Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 430/20

POSTANOWIENIE

Dnia 29 października 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: Sądu Okręgowego Leszek Dąbek

Sędziowie: Sądu Okręgowego Magdalena Balion-Hajduk

Sądu Okręgowego Marcin Rak

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 października 2020 r. w Gliwicach

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Bielsku-B.

przeciwko dłużnikowi W. S.

o świadczenie pieniężne

ze skargi dłużnika na dokonane przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bielsku-Białej M. R. (2) w sprawie o sygn. akt komorniczych KMS 161/17 w dniu 5 października 2017r. wezwanie do złożenia wyjaśnień

na skutek zażalenia dłużnika W. S.

od postanowienia Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 21 maja 2019r., sygn. akt II Co 4235/17

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Marcin Rak SSO Leszek Dąbek SSO Magdalena Balion-Hajduk

Sygn. akt III Cz 430/20

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Gliwicach w postanowieniu z dnia 21 05 2019r. odmówił dłużnikowi W. S. sporządzenia uzasadnienia postanowienia z dnia 15 04 2019r., w którym oddalił skargę dłużnika na wezwanie go do złożenia wyjaśnień

w sprawie o sygn. akt KMS 161/17 przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bielsku-Białej M. R. (2) uznając, że jest to postanowienie niezaskarżalne, przez co nie podlega ono uzasadnieniu.

Orzeczenie zaskarżył dłużnik W. S., który wnosił o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Rejonowy w Gliwicach.

Zarzucał, że ferując zaskarżone orzeczenie naruszono przepisy prawa procesowego

tj. regulację art. 394 § 1 k.p.c. w zw. z art. 357 § 2 k.p.c. poprzez błędne przyjęcie,

że postanowienie o oddaleniu skargi na czynność komornika nie jest postanowieniem kończącym postępowanie.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Zagadnienie sporządzania uzasadnień postanowień wydanych przez sąd
w wyniku rozpoznania skargi na czynności komornika było przedmiotem wypowiedzi Sądu Najwyższego, który w uchwale z dnia 20 11 2008 r. wydanej w sprawie o sygn. akt III CZP 107/08 wyraził jednoznaczny pogląd prawny - Sąd odwoławczy go podziela - że „sąd rejonowy uzasadnia postanowienie rozpoznające skargę na czynności komornika tylko wtedy, gdy podlega ono zaskarżeniu ( art. 357 § 1 i 2 k.p.c.
w związku z art. 13 § 2 k.p.c.)”.

Stosownie do regulacji art. 767 4 § 1 k.p.c. w postępowaniu egzekucyjnym zażalenie na postanowienie sądu wydane w postępowaniu ze skargi na czynności komornika przysługuje w wypadkach wskazanych w ustawie, tj. wtedy gdy wydane przez sąd postanowienie prowadzi do zakończenia postępowania egzekucyjnego
(art. 394 § 1 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c.; zob. uchwałę SN z dnia 28 listopada 1969 r., III CZP 83/69, OSNC 1970, nr 6, poz. 105 oraz postanowienie SN z dnia
15 kwietnia 1986 r., III CRN 40/86, OSPiKA 1987, z. 5–6, poz. 124) lub gdy wynika
to wprost z regulacji szczególnej.

W postanowieniu Sądu Rejonowego z dnia 15 04 2019r. oddalono skargę dłużnika na czynność komornika sądowego, polegającą na wezwaniu dłużnika

do złożenia wyjaśnień w sprawie o sygn. akt KMS 161/17.

Zaskarżona czynność komornika jest czynnością incydentalną, podjętą
przez Komornika w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego i wydane
przez Sąd Rejonowy postanowienie o zasadności skargi nie kończy postępowania egzekucyjnego (kończy tylko postępowanie sądowe wywołane skargą na czynności komornika, które jest jego integralną częścią).

Również żadna z obowiązujących ustaw, w tym także Kodeks postępowania cywilnego nie zawiera regulacji szczególnej przewidującej możliwość zaskarżenia tego postanowienia.

Nie podlega ono zatem zaskarżeniu i tym samym zgodnie ze wskazaną
w uchwale Sądu Najwyższego regulacją prawną Sąd Rejonowy nie ma obowiązku sporządzenia jego uzasadnienia.

Znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym postanowieniu,
co czyni zażalenie bezzasadnym w rozumieniu regulacji art. 385 k.p.c. w związku
z art. 397 § 3 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c., a to z jej mocy prowadziło
do jego oddalenia

Resumując zaskarżone postanowienie jest prawidłowe dlatego zażalenie dłużnika jako bezzasadne oddalono na mocy regulacji art. 385 k.p.c. w związku
z art. 397 § 3 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

SSO Marcin Rak SSO Leszek Dąbek SSO Magdalena Balion-Hajduk