Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 51/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Tomasz Skowron

Protokolant Małgorzata Pindral

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2014r.

sprawy T. C.

obwinionego z art. 27 lit. a pkt 2 ust. 1 ustawy o Rybactwie śródlądowym

z powodu apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze VIII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Kamiennej Górze

z dnia 25 listopada 2013 r. sygn. akt VIII W 348/13

zmienia zaskarżony wyrok wobec T. C.w ten sposób, iż w miejsce wymierzonej mu kary grzywny orzeka karę nagany,

w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

zwalnia obwinionego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i nie wymierza opłaty za obie instancje.

Sygn. akt VI Ka 51/14

UZASADNIENIE

T. C.został obwiniony o to, że w dniu 13.07.2013 r. około godz. 23.09 przebywał nad jeziorem B.w miejscowości M., gdzie w wodach tego zbiornika dokonywał amatorskiego połowu przy użyciu wędki i nie prowadził rejestru amatorskiego połowu ryb zgodnie z jego warunkami, czym naruszył przepisy z art. 7 ust. 2a ustawy o rybactwie śródlądowym, tj. o wykroczenie z art. 27a ust. 1 pkt 2b ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze VIII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Kamiennej Górze wyrokiem z dnia 25 listopada 2013r. w sprawie sygn. akt VIII W 348/13:

1. T. C.uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku stanowiącego wykroczenie z art. 27a ust. 1 pkt 2b ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym i za to na podstawie art. 27a ust. 1 pkt 2b ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym przy zastosowaniu dyspozycji art. 39 § 1 k.w. wymierzył mu karę grzywny w kwocie 50 (pięćdziesiąt) złotych i odstępił od orzeczenia środka karnego,

2.na podstawie art. 118 § 1 k.p.w. w zw. z § 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10.10.2001 r., w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania (...) w sprawach o wykroczenia oraz art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt 2 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądził od T. C.na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w kwocie 50 zł i wymierzył mu opłatę w kwocie 30 zł.

Powyższy wyrok zaskarżył obwiniony T. C.. W osobiście sporządzonej apelacji zarzucił zaskarżonemu orzeczeniu rażącą niewspółmierność – surowość wymierzonej mu kary grzywny, która w nienależyty sposób uwzględnia stopień społecznej szkodliwości pełnionego przez niego wykroczenia i stopień jego zawinienia.

Wniósł o „uchylenie kary grzywny i kosztów postępowania”.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

W pierwszym rzędzie wskazać trzeba, że Sąd Rejonowy zgromadził materiał dowodowy, który umożliwiał dokonanie prawidłowych ustaleń w sprawie. Uzyskane dowody pozwoliły na wyjaśnienie wszystkich istotnych dla sprawy okoliczności z punktu widzenia zrealizowania przez obwinionego T. C.znamion przypisanego mu wykroczenia stypizowanego w przepisie art.27a ust.1 pkt.2b ustawy z dnia 18 kwietnia 1985r. o rybactwie śródlądowym.

Zgodzić się jednak należy z zarzutem skarżącego, iż wymierzona za przypisane mu wykroczenie kara jest karą rażąco, niewspółmiernie surową.

Wbrew twierdzeniom sądu zawartym w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku przepis art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985r. o rybactwie śródlądowym przewiduje za stypizowane w nim wykroczenia karę grzywny albo karę nagany. Eksponując szereg okoliczności łagodzących dla obwinionego ( nieznaczność stopnia społecznej szkodliwości, incydentalny charakter popełnionego wykroczenia ) wymierzając obwinionemu karę grzywny uzasadnił ją sąd przede wszystkim tym, że obwiniony sam wyraził wolę poddania się karze właśnie w takiej wysokości ( grzywny w kwocie 50zł.). Tymczasem dostrzeżone przez sąd I instancji okoliczności zdarzenia wpływające na stopień społecznej szkodliwości, dotychczasowy tryb życia obwinionego i jego sytuacja materialna wskazują, iż wystarczającą karą spełniającą wszelkie kryteria wymiaru kary z art.33 k.w. będzie kara nagany.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, iż w miejsce orzeczonej kary grzywny orzekł karę nagany.

Względy słuszności przemawiały za zwolnieniem obwinionego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze ( art.624§1k.p.k. w zw. z art.634k.p.k. w zw. z art.119k.p.s.w. ). Z uwagi na fakt, że ustawa z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych nie przewiduje opłaty od kary nagany sąd odwoławczy nie wymierzył opłaty za obie instancje.

Wyk. J.K.

VI Ka 51/14

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE