Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 lipca 2020 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Anna Bielecka-Gąszcz

Protokolant: staż. Katarzyna Górniak

po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2020 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko M. B. (1)

o zapłatę 4.926,14 zł

1.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 4.926,14 zł (cztery tysiące dziewięćset dwadzieścia sześć złotych i czternaście groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 26 października 2018 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 979 zł (dziewięćset siedemdziesiąt dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VIII C 923/19

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2019 roku powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wytoczył przeciwko pozwanej M. B. (1) w elektronicznym postępowaniu upominawczym powództwo o zapłatę kwoty 4.926,14 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 26 października 2018 roku do dnia zapłaty, a także wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód podniósł, że dochodzona pozwem wierzytelność wynika z zawartej z pozwaną w dniu 4 listopada 2015 roku umowy o kredyt. Pozwana nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania, wobec czego powodowi przysługuje wobec niej wymagalna wierzytelność pieniężna wynikająca z umowy, o której mowa wyżej. Na dochodzoną kwotę składają się kapitał w kwocie 4.549,44 zł, odsetki umowne w kwocie 254,51 zł liczone za okres od 29 grudnia 2017 roku do dnia 7 sierpnia 2018 roku od kapitału oraz odsetki karne w kwocie 122,19 zł liczone za okres od 8 sierpnia 2018 roku do dnia 25 października 2018 roku od zadłużenia przeterminowanego.

(pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym k. 4-8)

W dniu 18 stycznia 2019 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał w przedmiotowej sprawie nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, którym zasądził od pozwanej na rzecz powoda dochodzoną wierzytelność wraz z kosztami procesu.

Powyższy nakaz pozwana zaskarżyła sprzeciwem i wniosła o oddalenie powództwa w całości, kwestionując powództwo co do zasady jak i wysokości.

Postanowieniem z dnia 14 lutego 2019 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi.

(nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym k. 9, sprzeciw k. 10, postanowienie k. 13)

W piśmie procesowym z dnia 29 listopada 2019 roku pełnomocnik powoda wskazał, iż pozwana zawarła z powodem również umowę rachunku bankowego i na ten rachunek zostały pozwanej udostępnione środki kredytu. Z tego też rachunku dokonywane były jego spłaty. Począwszy od 26 raty kredytu pozwana zaprzestała jego spłaty w związku z czym zalegała z kwotą 4.549,56 zł tytułem kapitału i umówionych odsetek.

(pismo procesowe k. 55)

Na rozprawie w dniu 15 lipca 2020 roku pełnomocnik powoda oraz pozwana nie stawili się.

(pisma procesowe k. 15, k. 55, protokół rozprawy k. 64)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana M. B. (2) w dniu 4 listopada 2015 roku zawarła z powodem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. umowę kredytu gotówkowego nr (...), na mocy której bank udzielił pozwanej kredytu w kwocie 5.899,50 zł. Kredyt miał być spłacany w 84 miesięcznych ratach w wysokości 97,91 zł, z tym że wysokość pierwszej raty wynosiła 132,76 zł, a ostatniej 97,68 zł. Termin płatności pierwszej raty przypadał na dzień 26 grudnia 2015 roku, zaś ostatniej raty na dzień 26 listopada 2022 roku.

Pozwana nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania i nie spłacała w terminie całości przyjętego na siebie zobowiązania, na skutek czego powód dokonał wypowiedzenia umowy kredytu. Pozwana nie uregulowała całości dochodzonego zadłużenia.

(umowa o przyznanie kredytu k. 38v-44, harmonogram spłat k. 33v-34v, elektroniczne zestawienie operacji k. 21-31, 32—32v, formularz informacyjny k.35-38, wypowiedzenie umowy z potwierdzeniem nadania k. 18-19, 45)

W wyciągu z ksiąg banku z dnia 25 października 2018 roku powód określił wysokość zobowiązania dłużnika na łączną kwotę 4.962,14 zł. (wyciąg z ksiąg bankowych k. 20)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, które nie były kwestionowane przez strony.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo było zasadne w całości.

Powód wykazał zasadność dochodzonego w sprawie żądania w zakresie należności kapitałowej oraz naliczonych odsetek. Powód załączył do akt sprawy dwa elektroniczne zestawienia operacji z rachunku, na którym został pozwanej udostępniony kredyt gotówkowy, obejmujący okres do daty zaprzestania uiszczania rat przez pozwaną. Przedłożone zestawienia obrazują wszystkie operacje dokonywane na rachunku w porządku chronologicznym, w tym naliczane odsetki, a ich treść jednoznacznie wskazuje, w jaki sposób kształtowało się zadłużenie pozwanej na przestrzeni kolejnych miesięcy od daty zawarcia umowy, tak w zakresie kapitału, jak i odsetek. Z przedmiotowego zestawienia wprost wynika, w jakiej dacie i wysokości pozwana dokonywała wpłat na poczet spłaty zadłużenia, z jakiego tytułu, w jakiej dacie oraz wysokości powód pobierał opłaty, a nadto, jakie było końcowe zadłużenie z tytułu spornej umowy. Godzi się przypomnieć, że przepisy ustawy Prawo bankowe (art. 7) dopuszczają możliwość prowadzenia przez banki dokumentacji w formie elektronicznej, co oznacza, że wyciągi generowane na podstawie takiej dokumentacji mogą przybierać formę wydruków komputerowych. Omawiane wydruki, załączone przez powoda, mają charakter kompletny, widnieje na nich nazwa powoda, dane właściciela konta, a nadto rodzaj rachunku, jego numer i waluta. W ocenie Sądu w świetle przedłożonych dokumentów brak jest podstaw do kwestionowania ich prawdziwości, zwłaszcza, iż pozwana nie wykazała w żaden sposób (art. 6 k.c., art. 232 k.p.c.), aby zostały one w nieprawidłowy sposób utworzone, utrwalone, przekazane, przechowywane i zabezpieczone. Wyraźnego zaznaczenia wymaga w tym miejscu, że pozwana nie podnosiła, iż nie korzystała z przyznanego jej kredytu, nie kwestionowała przeprowadzonych przez siebie transakcji, widniejących w treści zestawień załączonych do akt sprawy, jak również faktu dokonywania spłaty zadłużenia na przestrzeni kolejnych miesięcy obowiązywania umowy. Jak przykładowo wskazano w stanie faktycznym, przedłożone przez powoda zestawienia uwzględniają wszelkie wpłaty pozwanej i dokumentują sposób ich księgowania. Pozwana nie wykazała również, że spłaciła zadłużenie w kwocie wyższej, aniżeli wynikającej z przedłożonych przez powoda zestawień, ograniczając się jedynie do ogólnego zaprzeczenia roszczeniu powoda, nie popartego żadnymi merytorycznymi argumentami.

Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 4.926,14 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 26 października 2018 roku do dnia zapłaty.

Podkreślić należy, że strona powodowa miała prawo, oprócz żądania należności głównej, żądać za czas opóźnienia odsetek w umówionej wysokości, jako że zgodnie z treścią przepisu art. 481 § 1 k.c., jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności, przy czym dłużnik jest w opóźnieniu jeżeli nie spełnia świadczenia w określonym terminie. Jeżeli zaś stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw.

Powód wygrał proces w całości, a zatem należy mu się od pozwanej zwrot kosztów procesu w pełnej wysokości. Na koszty procesu poniesione przez powoda złożyły się: 62 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa procesowego udzielonego przez powoda, 900 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego powoda w stawce minimalnej (§ 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych, Dz.U. 2015, poz. 1804).

Mając powyższe na uwadze Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 979 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Z tych względów, orzeczono jak w sentencji.