Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 marca 2014 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Magdalena Piątkowska

Ławnicy: T. K., J. C. (1)

Protokolant : Anna Włodarczak

po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2014 roku w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa R. C.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w K.

o odszkodowanie i odprawę pieniężną

I powództwo oddala;

II zasądza od powoda R. C. na rzecz strony pozwanej (...) Sp. z o.o. w K. kwotę 2417 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód R. C. wniósł pozew przeciwko (...) sp. z o.o. w J. domagając się ostatecznie (k.31 akt) zasądzenia od strony pozwanej kwoty 25.500 zł. tytułem odszkodowania za nieuzasadnione lub niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę, kwoty 8.500 zł. tytułem odprawy pieniężnej przez wzgląd na rozwiązanie umowy przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunku pracy z przyczyn nie dotyczących pracownika, oraz o zasądzenie kosztów procesu przy ustaleniu, iż umowa o pracę łącząca strony de facto zawarta została na czas nieokreślny, a nie jak w niej wskazano na czas określony. W uzasadnieniu powód wskazał, iż był zatrudniony u strony pozwanej na stanowisku przedstawiciela medycznego na umowę na czas określony. Umowa ta na podstawie decyzji pracodawcy została rozwiązana za wypowiedzeniem, choć zdaniem powoda nie nastąpiła żadna nadzwyczajna sytuacja, która te decyzję by uzasadniała. Jak wskazał powód umowa na czas określony była konsekwencją wykorzystania przez stronę pozwaną przewagi na rynku i narzucenia powodowi takiego rodzaju umowy, który z uwagi na czas jej trwania miał stworzyć powodowi złudzenie pewności zatrudnienia. Powołał on orzecznictwo sądowe dotyczące długoterminowych umów na czas określony. Powód podniósł, iż w związku z wypowiedzeniem czuje się niesłusznie zwolniony tym bardziej, iż zawsze sumiennie , dokładnie i z dużym zaangażowaniem wykonywał swoje obowiązki , a strona pozwana nie miała nigdy zastrzeżeń do jego pracy i regularnie wypłacała mu premie. Powód wskazał, że skoro w rzeczywistości łączyła strony umowa o pracę na czas nieokreślony nie wskazanie przyczyny wypowiedzenia stanowi naruszenie przepisów o wypowiadaniu umów, a powodowi należne jest odszkodowanie. Co do odprawy pieniężnej powód wskazał, że skoro pozwany zatrudniał około 200 pracowników a umowę z powodem rozwiązał z powodów niedotyczących pracownika , to powodowi należy się odprawa, skoro przyczyną rozwiązania umowy była redukcja etatów.

W odpowiedzi na pozew(k. 48 i nast. ) strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. Przyznano fakt zatrudnienie powoda w pozwanej spółce. Wskazano, iż strony zgodnie z zasadą swobody zawierania umów zawarły ja na czas określony, mając świadomość skutków takiej umowy. Powód nie składał propozycji zawarcia umowy na czas nieokreślony, a zawarcie jej na czas określony było uzasadnione wysokim stanowiskiem, jakie powierzono powodowi po krótkim okresie próby. W rozwiązaniu umowy o pracę nie wskazano przyczyny albowiem nie było takiej konieczności, natomiast przyczyny tego wypowiedzenia leżały po stronie powoda i było to osiąganie niskich wyników przez powoda i jego zespół.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód R. C. zatrudniony był u strony pozwanej (...) Sp. z o.o. w K. najpierw na okres próbny od 4 kwietnia 2011 roku do 3 lipca 2011 roku na stanowisku przedstawiciela medycznego w pełnym wymiarze czasu pracy. Następnie został zatrudniony na podstawie umowy na czas określony do 3 lipca 2013 roku jako kierownik regionalny za wynagrodzeniem 8.500zł. brutto miesięcznie. Umowa przewidywała możliwość jej rozwiązania za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Średnie wynagrodzenie powoda z ostatnich sześciu miesięcy wyniosło 9.442,77 zł. brutto.

Dowód : umowy o pracę k. 4,5

zaświadczenie k. 55

zeznania powoda k. 517v.-518

Powód był zaangażowany w swoją pracę, był lojalny wobec firmy. W poniedziałki pracował w domu przy komputerze, prowadził także rozmowy z pracownikami. Do pracy wyjeżdżał wcześnie a wracał późno. Przez pewien okres zarządzał dwoma regionami – swoim oraz w zastępstwie drugim. Podlegały mu dwa zespoły po 11 , następnie 10 osób. Zarówno powód, jak i inni kierownicy otrzymali samochody służbowe. Jeden z kierowników, z uwagi na krótszy staż, otrzymał auto gorzej wyposażone niż auto powoda i pozostałych kierowników. Powód otrzymywał premie, nagrody; otrzymał też medal za osiągniecia w 2011 roku. Zespół powoda w odniesieniu do poszczególnych kwartałów, produktów wypadał w sprzedaży raz lepiej, raz gorzej.

Dowód: zeznania świadka I. N. k. 82v.-83

zeznania świadka P. C. k. 83

zeznania świadka J. C. (2) k. 83v.-84

zeznania świadka D. K. (1) k. 84v.-85

zeznania świadka M. K. k. 85

zeznania świadka K. B. k.214-215

zeznania świadka A. B. k. 252-253

zeznania świadka M. P. k. 306-308

zeznania świadka D. K. (2) k. 377-380

zeznania powoda R. C. k. 517v.-518

Strona pozwana zatrudniała też innych Kierowników regionu, którzy w różny sposób oceniali pracę powoda i jego osiągnięcia. Powód nie był uznawany za najlepszego kierownika regionu, ale był ceniony przez przełożonych. Dla oceny przydatności dla firmy oceniane się nie tylko wyniki sprzedaży, które wywodzą się z założeń i prognoz sprzedaży, ale także postawa, kompetencje, zarzadzanie ludźmi, ich motywowanie, dyscyplinowanie. Współpraca powoda z niektórymi osobami z jego zespołu nie układała się dobrze, nie było atmosfery współpracy.

Dowód: zeznania świadka A. B. k. 252-253

zeznania świadka M. P. k. 306-308

zeznania świadka D. K. (2) k. 377-380

zeznania świadka A. M. k.415

zeznania świadka K. K. k. 447-448

zeznania świadka E. K. k. 506-508

W okresie od 1 czerwca 2011 roku do 30 kwietnia 2012 roku stosunek pracy z pozwaną firmą zakończyło 83 osoby, od 1 czerwca 2012 roku do 31 grudnia 2012 roku -81 osób, a w okresie od 1 stycznia 2013 roku do 30 kwietnia 20 13 roku – 37. Przyczyny były różne- porozumienie stron, wypowiedzenie umów przez którąś ze stron, upływ czasu, na który umowa została zawarta. Na dzień 14 grudnia 2012 roku firma zatrudniała 244 pracowników, na dzień 30 kwietnia 2012 roku -227. Pracownicy byli przesuwani w ramach działów, niektórzy ze zwalnianych byli ponownie zatrudniani.

Dowód: wydruk k. 154,155,156,168

zeznania świadka M. P. k. 306-308

Dnia 14 grudnia 2014 roku umowa została rozwiązana przez pracodawcę za dwutygodniowym wypowiedzeniem ze skutkiem na 29.12.2012 roku.

Dowód: świadectwo pracy k.34

wypowiedzenie (akta osobowe ( w załączeniu)

Ustaleń stanu faktycznego sąd dokonał w oparciu o zawnioskowane i przeprowadzone dowody, które nie wykazały, aby powód zwolniony został w trybie ustawy z dnia 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, a raczej stanowiły – w wypadku zeznań świadków i powoda o subiektywnej ocenie sytuacji firmy, panujących w niej relacji i cech powoda jako kierownika regionu. Co do dołączonego do pisma powoda z dnia 22 lutego 2013 roku, 3 czerwca 2013 roku sprawozdania finansowego, zestawienia sąd nie doszukał się związku pomiędzy zamieszczonymi tam danymi, a zwolnieniem powoda. Podobnie rzecz ma się z zestawieniem dołączonym do pisma z dnia 4 kwietnia 2014 roku. Należy traktować to jako zestawienie liczb, które samo w sobie dla osoby spoza branży i bez poparcia dokumentami, na podstawie których sporządzono zestawienie, nie może być dowodem na poparcie twierdzenia o związku pomiędzy dobrą pracą powoda a zwolnieniem go z przyczyn ekonomicznych. Ponadto jak obrazuje dokument dołączony do pisma strony pozwanej z dnia 15 kwietnia 2013 roku zestawienie liczb jest przez stronę pozwaną powołane na okoliczność całkiem przeciwną. Brak jest dokumentów źródłowych, w oparciu o które posiadając wiedzę specjalną można by wyciągnąć obiektywne wnioski. Ponadto jak wskazali świadkowie zestawienia nie są do końca miarodajne i mogą zawierać błędy. Co do bilansu na dzień 31 grudnia 2011 roku , dotyczy on okresu sprzed roku, w którym powód został zwolniony. Co do zestawienia pracowników, których zatrudnienie ustało ( k. 154,155), wskazać należy , iż część dotyczyła upływu okresu, na który zawarto umowy, część wypowiedzieli pracownicy, bądź doszło do porozumienia stron. Co do pozostałych nie ma dowodu, aby wypowiedzenia powiązane były z przyczynami nie dotyczącymi pracownika. Należy wyciągnąć natomiast wniosek o specyficznej dla branży rotacyjności pracowników bez związku z sytuacją finansową spółki.

Nie wykazał także powód, aby umowa łącząca strony miała być na czas nieokreślony. W pierwszej kolejności wskazać należy, iż powód jest osobą wykształconą, a doświadczenie zawodowe powoda pozwala przyjąć jego świadomość skutków poszczególnych rodzajów umów, przyczyn, dla których zawarto z nim umowę terminową i szacunek dla zasady swobody zawierania umów przez strony. Orzeczenia i doktryna powołana przez powoda stoi w sprzeczności ze stanem faktycznym w niniejszej sprawie, gdyż umowy zawartej na okres dwóch lat nie można postawić w randze umowy długoterminowej.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym sąd zważył:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Nawiązanie stosunku pracy odbywa się na zasadach swobody ( art.11kp), następuje na podstawie zgodnego oświadczenia woli, które w niniejszej sprawie utworzyły stosunek pracy na podstawie umowy na czas określony. Jak wyżej wskazano nie ma ani podstaw ani uzasadnienia ( poza tym, ze powód chce z tego wywieść prawo do odszkodowania) do przyjęcia, że strony połączyła umowa na czas nieokreślony. Również to, że obie strony przyjęły możliwość wcześniejszego rozwiązania umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem( art. 32,33kp), należy uznać za uzgodniony fakt, który mógł zostać wykorzystany nie tylko przez stronę pozwaną, ale również przez powoda.

Wobec zaś brzmienia art. 30 par.4 kp oświadczenie pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas określony nie musi zawierać przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie , a zatem w niniejszej sprawie wypowiedzenie pozbawione przyczyny nie jest niezgodne z prawem i powodowi nie należy się odszkodowanie. Z uwagi zaś na fakt, iż powód nie wykazał uprawnień do odprawy w tym zakresie również powództwo oddalono. Jak wynika bowiem z materiału dowodowego rotacja pracowników w pozwanej firmie wpisana jest w specyfikę branży: pracownicy odchodzą, wracają, są przesuwani w zależności od tego , czego wymaga dobro firmy w zmieniającym się rynku. Nie wykazał powód aby zastosowanie miała tu znaleźć ustawa z dnia 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z dnia 22 maja 2003 r. ,nr 90, poz. 844)

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w punkcie I wyroku. O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 kpc w związku z wysokość kosztów zastępstwa ustalając w oparciu rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ( DZ U z dnia 3 października 2002 roku nr 163, poz. 1349ze zmianami)