Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 225/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Ostrołęce z dnia 4 czerwca 2020 roku w sprawie II K 124/20

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obraza art. 410 k.p.k. poprzez pominięcie istotnych okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego wynikających z zeznań świadków M. K. (1), J. K. (1), P. K. i W. K., które Sąd uznał za wiarygodne w całości, a zatem okoliczności te powinny stanowić podstawę dokonanych w sprawie ustaleń faktycznych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy dokonując oceny materiału dowodowego nie pominął żadnego dowodu, który miałby wpływ na treść orzeczenia, ani żadnej okoliczności, a dowody wskazane przez obrońcę były podstawą ustaleń faktycznych w sprawie. Apelacja obrońcy oskarżonego to jedynie polemika z konkretnymi ustaleniami Sądu.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd Okręgowy uznał zarzut za niezasadny, w związku z tym brak jest podstaw do zmiany bądź uchylenia wyroku.

3.2.

Obraza art. 410 k.p.k. poprzez nieuwzględnienie istotnych okoliczności wynikających z zeznań świadka policjanta T. B. (1), które to zeznania Sąd uznał za w pełni wiarygodne, a zatem okoliczności, o których mówił świadek powinny stanowić podstawę dokonanych w sprawie ustaleń faktycznych;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy dokonując oceny materiału dowodowego nie pominął żadnego dowodu, który miałby wpływ na treść orzeczenia, ani żadnej okoliczności, dowód wskazany przez obrońcę oskarżonego był podstawą ustaleń faktycznych w sprawie. Apelacja obrońcy oskarżonego to jedynie polemika z konkretnymi ustaleniami Sądu.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd Okręgowy uznał zarzut za niezasadny, w związku z tym brak jest podstaw do zmiany bądź uchylenia wyroku.

3.3.

Obraza art. 410 k.p.k. pominięcie istotnych okoliczności tj. , że w okresie objętym aktem oskarżenia nie było ani jednej interwencji policji w stosunku do oskarżonego, które dotyczyłyby stricte znęcania się nad M. K. (1) czy J. K. (1), w okresie tym pokrzywdzone nie zawiadamiały organów ścigania o znęcaniu się fizycznym lub psychicznym nad nimi przez S. K., okres próby orzeczony wobec S. K. przebiegał w sposób prawidłowy, kurator był informowany przez M. K. (1), że zachowanie oskarżonego uległo poprawie;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przede wszystkim kolejny zarzut obrazy art. 410 k.p.k., źle sformułowany przez obrońcę oskarżonego. Opis zarzutu nie ma nic wspólnego z obrazą art. 410 k.p.k. Sąd Rejonowy dokonując oceny materiału dowodowego nie pominął żadnego dowodu, który miałby wpływ na treść orzeczenia, ani żadnej okoliczności. Apelacja obrońcy oskarżonego to jedynie polemika z konkretnymi ustaleniami Sądu.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd Okręgowy uznał zarzut za niezasadny, w związku z tym brak jest podstaw do zmiany bądź uchylenia wyroku.

3.4.

Obraza art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny zeznań świadków W. K., P. K., J. K. (1) oraz M. K. (1), uznanie ich za logiczne i spójne, korespondujące ze sobą i obdarzenie ich walorem wiarygodności w całości, podczas gdy zeznania w/w świadków pozostawały w sprzeczności z zeznaniami świadka T. B. (2), notatką urzędową z której wynika brak interwencji policji dotyczących znęcania się S. K. w okresie objętym aktem oskarżenia, zeznania były wewnętrznie sprzeczne, bardzo ogólnikowe, nie były konsekwentne i spójne

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy dokonując oceny materiału dowodowego pod tym kątem zachował wszelkie reguły wynikające z art. 7 k.p.k. W żadnej mierze z uzasadnienia wyroku nie wynika dowolność oceny materiału dowodowego. Sąd dokonał jej w sposób swobodny mając na względzie doświadczenie życiowe i zasady logicznego rozumowania.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek o zmianę bądź uchylenie wyroku niezasadny, ponieważ Sąd Okręgowy nie podzielił stanowiska i oceny tej okoliczności zaprezentowanej przez obrońcę oskarżonego.

3.5.

Obraza art. 7 k.p.k. poprzez uznanie wyjaśnień oskarżonego za niewiarygodne, w zakresie w jakim wskazywał on, że obie strony wszczynały awantury, M. K. (1) używała wobec niego słów obelżywych i wulgarnych, również w obecności osób trzecich, była w stosunku do niego agresywna, stosowała przemoc, oblała go wodą, rzucała w niego widłami, butami, czym popadło, a także w zakresie przebiegu zdarzenia z dnia 10 grudnia 2019 roku, podczas którego M. K. (1) miała się na niego zamachnąć.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy dokonując oceny materiału dowodowego pod tym kątem zachował wszelkie reguły wynikające z art. 7 k.p.k. W żadnej mierze z uzasadnienia wyroku nie wynika dowolność oceny materiału dowodowego. Sąd dokonał jej w sposób swobodny mając na względzie doświadczenie życiowe i zasady logicznego rozumowania.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd uznał zarzut za niezasadny w związku z tym brak było podstaw do zmiany bądź uchylenia wyroku.

3.6.

Obraza art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodu z zeznań świadka P. M. podczas gdy treść jego zeznań nie była precyzyjna i nie mogła stanowić podstawy ustaleń faktycznych

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy dokonując oceny materiału dowodowego pod tym kątem zachował wszelkie reguły wynikające z art. 7 k.p.k. W żadnej mierze z uzasadnienia wyroku nie wynika dowolność oceny materiału dowodowego. Sąd dokonał jej w sposób swobodny mając na względzie doświadczenie życiowe i zasady logicznego rozumowania.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd Okręgowy uznał zarzut za niezasadny, w związku z tym brak było podstaw do zmiany bądź uchylenia wyroku do ponownego rozpoznania

3.7.

Obraza art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów z dokumentów takich jak Niebieska Karta, czy opinii sądowo - lekarskiej, jako korespondujących z zeznaniami M. K. (1), podczas gdy niebieska karta nie oznacza faktu istnienia przemocy po stronie oskarżonego, z kolei obdukcja lekarska nie udowadnia faktu pobicia pokrzywdzonej przez oskarżonego;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy dokonując oceny materiału dowodowego pod tym kątem zachował wszelkie reguły wynikające z art. 7 k.p.k. W żadnej mierze z uzasadnienia wyroku nie wynika dowolność oceny materiału dowodowego. Sąd dokonał jej w sposób swobodny mając na względzie doświadczenie życiowe i zasady logicznego rozumowania.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd Okręgowy uznał zarzut za niezasadny, w związku z tym brak jest podstaw do zmiany bądź uchylenia wyroku

3.8.

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia wynikający z błędnej oceny materiału dowodowego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd uznał zarzut za niezasadny wobec uznania za niezasadne zarzuty dotyczące oceny materiału dowodowego czy też obrazy art. 410k.p.k.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec uznania zarzutu za bezzasadny brak było podstaw do zmiany bądź uchylenia zaskarżonego wyroku.

3.9.

Obraza art. 170 § 1 pkt. 2 i 5 poprzez bezpodstawne oddalenie wniosków dowodowych i uznanie przez Sąd I instancji, że okoliczności, które miałyby być udowodnione nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie i dowody te zmierzają jednoznacznie do przedłużenia postępowania podczas gdy dowody te były istotne w sprawie i stanowiły realizację konstytucyjnego prawa do obrony.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut niezasadny. Sąd nie uwzględniając wniosków dowodowych wniesionych przez obrońcę oskarżonego w sposób pełny i rzetelny uzasadnił podstawy ich nieuwzględnienia. Sąd Okręgowy podziela rozumowanie Sądu I instancji

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec uznania, zarzutu za niezasadny brak było podstaw do zmiany bądź uchylenia zaskarżonego wyroku.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w Ostrołęce z dnia 4 czerwca 2020 roku w sprawie II K 124 /20

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Odpowiadając na wywiedzioną apelację stwierdzić należy, że zgromadzony i ujawniony w niniejszej sprawie materiał dowodowy oraz lektura uzasadnienia zaskarżonego wyroku utwierdzają w przekonaniu o trafności poczynionych przez Sąd I instancji ustaleń faktycznych. Sąd I instancji w sposób bardzo staranny i wnikliwy przeprowadził postępowanie dowodowe, a następnie dokonał oceny zgromadzonego materiału dowodowego, która respektuje dyrektywy zawarte w art. 7 k.p.k. Przeprowadzona analiza jest zgodna ze wskazaniami wiedzy, regułami logicznego rozumowania oraz zasadami doświadczenia życiowego. Jest ona swobodna i nie nosi cech dowolności, wobec czego pozostaje pod ochroną przepisu art. 7 k.p.k. Poprzedzona została ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności, zgodnie z art. 410 k.p.k.. Stanowi wyraz rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść jak i niekorzyść oskarżonego. Uzasadnienie zaś, zostało sporządzone z dokładnością i precyzją z odniesieniem się do wszystkich okoliczności w sprawie.

Odnosząc się do apelacji stwierdzić należy, że jest bardzo rozbudowana, a w szczególności treść i ilość zarzutów apelacyjnych, które faktycznie dotyczą dwóch rzeczy: obrazy prawa procesowego tj. art. 7 k.p.k., art. 410 k.p.k., 170 § 1 pkt. 2 i 5 k.p.k. i błędu w ustaleniach faktycznych. Treść zarzutów powinna być bardziej syntetyczna co ułatwiłoby Sądowi II instancji ich przeanalizowanie i rozpoznanie.

Odnosząc się po kolei do stawianych zarzutów stwierdzić należy, że zarzut obrazy prawa procesowego, art 410 k.p.k. jest całkowicie bezzasadny. Zarzut obrazy art. 410 k.p.k. zawarty jest w pierwszych trzech punktach apelacji, ale Sąd Okręgowy odniesie się do tych zarzutów kompleksowo, bo tak naprawdę to jeden zarzut obrazy art. 410 k.p.k., a nie trzy oddzielne zarzuty. Zarzut w tej części dotyczy pominięcia Przez Sąd okoliczności na korzyść oskarżonego, które wynikają z zeznań świadków M. K. (1), J. K. (1), P. K. i W. K., T. B. (1) i innych okoliczności, które wynikają z dokumentów zawartych w aktach sprawy.

Na wstępie przypomnieć należy apelującemu kiedy mamy do czynienia z naruszeniem art. 410 k.p.k.. Jest to sytuacja, gdy Sąd orzekający w sprawie opiera swoje rozstrzygnięcie na materiale dowodowym nieujawnionym na rozprawie lub jedynie na podstawie części ujawnionego materiału dowodowego (wyrok SN z 23 lipca 2008r. w sprawie VKK 12/08, LEX nr 438485). W realiach przedmiotowej sprawy Sąd Rejonowy nie poczynił ustaleń na podstawie dowodów nieujawnionych na rozprawie jak również poza sferą jego oceny nie pozostał żaden istotny dowód. Sąd odniósł się do zeznań wszystkich tych świadków, dokonał oceny ich zeznań podobnie jak wyjaśnień oskarżonego. Ocena Sądu w całości jest prawidłowa, oparta o materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, a Sąd Okręgowy w całości ją podziela. Tak naprawdę zarzuty obrońcy oskarżonego w tym zakresie to podnoszenie zarzutów dotyczących oceny materiału dowodowego, a nie prawidłowo postawiony zarzut z art. 410 k.p.k.. Nie stanowi natomiast naruszenia przepisu art. 410 k.p.k. dokonanie oceny materiału dowodowego przeprowadzonego lub ujawnionego na rozprawie w sposób odmienny od subiektywnych oczekiwań stron procesowych. Sąd dokonał oceny zeznań świadków M. K. (1), J. K. (1) W. K. i P. K., uznał je za wiarygodne, szczere, opisywały przebieg zdarzeń tak jak miało to miejsce niczego nie ukrywając, drobne nieścisłości miały miejsce z uwagi na działające podczas konkretnych zdarzeń emocje, nie miały one wpływu na ich wiarygodność. Obrońca w treści zarzutu podnosi, że świadkowie mówili: do kłótni i awantur dochodziło z obu stron, obie strony wyzywały się wzajemnie, używanie do oskarżonego słów ty alkoholiku, skurwysynu, chuju, oblanie wiadrem wody, nachodzenie sąsiadów celem zweryfikowania czy oskarżony pije, wspólne uczestniczenie w weselach. Niestety, ale jest to tylko subiektywna ocena obrońcy oskarżonego. W żadnym miejscu swoich zeznań świadkowie, nie użyli słów, że do kłótni i awantur dochodziło z obu stron, czy obie strony wyzywały się wzajemnie. Czym innym jest bowiem używanie słów wylanych, bo takie miało miejsce i przyznawali to świadkowie, a czym innym w przestępstwie znęcania jest wzajemność, a to, to już jest nadinterpretacja słów świadków zaprezentowana przez obrońcę. Świadek M. K. (2) w postępowaniu przygotowawczym opisywała zachowanie męża, czego zdaje się obrońca nie zauważać. W postępowaniu przed Sądem powiedziała, że zdarzało jej się wyzywać oskarżonego ty skurwysynu, ty chuju, gdy mąż się jej wygrażał, leciał do niej z rękami, to używała słów wulgarnych. Dochodziło do awantur u sąsiadów, gdy świadek zobaczyła, że oskarżony pije, a pojechał ciągnikiem, poszła zabrać mu kluczyki, oskarżony wyzywał ją, to wtedy ona też użyła złów wulgarnych. Przyznała również, że polała oskarżonego wodą, ale powiedziała z jakich powodów i co się wydarzyło wcześniej. Z tych zeznań w żadnej mierze nie wynika, aby świadek wywoływała awantury. Według obrony na zachowanie oskarżonego świadek w ogóle nie powinna reagować, być potulną i najlepiej się nie odzywać. Z zeznań świadka wynikało jednak , że jej zależy na mężu. Zgodziła się wcześniej na warunkowe umorzenie, żeby dać mu szansę, jak pił u sąsiadów, chciała temu zapobiec, dlatego interweniowała. J. K. (1), powiedziała, że to alkohol był powodem awantur, alkohol, który towarzyszył ojcu od wielu lat. Świadek powiedziała wprost, że jej mama nie wszczynała awantur, zawsze tylko oskarżony je wszczynał. Słowa wulgarne zdarzały się z ich strony w nerwach. Podobnie zeznali P. i W. K.. Zeznań tych świadków nie trzeba cytować, trzeba je po prostu w całości przeczytać. Na wesela małżonkowie razem jeździli, potwierdzała ten fakt pokrzywdzona. Ale to przecież nie oznacza, że małżeństwem byli idealnym i że oskarżony nie znęcał się nad rodziną. Takie sytuacje przecież się zdarzają. Kobiety bardzo często ukrywają co się dzieje u nich w domu. Pokrzywdzona jak wynika z dotychczasowego jej postępowania wobec męża miała nadzieję, że w końcu się opamięta.

Sąd dokonał również oceny zeznań świadka T. B. (1), uznał je za w pełni wiarygodne i słusznie. Świadek szczerze opisał co wie w tej sprawie. Świadek przyznał, że oskarżony nie jest konfliktowy więc nie powinien mieć złej opinii u sąsiadów, ale z tego zdania wynika, że chodzi o konflikt zewnętrzny. Jednocześnie świadek przyznał, że obydwoje małżonkowie mają trudne charaktery przez co dochodzi do kłótni. M. K. (1) wymaga od męża pomocy w gospodarstwie nawet jak jest pijany . Obrońca cytuje zdanie wyrwane z całości zeznań świadka. Nie wspomina już, że świadek mówił o tym, że oskarżony ma skłonności do nadużywania alkoholu, że pokrzywdzona mówiła, że nie zgłaszała znęcania ze względu na funkcję jaką pełni, że oskarżony znęca się nad nią psychicznie, ubliża jej, nie pomaga w pracy w gospodarstwie. Twierdzenia zaś świadka o tym, że pokrzywdzona wymaga od męża pomocy w gospodarstwie nawet jak jest pijany to jest jego ocena. Ale z drugiej strony kto ma pokrzywdzonej pomóc, jak oskarżony jest przeważnie pijany. Zdanie to nie świadczy z całą pewnością o tym, że to pokrzywdzona znęca się nad oskarżonym. Dalej obrońca wskazuje, że sąd nie wziął pod uwagę tego, że nie było interwencji. Brak interwencji nie świadczy o tym, że nie ma przestępstwa. Z doświadczenia Sądu wynika, mając do czynienia z wieloma sprawami w tym przedmiocie, że bardzo często właśnie się tak zdarza, że pokrzywdzone nie zawiadamiały o znęcaniu w okresie zarzutu, robiły to później. To, że okres próby przebiegał prawidłowo i że kurator był informowany przez pokrzywdzoną, że oskarżony się poprawił, to pokrzywdzona wyjaśniaał tą kwestię. Mówiła o tym, że tak powiedziała, ale nie była to prawda, mówiła też dlaczego tak zrobiła, a jej słowa w kontekście pozostałego zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego są wiarygodne.

Dalej obrońca zarzuca Sądowi obrazę art. 7 k.p.k. w 4 punktach. Z utrwalonego orzecznictwa zarówno Sądu Najwyższego, ale także Sądów Apelacyjnych wynika jasno, że aby zarzut z art. 7 k.p.k. był skuteczny, apelujący musi wykazać jakich konkretnie uchybień w procesie oceny dowodów dopuścił się Sąd meriti. Zarzut nie może sprowadzać się tylko do tego, że autor apelacji kwestionuje sposób oceny określonych dowodów tylko dlatego, że wynik tej oceny nie jest korzystny dla jego mocodawcy.

Zdaniem Sądu Okręgowego obrońca oskarżonego nie wykazał, że dokonana przez Sąd I instancji ocena wymienionych dowodów zawiera błędy natury logicznej lub faktycznej, nie respektuje zasad doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania. Wręcz przeciwnie taki zarzut można postawić, ale apelującemu.

Sąd Rejonowy dokonał oceny zeznań świadków w sprawie. Wskazał w jakiej części daje im wiarę. Dokonał oceny całościowej, a nie tak jak chce tego obrońca wyrwanych z kontekstu zdań. Sąd dostrzegł sprzeczności w zeznaniach, niedokładności, ale wskazał, że wynikają one z emocji świadków, co jest oczywiście prawdziwe. Nie podważa to jednak faktu, że wszystkie te zdarzania miały miejsce, a osobą je wszczynającą był oskarżony. Nieścisłości też, które wymienia obrońca są ocenne. Wskazuje np. że J. K. (1) powiedział, że tylko matka zajmuje się gospodarstwem. M. K. (1) powiedziała, że oskarżony pomaga jej jak jest trzeźwy lub jak trochę pijany. W takich sytuacjach właśnie rolą Sądu jest poczynienie ustaleń, nie oznacza to jednak, że któryś ze świadków w tej części mówił nieprawdę. W ocenie J. K. (2) ojciec matce nie pomagał, zresztą podobny wydźwięk mają zeznania M. K. (1), gdy czyta się je w całości, bo oskarżony rzadko kiedy był trzeźwy. Sąd dokonał również oceny wyjaśnień oskarżonego. Ocena ta w pełni zasługuje na uwzględnienie. Niebieska karta zaś i opinia lekarska w powiązaniu z zeznaniami świadków dają podstawę do oceny konkretnych dowodów na podstawie całokształtu materiału dowodowego. Nikt nie kwestionował w procesie tych dokumentów. Sąd dokonał również prawidłowej oceny zeznań świadka P. M., mając na uwadze całość tych zeznań. Świadek mówił, że był na interwencji, kiedy pokrzywdzona została uderzona pogrzebaczem, opowiadał jak przebiegała i co się wydarzyło. Był w tym zakresie precyzyjny. Opisał też jak zachowywał się oskarżony, gdy był doprowadzany do Komendy, był agresywny, pobudzony, arogancki, wyrażał się nieprzyzwoicie, kwestionował podstawę zatrzymania.

W ocenie Sądu tak skonstruowany zarzut przez obrońcę to tylko i wyłącznie polemika z ustaleniami Sadu. Obrońca pomija szereg faktów wynikających z akt sprawy, które nie pasują mu do przyjętej linii obrony.

Kolejny zarzut dotyczy obrazy art. 170 § 1 pkt. 2 i 5 k.p.k.

Przede wszystkim wniosek dowodowy musi wskazywać okoliczności, które uzasadniają konieczność jego przeprowadzenia. Wnioski obrońcy uzasadnienie zawierały, jednakże przedstawione przez niego okoliczności nie uzasadniały ich przeprowadzenia. Konkretne dowody Sąd dopuszcza po to, żeby wykazać określone okoliczności, a nie w celu sprawdzenia hipotezy, założeń obrońcy oskarżonego, czy też wykazania tego co już jest wykazane. Temu zaś miałyby służyć właśnie dowody, o które wnioskował obrońca oskarżonego. Na pewno zeznania świadków B. i P. M. nie wymagały żadnego doprecyzowania, były jasne, a ich przesłuchanie jedynie wydłużyłoby postępowanie. Jeżeli chodzi o świadka N. D., który zeznawałby na okoliczność przebiegu okresu próby, to przecież pokrzywdzona mówiła kuratorowi, że zachowanie męża się poprawiło. Świadek nie przebywa w miejscu zamieszkania z domownikami, żeby wiedzieć jak ich życie wyglądało. Podobnie wezwanie świadków na okoliczność wulgarnego zachowania. Pokrzywdzona nie ukrywała, że używała wobec oskarżonego słów wulgarnych, na co zwraca uwagę obrońca w apelacji, powołując się wręcz na te zeznania. Sąd dał świadkowi wiarę, więc takie były ustalenia Sądu w tej kwestii.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić , że również zarzut błędu w ustaleniach faktycznych wywiedziony przez obrońcę oskarżonego jest niezasadny. Z materiału dowodowego wynika jednoznacznie, że oskarżony swym zachowaniem wyczerpał znamiona zarzucanego mu przepisu ustawy, a cierpliwość domowników wobec oskarżonego i tak była duża, dawali mu kolejne szanse, starali się, ale on to wszystko odrzucił.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II i III

Sąd na wniosek zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżycielki posiłkowej wydatki związane z ustanowieniem pełnomocnika, zasądził też od oskarżonego koszty postepowania za II instancję.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rjonowego w Ostrołęce z dnia 4 zcerwca 2020 roku II K 124/20

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana