Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 27 sierpnia 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący	SSA Ewa Tkocz
Sędziowie	SA Roman Sugier (spr.) SA Elżbieta Karpeta

po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2014 r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi R. H.

z udziałem Skarbu Państwa-Prezesa Sądu Okręgowego w (...)

o stwierdzenie przewlekłości postępowania w sprawie Sądu Okręgowego w K.

z powództwa M. H. przeciwko R. H. o rozwód, sygn. akt XVIII RC 841/11

p o s t a n a w i a :

1)  stwierdzić przewlekłość postępowania polegającą na zwłoce:

-

w stwierdzeniu wykonalności postanowienia z dnia 3 sierpnia 2012 roku od 3 sierpnia 2012 roku do 6 grudnia 2013 roku,

-

w doręczeniu pozwanemu odpisu postanowienia z dnia 3 sierpnia 2012 roku wraz ze stwierdzeniem wykonalności od 6 grudnia 2013 roku do 17 marca 2014 roku,

-

w rozpoznaniu wniosku pozwanego o zmianę postanowienia w przedmiocie jego kontaktów z dziećmi w okresie od 25 czerwca 2013 roku do 14 sierpnia 2013 roku,

-

w doręczeniu pozwanemu odpisów postanowienia z dnia 14 sierpnia 2013 roku wraz z uzasadnieniem w okresie od 13 do 30 października 2013 roku,

-

w stwierdzeniu wykonalności postanowienia z 25 kwietnia 2014 roku w okresie od daty jego wydania do dnia 11 czerwca 2014 roku,

2)  przyznać pozwanemu R. H. od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w K. kwotę 5 000 (pięć tysięcy) złotych;

3)  oddalić skargę w pozostałej części.

Sygn. akt I S 84/14

UZASADNIENIE

Pozwany R. H. wnosił o stwierdzenie przewlekłości postępowania w sprawie Sądu Okręgowego w Katowicach oznaczonej sygnaturą akt XVIII RC 841/11 o nakazanie Sądowi Okręgowemu w K. zakończenia sprawy w zakreślonym, rozsądnym terminie, o przyznanie od Skarbu Państwa na rzecz skarżącego kwoty 20 000 złotych oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi pozwany podał, że od 2011 roku toczy się z jego udziałem sprawa o rozwód. Sprawa prowadzona jest opieszale i nieefektywnie.

Świadczy o tym okoliczność, że od 25 kwietnia 2014r., kiedy to zapadło postanowienie regulujące kontakty pozwanego z dziećmi, nie przekazano jego odpisu do zespołu kuratorów przy Sądzie Rejonowym (...), co skutkowało brakiem kontaktów pozwanego z dziećmi.

Na wcześniejszym etapie postępowania wniosek pozwanego o uregulowanie kontaktów z dziećmi w czasie wakacji i świąt był tak przewlekłe rozpoznawany, że stał się bezprzedmiotowy.

Na skutek bezczynności Sądu aprobowany jest stan, w którym zarówno postanowienie z dnia 3 sierpnia 2012 roku jak i 25 kwietnia 2014 roku, regulujące kontakty pozwanego z dziećmi, nie jest przez powódkę respektowane.

O przewlekłości postępowania świadczy też okoliczność, że zażalenie pozwanego z 14 sierpnia 2013 roku zostało rozpoznane dopiero 20 maja 2014 roku.

Przystąpienie do sprawy zgłosił Prezes Sądu Okręgowego w (...). W odpowiedzi na skargę przedstawił rodzaj i chronologię czynności procesowych dokonywanych przez Sąd Okręgowy.

W ocenie Prezesa tego Sądu długotrwałość postępowania rozwodowego spowodowana jest postawą stron i charakterem sprawy, w ramach której strony składały liczne wnioski o zabezpieczenie oraz środki zaskarżenia od orzeczeń w tym zakresie.

Sprawa wymaga wnikliwego rozpoznania ze względu na spór między stronami co do kontaktów pozwanego z synami i toczące się przeciwko pozwanemu postępowanie o molestowanie seksualne syna.

Ponadto pozwany przyczynił się do długotrwałości postępowania składając wnioski o wyłączenie sędziego, zwolnienie od kosztów i ustanowienie pełnomocnika z urzędu, a następnie udzielając umocowania pełnomocnikowi z wyboru.

Prezes Sądu Okręgowego podniósł też, że odpis postanowienia z dnia 25 kwietnia 2014 roku, dotyczącego obecności kuratora przy ustalonych kontaktach pozwanego z dziećmi, nie został przekazany do sądu opiekuńczego, gdyż tego rodzaju orzeczenie nie podlega wykonaniu z urzędu, a ponadto zostało ono zaskarżone przez pozwanego.

Powołując się na powyższe Prezes Sądu Okręgowego w (...) wnosił o oddalenie skargi.

Sąd Apelacyjny w Katowicach ustalił co następuje:

Pozew wpłynął do Sądu Okręgowego w K. w kwietniu 2011 roku. Oprócz żądania rozwodu zawierał wniosek o orzeczenie władzy rodzicielskiej nad synami stron, wniosek o uregulowanie kontaktów pozwanego z dziećmi, wniosek o zabezpieczenie świadczeń alimentacyjnych na rzecz dzieci oraz żądanie eksmisji pozwanego.

Pozwany w odpowiedzi na pozew z lipca 2011r. wnosił o to, aby jemu powierzono pieczę nad dziećmi, o zasądzenie od powódki na rzecz synów stron alimentów i o eksmisję powódki z mieszkania stron.

Po przesłuchaniu części świadków (łącznie strony zawnioskowały do przesłuchania kilkadziesiąt osób) przeprowadzono dowód z opinii RODK. W późniejszym czasie odbyło się jeszcze kilka posiedzeń na których zeznawali świadkowie oraz strony na okoliczności związane z żądanymi zabezpieczeniami.

Postanowieniem z dnia 3 sierpnia 2012 roku Sąd Okręgowy w trybie tymczasowego zabezpieczenia powództwa uregulował kontakty pozwanego z dziećmi oraz zobowiązał strony do poddania się terapii rodzinnej.

Kolejnym postanowieniem z tej samej daty Sąd zobowiązał pozwanego do spełnienia świadczeń alimentacyjnych na rzecz synów.

W dniu 7 sierpnia 2012r. z urzędu nadano klauzulę wykonalności orzeczeniu alimentacyjnemu.

W okresie od 4 sierpnia 2012r. do 20 września 2012r. sędzia referent korzystał z urlopu wypoczynkowego.

W dniu 28 września 2012r. pełnomocnikowi pozwanego przesłano odpisy postanowień z dnia 3 sierpnia 2012r. wraz z uzasadnieniami.

Termin rozprawy wyznaczony na 11 grudnia 2012 roku został zniesiony ze względu na chorobę sędziego referenta.

Nadano bieg zażaleniu powódki kwestionującej wysokość zasądzonych alimentów.

Pismem z dnia 27 grudnia 2012r. pozwany wnosił o zmianę orzeczenia w zakresie uregulowania jego kontaktów z synami poprzez ich poszerzenie i ustalenie prawa do spędzania z dziećmi części świąt, ferii i wakacji.

Zarządzeniem z dnia 11 stycznia 2013r. stwierdzono prawomocność postanowienia z dnia 3 sierpnia 2012r. w zakresie kontaktów pozwanego z dziećmi.

W okresie od 6 do 29 grudnia 2012r. sędzia referent korzystał ze zwolnienia lekarskiego, a od 31 grudnia 2012r. do 28 stycznia 2013r. przebywał na leczeniu sanatoryjnym.

Na posiedzeniu w dniu 28 marca 2013r. przesłuchano dalszych świadków oraz powódkę dla ustalenia okoliczności uzasadniających zmianę zakresu kontaktów pozwanego z dziećmi.

Postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 29 kwietnia 2013r. podwyższono świadczenie alimentacyjne pozwanego na rzecz synów do łącznej kwoty po 1 500 złotych miesięcznie.

Pismem z 15 kwietnia 2013r. pozwany zawnioskował zmianę orzeczenia zabezpieczającego przez ustalenie, że przy jego kontaktach z synami winien być obecny kurator sądowy.

W dniu 18 kwietnia 2013r. wpłynął do Sądu wniosek powódki o zabezpieczenie świadczeń alimentacyjnych na jej rzecz.

Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2013r. nadano klauzulę wykonalności na orzeczenie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 29 kwietnia 2013r.

Na posiedzeniu w dniu 25 czerwca 2013r. przesłuchano zawnioskowanych świadków i odroczono rozprawę na dzień 9 lipca 2013r. w celu przesłuchania stron w przedmiocie wnioskowanych zabezpieczeń.

Na posiedzeniu w dniu 9 lipca 2013r. przesłuchano strony w kwestii zmiany orzeczenia o kontaktach i posiedzenie odroczono na 18 lipca 2013r. zobowiązując strony do przedłożenia dokumentów obrazujących ich sytuację finansową.

Na posiedzeniu w dniu 18 lipca 2013r. Sąd ponownie przesłuchał powódkę i dopuścił dowód z opinii biegłych psychologa i pedagoga z RODK w K. w celu ustalenia wpływu kontaktów pozwanego na rozwój dzieci stron. Rozprawę odroczono na dzień 14 sierpnia 2013r.

Do badania w RODK nie doszło, gdyż powódka nie zgłosiła się z dziećmi.

Na posiedzeniu w dniu 14 sierpnia 2013r. wysłuchano pozwanego, na okoliczność kontaktów dopuszczono dowód z opinii psychologa w miejsce dowodu z opinii RODK i zabezpieczono świadczenia o charakterze alimentacyjnym na rzecz powódki w kwocie po 400 złotych miesięcznie oraz oddalono wniosek pozwanego o zmianę orzeczenia o kontaktach z dziećmi.

W dniu 20 sierpnia 2013r. pełnomocnik pozwanego wystąpił o sporządzenie i doręczenie mu odpisów orzeczenia z 14 sierpnia 2013r. wraz z uzasadnieniami.

W okresie od 21 sierpnia 2013r. do 16 września 2013r. sędzia referent korzystał z urlopu wypoczynkowego.

Ze względu na wniosek pozwanego i biegłego o wyłączenie postanowieniem z dnia 2 października 2013r.w miejsce dowodu z opinii psychologa dopuszczono dowód z opinii biegłych z RODK.

W dniu 13 października 2013r. zarządzono doręczenie odpisów postanowień z dnia 14 sierpnia 2013r. wraz z uzasadnieniami pełnomocnikowi powódki, a w dniu 18 października 2013r. doręczono także odpis postanowienia zasądzającego świadczenie alimentacyjne na rzecz powódki z klauzulą wykonalności.

W związku z pismem pozwanego z 22 października 2013r. protestującemu, że jego wniosek o doręczenie postanowień nie został uwzględniony, 30 października 2013r. zarządzono dokonanie doręczeń pełnomocnikowi pozwanego.

W związku z poinformowaniem Sądu przez pozwanego o wypowiedzeniu pełnomocnictwa pełnomocnikom i wniosku o doręczenie orzeczeń zarządzeniem z dnia 2 grudnia 2013r. zlecono doręczenie pozwanemu odpisów postanowień z dnia 14 sierpnia 2013r. wraz z uzasadnieniami oraz pouczeniem o terminie i trybie ich zaskarżenia.

Powódka pismami z listopada 2013r. i grudnia 2013r. wystąpiła o orzeczenie zakazu kontaktów pozwanego z dziećmi oraz o jego eksmisję.

Na posiedzeniu w dniu 3 grudnia 2013r. nie dokonano żadnych czynności procesowych ze względu na wniosek pozwanego o wyłączenie sędziego.

W dniu 6 grudnia 2013r. na wniosek pozwanego Sąd Okręgowy stwierdził wykonalność postanowienia w przedmiocie kontaktów z dnia 3 sierpnia 2012r.

W dniu 18 grudnia 2013r. wpłynęło do Sądu Okręgowego zażalenie pozwanego na orzeczenie z dnia 14 sierpnia 2013r. w przedmiocie alimentów, a w dniu 20 grudnia 2013r. zażalenie na orzeczenie z dnia 14 sierpnia 2013r. w przedmiocie kontaktów z dziećmi.

W dniu 23 grudnia 2013r. RODK w S. zwrócił akta wraz z opinią.

Pismem z dnia 13 stycznia 2014r. wezwano pozwanego do uzupełnienia braków formalnych zażaleń.

Termin rozprawy wyznaczony na dzień 14 stycznia 2014r. został zniesiony ze względu na chorobę sędziego.

W dniu 12 lutego 2014r. zarządzono reklamację doręczenia pozwanemu wezwania do uiszczenia braków formalnych zażaleń.

Na posiedzeniu w dniu 7 marca 2014r. wysłuchano strony na okoliczność wniosków dotyczących zakazu kontaktów pozwanego z dziećmi, eksmisji pozwanego, uregulowania kontaktów zgodnie z żądaniem pozwanego w obecności kuratora sądowego, obniżenia alimentów.

Rozprawę odroczono w związku z wnioskiem pozwanego o ustanowienie adwokata z urzędu.

W dniu 13 marca 2014 roku pozwany wnioskował o doręczenie odpisu postanowienia z 3 sierpnia 2012r. z klauzulą wykonalności.

W dniu 17 marca 2014r. przesłano pozwanemu odpis postanowienia z dnia 3 sierpnia 2012r. o uregulowaniu kontaktów oraz z dnia 6 grudnia 2012r. o stwierdzeniu wykonalności tego orzeczenia oraz wezwanie o opłatę od zażaleń.

W dniu 18 marca 2014r. zwrócono wniosek pozwanego o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu wobec braku wymaganego oświadczenia majątkowego.

Postanowieniem z dnia 31 marca 2014r. ustanowiono dla pozwanego adwokata z urzędu.

Pismem z dnia 16 kwietnia 2014r. powódka cofnęła żądanie eksmisji pozwanego w ramach tymczasowego zabezpieczenia wnosząc o przyznanie jej wyłącznego prawa do korzystania z lokalu mieszkalnego stron.

Na posiedzeniu w dniu 25 kwietnia 2014r. Sąd ponownie wysłuchał strony na okoliczność żądanych zabezpieczeń i postanowieniem z tej samej daty uregulował kontakty pozwanego, bez udziału powódki, w obecności kuratora sądowego, przyznał powódce prawo do wyłącznego korzystania z lokalu mieszkalnego stron, oddalił dalej idące wnioski i umorzył postępowanie w przedmiocie tymczasowego zabezpieczenia przez eksmisję pozwanego.

Postanowienie to zostało zaskarżone zażaleniem przez pozwanego. Orzeczeniem z dnia 7 maja 2014r. Sąd Okręgowy stwierdził wykonalność orzeczenia z 25 kwietnia 2014r. w przedmiocie przyznania powódce prawa do wyłącznego korzystania z mieszkania.

Postanowieniem z dnia 20 maja 2014r. Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie pozwanego na postanowienie z dnia 14 sierpnia 2013r. o zabezpieczeniu świadczeń alimentacyjnych na rzecz powódki.

Kolejnym postanowieniem z dnia 20 maja 2014r. Sąd Apelacyjny umorzył postępowanie zażaleniowe dotyczące zażalenia pozwanego na postanowienie z dnia 14 sierpnia 2013r. w przedmiocie uregulowania kontaktów z dziećmi wobec zmiany tego orzeczenia postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2014 roku.

Postanowieniem z dnia 11 czerwca 2014r. cofnięto pozwanemu ustanowienie pełnomocnika z urzędu wobec ustanowienia pełnomocnika z wyboru i oddalono, wstrzymano wykonalność postanowienia z dnia 25 kwietnia 2014r. w przedmiocie kontaktów pozwanego z dziećmi, oddalono wniosek o wstrzymanie wykonalności orzeczenia o przyznanie powódce prawa do wyłącznego korzystania z mieszkania stron.

Orzeczeniem z dnia 30 czerwca 2014r. odrzucono wniosek o wyłączenie jednego z sędziów orzekających w sprawie, a wniosek o wyłączenie drugiego z sędziów oddalono.

Postanowieniem z dnia 13 sierpnia 2014r. Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyniku zażalenia pozwanego częściowo zmienił postanowienie Sądu pierwszej instancji z dnia 25 kwietnia 2014r. w przedmiocie kontaktów pozwanego z dziećmi.

Sąd Apelacyjny w Katowicach zważył co następuje:

Skarga jest częściowo zasadna.

Nie do odparcia jest zawarty w skardze zarzut zbyt długiego procedowania przez Sąd Okręgowy nad wnioskiem pozwanego o poszerzenie zakresu jego kontaktów z dziećmi zawartym w piśmie procesowym z dnia 15 grudnia 2012r. oraz wnioskiem z dnia 15 kwietnia 2013r. o ustalenie, że kontakty te winny odbywać się w obecności kuratora sądowego.

Zgodnie z przepisem art. 737 kpc wnioski tego rodzaju winny być rozpoznawane bezzwłocznie, a w przypadku wymogu przeprowadzenia rozprawy winna ona być wyznaczona nie później niż w ciągu miesiąca od daty wpływu wniosku.

W przypadku niniejszej sprawy niezwłoczne rozpoznanie wniosku, zwłaszcza zawartego w piśmie pozwanego z dnia 15 kwietnia 2013r., było niezbędne także z tej przyczyny, że powódka nie stosowała się do wymogu respektowania wcześniejszego orzeczenia Sądu Okręgowego w przedmiocie kontaktów pozwanego z dziećmi z dnia 3 sierpnia 2012 roku zarzucając pozwanemu działanie na szkodę dzieci, a następnie molestowanie seksualne młodszego syna. Doprowadziło to do eskalacji konfliktu między stronami.

Nawet przy uwzględnieniu czasowej nieobecności sędziego referenta wynikającej z jego choroby oraz zgłaszania kolejnych wniosków o zabezpieczenie tymczasowe przez powódkę możliwe było rozpoznanie wniosków pozwanego najpóźniej na rozprawie w dniu 25 czerwca 2013r.

Wnioski pozwanego zostały rozpoznane dopiero na rozprawie w dniu 14 sierpnia 2013 roku. Poprzedzało je aż pięć posiedzeń Sądu Okręgowego w dniach 28 marca 2013r., 25 czerwca 2013r., 9 lipca 2013r., 18 lipca 2013r. i 14 sierpnia 2013r. Stan taki był wynikiem m.in. braku właściwego ukierunkowania sposobu procedowania i należytej koncentracji dowodów.

O ile na rozprawie w dniu 28 marca 2013r. brak było podstaw do rozpoznania wniosku ze względu na nieobecność pozwanego wywołaną jego chorobą, to następne posiedzenie w dniu 25 czerwca 2013r. było poświęcono wyłącznie na przesłuchanie świadków, po czym rozprawę odroczono na 9 lipca 2013r. w celu przesłuchania stron na okoliczność zmiany orzeczenia w zakresie tymczasowego zabezpieczenia.

Na tym posiedzeniu także nie doszło do rozpoznania wniosków stron, gdyż mimo wcześniejszego wniosku powódki o zabezpieczenie roszczeń alimentacyjnych, stron nie zobowiązano wcześniej do złożenia dokumentów na temat ich sytuacji majątkowej.

Na rozprawie w dniu 18 lipca 2013r. Sąd uznał, że rozpoznanie wniosków zależne jest od opinii psychologa, a w dniu 14 sierpnia 2013r. rozpoznał wnioski stron, w tym wniosek pozwanego mimo, że dowód taki nie został przeprowadzony.

W ocenie Sądu Apelacyjnego skutkuje to zasadnością zarzutu skargi, że doszło do nieuzasadnionej przewlekłości w rozpoznaniu wspomnianych wniosków pozwanego o zmianę orzeczenia w przedmiocie jego kontaktów z dziećmi w okresie od 25 czerwca 2013r. do 14 sierpnia 2013r.

Zasadnie skarżący też podnosi, że rozpoznanie sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki dotyczy nie tylko przeprowadzenia postępowania dowodowego i wydawania orzeczeń, ale także podejmowania wszelkich niezbędnych działań zmierzających do ich wykazania.

Pozwany przez znaczną część postępowania działał bez pomocy profesjonalnego pełnomocnika procesowego.

Pierwsze z orzeczeń, jakie zapadło w przedmiocie kontaktów pozwanego z dziećmi w dniu 3 sierpnia 2012r. nie było zaskarżone przez strony.

Zgodnie z art. 578 § 1 kpc postanowienia sądu opiekuńczego są skuteczne i wykonalne z chwilą ogłoszenia, a gdy ogłoszenia nie było z chwilą ich wydania. Podstawą wszczęcia postępowania wykonawczego jest orzeczenie sądu albo ugoda zawarta przed sądem, których wykonalność została stwierdzona przez sąd, albo ugoda zawarta przed mediatorem, po jej zatwierdzeniu przez sąd. Wykonalność orzeczenia sąd stwierdza z urzędu (art. 578 ¹ § 1 i3 kpc).

Rzeczą Sądu Okręgowego było więc stwierdzenie z urzędu wykonalności postanowienia z dnia 3 sierpnia 2012r. Postanowienie w tym zakresie zapadło dopiero na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 grudnia 2013r. W aktach sprawy brak jest dowodu doręczenia pozwanemu tego orzeczenia. Dlatego w dniu 14 marca 2014 roku zarządzono ponowne doręczenie postanowienia z dnia 3 sierpnia 2012r. wraz ze stwierdzeniem wykonalności z dnia 6 grudnia 2013r. z pouczeniem, że mogą one stanowić podstawę wszczęcia postępowania wykonawczego w zakresie orzeczonych kontaktów z dziećmi.

Kolejna przewlekłość postępowania dotyczy postępowania zażaleniowego związanego z postanowieniami Sądu Okręgowego z dnia 14 sierpnia 2013 roku. Po powrocie sędziego referenta z urlopu wypoczynkowego i sporządzeniu uzasadnień tych orzeczeń zarządzeniem z dnia 13 października zarządzono ich doręczenie wyłącznie pełnomocnikowi powódki. Zarządzenie nie dotyczyło dokonania tego rodzaju doręczenia także pełnomocnikowi pozwanego mimo, że o to wnosił w dniu 20 sierpnia 2013 roku. Doręczenie zarządzono 30 października 2013r., co uzasadnia zarzut nieuzasadnionej przewlekłości postępowania w tym zakresie od 13 do 30 października 2013r.

Dalsze opóźnienie postępowania zażaleniowego spowodowane było działaniami pozwanego, który wypowiedział pełnomocnictwo pełnomocnikowi, co skutkowało koniecznością ponownego doręczenia orzeczeń do jego rąk, występował z wnioskami o wyłączenie sędziów, o zwolnienie od kosztów, o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, uzupełniał braki formalne zażaleń.

Zasadnie skarżący podnosi, że Sąd Okręgowy uchybił też konieczności stwierdzenia wykonalności pkt 1 postanowienia z dnia 25 kwietnia 2014 roku zmieniającego sposób jego kontaktów z dziećmi. Stało się tak mimo, że postanowieniem z dnia 7 maja 2014r. stwierdził wykonalność pkt 2 tego orzeczenia dotyczącego korzystania przez powódkę z mieszkania.

Nietrafne jest stanowisko Prezesa Sądu Okręgowego w Katowicach, że stwierdzeniu wykonalności sprzeciwia się wniosek pozwanego o wstrzymanie wykonania orzeczenia.

Wstrzymanie wykonalności nastąpiło bowiem dopiero postanowieniem z dnia 11 czerwca 2014r. Pozwany odebrał zaś odpis postanowienia z dnia 25 kwietnia 2014r. w dniu 29 kwietnia 2014r.

W razie stwierdzenia wykonalności tego orzeczenia na posiedzeniu niejawnym (art. 578 ¹ § 2 kpc w związku z art. 364 kpc) Sąd Okręgowy winien postanowienie w tym zakresie doręczyć pozwanemu z urzędu, co pozwalałoby skarżącemu na egzekwowanie orzeczonych kontaktów w trybie art. 582 ¹ § 3 kpc w związku z art. 598 ¹ § 1 kpc.

Niestety jest zawarty w skardze zarzut, że uniemożliwiło to pozwanemu wszczęcie postępowania przymuszającego do realizacji kontaktów.

Pozwany w tym czasie był już reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, który podobnie jak pełnomocnik powódki miał możliwość wystąpienia z wnioskiem o doręczenie odpisu postanowienia ze stwierdzeniem jego wykonalności.

Chybiony jest też zarzut jakoby Sąd Okręgowy winien z urzędu wszcząć postępowanie zmierzające do ustanowienia kuratora sądowego, który zgodnie z postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2014r. winien być obecny przy kontaktach pozwanego z dziećmi.

Wszczęcie postępowania zmierzającego do wykonania orzeczenia może nastąpić z urzędu jedynie w sprawach, w których sąd opiekuńczy uprawniony jest do wszczęcia postępowania w sprawie z urzędu. Postępowanie o uregulowanie kontaktów z dziećmi nie należy do tej kategorii spraw. Następuje na wniosek zainteresowanego. To samo dotyczy orzeczenia przymuszającego do wykonania orzeczenia w tym przedmiocie.

Mając na względzie powyższe okoliczności Sąd Apelacyjny stwierdził przewlekłość postępowania jak w sentencji postanowienia.

Ze względu na wpływ stwierdzonej przewlekłości na tok sprawy, jej znaczenie dla praw pozwanego, okoliczność, że w znacznej części opóźnienie w jej rozpoznaniu wynikało z jej charakteru i czynności procesowych pozwanego, a części negatywnych konsekwencji zwłoki Sądu Okręgowego możnaby uniknąć kierując do Sądu stosowne wnioski o doręczenie (orzeczeń ze stwierdzeniem wykonalności) Sąd Apelacyjny uznał, że właściwą kompensatą dla skarżącego za naruszenie jego prawa do rozpoznania sprawy bez zbędnej zwłoki winna być kwota 5 000 złotych.

Dlatego taką kwotę zasądzono od Sądu Okręgowego w Katowicach, a dalej idącą skargę i żądanie pieniężne oddalono jako nieuzasadnione.

Podstawą prawną orzeczenia Sądu Apelacyjnego jest przepis art. 12 ust 2 i 4 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843).

O kosztach nie orzeczono, gdyż skarżący nie wykazał, aby takowe poniósł.

Sąd Apelacyjny na obecnym etapie postępowania nie dopatrzył się konieczności wydawania Sądowi Okręgowemu zaleceń o jakich mowa w art. 12 ust 3 wspomnianej ustawy.

Rozważenia wymaga jedynie pouczenie pozwanego o treści przepisu art. 207 § 3 kpc w celu uniknięcia składania przez skarżącego szeregu zbędnych pism, które w istotny sposób powiększają objętość akt sprawy (obecnie ponad 1600 kart), co w istotny sposób utrudnia zapoznanie się z materiałem dowodowym zawartym w aktach sprawy.