Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Romuald Kompanowski

Protokolant sekr. sądowy Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2018 r. w Kaliszu

odwołania B. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 10 września 2018 r. Nr (...)

w sprawie B. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 10 września 2018 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje odwołującemu B. B. prawo do emerytury poczynając od 01 lipca 2018r.

2.  Zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. na rzecz B. B. kwotę 180zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Decyzją z 10 września 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. odmówił B. B. przyznania prawa emerytury, albowiem wnioskodawca nie udowodnił na dzień 1 stycznia 1999 r. co najmniej 15 lat pracy w tych warunkach. Tym samy organ rentowy nie zaliczył wnioskodawcy do okresu pracy w warunkach szczególnych zatrudnienia w (...) w okresach: 15.01.1977 – 23.10.1978, 6.11.1980 – 31.12.1998, gdyż świadectwo pracy w szczególnych warunkach wydane przez zakład pracy nie spełnia warunków formalnych - podane stanowiska nie odpowiadają stanowiskom w przepisach resortowych.

Odwołanie od tej decyzji wniósł B. B. domagając się przyznania emerytury z tytułu ponad 15-letniego wykonywania pracy w szczególnych warunkach, na stanowiskach wskazanych w wydanym mu świadectwie pracy w warunkach szczególnych.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Zgodnie z art.184 ust.1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art.32-34, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ( 1.01.1999r.) osiągnęli :

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzna oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27.

Stosownie do treści ust.2 emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do OFE oraz rozwiązania stosunku pracy w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Stosownie do treści art. 32 cyt. ustawy ubezpieczeni będący pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnieni w szczególnych warunkach przez co najmniej przez 15 lat, nabywali prawo do emerytury w wieku obniżonym o 5 lat od podstawowego o ile udowodnili łączny staż ubezpieczeniowy określony w art.27 cyt. ustawy wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.

Zgodnie z ust. 4 tego przepisu wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust. 2 i 3 przysługiwało prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych tj. rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Paragraf 2 powyższego rozporządzenia stanowi, że okresami prac uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Okresy te stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 cytowanej na wstępie ustawy, odwołujący B. B. – jako osoba urodzona po 31.12.1948 r.( 19.02.1950r.) winien warunki stażowe tj. 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach wykazać na dzień wejścia w życie ustawy tj. na 1 stycznia1999 r.

Poza sporem jest, że odwołujący się nie pozostaje już w stosunku pracy, pobiera zasiłek przedemerytalny. Nie przystąpił do OFE.

Jak wynika z danych ZUS na dzień 1 stycznia 1999 r. udowodnił wymagany 25 - letni składkowy i nieskładkowy.

Ze świadectwa pracy w szczególnych warunkach wydanego przez (...) w dniu 31 lipca 1999 r. wynika, że w okresie od 15.01.1977r. do 23.10.1978 r. B. B. zatrudniony był stale i w pełnym wymiarze czasu pracę montera instalacji i urządzeń sanitarnych i grzewczych a w okresie od 6.11.1980 r. do 31.07.1999 r. – pracę montera wodno-kanalizacyjnego, w obu przypadkach na stanowisku montera instalacji rurociągu tj. na stanowisku wymienionym w wykazie A dział IX poz.2 pkt 1 wykazu stanowiącego załącznik do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z 07.07.1987r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu przemysłu chemicznego i lekkiego.( k.8 akt )

Z akt osobowych odwołującego się z okresu pracy w (...) wynika, że przyjęty został do pracy 15.01.1977r. na stanowisko monter urządzeń sanitarnych i grzewczych. Tak samo określane jest jego stanowisko pracy w kartach kwalifikacyjnych pracownika z lat 1977 – 89. W umowie o pracę z 6.11.1980 r. na określenie stanowiska użyto określenia – monter wodno-kanalizacyjny a w umowie o pracę z 1.09.1997r. użyto określenia monter instalacji rurociągu.

( dowód akta osobowe)

Na terenie (...), który zajmował obszar ponad 20 ha znajdowały się wielokilometrowe ciepłociągi przesyłające ciepło z fabrycznej kotłowni na teren fabryki i innych zakładów. Istniała też wielokilometrowa sieć wodna i kanalizacyjna. Rury przebiegały w budynkach, w kanałach ciepłowniczym lub na powierzchni, poza budynkami, na estakadach. Część rur służyła do przesyłu wody tzw. technologicznej, tj. o znacznie wyższej temperaturze. Część do przesyłu gorącej pary wodnej.

Praca odwołującego się polegała na montowaniu nowych i konserwowaniu tych instalacji oraz na dbaniu o ich prawidłowe funkcjonowanie. Wiązało się to koniecznością wymiany odcinków rurociągów, z zakładaniem nowych rur, zakładaniem izolacji, malowaniem rur, z lokalizowaniem awarii i jej usuwaniem, co poprzedzone musiało być rozkuciem kanału. W razie potrzeby czyścił też studzienki kanalizacyjne. W kanałach ciepłowniczych panowała bardzo wysoka temperatura i wilgoć. Należało do niego wejść aby dotrzeć do miejsca awarii czy do odcinka wymagającego konserwacji.

dowód zeznania świadków: T. K., G. G.,

zeznania odwołującego.

Mając na uwadze taki zakres realizowanych przez odwołującego obowiązków pracowniczych, w rzeczywistości jego stanowisko pracy winno być ujęte z działu II, pkt.1 poz.47 - monter rurociągów technologicznych przywołanego wyżej zarządzenia nr 7 z 7.07.1987 r. gdyż praca odwołującego dotyczyła właśnie rurociągów technologicznych. Poza tym odwołujący nie tylko zajmował się montowaniem nowych odcinków ale także konserwowaniem istniejącej sieci, a sieć ta obejmowała także urządzenia wodne i kanalizacyjne, to uprawnione jest odniesienie stanowiska pracy odwołującego we wskazanym zakresie do działu IX- gospodarka komunalna: punkt 1 poz.2: konserwator urządzeń wodnych i kanalizacyjnych i poz.5 : monter rurociągów technologicznych. W ujęciu stanowisk zawartych w załączniku do cytowanego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 – wykaz A, odpowiednio praca na wymienionych stanowiskach odpowiada pracy wskazanej w dziale II oraz dziale IX pkt 1.

Praca odwołującego się wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Odwołujący zatem we wskazanym wyżej okresie przez co najmniej 15 lat wykonywał pracę w szczególnych warunkach, co upoważnia go do nabycia prawa do emerytury, skoro spełnione są też pozostałe warunki.

W tym stanie rzeczy Sąd przyznał odwołującemu prawo do emerytury od miesiąca złożenia wniosku o emeryturę, albowiem wiek emerytalny odwołujący ukończył wcześniej.

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie i zgodnie z art.477 ¹⁴§ 2 k.p.c. orzeczono jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach sąd orzekł w oparciu o przepis art. 98 k.p.c. i § 9 ust. 2 i § 15 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, uznając, iż nakład pracy pełnomocnika procesowego uzasadnia zastosowanie stawki minimalnej.