Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt XI C 627/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 16 stycznia 2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu XI Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Małgorzata Bojarska

Protokolant:Ewa Chorzępa

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa (...) Finanse S.A. z siedzibą we W.

przeciwko R. K.

- o zapłatę kwoty 5 770,46 zł.

I.  powództwo oddala;

II.  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego kwotę 1 217,00 zł. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt XI C 627/13- upr

UZASADNIENIE

Pozwem, wniesionym w dniu 31 maja 2912 r. do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie w elektronicznym postępowaniu upominawczym, strona powodowa (...) Finanse S.A. we W. wniosła o zasądzenie od pozwanego R. K. kwoty 5570,46 zł. wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz wniosła o zasądzenie na rzecz strony powodowej zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu swojego żądania strona powodowa wskazała, że pozwany zawarł z (...) S.A. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych, na podstawie której pozwany uzyskał dostęp do usług świadczonych przez ten podmiot. Pozwany nie wywiązał się z obowiązku dokonywania opłat za świadczone usługi, których wysokość wynika z poszczególnych faktur. Ponadto strona powodowa wskazała, że nabyła wierzytelność z tytułu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych na podstawie umowy przelewu wierzytelności.

W dniu 4 lipca 2012r. został wydany nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, zgodny z żądaniem pozwu.

Pozwany w dniu 23 lipca 2012 r. wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, wnosząc o oddalenie powództwa, zarzucając stronie powodowej próbę bezpodstawnego wzbogacenia się poprzez żądanie zapłaty za rzekomo zerwana umowę, nieudowodnienie faktów, z których wywodzi skutki prawne, brak podstaw do wytoczenia powództwa z uwag na okoliczność , ze działalność gospodarcza powoda została rozwiązania w 2006r.

Postanowieniem z dnia 9 lutego 2012 r. Sąd Rejonowy Lublin- Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości, przekazując jednocześnie sprawę do rozpoznania do Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu.

Wykonując wezwanie Sądu do usunięcia braków formalnych, strona powodowa, w dniu 17 grudnia 2012 r. złożyła pozew na urzędowym formularzu, podtrzymując swoje żądania i ich uzasadnienie.

Pozwany w dniu 27 lutego 2013 r. złożył sprzeciw na urzędowym formularzu, podtrzymując żądanie oddalenia powództwa w całości, podtrzymując argumentację zawartą w sprzeciwie wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 marca 2005r. pozwany R. K. złożył zamówienie dotyczące korzystania z planu tp tanie wieczory i weekendy od dnia 1 kwietnia 2005r. oraz usługę „rozmowy z rabatem tp na polaczenia z sieciami komórkowymi - 30 połączeń -20% rabatu” na czas określony od 1 kwietnia 2005r. do 30 kwietnia 2005r. a także usługę „pakiet bezpłatnych minut” na czas określony od 1 kwietnia 2005r. do 31 maja 2005r.

(Dowód:

- zamówienie z dnia 22 marca 2005r. k. 25)

W dniu 30 września 2009r. na podstawie zlecenia instalacji nr (...) S.A. dokonała instalacji i przekazania urządzeń w postaci zasilacza sieciowego, kabli, , mikrofiltra, rozgałęźnika telefonicznego pod adresem ul . (...); przyjmującym urządzenia był pozwany A. K..

(Dowód:

- zlecenie instalacji k. 26

-protokół przekazania urządzeń k- 28)

(...) S.A. w W. w dniu 10 grudnia 2009r. wystawiła fakturę VAT nr (...) za usługi świadczone w okresie od 1 listopada 2009r. do 30 listopada 2009r. oraz za abonament za grudzień 2009r. na łączną kwotę 142,72 zł. z terminem płatności 24 grudnia 2009r.

(...) S.A. w W. w dniu 11 stycznia 2010r. wystawiła fakturę VAT nr (...) za usługi świadczone w okresie od 1 grudnia 2009r. do 31 grudnia 2009r. oraz za abonament za styczeń 2010r. na łączną kwotę 142,72 zł. z terminem płatności 25 stycznia 2010r.

(...) S.A. w W. w dniu 11 lutego 2010r. wystawiła fakturę VAT nr (...) za usługi świadczone w okresie od 1 stycznia2010r. do 31 stycznia 2010r. oraz za abonament za luty 2010r. na łączną kwotę 142,72 zł. z terminem płatności 25 lutego 2010r.

(...) S.A. w W. w dniu 11 marca 2010r. wystawiła fakturę VAT nr (...) za usługi świadczone w okresie od 1 lutego 2010 do 28 lutego 2010r. oraz za abonament za marzec 2010r. na łączną kwotę 142,72 zł. z terminem płatności 25 marca 2010r.

(...) S.A. w W. w dniu 13 kwietnia 2010r. wystawiła fakturę VAT nr (...) za usługi świadczone w okresie od 1 marca 2010 do 31 marca 2010r. oraz za abonament za kwiecień 2010r. na łączną kwotę 4,88 zł. z terminem płatności 27 kwietnia 2010r.

(...) S.A. w W. w dniu 12 października 2009r. wystawiła fakturę VAT nr (...) za usługi świadczone w okresie od 1 września 2009r. do 30 września 2009r. oraz za abonament za października 2009r. na łączną kwotę 173,98 zł. z terminem płatności 26 października 2009r.

(...) S.A. w W. w dniu 15 listopada 2010r. wystawiła fakturę VAT nr (...) za usługi telekomunikacyjne na kwotę 3314,74 zł. z terminem płatności 29 listopada 2010r.

(...) S.A. w W. w dniu 11 maja 2011r. wystawiła fakturę VAT nr (...) za usługi telekomunikacyjne na kwotę 565,20 zł. z terminem płatności 25 maja 2011r.

(...) S.A. w W. w dniu 15 listopada 2010r. wystawiła notę obciążeniową na kwotę 246,44 zł. z tytułu odszkodowania za modem podstawowy.

(Dowód: - faktury i nota obciążeniowa k. 31-39)

W dniu 14 września 2011r. strona powodowa sporządziła wezwanie o zapłaty, wzywając pozwanego do uiszczenia kwoty 5328,01 zł. według zestawienia faktur dołączonego do wezwania. Pozwany nie uiścił określonych w wezwaniu kwot.

(Dowód: - wezwanie do zapłaty k. 40)

W dniu 29 sierpnia 2011r. pomiędzy stroną powodową a (...) S.A. w W. zawarta została mowa przelewu wierzytelności, na mocy której Cedent oświadczył, że przenosi na Cesjonariusza wierzytelności z tytułu należności głównych, kar za zerwanie umów i odsetek w stosunku do dłużników Cedenta z tytułu świadczonych przez niego usług telekomunikacyjnych. Skutek rozporządzający cesji miał nastąpić z dniem zapłaty ceny, wykaz wierzytelności znajdować się miał na płycie CD, która miała być przekazana Cesjonariuszowi.

(Dowód: - kopia umowy cesji k – 22-24)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Poza sporem pozostawało to, że pozwany korzystał z usług (...) S.A. oraz , że strona powodowa zawarła z tymże operatorem mowę przelewu wierzytelności, na mocy której Cedent oświadczył, że przenosi na Cesjonariusza wierzytelności z tytułu należności głównych, kar za zerwanie umów i odsetek w stosunku do dłużników Cedenta z tytułu świadczonych przez niego usług telekomunikacyjnych.

Sporne natomiast było to, czy pozwany odpowiedzialny jest za zapłatę wierzytelności dochodzonych przez stronę powodową niniejszym pozwem i w jakiej wysokości. Kluczowe dla rozstrzygnięcia niniejszego procesu było także ustalenie czy strona powodowa w należyty sposób wykazała dochodzone w niniejszym postępowaniu roszczenie.

Na gruncie procesu cywilnego strony mają obowiązek wskazywania dowodów dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, co z kolei jest potwierdzeniem reguły z art. 6 k.c., wyznaczającej sposób rozłożenia ciężaru dowodu. Konsekwencją regulacji ujętych w art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. jest nie tylko obowiązek popierania wysuwanych twierdzeń stosownymi dowodami, ale przede wszystkim ryzyko niekorzystnego rozstrzygnięcia dla strony, która nie przytoczyła wystarczających dowodów na poparcie swych twierdzeń, o ile ciężar dowodu co do tych okoliczności na niej spoczywał. Na gruncie przedmiotowej sprawy nie ulega wątpliwości, że obowiązek wykazania istnienia wierzytelności oraz jej wysokości, a także skutecznego dokonania cesji spoczywał na stronie powodowej, albowiem to ona z faktu tego wywodziła swoje roszczenie o zapłatę.

Strona powodowa wystąpiła z żądaniem zapłaty kwoty 5770,46 zł wraz odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, wskazując, że wierzytelność tę nabyła w drodze cesji od pierwotnego wierzyciela (...) S.A. w W.. Jednocześnie jako dowody na tą okoliczność wskazała umowę przelewu wierzytelności, wezwanie do zapłaty oraz zamówienie i protokół przekazania urządzeń a także faktury VAT.

Pozwany zaprzeczył twierdzeniom pozwu przyznając jedynie, że łączyła go z (...) S.A. umowa o świadczenie usług, jednakże żadne kwoty nie są należne z tego tytułu, gdyż pozwany został pozbawiony możliwości prowadzenia działalności gospodarcze nie ze swojej winy ( a na mocy postanowienia Sądu, n mocy którego orzeczono w stosunku do pozwanego zakaz prowadzenia działalności gospodarczej) a w związku z tym nie może być mowy o zerwaniu umowy lojalnościowej. Pozwany wskazywał także, że pomimo wielu prób nie udało mu się zwrócić modemu - nie przyjęto go w żadnym punkcie (...) S.A. W związku z kwestionowaniem przez pozwanego zasadności powództwa strona powodowa winna wykazać nie tylko zasadność dochodzonego roszczenia ale także jego wysokość.

Słusznie wskazuje strona powodowa, że fakt pozbawienia pozwanego prawa do prowadzenia działalności gospodarczej nie ma wpływu na istnienie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych oraz zakres odpowiedzialności pozwanego. Sąd podziela także pogląd strony powodowej o bezzasadności zarzutu przedawnienia podniesionego przez pozwanego. Należy jednakże wskazać, że strona powodowa nie wykazała, jaka konkretnie umowa wiązała pozwanego z pierwotnym wierzycielem - ograniczając się jedynie do przedstawienia zamówienia ( dokument z dnia 22 marca 2005r. jest zamówieniem planu telefonicznego w związku z wcześniej zawartą umową a nie samą umową, jak wskazuje to strona powodowa) i protokołu przekazania urządzeń. Z wymienionych dokumentów nie wynika w żaden sposób, jakie usługi miały być świadczone na rzecz pozwanego, w jakim okresie, jaka była cena za usługi a wreszcie, na jakiej podstawie strona powodowa opiera roszczenie o zapłatę, jak należy się domyślać, kary umownej w wysokości 3314,74 zł. Na potwierdzenie zasadności i wysokości roszczenia o odszkodowanie za modem nie stanowi dowodu sama faktura na kwotę 246,44 zł. Ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne w art. 56 normuje treść umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, która powinna być zawarta w formie pisemnej (ust. 3) i określa w szczególności nie tylko świadczone usługi, dane o ich jakości, w tym o czasie oczekiwania na przyłączenie do sieci lub terminie rozpoczęcia świadczenia usług telekomunikacyjnych ale także dane szczegółowe dotyczące cen i składników opłaty abonamentowej, pakietów taryfowych oraz sposoby uzyskania informacji o aktualnym cenniku oraz czas trwania umowy oraz warunki przedłużenia i rozwiązania umowy, wysokość kar umownych w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania usługi telekomunikacyjnej, tryb postępowania reklamacyjnego, wszelkie opłaty należne w momencie rozwiązania umowy, w tym warunki zwrotu telekomunikacyjnych urządzeń końcowych ze wskazaniem, na czyj koszt zwrot ma nastąpić. Nie przedstawiając umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z pozwanym strona powodowa nie wykazała źródła zobowiązania do zapłaty kary umownej, odszkodowania za modem i należności wynikających z faktur. Strona powodowa nie wykazała w żaden sposób, że zaistniały przesłanki do ich naliczenia (to znaczy, że pozwany naruszył umowę lub regulamin świadczenia usług w zakresie swego zobowiązania niepieniężnego) oraz że ewentualne kary winny być płacone w terminach i wysokości wskazanej w pozwie i wezwaniu do zapłaty.

Stosownie do art. 509 § 1 i 2 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Strona powodowa, jak w wcześniej wskazano, zobowiązana była nie tylko do wykazania, że pierwotnemu wierzycielowi przysługiwało roszczenie w stosunku do pozwanego, ale także że doszło do skutecznego przejścia tych wierzytelności na jej rzecz. Tymczasem strona powodowa przedłożyła jedynie umowę przelewu wierzytelności z dnia 29 sierpnia 2011r., której treść jest bardzo ogólna, nie zawiera ona danych dłużników, a także kwoty ich zadłużenia. Informacje te znajdowały się najprawdopodobniej na płycie CD, o której mowa w treści umowy z dnia 29 sierpnia 2011r., jednakże nie wiadomo, czy została ona przekazana stronie powodowej przez pierwotnego wierzyciela ( z treści umowy wynika jedynie że „cedent przekaże w terminie 21 dni od zapłaty całości ceny płytę CD ,która będzie zawierać wykaz wierzytelności” ), gdyż nie jest wymieniana jako załącznik do umowy a której strona powodowa nie złożyła wraz z pozwem. Wreszcie wskazać należy, że treść umowy z dnia 29 sierpnia 2011r. stanowiła, iż skutek rozporządzający cesji wierzytelności nastąpi z dniem zapłaty ceny. Strona powodowa nie wykazał, aby cenę tą zapłaciła a więc, że skutek rozporządzający w rzeczywistości nastąpił. Strona powodowa przedłożyła wprawdzie wydruk komputerowy opisany jako „wyciąg z załącznika do umowy cesji wierzytelności”, jednakże dowód z tego dokumentu podlegał oddaleniu. Nie wynika z tego wydruku jakiej konkretnie cesji wierzytelności dotyczy a ponadto nie jest wiadomym, kto go sporządził i na jakiej podstawie - nie został podpisany a to pozbawia wydruk przymiotu dokumentu prywatnego rozumianego przez pryzmat przepisu art. 245kpc. Wydruk został poświadczony za zgodność z oryginałem, jednakże nie wiadomo co stanowiło ten oryginał.

Ustalając stan faktyczny, Sąd oparł się przede wszystkim na dokumentach przedłożonych wraz z pozwem. Żadna ze stron nie kwestionowała prawdziwości dokumentów i Sąd również nie znalazł żadnych podstaw, by odmówić im przymiotu wiarygodności. Oddaleniu podlegały dowody wnioskowane przez pozwanego jako nie mające znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Oddaleniu także podlegał dowód opisany wyżej a mianowicie wnioskowany przez stronę powodową wydruk nazwany „wyciągiem z załącznika do umowy cesji wierzytelności” a to wobec okoliczności, że opisany wydruk komputerowy nie może stanowić dowodu na przejście uprawnień pierwotnego wierzyciel na stronę powodową z przyczyn wyżej wskazanych, z tych samych przyczyn nie stanowi także doprecyzowania umowy cesji, jak wskazuje to strona powodowa.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał, że skoro strona powodowa nie wykazała istnienia dochodzonego niniejszym pozwem roszczenia, powództwo należało oddalić. O kosztach orzeczono na zasadzie przepisu art. 98 kpc.

Z/

1. odnotować;

2. odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony powodowej;

3. kal. 14 dni.