Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 listopada 2019 roku

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Tomasz Korzeń

Protokolant st. sekr. sądowy Anna Kopala

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2019 roku

sprawy z odwołania W. M.

od decyzji z dnia 16 maja 2019 roku, znak: (...)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G.

o przyznanie emerytury

I.  oddala odwołanie,

II.  nie obciąża ubezpieczonego kosztami procesu na rzecz pozwanego.

Tomasz Korzeń

VI U 700/19 UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16.05.2019 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił przyznania W. M. prawa do emerytury.

Ubezpieczony wniósł o zmianę decyzji, przyznanie prawa do emerytury i zasądzenie kosztów procesu. Podniósł że spełniła warunki konieczne do przyznania emerytury. Podniósł, iż okres pracy na kolei winien zostać zaliczony w wymiarze 14 miesięcy za każdy rok.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów procesu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W. M. urodził się (...)

Wniosek o emeryturę złożył 9.04.2019 r.

Pozwany ostatecznie (w decyzji z 1.07.2019 r.) uznał za wykazany do końca 1998 r. okres składkowy wynoszący 24 lata, 2 miesiące i 12 dni, okres nieskładkowy 4 dni, okres uzupełniający 6 miesięcy i 13 dni (od 1.04 do 1.09.1974 i od 1.07 do 12.08.1977) - łącznie 24 lata 8 miesięcy i 29 dni oraz okres pracy w warunkach szczególnych wynoszący ponad 23 lata.

Od 2.09.1974 do 30.06.1977 wnioskodawca była zatrudniony w Zespole Szkół Zawodowych przy Lokomotywowni w K.. Okres ten pozwany uwzględnił jako okres składkowy.

dowód: umowa o naukę zawodu k. 8

w aktach pozwanego: decyzje k. 38, 41, karta stażowa k. 40, zaświadczenie k. 5, świadectwo szkolne k. 6, zaświadczenia, świadectwa pracy, decyzje PUP k. 8,11-26, 34-35

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2018.1270, dalej jako ustawa)

1. Ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

2. Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

W sprawie pozwany kwestionował spełnienie przez ubezpieczonego jedynie jednej przesłanki przyznania prawa do emerytury – posiadanie 25 letniego okresu ubezpieczenia do końca 1998 r. Pozwany uwzględnił jako okres składkowy okres nauki w altach 1974-77. Bezsporne było wykonywanie pracy gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia do rozpoczęcia nauki i po ukończeniu szkoły do 12.08.1977 r. Brak podstaw do „podwójnego” zaliczania okresów nauki i pracy w gospodarstwie rolnym. Wnioski dowodowe w powyższym zakresie sąd oddalił jako dotyczące okoliczności niespornych (art. 235 ² ust. 1 pkt. 2 KPC).

Zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy każdy pełny rok zatrudnienia na kolei na parowym, spalinowym lub elektrycznym pojeździe trakcyjnym, w drużynach konduktorskich oraz na stanowiskach manewrowych lub ustawiaczy liczy się jako 14 miesięcy zatrudnienia na kolei.

Co do zakresu świadczeń, do których prawo ustala się przy zastosowaniu przelicznika z art. 43 ust. 2 ustawy, zarysowała się rozbieżność w orzecznictwie i doktrynie. W ocenie Sądu, przywilej preferencyjnego przelicznika emerytury nie ma zastosowania do emerytury przyznanej w oparciu o art. 184 ustawy w zw. z art. 32 tej ustawy. Przywilej ten zachowany jest jedynie dla emerytur kolejowych, o których mowa w art. 40 ustawy (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 7 grudnia 2017 r. III AUa 503/17 - LEX nr 2437813). Należy zaakcentować systematykę, wedle której umiejscowiono art. 43 ust. 2 ww. ustawy wśród przepisów regulujących prawo do emerytury kolejowej. Pozwala to na wysnucie wniosku, że przepis ten ma jedynie zastosowanie do ustalania prawa do emerytur kolejowych. Nadto przepis ten znajduje się w rozdziale 2 działu II dotyczącym emerytur dla ubezpieczonych urodzonych przed dniem 1.01.1949 roku. Natomiast odnośnie pracowników kolejowych, urodzonych po 31.12.1948 roku, do których należy również wnioskodawca, a więc osób, które w dniu wejścia w życie ustawy nie ukończyły 50 roku życia, ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych zmieniła zasady nabywania świadczeń emerytalnych, a także zasady ustalania ich wysokości. Ubezpieczeni urodzeni po 31.12.1948 roku nabywają prawo do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych na ogólnych zasadach, a więc po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego. Ustawa przewiduje jednak pewne wyjątki od tej zasady - art. 50 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca emerytury kolejowej (art. 50 w związku z 46 ustawy) się nie domaga.

Wnioski dowodowe w zakresie charakteru zatrudnienia na kolei zakresie sąd oddalił jako dotyczące okoliczności nieistotnych dla rozstrzygnięcia. (art. 235 ² ust. 1 pkt. 2 KPC).

Na podstawie art. 102 KPC sąd nie obciążył ubezpieczonego kosztami procesu na rzecz pozwanego.

Tomasz Korzeń

Sygn. akt III AUa 11/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2020 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 września 2020 r. w Szczecinie

sprawy W. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o przyznanie emerytury

na skutek apelacji ubezpieczonego

od wyroku Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 20 listopada 2019 r., sygn. akt VI U 700/19

oddala apelację.