Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

co do oskarżonego W. H.

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 641/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

W. H.

w dniu 1 stycznia 2020 roku w Ś., działając wspólnie i w porozumieniu z A. A. (1) wzięli udział w pobiciu D. B. w ten sposób, że uderzając go po głowie oraz kopiąc po ciele narazili go na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 157§1 k.k., przy czym W. H. czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne z art. 280§1 k.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 18 marca 2015 roku sygn. VII K 312/14 na karę 2 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w ramach kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności , orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 31 stycznia 2018 roku sygn. VII K 772/17 w okresie 27 grudnia 2013 roku do 28 grudnia 2013 roku, 27 stycznia 2014 roku do 29 stycznia 2014 roku, 26 luty 2016 roku do 19 sierpnia 2018 roku, czym wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 158§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 1 stycznia 2020 roku D. B. przyszedł do A. A.. Razem spożywali alkohol. Pomiędzy mężczyznami doszło do kłótni , D. B. uderzył A. A. i mężczyźni zaczęli się szarpać, a wówczas A. A. (1) zadzwonił po swojego kolegę W. H.. Ten przyszedł w momencie , gdy ponownie doszło pomiędzy A. A., a D. B. do kłótni słownej. W. H. uderzył dwukrotnie pokrzywdzonego w twarz z otwartej ręki , a A. A. uderzał pokrzywdzonego pięściami oraz po przewróceniu na podłoże kopał . Po chwili zostawili go w spokoju , a D. B. wyszedł. Po kolejnej chwili po nim wyszedł W. H..

W wyniku zdarzenia pokrzywdzony doznał obrażeń w postaci stanu po urazie głowy bez utraty przytomności, rany tłuczonej okolicy lewego łuku brwiowego

1.  Protokół badania trzeźwości

2.  Protokół zatrzymania

3.  Protokół oględzin

4.  Zeznania D. B.

5.  Wyjaśnienia A. A.

6.  Wyjaśnienia W. H.

7.  Opinia sądowo-lekarska

1.k.2,6

2.k.3

3.k.8-14

4.k.15-16

5.k.29

6.k.36

7.53

Oskarżony W. H. był uprzednio karany sądownie, w tym był skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 18 marca 2015 roku sygn. VII K 312/14 na karę 2 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w ramach kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności , orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 31 stycznia 2018 roku sygn. VII K 772/17 w okresie 27 grudnia 2013 roku do 28 grudnia 2013 roku, 27 stycznia 2014 roku do 29 stycznia 2014 roku, 26 luty 2016 roku do 19 sierpnia 2018 roku

8 . karta karna i odpisy wyroków i dane z Noe-Sad

8.k.74,57-68, 76-79,121-122

Oskarżony w dacie czynu miał zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia swego czynu i pokierowania swoim postępowaniem

9.opinia sądowo-psychiatryczna oraz sądowo -psychologiczna

9. k.89-96

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

W. H.

Jak w pkt 1.1

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.Do zdarzenie doszło na korytarzu

Zeznania D. B.

15-16

2 Do zdarzenia doszło wskutek sporu o pieniądze

Zeznania D. B.

15-16

3 W. H. poszedł do A. A. w sprawie telewizora, a w trakcie zdarzenia rozdzielał bijących się mężczyzn i sam uderzył dopiero po ataku pokrzywdzonego na siebie

Wyjaśnienia W. H.

k.36

k.29

Wyjaśnienia A. A.

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1,2,3,8

Sąd oparł się na wskazanych dokumentach uznając, że zostały sporządzone przez uprawnione podmioty, w ramach ich kompetencji, nie budziły wątpliwości co do zgodności ze stanem faktycznym, współgrały ze sobą i nie były kwestionowane przez strony

7,9

Opinie sporządzone w sprawie były jasne, wskazywały podstawy wniosków, opinia sądowo-lekarska współgrała z relacją świadka i oskarżonych odnośnie przebiegu zdarzenia, a opinie sądowo-psychologiczna i sądowo-psychiatryczna współgrały ze sobą .

4

Zeznania świadka były wiarygodne w zakresie ogólnego przebiegu zdarzeń, a to faktu, że przyszedł do A. A., razem spożywali alkohol , doszło do awantury, w trakcie której oskarżony uderzył go , a następnie przyprowadził W. H. i wspólnie obaj oskarżeni dokonali jego pobicia poprzez uderzania i kopanie. W tym zakresie co do zasady jego relacja współgra z ogólnym przebiegiem zdarzeń przedstawionym przez oskarżonych, którzy , mimo prób umniejszania ich udziału jak i motywów działania, potwierdzili, że obaj zadawali ciosy, podobnie jak potwierdzili, że od początku w zdarzeniu uczestniczył A. A., a W. H. przyszedł , wezwany przez A. A. po chwili i również uczestniczył w zdarzeniu. Rodzaj opisanych przez pokrzywdzonego ciosów zaś współgrał z opinią biegłego lekarza

5

Sąd dał wiarę relacji tego oskarżonego w zakresie przyjścia do niego pokrzywdzonego, spożywania alkoholu , kłótni, przejścia do rękoczynów, wezwania i przyjścia W. H. i przyłączenia się tego drugiego do zadawania ciosów, ta część bowiem relacji współgra z zeznaniami pokrzywdzonego oraz po części współoskarżonego, w tym w szczególności co do istoty przebiegu zdarzeń wpływającego na przyjętą kwalifikację prawną, a to w zakresie zadawania ciosów przez obu oskarżonych

6.

Sąd za wiarygodne uznała wyjaśnienia tego oskarżonego w zakresie zbieżnym ze współoskarżonym , a to faktu przyjścia do jego mieszkania i zadawania ciosów pokrzywdzonemu, jak wyżej wskazano ta kluczowa część relacji jest co do zasady spójnie przedstawiona przez pokrzywdzonego oraz obu oskarżonych, którzy , mimo dążenia do umniejszenia swojej roli w przebiegu zdarzeń, obaj potwierdzili, że to obaj zadawali ciosy pokrzywdzonemu

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2 pkt 1 i 2

Zeznania D. B.

Sąd nie oparł się na relacji pokrzywdzonego, iż powodem pobicia miała być chęć wymuszenia przez oskarżonego na nim przekazania kwoty 20 złotych, gdyż na tę okoliczność nie wskazał żaden z pozostałych uczestników zdarzenia. Podobnie Sąd nie oparł się na twierdzeniu pokrzywdzonego, że do zdarzenia doszło na korytarzu, gdyż oskarżeni w swych wyjaśnieniach wskazali, że pobicie miało miejsce w mieszkaniu, a ich wersję potwierdza dowód z protokołu oględzin. Gdyby prawdziwa była relacja pokrzywdzonego w tym zakresie, wówczas oznaczałoby to, że do żadnego elementu pobicia nie doszło w mieszkaniu, a tym samym w tymże mieszkaniu nie powinno być śladów krwi, a takie ślady ujawniono w trakcie oględzin. To zaś wskazuje, że choć należy dać wiarę pokrzywdzonemu co do ogólnego przebiegu zdarzeń, a to faktu udania się do mieszkania A. A., wspólnego spożywania alkoholu oraz pobicia przez obu oskarżonych, o tyle nie można w pełni opierać się na jego relacji, skoro nie był w stanie prawidłowo wskazać miejsca zdarzenia, a jest to przecież okoliczność, której nie miał powodu przekłamywać, co zatem w dalszej kolejności wskazuje, że świadek ten z racji zapewne spożywanego alkoholu nie pamiętał dobrze przebiegu zdarzeń

1.2 pkt 3

WyjaśnieniA W. H.

Sąd nie dał wiary oskarżonemu W. H. w zakresie , w jakim wskazał cel swojej wizyty u oskarżonego A. A., jak i gdzie umniejszał swoją rolę w zdarzeniu podając, jakoby rozdzielał obu mężczyzn. Relacja w tym zakresie jest niewiarygodna, gdyż te fragmenty jego wyjaśnień nie współgrają z relacjami pozostałych uczestników zajścia, nie tylko pokrzywdzonego, ale także A. A., co więcej

relacja samego W. H. jest nielogiczna, gdyż wskazuje on z jednej strony , że próbował rozdzielać pokrzywdzonego i współoskarżonego, a z drugiej strony przyznaje, że zadawał ciosy. W ocenie Sądu zatem te fragmenty relacji mają na celu umniejszenie odpowiedzialności oskarżonego. Podobnie wersja o pomocy w przeniesieniu telewizora, podczas, gdy nie wynika to ani z żadnego innego dowodu, ani też nie wynika z samej relacji tego oskarżonego- gdyż po wyjściu pokrzywdzonego on sam wyszedł, a nie pomagał A. A. w przenoszeniu telewizora. Również logika zdarzeń wyłaniająca się z zestawiania wspólnych elementów relacji wszystkich uczestników zdarzenia wskazuje, że w istocie A. A. wezwał W. H. na pomoc do udziału w pobiciu, a ten po wejściu niemal natychmiast zadał ciosy.

1.2 pkt 4

Wyjaśnienia A. A.

Sąd nie oparł się na opisie oskarżonego, iż tylko uderzył łokciem pokrzywdzonego w twarz, albowiem co innego wynika z relacji i pokrzywdzonego, i współoskarżonego, dlatego wersja tego oskarżonego w tym zakresie w ocenie Sądu ma na celu jedynie umniejszenie jego winy

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

W. H.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Pokrzywdzony przyszedł do A. A. , gdzie w trakcie wspólnego spożywania alkoholu doszło do kłótni, w trakcie której pokrzywdzonego najpierw uderzał oskarżony A. A. , który następnie wezwał W. H. , gdzie obaj mężczyźni uderzali pokrzywdzonego po głowie , w tym W. H. otwartą ręką , a A. A. ręką uderzał oraz następnie kopał D. B. po całym ciele. Tym samym takim zachowaniem wzięli udział w jego pobiciu , wyczerpując znamiona czynu z art. 158 par 1 k.k. Wzięcie udziału w pobiciu oznacza bowiem, że dwóch lub więcej sprawców atakuje pokrzywdzonego, przy czym nie jest wymagane, by wszyscy zadawali ciosy lub , by zadawali je z taką samą siłą lub częstotliwością, a jedynie obaj muszą swoim zamiarem obejmować udział w pobiciu i akceptować zachowania współsprawcy. W niniejszej sprawie zaś obaj zadawali ciosy , a każdy z nich akceptował działania współoskarżonego. Tym samym obaj wyczerpali znamiona czynu z art. 158 par 1 k.k. Co więcej jak wynika z sekwencji zdarzeń W. H. został niejako wezwany do udziału w pobiciu i niemal od razu po wejściu zadał ciosy pokrzywdzonemu, akceptując jednocześnie późniejsze zachowania współoskarżonego i wychodząc z mieszkania dopiero po zaprzestaniu zadawania ciosów przez A. A. i wyjściu D. B... Oskarżony W. H. nadto był uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 18 marca 2015 roku sygn. VII K 312/14 na karę 2 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w ramach kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności , orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 31 stycznia 2018 roku sygn. VII K 772/17 w okresie 27 grudnia 2013 roku do 28 grudnia 2013 roku, 27 stycznia 2014 roku do 29 stycznia 2014 roku, 26 luty 2016 roku do 19 sierpnia 2018 roku. Z uwagi na fakt, że czyn z art. 158 k.k. jest podobny do czynu z art. 280 k.k. ( oba z użyciem przemocy), a oskarżony odbył karę orzeczoną powyższym wyrokiem w rozmiarze powyżej 6 miesięcy pozbawienia wolności, a czyn mu przypisany został popełniony w ciągu 5 lat po odbyciu przez niego opisanej kary, tym samym należało przyjąć , że czynu tego dopuścił się w warunkach recydywy opisanej art. 64par1 k.k.

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

.

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. H.

1

1

Wymierzona oskarżonemu kara mieści się w granicach zakreślonych ustawą. Przestępstwo z art. 158 k.k. jest zagrożone tylko karą pozbawienia wolności , a okoliczności zdarzenia, jak i prognoza kryminologiczna nie przemawiały za stosowaniem art. 37 a k.k. Wymierzona kara uwzględnia okoliczności łagodzące w postaci lekkiego upośledzenia oskarżonego oraz częściowego przyznania się do winy. Natomiast z okoliczności obciążających Sąd uznał działanie w zamiarze bezpośrednim , godzenie w istotne dobra prawne jakim jest zdrowie i życie drugiego człowieka, współdziałanie z inną osobą, brak powodu i motywu wzięcia udziału w pobiciu przez W. H., ale przede wszystkim jego uprzednią karalność, w tym za przestępstwa podobne, a także w dalszej kolejności działanie w warunkach recydywy. Odbyta kara pozbawienia wolności nie odniosła skutku wobec oskarżonego. Równocześnie w ocenie Sądu ta okoliczność przełożyła się na fakt wymierzenia mu wyższej kary niż współsprawcy, zdaniem Sądu bowiem niezróżnicowanie wymierzonych im kar byłoby niesprawiedliwe i nie uwzględniałoby okoliczności osobistych w zakresie prognozy kryminologicznej

1

5

Sąd nałożył na oskarżonego obowiązek zapłaty zadośćuczynienia na rzecz pokrzywdzonego mając na względzie realizację praw pokrzywdzonego. Równocześnie ten obowiązek wiąże charakter czynu z odpowiedzialnością za niego i ma uświadomić oskarżonemu, że jego zachowanie może powodować skutki w zakresie zdrowia innej osoby. Wymiar obowiązku uwzględnił rodzaj zadawanych przez obu oskarżonych ciosów i kopnięć,a także rodzaj odniesionych ostatecznie przez pokrzywdzonego obrażeń.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. H.

1

8

Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy oskarżonego wynagrodzenia za świadczoną pomoc prawną udzieloną z urzędu i nieopłaconą, kwota wynagrodzenia została obliczona zgodnie z obowiązującymi stawkami minimalnymi, uwzględniając udział w postępowaniu przygotowawczym i sądowym tego obrońcy, została powiększona o wartość podatku VAT

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Sąd obciążył oskarżonego częściowo kosztami postępowania uznając, że jest on osoba młodą , zdrową, zdolną do pracy, a zatem posiada możliwości zarobkowe i winien wreszcie z nich skorzystać. Nadto oskarżony ten pracuje i osiąga dochody, które umożliwiają mu pokrycie wydatków do kwoty 1000 złotych. Trudno , by koszty postepowania wywołanego jego nagannym zachowaniem ponosił Skarb Państwa, a tym samym całe społeczeństwo. Jeśli decyduje się na podejmowanie działań naruszających porządek prawny, to winien liczyć się także z finansowymi konsekwencjami swoich działań, a jako pracownik budowlany posiada możliwości zarobkowe.

1.1Podpis