Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 562/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 24 czerwca 2020 roku w sprawie sygn. akt II K 1143/18

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzuty obrazy przepisów postepowania ( art. 7 kpk, art. 410 kpk i art. 5 § 2 kpk) tj. zarzuty błędnej oceny dowodów, pominięcia wniosków z opinii psychiatrycznych i psychologicznych, naruszenia zasady in dubio pro reo i powiązane z nimi zarzuty błędów w ustaleniach faktycznych co do istnienia stanu obawy u pokrzywdzonej w związku z groźbami oskarżonego oraz co do chuligańskiego charakteru jego czynów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty te są bezzasadne. Skarżący podnosząc rzekome pominięcie opinii psychiatrycznych i psychologicznych zapomina, że to nie biegli psychiatrzy i psycholog oceniają dowody i ustalają stan faktyczny. Sąd Rejonowy prawidłowo wywiódł, że mimo konkluzji tych biegłych doszło do popełnienia przez oskarżonego przypisanych mu czynów i to, że skarżący się z tym nie zgadza nie oznacza, że Sąd pominął jakiś materiał dowodowy, zatem nie doszło do naruszenia dyspozycji art. 410 kpk. To, że skarżący ma inną interpretację dowodów nie oznacza również, że zachodzą jakieś nierozstrzygnięte wątpliwości. Nie ma takich wątpliwości, bo zostały one rozwiane w drodze logicznej oceny dowodów, więc nie może być mowy o naruszeniu dyspozycji art.5 § 2 kpk. Ocena dowodów przeprowadzona przez Sąd Rejonowy jest prawidłowa, Sąd Okręgowy nie będzie jej powielał poprzestając na stwierdzeniu, że ją aprobuje.

Co do czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 1 wyroku (groźba wobec M. C. z dnia 8 marca 2018 roku), to obrońca powołując się na ustalenia Sądu Rejonowego co do wzajemności zachowań oskarżonej w zakresie zarzuconego w punkcie II aktu oskarżenia przestępstwa znęcania pomija, że owe zachowania miały miejsce wcześniej, na innym etapie życia pokrzywdzonej i oskarżonego, kiedy tworzyli wspólny, choć niezwykle burzliwy związek. Jednak pokrzywdzona ostatecznie zerwała z oskarżonym, związała się z innym mężczyzną, dlatego groźby, które oskarżony sformułował wobec niej w dniu 8 marca 2018 roku, motywowany złością i zazdrością, mogła odebrać jako realne. Obiektywnie patrząc, dla zewnętrznego obserwatora były one realne, a zachowanie pokrzywdzonej ( wezwanie policji) wskazuje, że naprawdę ich się przestraszyła, tę jej emocjonalną i usprawiedliwioną okolicznościami czynu reakcję potwierdza również świadek zdarzenia. Dlatego zasadnie przypisano oskarżonemu ten czyn.

Co do czynu przypisanego w punkcie 4 wyroku ( naruszenie nietykalności pokrzywdzonej M. C. poprzez naplucie jej w dniu 11 marca 2018 roku w twarz w miejscu publicznym), to również ustalenia Sądu Rejonowego zasługują na aprobatę Sądu odwoławczego. Apelant snując dywagacje, że pokrzywdzona nie mogła się bać oskarżonego, skoro przebywała z nim w jednym lokalu, czyni to w całkowitym oderwaniu od realiów sprawy. Przecież to nie było tak, że pokrzywdzona poszła do tego lokalu z oskarżonym, lub weszła tam wiedząc, że on w nim przebywa. Było dokładnie odwrotnie, pokrzywdzona udała się tam z koleżankami, a to oskarżony wszedł do lokalu, gdy nie spodziewająca się jego obecności pokrzywdzona już tam była i widząc ją splunął jej w twarz. Chuligański charakter tego zachowania jest oczywisty ( pokrzywdzona nie dała oskarżonemu żadnego powodu, dla którego takie odrażające zachowanie mogłoby być choć częściowo usprawiedliwione), a uczynił to publicznie, na oczach pozostałych klientów lokalu. Nie ma żadnych sensownych argumentów, które by to usprawiedliwiały i które mogłyby zostać potraktowane jako powód takiego zachowania, złość, poczucie krzywdy i pogardy, jakie oskarżony żywił do pokrzywdzonej w związku z ich przeszłym skomplikowanym pożyciem na pewno nie mogą być traktowane jako powód tłumaczący taki wybryk.

Co do czynu przypisanego w punkcie 3 wyroku ( uderzenie w twarz w publicznym miejscu pokrzywdzonej O. P. i spowodowanie u niej obrażeń ciała z art. 157 § 2 kk), to zostało to potwierdzone przez świadków zdarzenia, a chuligański charakter tego czynu jest oczywisty. Dywagacje apelanta, jakoby za powód takiego czynu wyłączający jego chuligański charakter mogłoby zostać potraktowane zachowanie pokrzywdzonej polegające na tym, że wychodząc z toalety stanęła na drodze szybko idącego oskarżonego co zostało przez niego źle zinterpretowane są wręcz niepoważne i gdyby nie bulwersujący przebieg zdarzenia można by je traktować wręcz w kategoriach humorystycznych.

Wniosek

O uniewinnienie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok skazujący jest słuszny, oparty o prawidłowe ustalenia faktyczne wynikające z rzetelnej oceny dowodów, a zarzuty zawarte w apelacji ( poza tymi dotyczącymi kary) są bezzasadne.

3.2.

Zarzut rażącej niewspółmierności kary bezwzględnego pozbawienia wolności.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Oskarżony czynów przypisanych mu w punktach 1, 3 i 4 wyroku dokonał w odstępie 3 dni ( w dniach 8 - 11 marca 2018 roku) ponad dwa i pół roku temu, działając w silnych emocjach, krótko po ostatecznym zakończeniu burzliwego związku z pokrzywdzoną M. C., z którą ma dziecko. Po tych czynach nie zarzucono mu żadnego nowego przestępstwa, a ewentualne niepoprawne zachowania nie zostały potwierdzone procesowo. Nie był nigdy wcześniej ( ani później) karany, co przy jego wieku ( 39 lat) ma istotny walor. Dlatego mimo działania w warunkach czynów chuligańskich ( przestępstwa z punktów 3 i 4 wyroku) zachodzą szczególne w/w okoliczności z art. 69 § 4 kk i można dać mu szansę poprzez warunkowe zawieszenie wykonania kary. Jednak z uwagi na w/w chuligański aspekt zachowania szansa ta musi być obwarowana długim okresem próby ( najdłuższym możliwym w tym układzie procesowym), dozorem kuratora (który będzie miał pieczę nad przebiegiem resocjalizacji oskarżonego, a w razie potrzeby może służyć wsparciem dla pokrzywdzonej M. C. mającej wspólne dziecko z oskarżonym) i obowiązkiem probacyjnym powstrzymywania się od nadużywania alkoholu ( co prawda alkoholizmu u oskarżonego nie stwierdzono, ale biegli orzekli, że może on mieć skłonność do nadużywania środków psychoaktywnych - vide k. 256). Nadmienić należy, że w dacie czynu pokrzywdzona M. C. nie mieszkała już oskarżonym, a on sam nie był młodociany, więc nie zachodziły okoliczności do orzekania okresu próby dłuższego niż 3 lata, a dozór kuratora nie był obligatoryjny.

Wniosek

O zmianę kar jednostkowych i kary łącznej na karę wolnościową ograniczenia wolności, względnie karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres 2 lat próby.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na chuligański charakter czynu kara wolnościowa nie spełniłaby swoich celów. Oskarżonego trzeba odstraszyć od dopuszczania się ponownie w przyszłości takich zachowań. Dlatego właściwą reakcją będzie kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na długi okres próby ( 3 lata) z oddaniem go pod dozór kuratora oraz obowiązkiem powstrzymywania się od nadużywania alkoholu.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zmiana w zakresie kary polegająca na warunkowym zawieszeniu wykonania orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby 3 lat z oddaniem oskarżonego pod dozór kuratora o zobowiązaniem go do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu.

Zwięźle o powodach zmiany

Było to omówione wcześniej przy okazji analizy zarzutów apelacyjnych.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

W związku ze skazaniem zasądzono od oskarżonego na rzecz oskarżycielki posiłkowej zwrot kosztów zastępstwa procesowego wyliczonych według złożonego oświadczenia o ich wysokości.

4

W związku ze skazaniem zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrot wydatków postępowania, na które złożył się ryczałt za doręczenia i opłatę za drugą instancję.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

skazanie, wymiar kary

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana