Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 142/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 2 marca 2020 roku sygn. Akt XII K 4/20

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

W postępowaniu odwoławczym nie prowadzono postepowania dowodowego.

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

W postępowaniu odwoławczym nie prowadzono postępowania dowodowego.

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Obrońca oskarżonej R. T. zarzucił przedmiotowemu wyrokowi:

1. mającą wpływ na jego treść obrazę przepisów postępowania tj. art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodu z wyjaśnień oskarżonej w zakresie w jakim Sąd uznał, że oskarżona próbuje umniejszyć swoją winę i nic ujawnia danych dotyczących osób współdziałających w popełnieniu czynu tj. kobiety o imieniu P. oraz mężczyzny o imieniu P. R. R. T. (1) w sposób stanowczy, lojalny w stosunku do organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości wyjaśniła przebieg przemytu środków odurzających nie umniejszając w żadnym punkcie swojej winy i dając wiarygodne relacje, w tym dotyczące okoliczności transportu walizki z M. przez W. do W., jak również przekazała całą wiedzę na temat osób współdziałających w popełnieniu czynu, w tym znane jej personalia tych osób oraz opis ich wyglądu;

2. mający wpływ na jego treść błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku polegającego na błędnym uznaniu, że informacje przekazane przez oskarżoną R. R. T. (2) nie są, pomimo dostrzeżonej przez Sąd ich wartościowości, wystarczającą podstawą do zastosowania wobec niej instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary w myśl art. 60 § 3 k.k.

podczas gdy

oskarżona ujawniła w całości wiedzę na temat innych osób współdziałających w popełnieniu przestępstwa, wskazując ich imiona oraz szczegółowo je opisując (P., P., kobieta z hotelu na M. przekazująca walizkę), podobnie w zakresie współoskarżonej M. P. (1) a informacje przekazane organom ścigania naświetliły w sposób jednoznaczny okoliczności popełnienia przestępstwa, w tym szczegóły dotyczące miejsc, czasu i zaangażowanych w przemyt osób, przyczyniając się tymi informacjami do prowadzenia konkretnych czynności przez organy ścigania.

Obrońca oskarżonej M. P. (1)

Zarzucił przedmiotowemu wyrokowi:

1. obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść rozstrzygnięcia przejawiającą się:

a) naruszeniem art. 7 kpk w związku z art. 4 kpk poprzez:

dokonanie przez Sąd błędnej oceny wyjaśnień oskarżonej M. P. (1) i uznaniem ich w całości za niewiarygodne, w szczególności w zakresie w którym wskazuje, iż jej rola miała ograniczać się wyłącznie do przekazania środków pieniężnych nieznanej osobie oraz iż nie miała świadomości że w jakikolwiek sposób uczestniczy w nielegalnym międzynarodowym przemycie środków odurzających;

dokonanie przez Sąd błędnej oceny wyjaśnień złożonych przez współoskarżoną R. T. i uznanie ich w całości za wiarygodny środek dowodowy w sytuacji gdy jej zeznania były przede wszystkim nakierowane na osiągnięcie korzyści procesowych w celu uniknięcia lub złagodzenia swojej odpowiedzialności za popełnione przestępstwo, a w konsekwencji winny być ocenie z dużą dozą ostrożności i bezwzględnie potwierdzone za pomocą innych niezależnych środków dowodowych;

dokonanie przez Sąd błędnej oceny materiałów znajdujących się w pamięci telefonu oskarżonej M. P. (1) i uznanie, że fakt przesyłania sobie wzajemnie wizerunku współoskarżonej R. T. oraz ustalenie hasła które oskarżona miała przesłać do swojego znajomego po spotkaniu ze współoskarżoną, miałyby w jakikolwiek sposób podważać wiarygodność wyjaśnień oskarżonej w zakresie w którym wskazała że polecono jej wyłącznie przekazać współoskarżonej środki pieniężne w celu dalszej podróży;

b) błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na treść rozstrzygnięcia przejawiający się:

błędnym przyjęciem, że oskarżona M. P. (1) miała świadomość, że uczestniczy w przestępczym procederze, polegającym na międzynarodowym przemycie środków odurzających oraz iż jej działania miało charakter umyślny;

błędnym przyjęciem, iż oskarżona M. P. (1) miała odebrać od współoskarżonej R. T. walizkę z ukrytymi w jej wnętrzu środkami odurzającymi;

błędnym przyjęciem, iż rola oskarżonej M. P. (1) miałaby wykraczać poza wyłącznie przekazanie środków pieniężnych nieznanej wcześniej kobiecie, bez świadomości oskarżonej do co do uczestnictwa w międzynarodowym przemycie środków odurzających;

- błędnym przyjęciem, iż obie oskarżone miały zamiar skorzystać z tej samej taksówki znajdującej się na postoju przed lotniskiem oraz wspólnie udać się do hotelu (...) w W., gdzie miały wspólnie przenocować;

błędnym przyjęcie, iż miejscem destynacji środków odurzających miała być W.;

2. rażącą niewspółmierność kary przejawiająca się wymierzeniem oskarżonej kary zbyt surowej kary w stosunku do stopnia winy, niewielkiego znaczenia roli oskarżonej w procederze, a także dotychczasowej niekaralności oskarżonej;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty wskazane w apelacjach obrońców oskarżonych okazały się niezasadne.

Po pierwsze zauważyć należy, iż wszystkie okoliczności podnoszone w zarzutach apelacyjnych - uprzednio przy wyrokowaniu Sąd i instancji rozważył, a swoją decyzję i argumentację logicznie i jasno uzasadnił w motywach pisemnych swojego judykatu.

Ponieważ wniosek o sporządzenie pisemnego uzasadnienia do wyroku Sądu odwoławczego wpłynął od obrońcy oskarżonej R. R. T. (1), zatem zakres tej apelacji zakreśli obszar wywodów sądu odwoławczego.

I tak:

Ad.1/ Sąd Okręgowy zasadnie wywiódł, że obie oskarżone działały wspólnie i w porozumieniu ze sobą, jak i z innymi osobami. Przewóz znacznej ilości narkotyku niewątpliwie wymaga skoordynowania działań wielu osób, co potwierdziła w swoich wyjaśnieniach R. R. T. (1). Oskarżona pokrótce opisała rolę, jaką pełniła M. P. (1) w nielegalnym procederze, a także wskazała, że ona sama kontaktowała się ze swoim zleceniodawcą o imieniu P. za pomocą specjalnie do tego celu przeznaczonego telefonu komórkowego. Z badań aparatu telefonicznego należącego do M. P. (1) wynikało natomiast, że oskarżona posiadała kontakt do P. i J., co ukazuje siatkę wzajemnych powiązań pomiędzy osobami pełniącymi określone role w omawianym przestępstwie. Dodatkowo należy z tymi ustaleniami powiązać fakty ( iż dopiero w postepowaniu sądowym oskarżona R. R. T. (1) wyjawiła, że wiedziała iż, w walizce znajduje się „coś , co nie jest dozwolone”, zatem uprawiony jest wniosek, iż oskarżona wyjawiała prawdę fragmentarycznie, stopniując i dostosowując treści do dowodów zabezpieczanych przez organy prowadzące postępowanie karne. Dodatkowe obciążenie – 5 kg heroiny w walizce ( k. 39-40, 70,76) materiałowej nie mogło być niezauważalne. Tym bardziej, że wcześniej przed podróżą z narkotykami, oskarżona wykonała przeloty liniami pasażerskimi na trasie B.- M., potem W. – O. – F. A.- M. – A. W. – W.. Również w sposób logiczny i korespondujący z zabezpieczonymi dowodami (w tym telefonami komórkowymi i lista połączeń) Początkowo (k. 152) oskarżona twierdziła natomiast, że zmieniła w czasie podróży walizkę, dlatego, że poprzednia się uszkodziła. Sąd Okręgowy dokonał oceny wyjaśnień R. R. T. (1), uznając, że wyjaśnienia tej oskarżonej nie są w pełni szczere, także w zakresie personaliów innych osób odgrywających rolę w przestępstwie. Sad Okręgowy słusznie uznał, ze osoby określanie imionami (...) i (...) nie są osobami przypadkowymi, z którymi oskarżona łączyła incydentalna znajomość.

Zauważyć należy, iż sama oskarżona (k. 97, 98, 151-152, 768v-769 iv)) wyjaśniła, że P. wiedziała, że oskarżona jest zadłużona, a nadto radziła jej jak zdobyć pieniądze i opowiadała o swojej podróży na M. i jak sobie dorobić u P.. Zauważyć należy, że takie informacje o problemach i porady przekazują sobie osoby pozostające w dość bliskich relacjach. Z wyjaśnień wynika, że P. znała się z P. a potem poznała z nim oskarżoną. Oskarżona podała: „Z P. spotkałam się tylko jeden raz. Z P. spotkałam się też tylko jeden raz . To znaczy w tej sprawie jeden raz.”. A contrario – inne spotkania miały miejsce. Jak wynika z wyjaśnień oskarżonej „ Konwersacja z P. była na bieżąco ( …) z telefonu” Oskarżona korzystała z komunikatora WhatsApp , a wiadomości kasowała na polecenie P..

Ad.2/ Również nie budzi wątpliwości ustalenie Sadu I instancji, że informacje przekazane przez R. R. T. (1), nie były na tyle istotne, aby zastosować wobec niej nadzwyczajne złagodzenie kary na podstawie art. 60 §3kk. Sąd Okręgowy wyjaśnił ( zapatrywanie to podzielił sąd odwoławczy) , że postawa procesowa R. R. T. (1) przyczyniła się do ujęcia M. P. (1), która również uczestniczyła w nielegalnym procederze. Uwadze sądu nie umknęło jednak, że oskarżona w swoich wyjaśnieniach nie ujawniła personaliów osób odgrywających role w przestępstwie, w tym nazwiska swojej koleżanki P. oraz mężczyzny o imieniu P.. Sąd Okręgowy stwierdził także, że wyjaśnienia oskarżonej nie były w pełni szczere. Początkowo umniejszała ona swoją rolę w przestępczym procederze, dopiero w toku rozprawy przyznała, że podejrzewała, że przewozi rzecz niedozwoloną, choć nie wiedziała, że tak niebezpieczną. Nie można tracić z pola widzenia, oskarżona R. R. T. (1) została złapana na gorącym uczynku, wraz z narkotykami, a jej współpraca z organami ścigania nie nastąpiła z jej inicjatywy związanej ze skruchą i chęcią zerwania ze środowiskiem przestępczym a podawane informacje nie były od samego początku konsekwentne. Sąd Okręgowy zatem zasadnie ocenił informacje przekazane przez R. R. T. (1) – jakkolwiek częściowo wartościowe w sprawie – jakkolwiek niewystarczające do zastosowania wobec oskarżonej instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary w myśl art. 60§3 k.k. Postawa oskarżonej zasługiwała jednak na uwzględnienie jako okoliczność łagodząca przy wymierzeniu kary bez nadzwyczajnego jej złagodzenia.

Wniosek

Wniosek apelacji obrońcy oskarżonej R. R. T. (1):

O zmianę zaskarżonego wyroku w jego punkcie 1 w zakresie dotyczącym oskarżonej R. R. T. (1) poprzez wymierzenie kąty możliwie łagodniejszej w stosunku do dotychczas

orzeczonej, ze szczególnym rozważeniem przez Sąd ad quem uwzględnienia postulowanego zastosowania wobec niej dobrodziejstwa nadzwyczajnego złagodzenia kąty o jakim mowa w art. 60 § 3 k.k. tj. wymierzenie kary; poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za zarzucany oskarżonej czyn.

Wniosek apelacji obrońcy oskarżonej M. P. (1):

1. zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonej od zarzucanego jej czynu;

2. zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonej zwrotu wydatków związanych z oskarżeniem, według norm przepisanych;

ewentualnie

3. zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonej kary w dolnych granicach ustawowego zagrożenia.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ponieważ zarzuty zawarte w apelacjach obrońców okazały się nie zasadne, ich wnioski również nie podlegały uwzględnieniu.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok skazujący oskarżone R. R. T. (1) i M. P. (1) wraz w wymierzonymi nim karami.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Powody utrzymania wyroku w mocy są tożsame z argumentacją, dla której nie uwzględniono zarzutów apelacyjnych i zostały przedstawione w części 3 uzasadnienia.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

3.

Z uwagi na fakt, iż oskarżone pozostają pozbawione wolności i nie osiągają dochodów, Sąd na mocy art.634 kpk i art. 633 kpk postanowił, iż koszty postępowania odwoławczego ponosi Skarb Państwa.

O kosztach obrony z urzędu Sąd postanowił na podstawie art. 618 § 1 pkt.11 kpk.

7. 

Dorota Tyrała Jerzy Leder Katarzyna Capałowska

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca R. R. T. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Orzeczenie o karze

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonej M. P. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Orzeczenie o winie i karze

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana