Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt XI C 673/13

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 21 listopada 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu XI Wydział Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Wojciech Wojnar

Protokolant:Robert Chwalibóg

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2013 r. we W.

sprawy z powództwa P. N. S. F. I. Z. z siedzibą we W.

przeciwko S. K.

o zapłatę

oddala powództwo.

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 23 kwietnia 2013 r. do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie, VI Wydział Cywilny strona powodowa P. N. S. F. I. Z. z siedzibą we W. domagała się zasądzenia od pozwanego S. K. kwoty 382,01 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od tej kwoty od dnia 23 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia od pozwanego na rzecz strony powodowej kosztów postępowania.

W uzasadnieniu strona powodowa wskazała, że pozwany S. K. zawarł z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych, na podstawie której zobowiązał się do uiszczania opłat za dostęp do powyższych usług. Strona powodowa podała, iż mimo wezwania do zapłaty pozwany nie spełnił świadczenia.P. N. S. F. I. Z. z siedzibą we W. podała następnie, że w dniu 31 sierpnia 2011 r. zawarła z (...) Sp. z o.o. umowę przelewu wierzytelności. Pomimo wezwania pozwanego do zapłaty, należność ta nie została uregulowana.

Wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty, postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2013 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie, VI Wydział Cywilny przekazał sprawę do rozpoznania tut. Sądowi jako sądowi właściwości ogólnej pozwanego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 23 grudnia 2010 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. (cedent) zawarła ze stroną powodową P. N. S. F. I. Z. z siedzibą we W. (cesjonariusz) umowę ramową przelewu wierzytelności. Określono w niej zasady przeniesienia przez Cedenta na rzecz Cesjonariusza istniejących i wymagalnych wierzytelności pieniężnych względem byłych abonentów (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., a wynikających z niezapłaconych należności.

Na podstawie Załącznika nr 3 do niniejszej umowy tj. porozumienia z dnia 31 sierpnia 2011 r. Cedent przelał na rzecz Cesjonariusza określoną w porozumieniu wierzytelność.

(dowód: - umowa ramową przelewu wierzytelności z dnia 23 grudnia 2010 r.,k. 13-19,

- załącznik numer 3 do umowy ramowej – porozumienie z dnia 31 sierpnia 2011 r., k.12)

Dnia 23 kwietnia 2013 r. wystawiono wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego i ewidencji analitycznej, w którym P. (...) oświadczyła, iż nabyła od (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wierzytelność wobec dłużnika S. K. w wysokości 382,01 zł.

(dowód: - wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego z dnia 23 kwietnia 2013 r., k. 29)

Powyższe ustalenia Sądu znajdują uzasadnienie we wszystkich przeprowadzonych dowodach, które zostały powołane przy ustalaniu podstawy faktycznej rozstrzygnięcia. Sąd oddalił wnioski dowodowe strony powodowej o dopuszczenie dowodu z wezwania do zapłaty oraz zawiadomienia o cesji wierzytelności (k. 27-28), albowiem pisma te zostały przedłożone w postaci kserokopii niepoświadczonej za zgodność z oryginałem. Tym samym, nie stanowią one dokumentu i nie mają mocy dowodowej.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Podstawą prawną żądania powoda jest art. 491 § 1 zd. 2 k.c. i art. 509 k.c. W myśl pierwszego z tych przepisów jeżeli jedna ze stron dopuszcza się zwłoki w wykonaniu zobowiązania z umowy wzajemnej, druga strona może bądź bez wyznaczenia terminu dodatkowego, bądź też po jego bezskutecznym upływie żądać wykonania zobowiązania i naprawienia szkody wynikłej ze zwłoki. Wierzycielowi przysługuje więc roszczenie o spełnienie świadczenia oraz o wyrównanie szkody związanej ze zwłoką. Zgodnie zaś z art. 509 § 1 i 2 k.c. wierzyciel może przenieść wierzytelność na osobę trzecią. Wraz z wierzytelnością przechodzą wówczas na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

W niniejszej sprawie pozwany, wezwany prawidłowo na rozprawę, nie ustosunkował się do żądania pozwu i nie wniósł o rozpoznanie sprawy podczas jego nieobecności.

Stosownie do treści art. 339 § 1 i 2 k.p.c. jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości (…).

Takie wątpliwości istnieją w niniejszej sprawie, a dotyczą one legitymacji procesowej czynnej powoda.

Otóż, aby ochrona prawna mogła być przez Sąd udzielona, z żądaniem jej udzielenia musi wystąpić osoba do tego uprawniona. Tym uprawnieniem jest legitymacja procesowa czynna (wyrok s. apel. w Poznaniu z 17.05.2005 r., I ACa 1202/04, LEX nr 175186). Legitymacja procesowa jest to szczególne uprawnienie do prowadzenia konkretnego procesu. Może ona wypływać z posiadania prawa podmiotowego bądź z przepisu ustawy.

Strona powodowa P. N. S. F. I. Z. z siedzibą we W. wywodziła swoje roszczenia z umowy zawartej przez pozwanego S. K. z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., wskazując, że skutecznie nabyła ona od pierwotnego wierzyciela wierzytelność dochodzoną niniejszym pozwem. Jednakże w ocenie Sądu strona powodowa nie udowodniła w toku postępowania, że doszło do przelewu przedmiotowej wierzytelności (...) Centertel wobec pozwanego na stronę powodową i tym samym nie wykazała istnienia po swojej stronie legitymacji procesowej.

Wprawdzie w niniejszej sprawie strona powodowa dołączyła umowę ramową z dnia 12 grudnia 2010 r. oraz porozumienie z dnia 31 sierpnia 2011 (Załącznik nr 3 do niniejszej umowy), to treść ust. 1 Załącznika nr 3, zawierającego wykaz wierzytelności objętych przelewem, została utajniona. Dokument ten miał kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia o żądaniu pozwu. Brak dookreślenia w ten sposób przedmiotu zawartej umowy uniemożliwił Sądowi weryfikację, czy na stronę powodową skutecznie została przeniesiona wierzytelność wobec pozwanego S. K.. W ocenie Sądu dowodem potwierdzającym nabycie wierzytelności nie może być również zawiadomienie dłużnika o cesji wierzytelności, gdyż po pierwsze zostało ono złożone do akt sprawy w formie kserokopii. Ugruntowany w orzecznictwie Sądu Najwyższego pogląd w tym zakresie wyraźnie wskazuje, że kserokopia nie stanowi dokumentu. Brak poświadczenia kserokopii za zgodność z oryginałem powoduje, że nie ma ona mocy dowodowej (por. wyrok SN z dnia 16 czerwca 2000 r., IV CKN 59/00, LEX nr 533122, wyrok SN z dnia 29 kwietnia 2009 r., II CSK 557/08, LEX nr 584200). Ponadto z akt sprawy nie wynika, czy osoba, która podpisała się na zawiadomieniu o cesji wierzytelności była uprawniona do złożenia przedmiotowego oświadczenia. W tym kontekście podkreślić należy treść art. 6 k.c. i art. 232 zd. 1 k.p.c. Zgodnie z pierwszą z przytoczonych regulacji ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Ponadto, jak stanowi art. 232 zd. 1 k.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. W niniejszej sprawie ciężar wykazania okoliczności przejścia wierzytelności wobec pozwanego na rzecz P. N. S. F. I. Z. z siedzibą we W. spoczywał na stronie powodowej, która jednak w toku postępowania nie uczyniła zadość temu obowiązkowi. Należy mieć na uwadze, że obowiązująca w procesie cywilnym zasada kontradyktoryjności powoduje, że ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania cywilnego, które są wyłącznym dysponentem toczącego się postępowania i ponoszą one odpowiedzialność za jego wynik.

Tym samym, strona powodowa nie wykazała, że przysługuje jej roszczenie dochodzone niniejszym pozwem, a zatem, iż posiada legitymację procesową czynną w niniejszej sprawie, co skutkowało oddaleniem powództwa, o czym orzeczono jak w sentencji wyroku.

Zarządzenie:

1.  odnotować;

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony powodowej bez pouczenia;

3.  kalendarz 14 dni.