Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2019 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 października 2019 r. w G.

sprawy z powództwa R. S.

przeciwko Towarzystwu (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1817 zł (tysiąc osiemset siedemnaście złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania

Dnia 30 stycznia 2020 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni stwierdza, że niniejszy tytuł uprawnia do egzekucji w zakresie pkt. II na rzecz wierzyciela Towarzystwa (...) S.A. w W. (KRS (...)) przeciwko dłużnikowi R. S. (PESEL (...)) oraz poleca wszystkim organom, urzędom oraz osobom, których to może dotyczyć, aby postanowienia tytułu niniejszego wykonały, a gdy o to prawnie będą wezwane udzieliły pomocy. Koszty postępowania klauzulowego należne wierzycielowi od dłużnika wynoszą 120zł (słownie sto dwadzieścia złotych).

Orzeczenie podlega wykonaniu jako prawomocne.

Sędzia

Joanna Jank

Tytuł wykonawczy wydano pełnomocnikowi wierzyciela adw. W. K..

Sygnatura akt: I C 1314/18

UZASADNIENIE

Stanowiska stron:

Powód R. S. domagał się od pozwanego Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. zapłaty kwoty 6.583,17 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 30 stycznia 2018r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za szkodę (stanowiącego różnicę pomiędzy kwotą szkody oszacowaną przez rzeczoznawcę w wysokości 46.337,08 zł a kwotą 39.753,91 zł wypłaconą przez pozwanego) oraz kwoty 400 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem kosztów wynagrodzenia firmy (...), podnosząc, że w dniu 29 grudnia 2017r. jego samochód marki V. (...) uległ uszkodzeniu z winy kierowcy ubezpieczonego w zakresie OC w pozwanym zakładzie ubezpieczeń.

(pozew k. 4-9)

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa, iż szkoda została skompensowana na etapie postępowania likwidacyjnego.

(odpowiedź na pozew k. 42-47)

Stan faktyczny:

W dniu 29 grudnia 2017r. w wyniku kolizji drogowej uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...), stanowiący własność powoda R. S..

(okoliczności bezsporne)

Sprawca kolizji miał zawartą umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z pozwanym Towarzystwem (...) S.A. z siedzibą w W.. Powód zgłosił szkodę pozwanemu. Decyzją z dnia 22 stycznia 2018r. pozwany przyznał powodowi odszkodowanie w kwocie 28.035,81 zł brutto. Natomiast, decyzją z dnia 5 marca 2018r. ubezpieczyciel przyznał dopłatę odszkodowania w kwocie 4.524,91 zł brutto, zaś decyzją z dnia 20 września 2018r. w kwocie 7.193,19 zł brutto.

(okoliczności bezsporne ustalone w oparciu o formularz zgłoszenia szkody, decyzję z dnia 22 stycznia 2018r., decyzję z dnia 5 marca 2018r., decyzję z dnia 20 września 2018r. [w:] akta szkody płyta CD k. 53)

W dniu 10 września 2018r. powód sprzedał ww. samochód za kwotę 15.000 zł.

(dowód: umowa sprzedaży k. 85)

Wysokość niezbędnych i ekonomicznie uzasadnionych kosztów naprawy uszkodzeń samochodu powoda marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) powstałych w wyniku kolizji drogowej w dniu 29 grudnia 2017r. przy zastosowaniu średnich stawek za prace blacharskie w wysokości 114,52 zł/rbg i prace lakiernicze w wysokości 124,75 zł/rbg stosowanych na rynku lokalnym oraz cen części nowych i oryginalnych wynosi 50.325,84 zł. Dla przywrócenia pojazdu do stanu sprzed kolizji konieczna była wymiana koła kierownicy. Wartość pojazdu powoda w stanie nieuszkodzonym wynosiła 48.200 zł, zaś wartość pozostałości wynosiła 19.100 zł.

(dowód: pisemna opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej P. T. k. 88-105 wraz z pisemnymi opiniami uzupełniającymi k. 121-124, 138-140)

Ocena dowodów:

W ocenie Sądu dowody z dokumentów prywatnych zawartych w aktach szkody są wiarygodne, gdyż żadna ze stron nie kwestionowała autentyczności tych dokumentów, a nadto nie posiadają one żadnych cech świadczących o ich przerobieniu, podrobieniu czy innej ingerencji itp. Stąd, w ramach swobodnej oceny dowodów, należało uznać, że ww. dokumenty odzwierciedlają one rzeczywisty przebieg postępowania likwidacyjnego.

Za przydatny do rozstrzygnięcia niniejszej sprawy dowód Sąd uznał również opinię biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej P. T.. Zdaniem Sądu opinia ta została sporządzona rzetelnie i fachowo, z uwzględnieniem całokształtu materiału dowodowego zawartego w aktach sprawy. Opinia ta została napisana w sposób jasny, zrozumiały, co pozwala Sądowi na prześledzenie toku myślowego biegłego. Przedstawione przez biegłego wnioski co do zakresu szkody, wysokości kosztu naprawy pojazdu, a także wartości pojazdu w stanie nieuszkodzonym i uszkodzonym są kategoryczne, dobrze uzasadnione, a także nie budzą wątpliwości Sądu w świetle zasad logicznego rozumowania oraz doświadczenia życiowego. Podkreślić także należy, iż w opiniach uzupełniających biegły w sposób rzeczowy, logiczny i przekonujący odniósł się do zarzutów strony powodowej i obronił swoją opinię.

Na mocy art. 217 kpc Sąd oddalił wniosek powoda o dopuszczenie dowodu z kolejnej opinii uzupełniającej, albowiem opinia biegłego T. jest kompletna, stanowcza i zupełna, a dotychczasowe wyjaśnienia biegłego rozwiewają wszelkie wątpliwości co do rozmiaru poniesionej przez poszkodowanego szkody majątkowej.

Nadto, na podstawie art. 227 kpc Sąd oddalił pozostałe wnioski dowodowe powoda o przeprowadzenie dowodu z dokumentów dołączonych do pozwu w postaci sporządzonej na jego zlecenie kalkulacji naprawy, faktury VAT dokumentującej poniesione wydatki tytułem kosztów zastępstwa w postępowaniu likwidacyjnych i korespondencji stron, albowiem przedmiotowe dokumenty nie miały istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Sąd pominął dowód z przesłuchania powoda, albowiem mimo prawidłowego wezwania, nie stawił się na rozprawie i nie usprawiedliwił swojej nieobecności.

Podstawa prawna:

Podstawę prawną powództwa stanowią przepisy art. 822 § 1 i 4 kc i art. 824 ¹ § 1 kc oraz art. 13 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Zgodnie z art. 822 § 1 i 4 kc przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz została zawarta umowa ubezpieczenia. Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń. Na mocy natomiast art. 824 ¹ § 1 kc o ile nie umówiono się inaczej, suma pieniężna wypłacona przez zakład ubezpieczeń z tytułu ubezpieczenia nie może być wyższa od poniesionej szkody. Z treści art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jednolity Dz.U. z 2018 r. poz. 473 ze zm.) wynika, iż w obowiązkowych ubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej odszkodowanie wypłaca się w granicach odpowiedzialności cywilnej podmiotów objętych ubezpieczeniem, nie wyżej jednak niż do wysokości sumy gwarancyjnej ustalonej w umowie. Dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy istotne znaczenie miały także przepisy art. 361 § 2 kc, zgodnie z którym w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz art. 363 § 1 kc, który stanowi, że co do zasady naprawienie szkody winno nastąpić według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie do stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej, przy czym gdyby przywrócenie do stanu poprzedniego pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

Ocena prawna:

Sporna pomiędzy stronami była jedynie wysokość poniesionej przez powoda szkody majątkowej. Swoje ustalenia w tym zakresie Sąd oparł na dowodzie z opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej. Przedmiotowa opinia została zakwestionowana przez stronę powodową, zdaniem której biegły nieprawidłowo ustalił rozmiar szkody tj. błędnie zakwalifikował do wymiany koło kierownicy. Swoje stanowisko powód opierał na dokumencie zatytułowanym (...) , a nadto wskazywał, że ww. element nie został zakwalifikowany do wymiany ani przez pozwanego ani też przez rzeczoznawcę sporządzającego ekspertyzę na zlecenie powoda. W świetle złożonych przez biegłego wyjaśnień powyższy zarzut należało jednak uznać za pozbawiony podstaw. Biegły w całości podtrzymał swoją opinię co do konieczności wymiany koła kierownicy, a swoje stanowisko oparł na następujących argumentach:

- przedstawiony przez powoda dokument (...) nie jest instrukcją producenta dotyczącą wymiany koła kierownicy po wyzwoleniu poduszek powietrznych, lecz jedynie ogólną informacją dotyczącą obsługi systemów bezpieczeństwa. W dokumencie tym wskazano, że po aktywacji airbagu po stronie kierowcy i pasażera i/lub aktywacji napinaczy pasów bezpieczeństwa należy wymienić wszystkie poduszki powietrzne, a zatem poduszka kierowcy musi zostać wymieniona nawet w przypadku aktywacji napinacza pasa bezpieczeństwa (bez aktywacji poduszki powietrznej). Natomiast w przypadku widocznych uszkodzeń elementów jak koło kierownicy, pierścień zestykowy airbagu kierowcy, szyba przednia i jej klej oraz innych elementów bezpieczeństwa, wymiana kierownicy może być konieczna. W świetle treści tego dokumentu biegły stwierdził, że samo organoleptyczne stwierdzenie uszkodzeń elementów bezpieczeństwa jest podstawą do wymiany wszystkich elementów systemu bezpieczeństwa, w tym także koła kierownicy.

- system A., w oparciu o który biegły sporządził kalkulację naprawy, zawiera wskazania technologiczne producenta pojazdu marki V. dotyczące czynności naprawczych oraz kwalifikacji poszczególnych elementów do naprawy bądź wymiany. W przypadku naprawy poduszki powietrznej, która została aktywowana w czasie kolizji, system automatycznie wskazuje zestaw części podlegających wymianie, w tym również koło kierownicy.

- rzeczoznawca wykonujący kalkulację na zlecenie powoda świadomie pominął operację wymiany kierownicy, wyłączając automatyczne działanie systemu i ręcznie wprowadzając dane do naprawy. Takie działanie – jak wyjaśnił biegły – służy jedynie obniżeniu kosztów, a nie uwzględnia kwestii bezpieczeństwa kierowcy i pasażera pojazdu.

- pozwany bezzasadnie pominął operację wymiany systemu airbagu kierowcy przy odpalonym airbagu oraz wymianę pierścienia zestykowego kierownicy, mimo że podczas aktywacji poduszek powietrznych i spalania materiału pirotechnicznego zawartego w elementach systemu (...) dochodzi do reakcji chemicznej, której produktem jest azot, a także do wytworzenia dużej ilości energii cieplnej, która przetapia plastikowe obudowy i przyłącza elektryczne. W przypadku poduszki powietrznej kierowcy wpływowi wysokich temperatur podlega m.in. część kierownicy znajdująca się pod poduszką gazową oraz pierścień zestykowy umiejscowiony pod kierownicą, a stwierdzenie tych uszkodzeń możliwe jest po demontażu koła kierownicy. Jak wyjaśnił biegły opisany powyżej mechanizm jest podstawowym, wskazywanym przez producenta pojazdu marki V., powodem przemawiającym za koniecznością wymiany koła kierownicy w przypadku aktywacji poduszki powietrznej.

Zdaniem Sądu powyższe argumenty wystarczająco uzasadniają konieczność wymiany koła kierownicy. W związku z powyższym należało uznać, że biegły w sposób prawidłowy dokonał kwalifikacji uszkodzeń i ustalił zakres szkody, a także prawidłowo ustalił wysokość szkody. Zważywszy, iż wysokość szkody (50.325,84 zł) jest wyższa od niekwestionowanej przez strony wartości pojazdu w stanie nieuszkodzonym (48.200 zł) należało uznać, że szkoda ma charakter szkody całkowitej. W takim przypadku należne poszkodowanemu odszkodowanie stanowi różnicę pomiędzy wartości pojazdu w stanie nieuszkodzonym a wartością pozostałości (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 2006r., III CZP 76/05, Legalis nr 81505). W rozpatrywanym przypadku powyższe wartości wynoszą odpowiednio 48.200 zł i 19.100 zł, a różnica pomiędzy tymi wartościami wynosi 29.100 zł. Zważywszy natomiast, że w toku postępowania likwidacyjnego pozwany zakład ubezpieczeń przyznał i wypłacił powodowi odszkodowanie w łącznej wysokości 39.753,91 zł to należało uznać, że poniesiony przez powoda uszczerbek majątkowy został w pełni skompensowany na etapie postępowania likwidacyjnego.

Bezzasadne pozostawało również żądanie dotyczące zwrotu kosztów wykonania prywatnej ekspertyzy. W świetle opinii biegłego nie ulega wątpliwości, że przedmiotowa ekspertyza nie została sporządzona w sposób prawidłowy, nie wskazuje rzeczywistej wysokości szkody, była zupełnie nieprzydatna dla weryfikacji stanowiska pozwanego i tym samym koszt jej wykonania nie mieści się w granicach szkody.

W związku z powyższym – na mocy art. 822 § 1 i 4 kc i art. 824 ¹ § 1 kc oraz art. 13 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych a contrario – powództwo podlegało oddaleniu.

Koszty procesu:

O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 98 kpc i zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy – zasądził od przegrywającego niniejszy spor powoda na rzecz pozwanego kwotę 1.817 zł, na którą składają się: opłata za czynności fachowego pełnomocnika – radcy prawnego w stawce minimalnej ustalona stosownie do § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (1.800 zł) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł).