Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 stycznia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Suwałkach IV. Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2014 r. w Suwałkach na rozprawie

sprawy z powództwa B. G.

przeciwko S. R. w. A.

o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umownych warunków pracy

I.  Powództwo oddala.

II.  Zasądza od powódki B. G. na rzecz pozwanego S. R. w. A.kwotę 60,00 zł (sześćdziesiąt złotych 00/100) tytułem zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV. P. 93/13

UZASADNIENIE

B. G. w pozwie wniesionym przeciwko S. R. w. A.domagała się uznania za bezskuteczne wypowiedzenia jej warunków umowy o pracę oraz zasądzenia od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Argumentowała, że do dnia 31 grudnia 2012r. była pracownikiem S. R. w. S., zaś od dnia 1 stycznia 2013r., w związku z przejściem zakładu pracy, stała się pracownikiem S. R. w. A.. Jest przewodniczącą (...) Organizacji (...) w S. przy S. O. w. S., ponadto w dniu (...) ukończyła 56 lat i nabyła prawo do ochrony przed wypowiedzeniem umowy o pracę.

W dniu 18 kwietnia 2013r. pracodawca wręczył jej wypowiedzenie warunków umowy o pracę jako przyczynę wskazując likwidację dotychczasowego stanowiska pracy w związku ze zniesieniem z dniem 01 stycznia 2013r. S. R. w. S., wskazując nowe miejsce pracy – siedziba S. R. w. A., co jej zdaniem narusza przepis art.23 ^{( 1)}§6 k.p. Ponadto zmiana miejsca pracy nie jest możliwa ze względu na jej wiek i stan zdrowia.

Pozwany S. R. w. A.w odpowiedzi na pozew wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Wskazał, iż z dnem 1 stycznia 2013r. na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 października 2012r. w sprawie zniesienia niektórych sądów rejonowych (Dz.U. z 2012r. poz.1121) oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 października 2012r. w sprawie ustalenia siedzib i obszarów właściwości sądów apelacyjnych, okręgowych i sądów rejonowych (Dz.U. z 2012r. poz.1223) został zniesiony S. R. w. S., którego obszar właściwości został przejęty przez S. R. w. A..

W związku z powyższym oddział administracyjno – finansowy w S. przestał funkcjonować i cała księgowość została przeniesiona do S. R. w. A.. Dotychczasowi pracownicy oddziału administracyjno – finansowego zostali zagospodarowani w następujący sposób: główna księgowa z dniem 31 grudnia 2012r. na zasadzie porozumienia stron została przeniesiona do S. O. w. S., kierownik oddziału administracyjnego za porozumieniem stron został przeniesiony do pracy w wydziale rodzinnym i nieletnich ze zmniejszeniem wynagrodzenia, pracownik oddziału administracyjnego za porozumieniem stron został przeniesiony na takie samo stanowisko w oddziale administracyjnym SR w. A..

Pracodawca zaproponował powódce pracę na takim samym stanowisku bez zmiany wynagrodzenia z miejscem świadczenia w SR w. A.jednakże powódka odmówiła, co skutkowało wypowiedzeniem jej warunków umowy o pracę w zakresie miejsca świadczenia pracy. Pracodawca nie ma bowiem możliwości dalszego zatrudnienia powódki w S. na innym stanowisku pracy bez zmniejszenia wynagrodzenia.

Zdaniem pozwanego wypowiedzenie powódce warunków umowy o pracę w zakresie miejsca świadczenia pracy nie narusza przepisu art.23 k.p. albowiem decyzja pracodawcy w tym zakresie podyktowana była organizacją procesu pracy przez nowego pracodawcę w oparciu o przepisy dotyczące wewnętrznej struktury organizacyjnej sądów.

Sąd Pracy ustalił, co następuje:

B. G. pozostawała zatrudniona w S. R. w. S.począwszy od dnia 1 lipca 2004r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, odpowiednio na stanowisku: starszego księgowego, głównej księgowej, starszego księgowego (dowód: umowa o pracę k.1, oświadczenie pracodawcy z dnia 30.04.2008r. k.50, oświadczenie pracodawcy z dnia 21.07.2011r. k.88 części B akt osobowych powódki).

B. G. posiada tytuł zawodowy licencjata w zakresie rachunkowości i finansów przedsiębiorstw (odpis dyplomu k.20 części B akt osobowych powódki).

Na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 października 2012r. w sprawie zniesienia niektórych sądów rejonowych (Dz.U. z 2012r. poz.1121) z dniem 1 stycznia 2013r. zniesieniu uległ S. R. w. S.a obszar jego właściwości terytorialnej przejął S. R. w. A.. W związku z powyższym pismem z dnia 21 listopada 2012r. dotychczasowy pracodawca poinformował B. G., iż z dniem 1 stycznia 2013r. na podstawie art.23 ^{( 1 )}k.p. jej pracodawcą staje się S. R. w. A.(dowód: pismo z dnia 21 listopada 2012r. k.99, rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 października 2012r. w sprawie zniesienia niektórych sądów rejonowych (Dz.U. z 2012r. poz.1121).

Likwidacja S. R. w. S.i utworzenie w strukturach S. R. w. A.wydziałów zamiejscowych: cywilnego, karnego, rodzinnego i nieletnich oraz ksiąg wieczystych, wymusiła na nowym pracodawcy powódki dostosowanie jego struktur organizacyjnych do przepisów dotyczących wewnętrznej struktury organizacyjnej sądów powszechnych poprzez likwidację oddziału administracyjno – finansowego w S.. Dotychczasowi pracownicy tych komórek zostali rozdysponowani w następujący sposób: główna księgowa z dniem 31 grudnia 2012r. na zasadzie porozumienia stron została przeniesiona do S. O. w. S., kierownik oddziału administracyjnego za porozumieniem stron został przeniesiony do pracy w wydziale rodzinnym i nieletnich ze zmniejszeniem wynagrodzenia o 300 zł, pracownik oddziału administracyjnego za porozumieniem stron został przeniesiony na takie samo stanowisko w oddziale administracyjnym SR w. A.(bezsporne, dodatkowo dowód: zestawienie zatrudnienia k.101-102, zeznania dyrektora pozwanego SR w. A. A. M. k.105-105v).

Porozumieniem z dnia 22 lutego 2013r. pracodawca zaproponował B. G. zmianę warunków zatrudnienia w zakresie miejsca świadczenia pracy, tj. z pracy w S. R. w. S.na S. R. w. A.przy ul. (...). B. G. nie przyjęła zaproponowanych jej warunków zatrudnienia (dowód: porozumienie k.102, notatka urzędowa k.103 B akt osobowych powódki).

Do dnia 17 marca 2013r. B. G. świadczyła pracę w S., po czym na skutek powierzenia przez pracodawcę w trybie art. 42§4 k.p., w okresie od 17 marca 2013r. do 18 maja 2013r. wykonywała pracę w S. R. w. A.przy ul. (...) (dowód: powierzenie obowiązków k.104 B akt osobowych powódki).

Pismem z dnia 13 marca 2013r. pracodawca S. R. w. A.zwrócił się do Związku Zawodowego (...) Wymiaru Sprawiedliwości RP w S. O. w. S., przewodniczącą którego jest B. G., z pisemną informacją o zamiarze wypowiedzenia w/w warunków umowy o pracę w zakresie miejsca świadczenia pracy (dowód: 105 B akt osobowych powódki). Organizacja związkowa nie zajęła stanowiska w tym przedmiocie.

Oświadczeniem z dnia 18 kwietnia 2013r. pracodawca wypowiedział B. G. warunki umowy o pracę z dnia 1 lipca 2004r. w zakresie miejsca świadczenia pracy, wskazując iż po upływie okresu wypowiedzenia właściwym miejscem świadczenia pracy będzie S. R. w. A.przy ulicy (...) – komórka księgowości. Jako przyczynę wypowiedzenia wskazał likwidację dotychczasowego stanowiska pracy w związku ze zniesieniem z dniem 01.01.2013r. S. R. w. S.(dowód: oświadczenie z dnia 18 kwietnia 2013r. B akt osobowych powódki).

Wynagrodzenie B. G. liczone jak ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy na dzień 28.10.2013r. wynosiło 4.680,00 zł brutto (dowód: zaświadczenie k.57).

Sąd Pracy zważył, co następuje:

W myśl art. 42§1 k.p. przepisy o wypowiedzeniu umowy o pracę stosuje się odpowiednio do wypowiedzenia wynikających z umowy warunków pracy i płacy. Stąd też wypowiedzenie przez pracodawcę warunków pracy i płacy wynikających z umowy o pracę zawartej na czas nie określony winno nastąpić na piśmie ze wskazaniem przyczyny wypowiedzenia (art. 30§4 k.p.), w oświadczeniu pracodawcy powinno być zawarte pouczenie o przysługującym pracownikowi prawie odwołania do sądu pracy (art. 30§5 k.p.), a w przypadku gdy wypowiedzenie dotyczy pracownika reprezentowanego przez zakładową organizację związkową powinno być poprzedzone zawiadomieniem organizacji o zamiarze wypowiedzenia ze wskazaniem przyczyny wypowiedzenia (art. 38§1 k.p.).

Pozwany pracodawca wypowiadają powódce umowne warunki pracy dopełnił obowiązki wynikające z przepisów prawa. Oświadczenie woli o wypowiedzeniu warunków pracy zostało złożone powódce na piśmie ze wskazaniem przyczyny i pouczeniem o prawie odwołania się do sądu pracy. Ponadto, z uwagi na fakt, iż powódka jest członkiem Związku Zawodowego (...) Wymiaru Sprawiedliwości RP w S. O. w. S.złożenie jej oświadczenia woli o wypowiedzeniu zmieniającym poprzedzone zostało konsultacją związkową, o której mowa w art. 38§1 kodeksu pracy.

Zgodnie z art. 45 § 1 k.p., który ma zastosowanie również w przypadku wypowiedzenia warunków umowy o pracę, w razie ustalenia, że wypowiedzenie to jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy – stosownie do żądania pracownika – orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu – o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Zdaniem Sądu wypowiedzenie powódce warunków umowy o pracę pozostaje w zgodzie z przepisami prawa, a przyczyna wypowiedzenia jest uzasadniona i rzeczywista.

Bezspornym w sprawie pozostaje fakt, iż powódka jest pracownikiem chronionym z uwagi na swój wiek przedemerytalny (art.39 kodeksu pracy) jak również z racji pełnienia funkcji przewodniczącego Związku Zawodowego (...) Wymiaru Sprawiedliwości RP w S. O. w. S.(art.32 ust.1 ustawy z dnia 23 maja 1991r. o związkach zawodowych Dz.U.2001.79.854). Niemniej jednak ochrona przewidziana w przywołanych przepisach nie obejmuje możliwości wypowiedzenia przez pracodawcę warunków pracy i płacy z przyczyn niedotyczących pracownika, o czym stanowi art.5 ust. 5 pkt 1 i 3 w zw. z art.10 ust.1 ustawy z dnia 13 marca 2003r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U.2003.90.844). Wypowiedzenie powódce warunków umowy o pracę nastąpiło właśnie z przyczyn niedotyczących pracownika.

Okoliczności ujawnione w sprawie nie dają również podstaw do przyjęcia, że wypowiedzenie powódce warunków umowy o pracę w zakresie miejsca jej świadczenia narusza przepis art.23 ^{( 1 )}§6 k.p. Jego bezpośrednią przyczyną nie było przejęcie zakładu pracy lecz potrzeba dostosowania struktury organizacyjnej pracodawcy do obowiązujących przepisów. Zgodnie bowiem z §25 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 lutego 2007r. regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz.U. z 2007r., nr 38, poz. 249 ze zm.) funkcjonowanie oddziału administracyjnego i finansowego uzależnione jest od limitu etatów sędziowskich; w sądzie rejonowym o limicie etatów sędziowskich od 15 do 30 oddziały administracyjny i kadr łączy się w oddział administracyjny, a oddziały finansowy i gospodarczy - w oddział finansowy (§25 ust. 3); w sądzie rejonowym o limicie etatów sędziowskich do 14 tworzy się tylko oddział administracyjno-finansowy (§25 ust. 4). Zważywszy na fakt, iż z dniem 31 grudnia 2012r. S. R. w. S.utracił byt samodzielnej jednostki i z dniem 1 stycznia 2013r. został wcielony w struktury organizacyjnej S. R. w. A., ani oddział administracyjny ani też finansowy nie mogły pozostać w S.. Celem właściwego zagospodarowania dotychczasowych pracowników oddziału administracyjno – finansowego likwidowanego S. R. w. S.pracodawca dokonał zmian kadrowych, w wyniku których jeden pracownik został zatrudniony w Wydziale Zamiejscowych Rodzinnym i Nieletnich w S. z obniżeniem wynagrodzenia, a kolejny na zasadzie porozumienia stron rozpoczął pracę w A. bez zmiany stanowiska pracy i wynagrodzenia. Główny księgowy został natomiast zatrudniony w odrębnej jednostce - S. O. w. S..

Zważywszy na fakt, iż powódka nie przyjęła propozycji pracodawcy w przedmiocie zmiany miejsca jej świadczenia z zachowaniem dotychczasowego stanowiska i wynagrodzenia, pracodawca aby zapewnić właściwy proces pracy został zmuszony do wypowiedzenia powódce warunków pracy.

Zgodzić się należy z pozwanym, iż na chwilę obecną nie dysponuje on stanowiskami pracy w S., na których mogłaby być zatrudniona powódka przy uwzględnieniu jej kwalifikacji i doświadczenia zawodowego. Należy bowiem podkreślić, iż powódka posiada wykształcenie ekonomiczne, od 2004 roku zajmowała stanowisko bądź to starszej księgowej, bądź głównej księgowej, co niewątpliwie świadczy o jej wysokich kwalifikacjach w tym kierunku. W tym stanie rzeczy pracodawca wypowiadając powódce warunki zatrudnienia w zakresie miejsca świadczenia pracy słusznie miał na uwadze również potencjał pracownika. Propozycja, z którą wystąpiła powódka w toku procesu o możliwości świadczenia przez nią pracy na stanowisku sekretarza z dotychczas otrzymywanym wynagrodzeniem bądź nieznacznie obniżonym, zdaniem Sądu jest nieracjonalna. W pierwszej kolejności należy wskazać, iż praca sekretarza sądowego polega głównie na wykonywaniu czynności protokolanta - wymaga sprawnego i szybkiego protokołowania oraz pozostawania w pozycji siedzącej bez przerwy przez kilka godzin. Mając na uwadze wiek powódki oraz stan jej zdrowia – powódka uskarża się na chorobę serca, tarczycę, leczy się również u psychiatry – należy stwierdzić, iż takim obowiązkom nie podoła w sposób właściwy. Istotnym aspektem jest również wysokość wynagrodzenia powódki. Z zaświadczenia o wysokości wynagrodzenia wynika, iż na dzień 28.10.2013r. jej wynagrodzenie wynosiło 4.680,00 zł brutto, natomiast średnie wynagrodzenie sekretarzy sądowych świadczących pracę w S., jak wynika z zeznań dyrektora A. M., wynosi 2.200 zł brutto. Zatrudnienie powódki na stanowisku sekretarza z wynagrodzeniem dotychczas otrzymywanym prowadziłoby do znacznych dysproporcji w wysokości wynagrodzenia jak również narażałoby pracodawcę na zarzut dyskryminacji w tym zakresie albowiem pracownicy wykonujący taką samą pracę otrzymywaliby ponad dwukrotnie niższe wynagrodzenie w stosunku do wynagrodzenia powódki.

Oceniając zasadność roszczenia powódki Sąd miał na uwadze jej argumentację odnośnie niedogodności w związku z potrzebą dojazdu z miejsca jej zamieszkania do siedziby S. R. w. A.. Jednakże w tym zakresie nie dopatrzył się po stronie pracodawcy jakichkolwiek działań o znamionach szykany czy sprzeczności z zasadami współżycia społecznego, co w trakcie procesu podniosła powódka. Należy bowiem wskazać, iż powódka od momentu podjęcia pracy w S. R. w. S.była zmuszona dojeżdżać do pracy. Istotnie, były to dojazdy samochodem osobowym w transporcie prywatnym, zaś obecnie powódka korzysta z transportu publicznego, jednakże podkreślenia wymaga, iż nie podjęła ona żadnych działań celem udogodnienia sobie dojazdów do pracy. Jak zeznała, jej synowa również dojeżdża do pracy, do S. R. w. A.wraz z dyrektorem sądu, jego prywatnym samochodem. Powódka nie występowała do dyrektora z zapytaniem czy wyraziłby zgodę na wspólne dojeżdżanie. Nawet w przypadku odmowy dyrektora powódka może skorzystać z możliwości ustalenia indywidualnego czasu pracy, co pozwoli jej zmniejszyć utrudnienia dojazdów transportem publicznym. Mając na uwadze wcześniejsze stanowisko pracodawcy, który wyraził zgodę na zmianę jej czasu pracy w poniedziałki oraz stanowisko prezentowane w trakcie procesu należy stwierdzić, iż pracodawca wykaże się dobrą wolą i wniosek powódki w tym zakresie uwzględni.

Mając wszystko powyższe na uwadze Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia roszczenia powódki i orzekł o jego oddaleniu.

W przedmiocie kosztów procesu orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. w zw. z §11 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.).

SSR Alicja Wiśniewska