.

orzeka:

I.  uznaje oskarżonego P. F. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt I i II części wstępnej wyroku, tj. przestępstw z art. 226 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., wymierza mu karę grzywny w wysokości 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30 zł (trzydziestu złotych);

II.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu, na poczet wymierzonej mu kary grzywny, okres jego zatrzymania w sprawie od dnia 31.03.2019r. (godz. 22.20) do dnia 01.04.2019r. (godz. 15.50), który odpowiada dwóm stawkom dziennym grzywny;

III.  na podstawie art. 627 k.p.k. obciąża oskarżonego kosztami procesu, a w tym zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrot wydatków sądowych poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania w sprawie w wysokości 70 zł i na podstawie art. 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych wymierza mu opłatę w kwocie 750 zł.

Sędzia Radosław Gluza

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 707/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. F.

I. w dniu 31 marca 2019r. na trasie doprowadzania z M. do Komendy Powiatowej Policji w Ś. w radiowozie służbowym znieważył słownie st. sierż. M. G. i post. A. D. (1), podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych, w ten sposób, że używał pod ich adresem słów powszechnie uznawanych za obelżywe;

II. w dniu 31 marca 2019r. w budynku Komendy Powiatowej Policji w Ś. znieważył słownie st. sierż. M. G., podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych, w ten sposób, że używał pod jego adresem słów powszechnie uznanych za obelżywe;

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 31 marca 2019r. A. F. około godz. 20.30 poszła na teren gospodarstwa (...) na granicy miejscowości M. i R., wiedząc że przebywa tam jej mąż - oskarżony P. F.. Na miejscu okazało się, że P. F. wraz z W. F. i innymi osobami spożywają alkohol.

W związku z tym, że oskarżony nie chciał wracać do domu, a A. F. na to nalegała, W. F. zaczął być wobec niej agresywny. Skutkowało to tym, że musiała ona uciekać z pomieszczenia, wyskakując przez okno na parterze, a następnie broniła się na zewnątrz przed atakiem W. F., który został odciągnięty przez inne osoby.

zeznania świadka A. F.

3 – 4, 149 – 151

wyjaśnienia oskarżonego P. F.

21 – 22, 146 – 149

P. F. podczas całego zajścia nie reagował, nie pomógł w żaden sposób żonie. W momencie gdy A. F. zaczęła dzwonić na Policję aby zawiadomić o napaści ze strony W. F., oskarżony próbował jej zabrać telefon mówiąc aby „przestała dzwonić”.

Nie udało mu się to i A. F. zawiadomiła dyspozytora numeru 112 prosząc o interwencję Policji do M. i mówiąc że „F. rzucił się na nią z pięściami”. Jednocześnie na pytanie przyjmującej zgłoszenie o ulicę, A. F. wskazała ul. (...), gdzie zamieszkuje wraz z oskarżonym.

zeznania świadka A. F.

3 – 4, 149 – 151

protokół oględzin zgłoszenia

26 – 29

zapis na płycie CD-R

132

Podczas powrotu pieszo do miejsca zamieszkania doszło do szarpaniny pomiędzy P. F. a jego żoną, w wyniku czego upadła ona na podłoże.

Po przyjściu do domu, oskarżony udał się na piętro i położył na kanapie w korytarzu, zaś A. F. ponownie zadzwoniła na numer alarmowy, dowiadując się, że został już wysłany patrol Policji na ulicę (...) w M..

zeznania świadka M. G.

11 – 12, 156 – 159

zeznania świadka A. F.

3 – 4, 149 – 151

wyjaśnienia oskarżonego P. F.

21 – 22, 146 – 149

protokół oględzin zgłoszenia

26 – 29

zapis na płycie CD-R

132

Ok. godz. 21.30 do miejsca zamieszkania zgłaszającej przyjechali funkcjonariusze Komendy Powiatowej Policji w Ś. – st. sierż. M. G. i post. A. D. (1). A. F. zrelacjonowała policjantom sytuację z udziałem W. F., opisując jego agresywne zachowanie wobec jej osoby oraz sprzeczkę z udziałem męża podczas powrotu do domu. Na pytanie funkcjonariuszy o potargane włosy na głowie, A. F. powiedziała im, że jest to efekt popychania jej i poszarpania przez P. F.. Dodała iż w przeszłości zdarzyło się, że oskarżony będąc pod wpływem alkoholu uderzył ją i szarpał.

W związku z uzyskanymi informacjami policjanci poinformowali zgłaszającą o tym, że związku z naruszeniem nietykalności cielesnej przez W. F. może złożyć zawiadomienie, natomiast sytuacja, którą miała z mężem, spełnia przesłanki założenia niebieskiej karty związanej z przemocą w rodzinie.

A. F. oświadczyła funkcjonariuszom, że jej mąż przebywa na piętrze domu, na pewno śpi i nie będzie z nim kłopotów. Mimo to M. G. i A. D. (1) słysząc odgłosy z górnej kondygnacji budynku, poprosili ją aby pokazała im gdzie znajduje się oskarżony, aby sprawdzić w jakim jest stanie i czy nie stwarza zagrożenia dla zgłaszającej.

zeznania świadka M. G.

11 – 12, 156 – 159

zeznania świadka A. D. (1)

7 – 8, 159 – 160

zeznania świadka A. F.

3 – 4, 149 – 151

Po wejściu na piętro przez policjantów i A. F., oskarżony nie spał, znajdował się na kanapie w pozycji półsiedzącej. Funkcjonariusze Policji przedstawili mu się, powiedzieli z jakiego powodu do niego przyszli. Pytali czy naruszył on nietykalność cielesną żony.

P. F., który znajdował się pod widocznym wpływem alkoholu, z początku nie odpowiadał na zadawane mu pytania, a po chwili zaczął mieć pretensję do żony. W związku z tym aby nawiązać z nim dialog funkcjonariusze poprosili A. F. aby zeszła na dół, co ta uczyniła.

Oskarżony pod nieobecność żony zaprzeczył temu aby stosował wobec niej jakąkolwiek przemoc, wskazywał, że to ona jest winna całej sytuacji. A. F., która usłyszała te słowa przybiegła na piętro i zaczęła krzyczeć na P. F., że opowiada nieprawdę. Policjanci ponownie poprosili ją aby zeszła na dół, mówiąc że chcą posłuchać co do powiedzenia w sprawie ma oskarżony.

Podczas dalszej rozmowy z P. F., ten ponownie zaprzeczył słowom żony. W związku z tym M. G. i A. D. (1) zamierzali zakończyć interwencję, przy czym poinformowali oskarżonego o tym, że wdrożą procedurę niebieskiej karty z uwagi na wcześniejsze oświadczenie A. F. o stosowanej przez niego przemocy.

Po usłyszeniu tej informacji P. F. zrobił się agresywny wobec funkcjonariuszy, stwierdził że jest to jego dom, zaś oni dopuścili się bezprawnego najścia. W związku ze zmianą zachowania oskarżonego, M. G. i A. D. (1) oświadczyli mu, że jeśli się nie uspokoi, zostanie zatrzymany do wytrzeźwienia. Słowa te nie podziały na P. F., który w dalszym ciągu kazał policjantom się wynosić, był zdenerwowany, nie dawał dojść im do słowa, wskazując cały czas ręką na schody.

zeznania świadka M. G.

11 – 12, 156 – 159

zeznania świadka A. D. (1)

7 – 8, 159 – 160

zeznania świadka A. F.

3 – 4, 149 – 151

wyjaśnienia oskarżonego P. F.

21 – 22, 146 – 149

Po ponownej informacji funkcjonariuszy, że jeśli oskarżony się nie uspokoi to zostanie zabrany do wytrzeźwienia, P. F. stwierdził, że „skoro tak, to jedziemy” i wyciągnął przed siebie ręce.

Wobec zachowania P. F. i obawy, że może dojść eskalacji agresji z jego strony po zakończeniu interwencji, M. G. i A. D. (2) podjęli decyzję o jego zatrzymaniu i doprowadzeniu do wytrzeźwienia.

W związku z tym M. G. założył mu kajdanki na ręce i wraz z partnerką sprowadzili go po schodach do radiowozu, stosując przy tym chwyty transportowe z uwagi na to, że oskarżony zaczął się szarpać i stawiać opór.

zeznania świadka M. G.

11 – 12, 156 – 159

zeznania świadka A. D. (1)

7 – 8, 159 – 160

zeznania świadka A. F.

3 – 4, 149 – 151

wyjaśnienia oskarżonego P. F.

21 – 22, 146 – 149

Wobec agresywnego zachowania P. F. został on zapięty w aucie w pas bezpieczeństwa. Pozostała z nim w środku A. D. (1), zaś M. G. wrócił do budynku w celu rozpytania A. F. i sporządzenia dokumentacji niebieskiej karty.

zeznania świadka M. G.

11 – 12, 156 – 159

zeznania świadka A. D. (1)

7 – 8, 159 – 160

Będąc w radiowozie P. F. oświadczył A. D., że od chwili jego zatrzymania ona i drugi funkcjonariusz mają poważny problem. Oskarżony pomimo wezwań ze strony policjantki do zachowania zgodnego z prawem szarpał się, próbując uwolnić z pasów bezpieczeństwa, kopał nogami i wykrzykiwał.

P. F. kierował pod adresem A. D. (1) i M. G. wulgarne słowa mówiąc m.in., że są „chujami”, „kurwami”

Po chwili z budynku wyszła córka oskarżonego i prosiła go aby się uspokoił, na co ten jej odpowiedział żeby „wypierdalała”.

zeznania świadka A. D. (1)

7 – 8, 159 – 160

Z uwagi na agresywne zachowanie P. F., A. D. (1) kilkukrotnie ponaglała telefonicznie M. G. aby jak najszybciej zakończył czynności.

M. G. po tym jak wypełnił „niebieską kartę”, pozostawił druki pouczeń A. F.. Następnie wrócił do radiowozu i wraz z A. D. (1) i zatrzymanym oskarżonym, skierowali się do Komendy Powiatowej Policji w Ś..

zeznania świadka M. G.

11 – 12, 156 – 159

zeznania świadka A. D. (1)

7 – 8, 159 – 160

Po drodze P. F. cały czas wykrzykiwał, pytał dlaczego jest zatrzymany, twierdził iż jest to bezpodstawne. Mówił policjantom, że są skończeni, wyzywał ich obraźliwymi słowami, mówiąc m.in. „jesteście chujami, pierdoleni policjanci, kurwy, kutasy, jesteście chujami a nie policjantami”.

Po przybyciu do Ś. P. F. nie chciał opuścić radiowozu i M. G. musiał zastosować chwyt transportowy aby wprowadzić do budynku K..

Po wejściu do środka oskarżony w dalszym ciągu był agresywny, wypowiadał zniewagi pod adresem M. G., mówiąc, że jest „chujem pierdolonym” i „kurwą policyjną”.

Wobec tego zachowania oskarżony został poinformowany przez funkcjonariuszy, że zostaje zatrzymany w związku ze znieważaniem funkcjonariuszy Policji.

P. F. został następnie przekazany policjantom z innego patrolu, którzy udali się z nim do szpitala w W., celem przebadania przez osadzeniem w pomieszczeniu dla osób zatrzymanych.

Oskarżony odmówił na K. poddania się badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu.

zeznania świadka M. G.

11 – 12, 156 – 159

zeznania świadka A. D. (1)

7 – 8, 159 – 160

P. F. ma 46 lat, jest żonaty, posiada troje dzieci. Oskarżony jest wójtem Gminy M., zarabia miesięcznie 6.800 zł, nie był karany sądownie za przestępstwa.

wyjaśnienia oskarżonego P. F.

21 – 22, 146 – 149

informacja z K.

85

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania świadka M. G.

Zeznania złożone przez świadka na poszczególnych etapach postępowania pozostawały spójne, logiczne i konsekwentne. Sąd dokonując analizy relacji M. G. nie dopatrzył się okoliczności, które osłabiałyby jego wiarygodność. Zdaniem sądu brak było przede wszystkim przesłanek, które świadczyłyby o tym, że w sposób nieprawdziwy przedstawił on przebieg zdarzeń z dnia 31 marca 2019r., fałszywie oskarżając P. F. o znieważanie. Wręcz przeciwnie, relacja złożona przez M. G. pozostaje wyważona, brak jest w niej oznak, które wskazywałyby na subiektywny opis zaistniałych wypadków. Zdaniem sądu w przypadku tego świadka, będącego przecież funkcjonariuszem publicznym, nie sposób przyjąć aby miał jakikolwiek interes w działaniu na szkodę oskarżonego i to w taki sposób, który realizowałby znamiona przestępstwa fałszywego oskarżenia z art. 234 k.k. Podane przez M. G. w sposób szczegółowy okoliczności przeprowadzonej interwencji, nie dają podstaw do stwierdzenia nieprawdziwości przedstawionego przez niego opisu zdarzenia. Świadek w złożonych przez siebie zeznaniach nakreślił dokładnie bieg zdarzeń począwszy od rozpytania A. F. i uzyskanych przez nią informacji m.in. co do agresywnego zachowania jej męża, poprzez sprawdzenie stanu w jakim znajduje się oskarżony i decyzji o jego zatrzymaniu do wytrzeźwienia, kończąc na tym jak P. F. zachowywał się w trakcie jego doprowadzania do komendy Policji i już po przybyciu do Ś.. Analizując całość zeznań M. G., sąd nie znalazł podstaw do podzielenia zarzutów obrońcy oskarżonego, który podważając wiarygodność świadka sugerował, iż jego zawiadomienie o znieważeniu przez P. F., wynikało z nieprawidłowości czynności podjętych przez funkcjonariuszy Policji podczas interwencji.

zeznania świadka A. D. (1)

Dając wiarę zeznaniom A. D. (1), sąd miał na uwadze te same okoliczności co w przypadku oceny zeznań M. G.. Dokonując analizy złożonej przez nią relacji, korespondującej z omówionymi powyżej zeznaniami drugiego ze świadków, sąd nie stwierdził podstaw do podważenia jej wiarygodności. Zastrzeżeń co do prawdomówności świadka nie nasuwała również bezpośrednia ocena jej zeznań na rozprawie.

zeznania świadka A. F.

Sąd uwzględnił częściowo zeznania A. F. w zakresie w jakim korespondowały one z zeznaniami świadków M. G. i A. D. (1) oraz dowodami o charakterze materialnym. Sąd nie miał w tym zakresie zastrzeżeń co do wiarygodności jej relacji.

wyjaśnienia oskarżonego P. F.

Sąd oparł się także na wyjaśnieniach oskarżonego P. F., w części w jakiej pokrywały się one z dowodami ocenionymi przez sąd jako zasługujące na uwzględnienie.

protokół oględzin zgłoszenia

brak zastrzeżeń co do wiarygodności

zapis na płycie CD-R

brak zastrzeżeń co do wiarygodności

informacja z K.

dokument urzędowy

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego P. F.

Wyjaśnienia P. F. nieprzyznającego się do zarzucanych mu czynów, nie zasługiwały na uwzględnienie. Zajmując powyższe stanowisko sąd miał na uwadze przede wszystkim sprzeczność relacji oskarżonego z wiarygodnymi zeznaniami świadków M. G. i A. D. (1). Sąd uznał iż podane przez oskarżonego okoliczności zajścia, różniące się diametralnie od tych przedstawionych przez funkcjonariuszy Policji, stanowią wyłącznie wyraz przyjętej przez niego linii obrony, zmierzającej do uniknięcia odpowiedzialności za popełnione przestępstwa.

Oceniając negatywnie wyjaśnienia P. F., sąd miał m.in. na uwadze niesporną okoliczność jaką było zachowanie oskarżonego podczas zajścia, do którego doszło pomiędzy W. F. a A. F.. Oskarżony pomimo agresji tego mężczyzny wobec jego żony, nie pomógł jej w żaden sposób, a wręcz próbował uniemożliwić jej dokonanie zgłoszenia na Policję. Na niewłaściwe zachowanie się przez oskarżonego w stosunku do funkcjonariuszy Policji wskazuje również jego wcześniejsze agresywne zachowanie podczas powrotu wraz z żoną do domu, kiedy to w trakcie szarpaniny doprowadził do jej upadku. Dla (...), istotne znaczenie miał wreszcie stan w jakim się on znajdował tj. pod wpływem alkoholu, co potwierdziła w swych zeznaniach m.in. A. F. wskazując, że gdy przyszła po męża ten był pijany (k. 3 a.s.). Działanie alkoholu na ludzki organizm objawiające się m.in. ograniczeniem zahamowań i skłonnością do agresji, przeczy wersji P. F. o jego spokojnym zachowaniu wobec interweniujących policjantów, uprawdopodobniając zarazem podany przez nich przebieg zdarzenia.

zeznania świadka A. F.

Odmawiając częściowo wiary zeznaniom A. F., sąd miał na uwadze ich w znacznej mierze nielogiczny i niespójny charakter. Zastrzeżenia ze strony sądu dotyczą szeregu okoliczności przytoczonych przez świadka podczas rozprawy. Wskazać tu można przykładowo na podaną przez nią rzekomą wypowiedź funkcjonariusza M. G., który miał jej przekazać, że nie może pozostawić P. F. w domu, ponieważ zostały mu już "założone kajdanki", co powoduje, że następnego dnia mógłby on złożyć skargę na policjantów. Zdaniem sądu powyższe stwierdzenie jest kuriozalne i w żaden sposób nie przystaje do rzeczywistości. Podobnie nie zasługiwało na uwzględnienie twierdzenie A. F., jakoby nie zdawała sobie sprawy z tego, że funkcjonariusz Policji podczas rozmowy z nią sporządził dokumenty do procedury niebieskiej karty, zaś pozostawione jej druki dotyczyły pouczeń w tymże zakresie.

Wiarygodności jej zeznań dotyczących zachowania się oskarżonego wobec policjantów przeczy pośrednio również fakt, iż A. F. odmówiła początkowo zeznań w tym zakresie. Choć miała ona do tego oczywiście prawo z uwagi na stopień bliskości z oskarżonym, to zdaniem sądu, gdyby rzeczywiście była - tak jak podaje, zbulwersowana zachowaniem policjantów, którzy mieli bezpodstawnie zatrzymać jej męża, to od razu dałaby temu wyraz w zeznaniach. Powyższe potwierdza przytoczone przez nią na rozprawie stwierdzenie odnośnie tego, że jej zdaniem "przyjazd policjantów był zamierzony żeby zabrać mojego męża" (k. 150v). Powyższe oświadczenie świadka, jak i inne wyrażone na etapie postępowania sądowego w sposób wyraźny wskazują na to, że złożone przez nią zeznania, nie zasługują na uwzględnienie i są nakierowane wyłącznie na próbę poprawy sytuacji procesowej oskarżonego.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

P. F.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony wyczerpał swoim zachowaniem wszelkie znamiona przestępstw z art. 226 § 1 k.k. Znieważył on bowiem funkcjonariuszy publicznych - policjantów z Komendy Powiatowej Policji w Ś. - M. G. i A. D. (1), podczas i w związku z wykonywaniem przez nich czynności służbowych, wypowiadając pod ich adresem słowa wulgarne, powszechnie uznane za obelżywe. Czyny oskarżonego był umyślne i zawinione.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. F.

I

I

Sąd wymierzając karę oskarżonemu P. F. przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k., baczył na dyrektywy wskazane w art. 53 k.k., uwzględniając stopień zawinienia i społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów, a nadto cele zapobiegawcze i wychowawcze, która to kara winna osiągnąć wobec oskarżonego..

Sąd wziął pod uwagę dyrektywę sądowego wymiaru kary, iż najpierw należy rozważyć możliwość zastosowania środka najłagodniejszego i dopiero w przypadku, gdyby środek ten nie był wystarczający z punktu widzenia celów kary określonych w art. 53 k.k., stosować ewentualnie środek surowszy. Sąd uznał, że orzeczenie w stosunku do P. F. kary grzywny będzie wystarczające do osiągnięcia wobec niego celów kary.

Zdaniem sądu karą adekwatną do stopnia tak zawinienia oskarżonego jak i stopnia społecznej szkodliwości popełnionych przez niego występków, jest kara grzywny w wymiarze 250 stawek dziennych. Określając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 30 zł, sąd miał na uwadze treść art. 33 § 3 k.k., zgodnie z którym ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.

P. F.

II

I

Zaliczenie okresu zatrzymania oskarżonego na poczet wymierzonej mu kary grzywny, znajduje uzasadnienie w treści art. 63 § 1 k.k.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Wydając rozstrzygnięcie w zakresie reakcji prawno – karnej na czyny popełnione przez oskarżonego, sąd nie znalazł podstaw do zastosowania wobec niego instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego. Sąd uznał, iż sprzeciwia się temu przede wszystkim wzgląd na konieczność wychowawczego oddziaływania orzeczenia na osobę oskarżonego, który dopuścił się przestępstw pod pływem alkoholu.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Obciążając oskarżonego kosztami procesu, sąd miał na uwadze to, że osiąga on zarobki umożliwiające ich pokrycie.

1.Podpis

Sędzia Radosław Gluza