Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2014 r. w Rybniku

sprawy z odwołania H. Z. /Z./

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania H. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 27 sierpnia 2013r. zmienioną decyzją z dnia 22 listopada 2013 r.

Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od 19 lipca 2013r.

Sędzia

Sygn. akt IX U 2109/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27.08.2013r., zmienioną decyzją z dnia 22.11.2013r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu H. Z. (Z.) prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS w zw. z §4 rozporządzenia z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach… wskazując, iż do dnia 01.01.1999r. nie udokumentował 15 lat pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji ostatecznie domagał się ich zmiany poprzez przyznanie prawa do świadczenia, po uprzednim zaliczeniu do pracy w warunkach szczególnych okresu pracy od 07.06.1973r. do 28.02.1978r., gdyż w okresie tym, pomimo zatrudnienia na stanowisku mechanika, wykonywał pracę konserwatora urządzeń oddziału flotacji, bezpośrednio przy przeróbce węgla.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje.

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

W dniu 02.07.2013r. ubezpieczony złożył w organie rentowym wniosek o świadczenie w postaci emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. posiada łączny staż pracy okresów składkowych i nieskładkowych, uznanych przez organ rentowy, w wymiarze 25 lat, w tym 13 lat, 2 miesiące i 8 dni pracy w warunkach szczególnych, tj. okresy pracy od 01.03.1978r. do 30.11.1980r. w charakterze dozorcy oddziału flotacji przeróbki mechanicznej węgla oraz od 01.12.1980r. do 08.05.1991r. w charakterze sztygara zmianowego oddziału flotacji przeróbki mechanicznej węgla w Kopalni (...) „1 M.” w W..

Ubezpieczony w okresie od 07.06.1973r. do 08.05.1991r. zatrudniony był w Kopalni (...) „1 M.” w W. na stanowiskach:

- od 07.06.1973r. do 28.02.1978r. – mechanika,

- od 01.03.1978r. do 30.11.1980r. – dozorcy oddziału flotacji,

- od 01.12.1980r. do 08.05.1991r. – sztygara zmianowego flotacji.

W okresie spornym zatrudnienia od 07.06.1973r. do 28.02.1978r. na stanowisku mechanika w Kopalni jw. ubezpieczony faktycznie wykonywał prace przy obsłudze urządzeń na zakładzie przeróbki węgla oraz przy konserwacji – remontach tych urządzeń. Ubezpieczony naprawiał takie urządzenia na oddziale przeróbki węgla jak filtry tarczowe, pompy mułowe, baterie flotacyjne, przenośniki, odmulniki. Ubezpieczony pracował przy obsłudze tych urządzeń od początku zatrudnienia, tj. od czerwca 1973r., jeszcze przed zdobyciem uprawnień do ich obsługi.

Pracę jw. ubezpieczony wykonywał w okresie spornym stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, często w soboty i niedziele z uwagi na wysokie tempo produkcji w tamtym okresie.

W okresie spornym razem z ubezpieczonym pracowali S. R. i E. T..

Ubezpieczony nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Ustalając jw. Sąd oparł się na danych wynikających z akt organu rentowego, aktach osobowych z okresu pracy ubezpieczonego w KWK „1 M.” w W., na zeznaniach świadków S. R. i E. T. oraz zeznaniach ubezpieczonego k.20verte -21 akt sądowych.

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za przekonywujący, spójny i logiczny, przez co mogący stanowić podstawę rozstrzygnięcia.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika z treści art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013r., poz. 1440 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948 przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32,33,39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (tj. na dzień 31.12.1998r.) osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 (tj. 25 lat dla mężczyzn).

Ust. 2 „Emerytura, o której mowa w ust.1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego.

Jak wynika z § 4 ust.1 i 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w warunkach szczególnych, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Bezsporne jest między stronami, że ubezpieczony w dniu 19.07.2013r. ukończył 60 lat, że nie jest członkiem OFE. Ponadto poza sporem pozostawała okoliczność, iż ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. udokumentował 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

Spór polegała ustaleniu, czy ubezpieczony legitymuje się okresem 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

Jak wykazało postępowanie dowodowe, ubezpieczony w okresie spornym od 07.06.1973r. do 28.02.1978r. zatrudnienia w KWK „1 M.” w W. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę w warunkach szczególnych określoną w wykazie A, dziale I, poz.5 (Dz.U. nr 8, poz. 43 z dnia 07.02.1983r. z późń. zm.), tj. pracę w górnictwie przy przeróbce mechanicznej węgla. Za takim przyjęciem przemawiają jednoznacznie zeznania słuchanych w sprawie świadków, którzy pracowali razem z ubezpieczonym i stąd niewątpliwie byli bezpośrednimi świadkami wykonywanej przez ubezpieczonego pracy, gdy nazewnictwo stanowisk pracy w okresie spornym często nie pokrywało się z pracą faktycznie wykonywaną, gdy stanowiska te wynikały z taryfikatora pracodawcy. Zeznania świadków Sąd uznał za wiarygodne, gdyż były przekonywujące, spójne i logiczne, korelujące ze sobą. Sąd dał również wiarę zeznaniom ubezpieczonego, które korelują z zeznaniami słuchanych świadków oraz, gdy powołana dokumentacja nie stoi w sprzeczności z tymi zeznaniami, gdy ubezpieczony będąc zatrudnionym na stanowisku mechanika, faktycznie prace mechanika , tj. prace polegające na naprawach, remontach, konserwacji urządzeń przeróbki mechanicznej węgla, niewątpliwie wykonywał.

Ubezpieczony posiada zatem, na dzień 01.01.1999r., wymagany 15 letni okres pracy w szczególnych warunkach przy uwzględnieniu, oprócz okresu pracy w warunkach szczególnych uznanych przez organ rentowy, spornego okresu pracy od 07.06.1973r. do 28.02.1978r.

Zgodnie z treścią przepisu art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie powołanych przepisów, z mocy
art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od 19 lipca 2013r., tj. od ukończenia 60 roku życia.

SSO Maria Olszowska