Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 138/16

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. K. (1)

punkt 1 sentencji wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W C. przy ul. (...) mieściła się siedziba (...) sp. z o.o. Prezesem zarządu spółki i jednym z jej dwóch udziałowców był G. N. (1). Drugim z udziałowców spółki był P. F., który jednak faktycznie nie zajmował się bieżącym prowadzeniem spraw związanych z działalnością spółki. Natomiast G. N. (1) bardzo często pojawiał się w siedzibie firmy i sprawował nadzór nad jej działalnością. Przedmiotem działalności spółki był handel skórami obuwniczymi i innymi artykułami, służącymi do produkcji obuwia. (...) sp. z o.o. importowała bardzo duże ilości różnego rodzaju skór, przede wszystkim z garbarni z P., ale także z W., po czym sprzedawała zarówno te skóry jak i inne akcesoria różnym firmom obuwniczym, działającym na terenie P.. Wśród kontrahentów firmy były zarówno duże i znaczące na rynku firmy produkujące obuwie, jak i mniejsi producenci, sprzedający towar na mniejszym, lokalnym obszarze, współpracującym z nimi sklepom.

G. N. (1) zatrudniał ramach s-ki kilku, okresowo do 10 pracowników, do których zadań należała m.in. obsługa księgowo-finansowa firmy, a także przyjmowanie i sprzedaż towaru, czyli kierownika magazynu (magazyniera) i przedstawicieli handlowych.

Jednym z pracowników spółki był M. K. (1), który od 2007 r. rozpoczął pracę w (...) w charakterze magazyniera. Do zakresu jego obowiązków należało m.in. przyjmowanie towarów, które przychodziły do firmy od dostawców, ich rozładunek w magazynie, a następnie wydawanie towaru z jednoczesnym ewidencjonowaniem tego stanu rzeczy. Na potrzeby bieżącej działalności w spółce funkcjonowały dwa systemy komputerowe, umożliwiające prowadzenie ewidencji. Jednym z nich był tzw. system (...) , przeznaczony do prowadzenia wewnętrznej ewidencji stanu magazynowego, a drugim system (...), służący do ewidencji księgowo-finansowej i umożliwiający rozliczenia z kontrahentami i fiskusem.

Do systemu (...) miał dostęp cały dział handlowy z magazynem, czyli każdy przedstawiciel handlowy, magazynier i pracownice działu handlowego. Każdy z pracowników miał stanowisko pracy z komputerem oraz swój login i hasło, umożliwiające zalogowanie się do tego systemu.

Obok tych fizycznych obowiązków przypisanych magazynierowi, a związanych z przyjęciem i wydaniem towaru, miał on ściśle określone obowiązki związane z koniecznością zaewidencjonowania tych czynności. Otóż w przypadku dostawy towaru od importerów wraz z fakturą, magazynier oprócz przeliczenia ilości dostarczonych paczek i sprawdzenia zgodności pod względem faktycznym z tym, co widniało na fakturze, był zobowiązany do wprowadzenia tych danych do systemu (...). Również każdorazowe fizyczne wydanie towaru z magazynu przez oskarżonego, który był jedynym magazynierem musiało zostać odnotowane w systemie (...) przez wypisanie dokumentu WZ. Zamówienia towaru od kontrahentów (...) składane były zazwyczaj telefonicznie lub faxem u pracowników działu handlowego lub przedstawicieli handlowych. Następnie ci pracownicy informowali kierownika magazynu o zapotrzebowaniu na konkretny rodzaj towaru. Wówczas magazynier przygotował dokument WZ w formie odręcznej, który przekazywał pracownicy działu handlowego po wydaniu towaru klientowi, a pracownica wprowadzała dokument do systemu (...). Ponadto dokumenty WZ wystawiali również przedstawiciele handlowi i po fizycznym przekazaniu towaru kontrahentowi przedstawiali je pracownicy działu handlowego do zaksięgowania.

Oskarżony M. K. (1) po jakimś czasie doskonale zorientował się w sposobie funkcjonowania firmy, poznał bardzo dobrze zasady funkcjonowania systemu (...) i wszystkich pracowników. Ponieważ wywiązywał się dobrze ze swoich obowiązków i był sumiennym pracownikiem, po pewnym czasie zdobył pełne zaufanie prezesa G. N. (1). Jednocześnie obserwując codzienne funkcjonowanie firmy, systemu (...), zabezpieczeń, w tym monitoringu, a także pewne praktyki szefa, zorientował się, że istnieje możliwość bezprawnego wyprowadzenia towaru z magazynu w taki sposób, aby ani G. N., ani inni pracownicy się w tym nie zorientowali.

M. K. (1) zauważył, że do firmy przychodzą bardzo duże ilości towaru, a jego część jest sprzedawana poza ewidencją (bez faktur) przez samego „szefa” spółki. Również obroty spółki były wysokie. Ponadto zorientował się, że inwentaryzacji towaru dokonuje się tylko jeden raz w roku i to pobieżnie, monitoring ma wady, ponieważ nie obejmuje całości magazynu, a poza tym pamięć na dysku jest stosunkowo niewielka i zapisy obrazu są kasowane po upływie kilku dni. Ponadto sam system (...) dawał pewne możliwości manipulacji. Otóż M. K., jako kierownik magazynu mógł dokonywać zmiany stanu magazynowego poszczególnych towarów. Oczywiście zgodnie z prawem winien to robić tylko na podstawie tzw. wydań towarów, czyli dokumentów WZ. Ponieważ do magazynu przychodziły na bieżąco bardzo duże ilości skór różnych gatunków, duże ilości towaru były sprzedawane, M. K. wpadł na pomysł, że mówiąc kolokwialnie w niezauważony sposób może okradać swojego szefa z towaru i tym samym w przestępczy sposób zwiększyć swoje dochody. Otóż znacząca ilość towaru była dowożona do klientów z różnych miejsc w kraju za pośrednictwem f-my kurierskiej (...). Zgodnie z obowiązującymi zasadami f-ma (...) po wykonaniu usługi wystawiała dla (...) fakturę kosztową. W dalszej kolejności tymi kosztami w ostatecznym rozrachunku obciążani byli odbiorcy towarów. Jednakże, zupełnie inne zasady obowiązywały w sytuacji, gdy odbiorca regulował należność za przesyłkę - gotówką. Wtedy (...) nigdy nie wykazywała takiej dostawy w fakturze kosztowej. Mając świadomość tego faktu oskarżony M. K. jeszcze w 2013 r. zaczął przygotowywać paczki ze skórami obuwniczymi o wadze oscylującej w granicach ok. (...) lub nawet nieco przekraczające tą wagę graniczną i wysyłać je z firmy do swojego miejsca zamieszkania tj. na adres C. ul. (...). Jednocześnie wtajemniczył w swój plan żonę, uprzedzając, że do domu będą przychodzić z jego firmy paczki ze skórami, które dostarczać będzie (...) i za które każdorazowo należy płacić gotówką przy odbiorze. Nadając paczkę określonego rodzaju skóry, logował się do systemu (...) i zmniejszał stan magazynowy danego rodzaju skóry o ilość wysłaną do domu. Ponieważ nikt z firmy nie zorientował się w niedoborach towaru, M. K. postanowił zintensyfikować ilość dostaw.

W okresie od 7.01.2015 r. do 15.05.2015 r. nadał z (...) sp. z o.o. do swojego miejsca zamieszkania łącznie 48 listów przewozowych zawierających (...) paczki, przy czym zdecydowaną większość, bo (...) przesyłek zawierających (...)paczek odebrała jego żona E. K. (1). Dwie paczki zostały odebrane przez dorosłego domownika – E. S.. Łączna waga wszystkich paczek wyniosła co najmniej (...) kg. Oprócz skór obuwniczych, oskarżony M. K. przywłaszczył sobie także akcesoria obuwnicze i elementy do montażu zamków, w tym maszynki o łącznej wartości (...) zł.

Taka sytuacja nie mogła jednak trwać w nieskończoność. Najprawdopodobniej w maju 2015 r. G. N. (1) zaczął odnosić wrażenie, że w magazynie występują niedobory niektórych skór. M. K. musiał to zauważyć i w połowie maja 2015 r. zaprzestał nadawania przesyłek ze skórami do miejsca zamieszkania. Trudno mu było jednak zaniechać przestępczego procederu, który przynosił mu znaczące dochody i jeszcze w czerwcu 2015 r. po dostawie atrakcyjnej skóry (...) o wartości netto (...) dokonał zmniejszenia stanu magazynowego tego rodzaju skóry o (...), po czym przewiózł taką ilość skóry, najprawdopodobniej swoim samochodem osobowym do domu. Tym razem jednak to zmniejszenie stanu magazynowego bez podstawy zostało dostrzeżone przez G. N. i jego pracowników. M. K. został poinformowany, że w firmie zostanie przeprowadzona inwentaryzacja i że ma w niej brać udział. W odpowiedzi na to, M. K. nie pojawił się już w pracy, proponując rozwiązanie stosunku pracy za porozumieniem stron. Gdy pracodawca nie chciał się na to zgodzić, domagając się wyjaśnienia przyczyn niedoboru, M. K. porzucił pracę. Wobec takiego stanu rzeczy pracodawca zdecydował się na tzw. dyscyplinarne zwolnienie. Wówczas M. K. w trakcie rozmowy telefonicznej zaczął szantażować G. N., że jeśli spółka nie zgodzi się na zmianę formy rozwiązania umowy o pracę, to on narobi G. N. kłopotów. Pracodawca nie ugiął się groźbie szantażu i G. N. w dniu (...)r. złożył do protokołu zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa.

Dowód:

Zeznania świadka G. N. (1)

Zeznania świadka A. L.

Zeznania świadka K. G. (1)

Zeznania świadka A. G.

Zeznania świadka

A. S.

Zeznania świadka A. K. (2)

Zeznania świadka A. W.

Zeznania świadka A. P.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. K. (1)

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej E. K. (1)

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. Ś. (1)

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. C. (1)

Pismo A. L. wraz z wykazem

Zestawienie przesyłek kurierskich nadanych przez (...) sp. z o.o

Umowa, świadectwo pracy i rozwiązanie umowy

Protokół przeszukania mieszkania wraz z wykazem

Protokół okazania

Odpis pełny KRS

Wykaz sprzedaży towarów w f-mie (...) za lata 2012-2015

Wycena rzeczy oddanych na przechowanie

k. 3-7, 276-281, 417-418, 691-695, 922, 1058-1061, 1271-1273)

(k. 69-72, 597-600, 1231-1234)

(k. 75-77, 592-595, 1254-1255)

(k. 80-82, 595-596, 1255)

(k. 130-132, 601-603)

(k. 1038-1041)

(k. 1067-1069)

(k. 223-224, 677-679, 1255-1256)

(k. 304-308, 315-316, 965-968, 1059-1060)

(k. 291-295, 296-297, 572-573, 1121-1122)

(k.373-375, 376-379, 572)

(k. 394-396, 571, 923-925)

(k. 119-128)

(k. 146-148, 176-219, 226-232, 1020-1021)

(k. 165-168)

(k. 260-266)

(k. 276-282)

(k. 356-359)

(k. 731-911)

(k. 412-415, 424-427)

1.1.2.

E. K. (1)

punkt 3 sentencji wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

E. K. (1) od kilkunastu lat pozostawała w związku małżeńskim z M. K. (1). Sytuacja materialna małżeństwa była przeciętna, dopóki M. K. nie rozpoczął pracy w firmie (...) sp. z o.o. w charakterze kierownika magazynu. Po kilku latach pracy jej małżonek nagle zaczął osiągać znaczące dochody. E. K. co najmniej domyślała się, że jej mąż korzystając z okazji mówiąc kolokwialnie, okrada firmę swojego szefa z towaru. W 2013r. M. K. uprzedził żonę, iż do domu będą przychodzić z firmy (...) paczki ze skórami obuwniczymi, które dostarczać będzie kurier z (...) i za które każdorazowo należy płacić gotówką przy odbiorze. Po niezakłóconej dostawie pewnej, nie ustalonej ilości paczek, M. K. poinformował małżonkę, że ich częstotliwość ulegnie zwiększeniu

W okresie od 7. 01.2015 r. do 15.05.2015 r. M. K. nadał z (...) sp. z o.o. do swojego miejsca zamieszkania łącznie (...)listów przewozowych zawierających (...) paczki, przy czym zdecydowaną większość, bo (...) przesyłek zawierających (...) paczek odebrała jego żona E. K. (1). Dwie paczki zostały odebrane przez dorosłego domownika – E. S.. Łączna waga wszystkich paczek wyniosła co najmniej (...) kg. Natomiast łączna waga paczek odebranych przez E. K. wyniosła (...)

Zeznania świadka A. P.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. K. (1)

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej E. K. (1)

Zestawienie przesyłek kurierskich nadanych przez (...)

Protokół przeszukania mieszkania wraz z wykazem

Protokół okazania

k.. 223-224, 677-679, (...)- (...))

(k. 304-308, 315-316, 965-968, 1059-1060)

(k. 291-295, 296-297, 572-573, 1121-1122)

(k. 146-148, 176-219, 226-232, 1020-1021)

(k. 260-266)

(k. 276-282)

1.1.3.

P. Ś. (1)

punkt 6 sentencji wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

P. Ś. (1) zaczął pracować w pokrzywdzonej firmie dopiero od marca 2015 r. w charakterze przedstawiciela handlowego. Zgodnie z przyjętą rejonizacją sprzedawał towar przede wszystkim na terenie P. południowej, między innymi w okolicach K..

Do jego obowiązków należało m.in. zbieranie zamówień na dostawy towarów sprzedawanych przez (...) do jej kontrahentów, a następnie ekspedycja i dostawa towarów zgodnie z zamówieniami. P. Ś. pobierał skóry obuwnicze z magazynu (...) zgodnie z zamówieniem złożonym przez klienta, a następnie towar ten ładował na samochód służbowy, którym dostarczał towar klientowi. Klient przy dostawie potwierdzał odbiór dostawy poprzez podpisanie dowodu dostawy, tzw. (...), przygotowanego wcześniej przez pracownika działu sprzedaży lub samego P. Ś.. Po dostawie towaru spółka (...) przesyłała klientowi fakturę. P. Ś. (1) był także upoważniony do odbioru przez klienta gotówki za wcześniej dostarczony towar (w przypadkach gdy klient wyraził wolę regulowania należności gotówką). W takiej sytuacji P. Ś. miał obowiązek rozliczenia w kasie spółki pobranych od kontrahenta pieniędzy.

Po podjęciu pracy P. Ś. nawiązał bliższe relacje z drugim przedstawicielem handlowym M. C.. W trakcie rozmów zwrócono uwagę na bardzo dobrą sytuację materialną kierownika magazynu (...). K., zwłaszcza na fakt użytkowania przez niego nowego samochodu marki M. (...). M. K. zagadnięty o to przez P. Ś. tłumaczył, że jego żona prowadzi salon kosmetyczny i osiąga wysokie dochody.

Do P. Ś. docierały także informacje o niepokojącej sytuacji w firmie, o tym że duże ilości towarów są sprzedawane bez ich ewidencjonowania, że w magazynie występują braki i.t.p. . W konsekwencji M. C. i P. Ś. podjęli decyzję , że zakończą współpracę z firmą, nie informując o tym wcześniej kogokolwiek. Jednocześnie P. Ś. postanowił, że przed złożeniem wypowiedzenia dokona przywłaszczenia pewnej ilości skór obuwniczych i pieniędzy.

Jednym z klientów P. Ś. był K. B. (1), który prowadzi działalność gospodarczą pod firmą K. B.z siedzibą w S. G. . 9 czerwca 2015r P. Ś. dostarczył do tej firmy towar w postaci skór obuwniczych, za który K. B. zapłacił gotówką przy odbiorze kwotę (...) zł. P. Ś. nie rozliczył się z tej kwoty z pracodawcą w związku z czym firma (...) wystawiła z tego tytułu w dniu 7 sierpnia 2015r fakturę VAT nr (...).

Kontrahentem firmy (...) był także P. G. prowadzący zakład obuwia w (...) B. (...)ten jednak sporadycznie kupował towar z firmy (...).

10 czerwca 2015r P. Ś. wystawił dokument (...) na towar w postaci skóry obuwniczej (...)w ilości (...) o wartości (...) zł. Na tej podstawie pobrał towar z magazynu, który miał trafić do P. G.. Skóra ta jednak nigdy nie trafiła do tego klienta, ponieważ on jej nie zamawiał.

K. K. (1) – właściciel firmy (...) z siedzibą w K. zamówił u P. Ś. towar w postaci skóry obuwniczej T. C. w ilości (...) za kwotę (...) zł.

11 czerwca 2015r P. Ś. dostarczył na miejsce towar, za który nabywca uregulował należność gotówką. Niestety pieniądze nigdy nie trafiły do kasy firmy (...).

Kolejnym z klientów firmy (...) był W. B. – właściciel firmy (...) , który czasami dokonywał zakupu skóry i galanterii obuwniczej . 16 czerwca 2015r P. Ś. w oparciu o dokument WZ pobrał z magazynu skóry obuwnicze (...) w ilości (...) ^{( )} O. P. w ilości (...) o łącznej wartości (...)zł, która według jego zapewnień miała trafić do firmy (...). Jak się okazało W. B. nigdy takiego towaru nie zamawiał i nigdy nie podpisywał się pod dokumentem WZ.

J. K. (1) jest właścicielem firmy (...) w B. zajmującej się produkcją obuwia. Kilkakrotnie dokonywał zakupu skór obuwniczych w (...) za pośrednictwem przedstawiciela handlowego. W połowie roku J. K. zamówił u przedstawiciela handlowego (...) rodzaju skóry obuwniczej o łącznej wartości (...) zł. Towar był dostarczany partiami na miejsce i po dostarczeniu ostatniej transzy towaru J. K. (1) uregulował całość należności z których tylko kwota (...) zł trafiła do kasy firmy (...).

Kolejnym z kontrahentów (...) był J. Ż. (1) prowadzący działalność gospodarczą z siedzibą w R.. Ten przedsiębiorca od kilku lat kupował od(...) skórę i galanterię obuwniczą. W połowie lipca 2015r, J. Ż. zamówił telefonicznie u P. Ś. towar w postaci skóry obuwniczej T. C. w ilości (...) ^{( )} o wartości (...)zł i T. C. w ilości (...) ^{( )} o wartości (...) zł. PO przyjęciu zamówienia P. Ś. wystawił dwa dokumenty (...). Na pierwszym widniała skóra w ilościach rzeczywiście zamówionych przez klienta. Natomiast na drugim widniał jeszcze trzeci rodzaj skóry I. P. w ilości (...) ^{( )}o wartości (...) zł. W oparciu o ten trzeci dokument (...) ,P. Ś. pobrał z magazynu trzy rodzaje skóry. 22 lipca 2015r dostarczył J. Ż. zamówiony towar , za który nabywca uregulował należność gotówką. Natomiast kwota (...) zł za skórę I. P. nigdy do kasy firmy (...) nie trafiła.

A. K. (1) – właściciel firmy (...) z siedzibą w K. tylko jeden raz zamówił za pośrednictwem P. Ś. towar w postaci skóry obuwniczej i galanterii skórzanej. 27 lipca 2015r P. Ś. dostarczył zamówiony towar, pobierając jednocześnie od zamawiającego pieniądze w gotówce w kwocie (...) zł. Niestety, te środki finansowe nigdy do kasy firmy (...) nie trafiły.

Ponadto 31 lipca 2015r P. Ś. pobrał kasy(...)pieniądze w kwocie (...)zł tytułem zaliczki na przyszłe wydatki, z których się nie rozliczył.

Wychodząc ok. godz. (...) z firmy (...). C. i P. Ś. pozostawili na biurkach wypowiedzenia umowy o pracę, nie mając zamiaru wracać.

Zeznania świadka G. N. (1)

Zeznania świadka A. L.

Zeznania świadka K. G. (1)

Zeznania świadka A. S.

Zeznania świadka A. G.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. C. (1)

załączniki do protokołu zawiadomienia o przestępstwie

zeznania świadka K. B. (1)

zeznania świadka P. G.

zeznania świadka K. K. (1)

zeznania świadka W. B.

zeznania świadka J. K. (1)

zeznania świadka J. Ż. (3)

zeznania świadka A. K. (1)

faktury (...)

dokumenty WZ

oświadczenie oskarżonego

(k. 3-7, 691-695, 1058-1061, 1271-1273)

(k. 69-72, 597-600, 1231-1234)

(k. 75-77, 592-595, 1254-1255)

(k. 130-132, 601-603)

(k. 80-82, 595-596, 1255)

(k. 394-396, 571, 923-925, 1122-1123)

(k. 8-10, 14)

( k. 244,938-939)

(k.250-251)

(k. 235-236,679-680)

(k. 239-240)

(k.256-257,336-337)

(k.284-285, 601)

(k.256-257)

(k. 106,98,112,287,115)

(k.252,91)

(k.536)

1.1.4.

M. C. (1)

punkt 8 sentencji wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Jednym z przedstawicieli handlowych spółki (...) był od czerwca 2014 r. M. C. (1). Zgodnie z tzw. rejonizacją sprzedawał towar firmy w centralnej oraz północnej części P.. Miał również jednego dużego klienta w K. – firmę (...), mimo, że późniejszym okresie okolice tego miasta obsługiwał kolejny przedstawiciel – oskarżony P. Ś. (1).

Do jego obowiązków należało m.in. zbieranie zamówień na dostawy towarów sprzedawanych przez (...) do jej kontrahentów, a następnie ekspedycja i dostawa towarów zgodnie z zamówieniami. M. C. pobierał skóry obuwnicze z magazynu (...) zgodnie z zamówieniem złożonym przez klienta, a następnie towar ten ładował na samochód służbowy, którym dostarczał towar klientowi. Klient przy dostawie potwierdzał odbiór dostawy poprzez podpisanie dowodu dostawy, tzw. (...), przygotowanego wcześniej przez pracownika działu sprzedaży lub samego M. C.. Po dostawie towaru spółka (...) przesyłała klientowi fakturę. M. C. (1) był także upoważniony do odbioru przez klienta gotówki za wcześniej dostarczony towar (w przypadkach gdy klient wyraził wolę regulowania należności gotówką). W takiej sytuacji M. C. miał obowiązek rozliczenia w kasie spółki pobranych od kontrahenta pieniędzy.

M. C. (1), podobnie jak i P. Ś. (1) zauważyli, że sytuacja materialna kierownika magazynu firmy jest bardzo dobra, ponieważ w krótkim czasie pozwolił sobie na kupno dużego domu i luksusowego samochodu osobowego.

M. K. pytany o źródło tych dochodów stwierdził, że gra na giełdzie. Jednocześnie prowadząc z M. C. i P. Ś. rozmowy na temat firmy informował ich, że w spółce źle się dzieje, że duże ilości towaru sprzedawane są bez ich ewidencjonowania, w magazynie występują braki i co więcej spółką interesują się organy kontroli skarbowej. Ponadto w środowisku krążyły także i inne plotki na temat firmy.

Po porzuceniu pracy przez M. K. w atmosferze podejrzeń o spowodowanie niedoborów, braku zawiadomienia organów ścigania przez władze spółki – (...). C. i P. Ś. podjęli decyzję, że również zakończą współpracę z firmą, dokonując przy okazji przywłaszczenia pewnej ilości towaru i gotówki.

W dniu 29.07.2015 r. M. C. pobrał z samochodu służbowego P. Ś. skóry obuwnicze: T. A. w ilości (...) ^{( )}, T. C. w ilości (...) ^{( )}, M. N. w ilości (...)i (...) w ilości (...) ^{( )} o łącznej wartości (...) zł. O tym fakcie P. Ś. poinformował G. N. drogą elektroniczną. Skóra ta wg zapewnień M. C. miała trafić do firmy (...) w W.. Następnego dnia M. C. pobrał z magazynu (...) sp. z o.o. skórę (...) w ilości (...) ^{( )} o łącznej wartości (...) zł, twierdząc, że ma zamówienie na taką ilość skóry również z firmy (...). Fakt przygotowywania i ładowania skóry na samochód służbowy oraz jego odjazd zostały utrwalone na zapisie monitoringu. Fakturzystka K. G. (1) wystawiła dowód (...) dla odbiorcy towaru. Po powrocie pustym samochodem do firmy, M. C. oznajmił, że dostarczył towar, oświadczając przy tym, że zapomniał odebrać od klienta podpisany przez niego dokument (...). Jednocześnie poprosił K. G., aby jeszcze nie wystawiała faktury, ponieważ kontrahent będzie jeszcze zamawiał inny towar i poprosi o jedną fakturę zbiorczą.

31.07.2015 r. M. C. pobrał z firmy kwotę (...) zł, jako zaliczkę na przyszłe wydatki. Ponadto, tego dnia skorzystał z komputera K. G. (1), na którym była ona zalogowana do systemu (...), po czym dokonał usunięcia bliżej nieustalonej liczby dokumentów (...). Wychodząc ok. godz. 17:00 z firmy (...). C. i P. Ś. pozostawili na biurkach wypowiedzenia umowy o pracę. W związku z powyższym G. N. polecił pracownikom sprawdzenie, czy M. C. dostarczył towar do firmy (...). A. S. ustaliła, że firma w ogóle nie składała takiego zamówienia. Próby nawiązania telefonicznego kontaktu z M. C. nie przyniosły rezultatu, a szkoda wyrządzona przestępstwem nie została naprawiona.

Zeznania świadka G. N. (1)

Zeznania świadka A. L.

Zeznania świadka K. G. (1)

Zeznania świadka A. S.

Zeznania świadka A. G.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. C. (1)

Załączniki do protokołu zawiadomienia o przestępstwie

Rejestr zapisów SMS

Protokół zatrzymania rzeczy

Umowa, świadectwo pracy i rozwiązanie umowy

Faktury

(k. 3-7, 691-695, 1058-1061, 1271-1273)

(k. 69-72, 597-600, 1231-1234)

(k. 75-77, 592-595, 1254-1255)

(k. 130-132, 601-603)

(k. 80-82, 595-596, 1255)

(k. 394-396, 571, 923-925, 1122-1123)

(k. 8-10, 14)

(k. 24-57)

(k. 84-91)

(k. 154-157)

(k. 173-174)

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego M. K. (1) (k. 304-308, 315-316, 572, 965-968, 1059-1060, 1120-1121).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego M. K. (1) jedynie w zakresie okoliczności bezspornych, znajdujących odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym. Jeśli chodzi o relację oskarżonego, to nie budzi wątpliwości fakt, że pracował w pokrzywdzonej firmie w charakterze magazyniera z określonym zakresem obowiązków i m.in. dostępem do systemu komputerowego (...), do którego teoretycznie mógł mieć dostęp każdy z pracowników firmy po wprowadzeniu loginu i hasła (co nie oznacza, że inni pracownicy logowali się do systemu na login i hasło oskarżonego).

Bezspornym również jest, że M. K. nadawał przesyłki (paczki) ze skórami obuwniczymi do swojego miejsca zamieszkania, przy czym Sąd absolutnie nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, jakoby miało to mieć miejsce w uzgodnieniu z „szefem” firmy (...). N. i z tytułu części wynagrodzenia za pracę.

Częściowo wiarygodne są twierdzenia oskarżonego co do tego, że w firmie nie przeprowadzano regularnej inwentaryzacji stanu magazynowego, a także, że czasami mogło dochodzić do poza fakturowej sprzedaży towarów, a także że w spółce istniały dwa systemy księgowe (...) i (...). O tym, że tak było świadczą pośrednio zeznania kontrahentów spółki, a także wyjaśnienia współoskarżonych P. Ś. i M. C..

Wyjaśnienia oskarżonej E. K. (1) (k. 291-295, 296-297, 572-573, 1121-1122).

Sąd dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej w zakresie w jakim przyznała się do odbierania paczek ze skórami obuwniczymi. Wyjaśnienia w tej części nie budzą wątpliwości, ponieważ dotyczą okoliczności bezspornych i oczywistych, znajdują potwierdzenie w informacji firmy kurierskiej (...), zeznaniach świadka A. P. oraz protokole przeszukania domu małżeństwa K..

Wyjaśnienia oskarżonego P. Ś. (1) (k. 373-375, 376-379, 536 – pismo).

Ponieważ wyjaśnienia oskarżonego ewoluowały w toku postępowania i P. Ś. w toku kolejnych przesłuchań stopniowo przyznawał się do dokonania kolejnych jednostkowych czynów zabronionych – Sąd Okręgowy dał wiarę oświadczeniom w których nie negował swojego sprawstwa i winy. Sytuacja procesowa oskarżonego P. Ś. (podobnie jak i M. C.) jest nieco odmienna od sytuacji oskarżonego M. K.. Zważyć bowiem należy na fakt, iż jego winę i to w sposób nie budzący najmniejszych wątpliwości potwierdzają nie tylko zeznania G. N. i innych pracowników spółki (...), ale i zgromadzona dokumentacja w postaci dokumentów i faktur, nagrania monitoringu oraz zeznania kontrahentów spółki.

Wyjaśnienia M. C. (1) (k. 394-396, 571, 923-925, 1122-1123).

Sąd Okręgowy co do zasady dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w których przyznał się on do winy, bowiem w tym zakresie nie budzą one wątpliwości i znajdują potwierdzenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym, którego wiarygodność trudno kwestionować. Generalnie z tych samych przyczyn nie budzą zastrzeżeń także te fragmenty wyjaśnień M. C., w których potwierdza odebrane za współoskarżonego P. Ś. części należności firmowych z firmy (...) w B., a także w których opisuje ogólnie zasady funkcjonujące w firmie (...).

Zeznania świadka G. N. (1) (k. 3-7, 276-281, 417-418, 691-695, 922, 1058-1061, 1271-1273).

Sąd generalnie dał wiarę zeznaniom świadka (poza jednym fragmentem, o którym będzie mowa w dalszej części formularza), bowiem są one konsekwentne, logiczne i spójne oraz znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadków – pracowników spółki (...), jej kontrahentów, jak i w pozostałym materiale rzeczowym w postaci różnego rodzaju dokumentów. Z tego względu brak jest podstaw do kwestionowania relacji świadka.

Zeznania świadków A. L. (k. 69-72, 597-600, 1231-1234), K. G. (1) (k. 75-77, 592-595, 1254-1255), A. G. (k. 80-82, 595-596, 1255), A. S. (k. 130-132, 601-603), A. K. (2) (k. 1038-1041), P. K. (k. 171-172, 600-601), J. C. (k. 284-285, 601), K. K. (1) (k. 235-236, 679-680), K. B. (1) (k. 244-245, 938-939), W. B. (k. 239-240), P. G. (k. 250-251), A. K. (1) (k. 256-257), J. K. (1) (k. 336), A. W. (k. 1067-1069), A. P. (k. 223-224, 677-679, 1255-1256)

Świadkowie składający zeznania w niniejszej sprawie wywodzili się zasadniczo z kręgu dwóch grup, a mianowicie z pracowników (...) sp. z o.o. oraz kontrahentów tego podmiotu gospodarczego. Dokonując ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie Sąd generalnie dał wiarę zeznaniom wszystkich ww. świadków, albowiem ich relacje co do zasady nie budzą wątpliwości i większych zastrzeżeń. Niewątpliwie są logiczne, spójne, wzajemnie się uzupełniają, a także znajdują potwierdzenie w zgromadzonej w toku postępowania dokumentacji. Jeśli chodzi o zeznania świadka A. P., to oczywiście również nie budziły one żadnych wątpliwości. Pozwoliły jednak w połączeniu z treścią informacji z firmy kurierskiej (...) ustalić wagę poszczególnych przesyłek i tym samym pewną wysokość szkody wyrządzonej przestępstwem przez M. K..

Protokoły (k. 3-7, 84-91, 260-266, 276-282, 363-364, 381-382), dokumenty załączone do zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa (k. 8-10,14), rejestr zapisów sms (k. 24-57), faktury VAT (k. 98, 106, 247, 112, 115, 287, 173, 174-175), pismo A. L. wraz z wykazem materiałów (k. 119-128), zestawienie przesyłek kurierskich nadanych przez firmę (...) (k. 146,148),umowy o pracę, świadectwa pracy i dokumenty rozwiązujące dyscyplinarnie umowy o pracę (k. 154-157, 159-163, 165-168), scany listów przewozowych (k. 176-219), raporty z nadań wysyłek realizowanych przez (...) (k. 226-232), odpis z KRS Spółki (...) (k. 356-359), dane o karalności oskarżonych (k. 398-401).

Jako wiarygodne Sąd uznał przedmiotowe dowody, albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione podmioty oraz w toku postępowania nie były przez strony kwestionowane, a co za tym idzie brak podstaw by je w jakimkolwiek zakresie podważać

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego M. K. (1) (k. 304-308, 315-316, 572, 965-968, 1059-1060, 1120-1121).

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie w jakim nie przyznaje się do dokonania zarzucanego mu czynu i zaprzecza przywłaszczeniu różnego rodzaju skór obuwniczych i pozostałych akcesoriów, albowiem pozostają one w rażącej sprzeczności z całością zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

Twierdzenia M. K., że część wynagrodzenia za pracę otrzymywał w formie rzeczowej w postaci skór za wiedzą i zgodą swojego pracodawcy G. N. są w przekonaniu Sądu mówiąc wprost, niedorzeczne i wręcz absurdalne. Tego typu praktyka normalnego rozliczania się pracodawcy z pracownikiem jest w obecnych realiach gospodarczych i rynkowych niespotykana. Trudno nawet wyobrazić sobie, który pracownik mógłby zgodzić się na taką formę rozliczenia i co miałby z tak otrzymaną skórą obuwniczą w tak znacznych ilościach zrobić. Zważyć bowiem należy na fakt, że wszak co do zasady, podmiot gospodarczy zajmujący się handlem skórami obuwniczymi czy produkcją obuwia jest zobowiązany do ewidencjonowania wszystkich czynności związanych z kupnem materiałów jak i sprzedażą wytworzonego produktu .. (...) tego też względu nikt, kto jest rozsądny i kieruje się w prowadzonej działalności gospodarczej elementarnymi zasadami, które ją regulują nie kupowałby od osoby fizycznej regularnie i w większych ilościach towaru, którego nie można w żaden sposób zaewidencjonować. Wszak osoba fizyczna nie ma uprawnień do wystawienia faktury VAT. Kupno towaru bez faktury przez potencjalnego klienta byłby opłacalne tylko w przypadku zdecydowanego zaniżenia ceny skóry i posiadania możliwości późniejszej sprzedaży towarów bez faktury. Nawet przy przyjęciu założenia, że któryś z producentów obuwia byłby zainteresowany nabyciem większej ilości skóry bez faktury, to tego typu sytuacja byłaby w dłuższej perspektywie „zabójcza” dla pokrzywdzonej firmy, która z własnej woli pozbywałaby się potencjalnych kontrahentów i tym samym możliwości sprzedaży towaru z zyskiem. To zaś jest istotą każdej działalności gospodarczej. Tego typu forma rozliczeń w relacjach pracodawca – pracownik zdarza się w praktyce wyjątkowo i zazwyczaj dotyczy sytuacji gdy pracodawca znajduje się w stanie faktycznej niewypłacalności i brakuje mu środków finansowych, w szczególności na pokrycie zobowiązań wobec pracowników.

Podobnie sugestie oskarżonego, że każdy z pracowników firmy mając jego hasło i login mógł „wchodzić” do systemu komputerowego (...) i dokonywać zmiany stanu magazynowego są nadużyciem i nieudolną próbą usprawiedliwienia wielokrotnej i nieuprawnionej ingerencji M. K. w tym systemie. Należy w tym miejscu zauważyć, że gdyby nawet potencjalnie inni pracownicy istotnie znali login i hasło M. K., to w jakim celu mieli dokonywać zmiany stanu magazynowego poszczególnych rodzajów skór? Wszak towar fizycznie „przychodził” do magazynu i z niego „wychodził”, zaś praktycznie tylko M. K., jako osoba do tego uprawniona i zobowiązana, po pierwsze układał i wydawał ten towar, a po drugie rejestrował te fakty w systemie (...). Towar nie mógł opuścić magazynu bez wiedzy i zgody M. K. i bez przedstawienia mu stosownego dokumentu. Zatem nikt z pozostałych pracowników nie mógł bez wiedzy i zgody M. K. doprowadzić do sytuacji „wyjścia” towaru z magazynu, a mówiąc wprost do niezauważonej przez niego kradzieży, czy przywłaszczenia towaru. Skoro tak, to w ocenie Sądu, jedynym wytłumaczeniem wielokrotnych i nieuprawnionych (bez istnienia stosownych dokumentów) ingerencji M. K. w stany magazynowe było ukrycie niedoborów.

Na marginesie Sąd pragnie zauważyć, że nie jest wykluczonym, że w firmie mogło dochodzić do nieewidencjonowania obrotu towarem za wiedzą i zgodą G. N.. Jest to prawdopodobne nie tylko w świetle wyjaśnień wszystkich oskarżonych, fakcie wieloletniego prowadzenia tego typu rodzaju działalności, specyfiki i hermetyczności środowiska, ale przede wszystkim w świetle braku pełnej i kompletnej dokumentacji księgowej. Niestety jej brak jest znamienny i sprzyja mnożeniu możliwych spekulacji w tym zakresie.

Wyjaśnienia oskarżonej E. K. (1) (k. 291-295, 296-297, 572-573, 1121-1122).

Sąd krytycznie ocenił natomiast nie przyznanie się oskarżonej do winy, ponieważ pozostaje to w rażącej sprzeczności z zasadami logiki i doświadczenia życiowego. Po pierwsze E. K. wiedziała, że jej mąż od 8 lat pracował w firmie (...) sp. z o.o., której przedmiotem działalności był handel skórami obuwniczymi i to w charakterze magazyniera. Po drugie wiedziała, że w paczkach które nadawał jej mąż znajduje się skóra obuwnicza.

Zatem, skoro M. K. zdawała sobie sprawę z charakteru pracy jej męża, wysokości osiąganego przez niego z tego tytułu wynagrodzenia (trudno przyjąć za wiarygodne zapewnienie, że jako osoba najbliższa nie miała wiedzy w tym zakresie), to odbierając i to wielokrotnie (nawet kilka razy w tygodniu) ciężkie paczki ze skórą (która nie jest towarem tanim) i wiedząc, że mąż gdzieś je zabierał, musiała zdawać sobie sprawę z faktu, że mąż mówiąc kolokwialnie okrada swojego pracodawcę i z tego tytułu powiększa swoje dochody. Absolutnie sprzeczne z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego jest przyjęcie założenia, że współmałżonek może nie mieć świadomości z jakiego tytułu dochodzi do wzrostu środków finansowych, zasilających budżet domowy i to w takim okresie, że w krótkim czasie małżonkowie mogą pozwolić sobie najpierw na kupno jednego domu, później drugiego, większego, pozwalając sobie przy tym w międzyczasie na zakup dwóch samochodów osobowych. Podkreślić w tym miejscu wypada, iż M. K. był zatrudniony w charakterze magazyniera i jego dochód oscylował w granicach około (...) zł. Skoro sama oskarżona twierdzi, że osiągała niewielkie dochody, małżonkowie na utrzymaniu posiadali dwoje dzieci, to bezkrytyczna wiara w to, że mąż byłby w stanie zgromadzić w krótkim czasie znaczące dochody świadczyłaby o elementarnym braku zasad zdrowego rozsądku. Biorąc powyższe pod uwagę, twierdzenia oskarżonej można ocenić jedynie krytycznie.

Wyjaśnienia oskarżonego P. Ś. (1) (k. 373-375, 376-379, 536 – pismo).

Sąd Okręgowy krytycznie ocenił początkowe stanowisko procesowe oskarżonego w którym negował swoje sprawstwo i winę, jako, że pozostawało to w całkowitej sprzeczności z zebranym w sprawie materiałem dowodowym. To stanowisko uległo zmianie w toku postępowania i ta zmiana nie budzi zastrzeżeń, co do jej zgodności z rzeczywistym stanem faktycznym. Tytułem przykładu wskazać należy, że P. Ś. początkowo kwestionował swoje sprawstwo w zakresie czynów 2,4 i 6 ujętych w kolejności chronologicznej. Tymczasem, jeśli chodzi o zarzut 2, czyli przywłaszczenia skóry obuwniczej (...) to wyjaśnienia oskarżonego nie wytrzymują krytyki w świetle zeznań świadka P. G.. Jeśli chodzi o zarzut 4, to twierdzenia oskarżonego pozostają w sprzeczności z wymową dokumentu z dn. 16.06.2015 r. wystawionego dla Zakładu Produkcji (...) i zeznaniami świadka W. B.. Wreszcie, jeśli chodzi o zarzut 6, dot. skóry obuwniczej I. P. w ilości (...)o wartości (...) zł, to P. Ś. obciążają jednoznacznie zeznania świadka J. Ż. (3) z (...) z R..

Wyjaśnienia M. C. (1) (k. 394-396, 571, 923-925, 112-1123).

Sąd krytycznie ocenił jedynie ten fragment wyjaśnień oskarżonego w którym twierdził, że wyrzucił w lesie ponad (...) skóry obuwniczej (...), ponieważ był zły na G. N. i była ona słabej jakości. Wyjaśnienia oskarżonego w tym fragmencie są absolutnie nielogiczne i sprzeczne z zasadami zdrowego rozsądku i w tym zakresie nie wymagają szerszego komentarza.

Zeznania świadka G. N. (1) (k. 3-7, 276-281, 417-418, 691-695, 922, 1058-1061, 1271-1273).

Sąd krytycznie ocenił jedynie ten fragment zeznań świadka, w którym twierdził, że jego firma nigdy nie sprzedawała towaru bez faktur. Co prawda kwestia ta, na pierwszy rzut okna nie wydaje się zbyt istotna i pierwszoplanowa dla rozstrzygnięcia sprawy, niemniej jednak stanowi ona element linii obrony przede wszystkim oskarżonego M. K.. W przekonaniu Sądu, niestety twierdzenia oskarżonego M. K., P. Ś. i M. C. eksponujących ten element działalności firmy w pewnej części są wiarygodne. W pierwszej kolejności nie można nie zauważyć, że G. N. – jak wynika to z jego zeznań, prowadzi firmę od 1997 roku, a więc od ponad 20 lat. Środowisko niewątpliwie jest dość specyficzne i hermetyczne. Kontrahenci funkcjonujący na rynku i współpracujący od lat dobrze się znają. Analizując pewne elementy, nie tylko wyjaśnień oskarżonych, ale i zeznań części świadków i konfrontując je choćby z treścią wykazu sprzedaży towarów w firmie (...) za lata 2012-2015 (k. 731-911) trudno oprzeć się wrażeniu, że jednak tego typu praktyka mogła mieć miejsce. Ponadto w świetle wyników postępowań kontrolnych przeprowadzonych wobec (...) sp. z o.o. za lata 2008-2012 (k. 1154-1221) trudno uznać, że kwestia rozliczania się przez spółkę z należności publiczno-prawnych była zawsze idealna. Wreszcie sam fakt poważnych braków w dokumentacji księgowej spółki zadaje kłam zapewnieniom G. N. w tym zakresie i w praktyce uniemożliwia i to w sposób nieodwracalny, precyzyjne i jednoznaczne wyliczenie wysokości szkody wyrządzonej przestępstwem. W konsekwencji Sąd przyjął, iż brak jest dostatecznych podstaw do przyjęcia, że oskarżony M. K. przywłaszczył sobie w pierwszej połowie 2015 roku, aż ponad (...)skóry obuwniczej o łącznej wartości ponad (...). zł. Zdaniem Sądu Okręgowego nie sposób podzielić poglądu G. N., że tylko w ciągu niespełna pół roku M. K. mógł wywieźć skórę z firmy w tak dużych ilościach, także swoim samochodem osobowym. Zważyć bowiem należy na fakt, że w firmie był zainstalowany monitoring i pracowało w niej kilka osób. Zatem, gdyby oskarżony M. K. nie licząc się z tymi faktami, notorycznie (a tak musiałoby być z uwagi na ilość skór) pakował towar pracodawcy do swojego pojazdu – to takie zachowanie nie mogłoby pozostać nie zauważone. Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd przyjął, że M. K. tylko jeden gatunek skóry wywiózł z magazynu firmy bez pośrednictwa firmy przewozowej. Szczegółowe ustalenia w tym zakresie zostały zamieszczone w dalszej części formularza.

Opinia biegłej z zakresu księgowości i rachunko--wości T. K. (k. 1133-1138, 1144-1446)

Niestety z uwagi na brak pełnej i kompletnej dokumentacji księgowej precyzyjne wyliczenie wysokości szkody wyrządzonej przestępstwem przez oskarżonego M. K. okazało się niemożliwe. Z tego też względu dowód okazał się nieprzydatny dla rozstrzygnięcia sprawy.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

M. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

M. K. (1) przywłaszczył mienie powierzone mu przez (...) Sp. z. o. o. Pracował w tej firmie od kilku lat w charakterze magazyniera i do zakresu jego obowiązków należało przyjmowanie i wydawanie powierzonego mu towaru. Mienie to było mieniem znacznej wartości, gdyż wynosiło (...) złotych. Oskarżony zdawał sobie sprawę z tego, iż w zakresie ewidencjonowania i inwentaryzowania towaru trafiającego w dużych ilościach do firmy zachodzą pewne mankamenty. Ponadto obowiązujący w spółce system komputerowy dawał mu możliwości ingerowania w zapisy i zmieniania stanu magazynowego skór obuwniczych. M. K. szybko się zorientował, iż optymalnym sposobem na przywłaszczenie towaru będzie nadanie go za pośrednictwem firmy kurierskiej (...), z której usług korzystała (...) sp. z. o. o. do jego miejsca zamieszkania, przy zastosowaniu formy płatności za te konkretne przesyłki gotówką, co utrudniało wykrycie procederu przez pracodawcę. Zachowanie przestępne miało miejsce wielokrotnie, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, stanowi więc ono czyn ciągły w rozumieniu art. 12 kk w brzmieniu obowiązującym na dzień 30 czerwca 2015 roku. Oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Z przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu, co umożliwiło mu w stosunkowo krótkim czasie osiągnięcie znaczących zysków pozwalających na kupno domu czy dobrej klasy samochodu osobowego. Z tego też względu ma wobec niego zastosowanie art. 65 § 1 kk.

Istota przestępstwa przywłaszczenia polega na bezprawnym potraktowaniu uzyskanej wcześniej cudzej rzeczy jak własnej. Okolicznością tworzącą typ kwalifikowany przywłaszczenia w postaci sprzeniewierzenia jest powierzenie sprawcy rzeczy przez jej właściciela. Dochodzi tu więc do swoistego nadużycia zaufania jakim obdarzył sprawcę właściciel rzeczy.

Suma tych wszystkich okoliczności uzasadniała zakwalifikowanie działania oskarżonego z art.284§2kk w zw. z art.294§1kk w zw z art. 12 kk( w brzmieniu obowiązującym na dzień 30 czerwca 2015 roku) i z art. 65 § 1 kk.

☒

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

3

E. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

E. K. (1) pomogła M. K. (1) przywłaszczyć mienie powierzone mu przez pracodawcę - (...) sp. z. o. o. Mienie to było mieniem znacznej wartości, gdyż łączna wartość przywłaszczonych przy pomocy oskarżonej skór wyniosła (...) złotych. E. K. doskonale wiedziała o tym, że dostarczane za pośrednictwem f-my kurierskiej (...) paczki zawierają skórę obuwniczą, zwłaszcza, że odbierała je jeszcze przed 2015 r. Paczki były nadawane przez jej męża z firmy jego pracodawcy, której przedmiotem działalności był przede wszystkim handel skórami. Jej mąż pracował w tej firmie od kilku lat w charakterze magazyniera i do zakresu jego obowiązków należało przyjmowanie i wydawanie powierzonego mu towaru. Mając na uwadze ilość odebranych przesyłek, ich wartość, oskarżona musiała doskonale zdawać sobie sprawę z tego, że pomaga mężowi w przestępczej działalności polegającej na przywłaszczaniu powierzonego mu mienia. Zachowanie przestępne miało miejsce wielokrotnie, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, stanowi więc ono czyn ciągły w rozumieniu art. 12 kk w brzmieniu obowiązującym na dzień 30 czerwca 2015 roku.

Istota przestępstwa przywłaszczenia polega na bezprawnym potraktowaniu uzyskanej wcześniej cudzej rzeczy jak własnej. Okolicznością tworzącą typ kwalifikowany przywłaszczenia w postaci sprzeniewierzenia jest powierzenie sprawcy rzeczy przez jej właściciela. Dochodzi tu więc do swoistego nadużycia zaufania jakim obdarzył sprawcę właściciel rzeczy.

Suma tych wszystkich okoliczności uzasadniała zakwalifikowanie działania oskarżonej z art.18§3kk w zw. z art.284§2kk w zw. z art.294§1kk w zw z art. 12 kk( w brzmieniu obowiązującym na dzień 30 czerwca 2015 roku).

☒

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

6

P. Ś. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

P. Ś. (1) przywłaszczył mienie powierzone mu przez (...) Sp. z. o. o. w postaci różnego rodzaju skór obuwniczych, które miał dostarczyć do klientów, a także pieniądze pobrane od klientów, stanowiące zapłatę za dostarczony towar, których nie przekazał swojemu pracodawcy. Ponadto przywłaszczył sobie także pieniądze w kwocie(...)zł pobrane z firmy jako zaliczka na przyszłe wydatki. Zachowanie przestępne miało miejsce wielokrotnie (...) przywłaszczenie skóry obuwniczej, (...) przywłaszczeni pieniędzy w różnych kwotach),odbyło się w okresie niespełna 2 miesięcy, a więc w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, stanowi więc ono czyn ciągły w rozumieniu art. 12 § 1 kk. Oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Przywłaszczenie rzeczy powierzonej ma również miejsce, gdy sprawca, reprezentując właściciela , odbiera rzecz ruchomą od osoby trzeciej (np. odbiór gotówki od dłużnika w celu przekazania i rozliczenia się z wierzycielem).

☒

1.5.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

8

M. C. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

M. C. (1) przywłaszczył mienie powierzone mu przez (...) Sp. z. o. o. w postaci różnego rodzaju skór obuwniczych, które miał dostarczyć do klientów. Ponadto przywłaszczył sobie także pieniądze w kwocie (...)zł pobrane z firmy jako zaliczka na przyszłe wydatki. Zachowanie przestępne miało miejsce trzykrotnie ((...) przywłaszczenie skóry obuwniczej i (...) przywłaszczenie pieniędzy),odbyło się w okresie 3 dni, a więc w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, stanowi więc ono czyn ciągły w rozumieniu art. 12 § 1 kk. Oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Przywłaszczenie rzeczy powierzonej ma również miejsce, gdy sprawca, reprezentując właściciela , odbiera rzecz ruchomą od osoby trzeciej (np. odbiór gotówki od dłużnika w celu przekazania i rozliczenia się z wierzycielem).

☐

1.6.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.7.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.8.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K. (1)

1

1

Okoliczności obciążające:

⚫

przywłaszczył mienie pracodawcy znacznej wartości,

⚫

nie próbował naprawić wyrządzonej przestępstwem szkody,

⚫

po popełnieniu przestępstwa dopuścił się czynu zabronionego z art. 300 § 2 kk, za co został prawomocnie skazany. Czynem, za który został skazany, M. K. (1) wyzbył się majątku, który postanowieniem prokuratora miał stanowić zabezpieczenie majątkowe zabezpieczające wykonanie orzeczenia m.in. środka kompensacyjnego w postaci obowiązku naprawienia szkody,

⚫

naruszył obowiązki pracownicze

⚫

dopuścił się przestępstwa w celu uzyskania korzyści majątkowej,

⚫

stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu jest bardzo duży z uwagi na wysokość wyrządzonej szkody, sposób działania i nadużycie zaufania pracodawcy

⚫

z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu.

Okoliczności łagodzące:

⚫

fakt uprzedniej niekaralności do momentu wszczęcia postepowania karnego w niniejszej sprawie

Sąd wymierzając oskarżonego M. K. karę wziął pod uwagę całokształt tych wszystkich okoliczności, a także fakt, iż od popełnienia przestępstwa upłynął już okres niespełna 5 lat i podstawowym celem jaki winien zostać w realiach niniejszej sprawy osiągnięty jest przede wszystkim doprowadzenie do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem. W przekonaniu Sądu karą adekwatną do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu, który jest wyjątkowo wysoki będzie kara 2 lat pozbawienia wolności i grzywna w wymiarze 500 stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej za równoważnej kwocie 200 zł.

M. K. (1)

2

1

⚫

Ponieważ oskarżony dopuścił się przestępstwa w brzmieniu ustawy kodeks karny obowiązującej do dnia 30 czerwca 2015 r. treść art. 4 § 1 kk pozwala na warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary 2 lat pozbawienia wolności

⚫

rodzaj naruszonego dobra i wartość przywłaszczonego mienia wymagał orzeczenia maksymalnego okresu próby,

⚫

orzeczony okres próby powinien być wystarczający dla skutecznego zmotywowania oskarżonego do wykonania orzeczonego obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody,

⚫

warunkowo zawieszając wykonanie kary pozbawienia wolności, sąd doszedł do przekonania, iż w realiach niniejszej sprawy należy dać prymat obowiązkowi naprawienia szkody wyrządzonej pokrzywdzonemu,

⚫

orzeczenie kary bezwzględnej pozbawienia wolności stwarzałoby ryzyko pozbawienia pokrzywdzonego realnej szansy na uzyskanie rekompensaty z tytułu szkody wyrządzonej przestępstwem.

⚫

Jednocześnie zastosowanie instytucji dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności winno wpłynąć mobilizująco na oskarżonego przestrzec go przed podobnego typu zachowaniem w przyszłości i tym samym wdrożyć do przestrzegania porządku prawnego.

⚫

Ponadto dla urealnienia kary i uczynienia jej bardziej dolegliwą zasadnym stało się orzeczenie stosunkowo wysokiej kary grzywny, aby ugruntować w oskarżonym przekonanie, iż przestępstwo nie może popłacać.

E. K. (1)

3

3

Okoliczności obciążające:

⚫

pomogła przywłaszczyć mienie znacznej wartości,

⚫

nie próbowała naprawić wyrządzonej przestępstwem szkody

⚫

dopuściła się przestępstwa w celu uzyskania korzyści majątkowej,

⚫

stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu jest bardzo duży z uwagi na wysokość wyrządzonej szkody.

Okoliczności łagodzące:

⚫

nie była karana.

⚫

rzeczywista rola oskarżonej w popełnieniu przestępstwa była zdecydowanie bardziej podrzędna niż współoskarżonego M. K. (1).

Sąd wymierzając oskarżonej E. K. karę wziął pod uwagę całokształt tych wszystkich okoliczności, a także fakt, iż od popełnienia przestępstwa upłynął już okres niespełna 5 lat i podstawowym celem jaki winien zostać w realiach niniejszej sprawy osiągnięty jest przede wszystkim doprowadzenie do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem. W przekonaniu Sądu karą adekwatną do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu, będzie kara 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności i grzywna w wymiarze 100 stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej za równoważnej kwocie 100 zł.

E. K. (1)

4

3

⚫

Ponieważ oskarżona dopuściła się przestępstwa w brzmieniu ustawy kodeks karny obowiązującej do dnia 30 czerwca 2015 r. treść art. 4 § 1 kk pozwala na warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności

⚫

rodzaj naruszonego dobra i wartość przywłaszczonego mienia, a także podrzędna rola w popełnieniu przestępstwa wymagał w przeciwieństwie do współoskarżonego orzeczenia 3 - letniego okresu próby,

⚫

orzeczony okres próby powinien być wystarczający dla zmotywowania oskarżonej do wykonania orzeczonego obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody,

⚫

warunkowo zawieszając wykonanie kary pozbawienia wolności, sąd dał prymat obowiązkowi naprawienia szkody wyrządzonej pokrzywdzonemu,

M. K. (1), E. K. (1)

5

1, 3

Oddanie oskarżonych pod dozór kuratora pozwoli na kontrolę ich zachowania w okresie próby i bieżącą weryfikację wywiązywania się przez nich z nałożonego obowiązku naprawienia pokrzywdzonemu wyrządzonej przestępstwem szkody .

P. Ś. (1)

6

6

Okoliczności obciążające:

⚫

przywłaszczył mienie pracodawcy i nadużył zaufania,

⚫

naruszył obowiązki pracownicze

⚫

dopuścił się przestępstwa w celu uzyskania korzyści majątkowej.

Okoliczności łagodzące:

⚫

nie był karany,

⚫

podjął działania zmierzające do częściowego naprawienia wyrządzonej pokrzywdzonemu szkody.

P. Ś. (1)

7

6

⚫

Sąd wymierzając oskarżonemu P. Ś. karę wziął pod uwagę całokształt tych wszystkich okoliczności. Nie bez znaczenia dla wymiaru kary była także konieczność zachowania wewnętrznej sprawiedliwości wyroku, uwzględnienia czasokresu przestępstwa, wysokości wyrządzonej szkody, a także paradoksalnie faktu, iż datą końcową przestępstwa był 31.07.2015, a wiec data w której obowiązywały już znowelizowane przepisy kodeksu karnego wprowadzające surowsze reguły orzekania wolnościowych kar pozbawienia wolności. Z tych też względów Sąd doszedł do przekonania, iż karą adekwatną do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu będzie kara 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby i grzywna w wymiarze 100 stawek dziennych po 50zł.

⚫

orzeczony okres próby powinien być wystarczający dla zmotywowania oskarżonego do wykonania orzeczonego obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody,

⚫

warunkowo zawieszając wykonanie kary pozbawienia wolności, sąd doszedł do przekonania, iż w realiach niniejszej sprawy należy dać prymat obowiązkowi naprawienia szkody wyrządzonej pokrzywdzonemu,

⚫

kara bezwzględna pozbawienia wolności stwarzałaby ryzyko pozbawienia pokrzywdzonego realnej szansy na uzyskanie rekompensaty z tytułu szkody wyrządzonej przestępstwem.

M. C. (1)

8

8

Okoliczności obciążające:

⚫

przywłaszczył mienie pracodawcy, nadużył zaufania,

⚫

naruszył obowiązki pracownicze,

⚫

nie próbował naprawić wyrządzonej przestępstwem szkody

⚫

dopuścił się przestępstwa w celu uzyskania korzyści majątkowej.

Okoliczności łagodzące:

⚫

nie był karany.

M. C. (1)

9

8

⚫

Sąd wymierzając oskarżonemu M. C. karę wziął pod uwagę całokształt tych wszystkich okoliczności. Nie bez znaczenia dla wymiaru kary była także konieczność zachowania wewnętrznej sprawiedliwości wyroku, uwzględnienia czasokresu przestępstwa, wysokości wyrządzonej szkody (zwłaszcza w porównaniu do M. K. i P. Ś.), a także paradoksalnie faktu, iż datą końcową przestępstwa był 31.07.2015, a więc data w której obowiązywały już znowelizowane przepisy kodeksu karnego wprowadzające surowsze reguły orzekania wolnościowych kar pozbawienia wolności. Z tych też względów Sąd doszedł do przekonania, iż karą adekwatną do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu będzie kara 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby i grzywna w wymiarze 200 stawek dziennych po 80zł.

⚫

orzeczony okres próby powinien być wystarczający dla zmotywowania oskarżonego do wykonania orzeczonego obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody,

⚫

warunkowo zawieszając wykonanie kary pozbawienia wolności, sąd doszedł do przekonania, iż w realiach niniejszej sprawy należy dać prymat obowiązkowi naprawienia szkody wyrządzonej pokrzywdzonemu,

⚫

kara bezwzględna pozbawienia wolności stwarzałaby ryzyko pozbawienia pokrzywdzonego realnej szansy na uzyskanie rekompensaty z tytułu szkody wyrządzonej przestępstwem.

M. K. (1), E. K. (1), P. Ś. (1), M. C. (1)

10

1, 3, 6, 8

Oskarżeni swoimi czynami wyrządzili wymierną szkodę pokrzywdzonemu, która została obliczona przez sąd z uwzględnieniem regulacji o której mowa w art. 5 § 2 kpk. O orzeczenie obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody wniósł oskarżyciel posiłkowy oraz prokurator.

W przekonaniu Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy nie daje wystarczających podstaw do przyjęcia, iż oskarżony M. K. w okresie objętym zarzutem dokonał przywłaszczenia skór obuwniczych o takiej wartości, jaką pierwotnie przedstawił w wyliczeniach oskarżyciel posiłkowy. Pełnomocnik tego ostatniego na marginesie najprawdopodobniej zdawał sobie z tego sprawę przedstawiając alternatywne stanowisko w piśmie procesowym (k. 1002-1004). Oczywiście w przekonaniu Sądu jest wysoce prawdopodobnym, że oskarżony M. K. przywłaszczył skórę o wyższej wartości, jednakże brak jest co do tego stuprocentowej pewności. W przekonaniu sądu, niestety przedstawiciele pokrzywdzonej firmy sami mieli problem z zakreśleniem ram czasowych przestępczej działalności oskarżonego i wyliczeniu szkody wyrządzonej przestępstwem. Wysoce prawdopodobnym jest i to w stopniu graniczącym z pewnością ,że M. K. nadawał przesyłki ze skórami do swojego domu co najmniej od 2013 r., co zresztą wynika jednoznacznie z informacji (...), jak i z wyjaśnień E. K.. Skoro jednak przedstawiciele pokrzywdzonej spółki jednoznacznie zakreślili ramy czasowe przestępczej działalności oskarżonego na pierwszą połowę 2015 r. ,to sąd rozpoznając sprawę tych ram nie przekraczał.

Niestety próba precyzyjnego wyliczenia wysokości szkody wyrządzonej przestępstwem przy pomocy biegłej z zakresu rachunkowości okazała się bezskuteczna , przede wszystkim z uwagi na braki w dokumentacji księgowej. Trudno tak naprawdę ustalić, jaka jest tego rzeczywista przyczyna i czy nie wynika ona z pewnych nieprawidłowości z których istnienia zdawał sobie sprawę M. K. i co usiłował wykorzystać w próbie szantażu wobec swojego pracodawcy.

Ostatecznie wyliczając wysokość wyrządzonej przestępstwem szkody, sąd przyjął, iż zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala w sposób niebudzący najmniejszych wątpliwości w odniesieniu do M. K. (1) na ustalenie, że:

- oskarżony na swój adres domowy nadał przesyłki zawierające łącznie(...)paczki (pismo z (...) k. 176-219, 1020-1021), przy czym to ostatnie pismo jest bardziej precyzyjne i wynika z niego, iż były tam:

(...) paczki x (...)kg = (...)kg
(...) paczkę x (...)kg = (...) kg
(...) paczkę x (...)kg = (...) kg
łącznie (...) skóry waży ok. (...)kg. Średnia wartość (...) wynosi (...)złotego. Jest to wartość przyjęta w piśmie pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego k. 570, która jest obiektywnie do przyjęcia i z pewnością nie jest zawyżona.

Po przemnożeniu ilości kilogramów przez cenę (...)otrzymano sumę (...) złotych ((...) kg x (...)zł = (...),

2.

- Ponadto na podstawie dość charakterystycznego fragmentu wyliczeń przedstawionych przez oskarżyciela posiłkowego i zeznań G.N. (k. 61, 279, 692), a także zeznań pracownic pokrzywdzonej, sąd przyjął także ,iż oskarżony przywłaszczył skórę (...) w ilości (...) w cenie (...) ^{( )}, czyli łącznie wartości (...)złotych. Ten rodzaj skóry, w precyzyjnie podanej wielkości trafił do firmy już w czerwcu 2015 r. Tymczasem przesyłki za pośrednictwem (...) nadawane były do miejsca zamieszkania M. K. do dnia 15.05.2015 r. Ponieważ bezspornym jest, iż M. K. dokonał zmiany zapisu ilości skóry w systemie magazynowym, a skóra ta została ujawniona podczas przeszukania mieszkania podejrzanego w zbliżonej ilości ,to oczywistym jest, że to M. K. musiał ją przywłaszczyć i przewieźć najprawdopodobniej własnym samochodem osobowym do swojego miejsca zamieszkania już w czerwcu 2015 r.

3.

- Podczas przeszukania mieszkania oskarżonego znaleziono skórę o wartości (...) złotych, a także akcesoria i elementy do montażu zamków oraz maszynki do montażu o wartości (...) złotych, będące własnością pokrzywdzonego. Znalezione rzeczy przekazano pokrzywdzonemu na przechowanie (k.412-415), a w punkcie 11 wyroku sąd orzekł o ich zwrocie pokrzywdzonemu.

W związku z powyższym w ocenie sądu należało nieco zmodyfikować opis czynu i przypisać oskarżonemu także przywłaszczenie tych akcesoriów i elementów do montażu zamków, skoro niewątpliwie stanowiły własność pokrzywdzonej firmy.

Suma wyrządzonej szkody wyniosła (...)złotych ((...) zł tj. wartość przywłaszczonych skór nadanych za pośrednictwem (...) w okresie objętym zarzutem + (...) zł tj. wartość akcesoriów, elementów do montażu zamków oraz maszynki do montażu + (...) zł tj. wartość przywłaszczonej skóry(...)= (...) zł).

Jednakże od powyższej kwoty, przy ustalaniu wysokości szkody, jaką oskarżony winien naprawić pokrzywdzonemu, należało odjąć kwotę (...)złotych, to jest wartość skóry i akcesoriów znalezionych i zabezpieczonych w domu małżonków K., które to rzeczy zostały pokrzywdzonemu oddane na przechowanie, a co do których sąd orzekł w punkcie 11 wyroku o ich zwrocie pokrzywdzonemu. Różnica dała (...) złotych ((...)zł - (...)zł = (...) zł).

Sąd orzekł, iż do kwoty 192700,47 złotych oskarżony winien naprawić wyrządzoną szkodę solidarnie z E. K. (1), albowiem do tej sumy oskarżona pomogła mu wyrządzić szkodę pokrzywdzonemu.

II. Wyliczając wysokość mienia co do którego E. K. (1) pomogła swojemu mężowi w popełnieniu przestępstwa przywłaszczenia mienia należało zgodnie z zasadą indywidualizacji odpowiedzialności karnej przyjąć że:

- oskarżona odebrała (...)przesyłek zawierających łącznie (...)paczek (pismo z (...) k. 1020-1021), w tym:

(...)paczkę x(...)kg

(...) paczkę x (...)kg

(...)paczek x(...) kg

łącznie (...)kg. (...) ^{( )} skóry waży ok. (...). Średnia wartość (...)wynosi (...) złotego.

Po przemnożeniu ilości kilogramów przez cenę (...) otrzymano sumę (...) złotych ((...) x (...) zł = (...)zł),

Jednak od powyższej kwoty, przy ustalaniu wysokości szkody, jaką oskarżona winna naprawić pokrzywdzonemu solidarnie z M. K. (1), należało odjąć (...) złotych, to jest wartość skóry znalezionej i zabezpieczonej w domu małżonków K. oraz (...) złotych, to jest wartość przywłaszczonej później przez M. K. (1) skóry (...), które to rzeczy zostały pokrzywdzonemu oddane na przechowanie, a co do których sąd orzekł w punkcie 11 wyroku o ich zwrocie pokrzywdzonemu. Różnica dała (...) złotych ((...) zł - (...) zł - (...) zł = (...) zł).

III. w odniesieniu do P. Ś. (1) należało przyjąć, że:

- oskarżony wyrządził pokrzywdzonemu szkodę w wysokości (...) złotych,

- szkoda w wysokości (...)złotych została przez oskarżonego naprawiona (wniosek pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego k. 570).

Różnica powyższych kwot dała sumę (...) złotych ((...) zł - (...) zł = (...) zł).

IV. w stosunku do M. C. (1) należało przyjąć, że oskarżony wyrządził pokrzywdzonemu szkodę w wysokości (...)złotych i nie została ona przez niego naprawiona nawet w symbolicznej kwocie.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K. (1), E. K. (1)

11 - prawidłowy

1, 3

Zgodnie z art. 230 § 2 kk należało orzec o zwrocie dowodów rzeczowych ich właścicielowi. Dowody te stały się zbędne dla dalszego postępowania. Zostały rozpoznane przez G. N. (1), jako przedmioty należące do (...) Sp. z. o. o. C. (k. 276-282, 416-418, 691-695).Brak podstaw, by kwestionować powyższe stwierdzenie przedstawiciela pokrzywdzonego.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

12

W sprawie występował oskarżyciel posiłkowy, który był reprezentowany przez pełnomocnika na etapie postępowania przygotowawczego oraz sądowego, w tym sądowego rozpoznawanego przez inny skład. Pełnomocnik wziął udział w 18 terminach rozpraw. Złożył wniosek o zasądzenie kosztów zastępstwa adwokackiego na rzecz pokrzywdzonej spółki.

Za postępowanie przygotowawcze należało zasądzić 300 złotych, gdyż objęte było śledztwem.

Za postępowanie sądowe należało zasądzić 2640 złotych, zgodnie z następującym wyliczeniem: za 1 termin: 600 złotych, za kolejne 17 terminów: 2040 złotych (600 x 20% x 17 = 2040 zł).

Zsumowanie powyższych kwot dało 2940 złotych.

Ponieważ pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego reprezentował go w sprawie przeciwko wszystkim oskarżonym, powyższą kwotę należało zasądzić solidarnie od wszystkich oskarżonych.

13

Sąd uznał winę oskarżonych. Zasadą jest, że w razie skazania w sprawie z oskarżenia publicznego oskarżony ponosi koszty sądowe. Sąd nie znalazł żadnych okoliczności przemawiających za zwolnieniem na zasadzie słuszności z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, zwłaszcza wobec wymierzenia wyżej wymienionym kar o charakterze wolnościowym. Każdy z oskarżonych osiąga stałe dochody, zatem mają oni możliwość uiszczenia kosztów sądowych. W przeciwnym razie mogą być one wyegzekwowane w toku postępowania egzekucyjnego.

W stosunku do M. K. (1):

- na opłatę w wysokości (...)złotych złożyła się opłata:

1.  za orzeczoną karę 2 lat pozbawienia wolności: 300 zł,

2.  (...)od wymierzonej kary grzywny, tj. (...)stawek po (...) zł = (...) zł, (...) x (...)=(...) zł;

- na wydatki w wysokości (...) złotych dotyczące jego osoby składają się:

1.  ryczałt za doręczanie pism w postępowaniu przygotowawczym(...)

2.  ryczałt za doręczanie pism w postępowaniu sądowym(...)

3.  ryczałt za przechowywanie dowodów rzeczowych (...)

4.  opłata za wydanie informacji o osobie z K. (...)

5.  należności świadków i tłumacza języka włoskiego ( (...) k. 607-608, 624 + (...)zł k. 609-610, 642 + (...) zł k. 611-612,644 + (...)k. 620 + (...) zł k. 639-640, 657 + (...) zł k. 658-659, 688 + (...) zł k. 689 + (...) zł k. 948 + (...) zł k. 949-950, 952 + (...) zł k. 1062-1063, 1065 + (...) zł k. 1240 + (...) zł k. 1251, 1253 + (...) zł k. 1258-1260 + (...) zł k. 1268-1269 = (...) zł) (...) zł / 4 = (...) zł

6.  opłata za wydanie opinii pisemnej i ustnej z zakresu księgowości, jako że opinia ta odnosi się do zarzutu stawianego oskarżonemu M. K. ( (...)zł k. 1137-1138, 1151 + (...)zł k. 1237, 1241 = (...)zł) (...) zł.

Wskazane wydatki są związane z osobą M. K. (1).

⚫

W stosunku do E. K. (1):

- na opłatę w wysokości (...) złotych złożyła się opłata:

1.  za orzeczoną karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności: (...)zł,

2.  (...)od wymierzonej kary grzywny, tj.(...)

- na wydatki w wysokości (...) złotych dotyczące jej osoby składają się:

1.  ryczałt za doręczanie pism w postępowaniu przygotowawczym(...)

2.  ryczałt za doręczanie pism w postępowaniu sądowym (...)

3.  ryczałt za przechowywanie dowodów rzeczowych(...)

4.  opłata za wydanie informacji o osobie z K. (...)

5.  należności świadków i tłumacza języka włoskiego ((...) zł k. 607-608, 624 + (...) zł k. 609-610, 642 + (...) zł k. 611-612,644 + (...) zł k. 620 + (...) zł k. 639-640, 657 + (...) zł k. 658-659, 688 + (...) zł k. 689 +(...) zł k. 948 + (...) zł k. 949-950, 952 + (...) zł k. 1062-1063, 1065 + (...) zł k. 1240 + (...)zł k. 1251, 1253 + (...) zł k. 1258-1260 + (...) zł k. 1268-1269 = (...)zł) (...) zł / 4 = (...) zł.

Wskazane wydatki są związane z osobą E. K. (1).

⚫

W stosunku do P. Ś. (1):

- na opłatę w wysokości (...)złotych złożyła się opłata:

1.  za orzeczoną karę 1 roku pozbawienia wolności: (...)

2.  (...)od wymierzonej kary grzywny, tj. (...);

- na wydatki w wysokości (...)złotych dotyczące jego osoby składają się:

1.  ryczałt za doręczanie pism w postępowaniu przygotowawczym (...)

2.  ryczałt za doręczanie pism w postępowaniu sądowym (...) ,

3.  opłata za wydanie informacji o osobie z K. (...)

4.  należności świadków i tłumacza języka włoskiego ( (...) zł k. 607-608, 624 + (...) zł k. 609-610, 642 + (...) zł k. 611-612,644 +(...) zł k. 620 + (...)zł k. 639-640, 657 + (...) zł k. 658-659, 688 + (...) zł k. 689 + (...) zł k. 948 + (...) zł k. 949-950, 952 + (...) zł k. 1062-1063, 1065 + (...)zł k. 1240 + (...)zł k. 1251, 1253 + (...)zł k. 1258-1260 + (...) zł k. 1268-1269 = (...) zł) (...) zł / (...) zł.

Wskazane wydatki są związane z osobą P. Ś. (1).

⚫

W stosunku do M. C. (1):

- na opłatę w wysokości (...)złotych złożyła się opłata:

1.  za orzeczoną karę 1 roku pozbawienia wolności: (...)

2.  20 % od wymierzonej kary grzywny, tj. (...)

- na wydatki w wysokości (...) złotych dotyczące jego osoby składają się:

1.  ryczałt za doręczanie pism w postępowaniu przygotowawczym (...)

2.  ryczałt za doręczanie pism w postępowaniu sądowym(...)

3.  opłata za wydanie informacji o osobie z K. (...)

4.  należności świadków i tłumacza języka włoskiego ((...) zł k. 607-608, 624 + (...)zł k. 609-610, 642 + (...)zł k. 611-612,644 +(...) zł k. 620 + (...) zł k. 639-640, 657 +(...) zł k. 658-659, 688 + (...)zł k. 689 + (...) zł k. 948 + (...)zł k. 949-950, 952 + (...)zł k. 1062-1063, 1065 + (...) zł k. 1240 + (...)zł k. 1251, 1253 + (...) zł k. (...) 124,31 zł k. 1268-1269 = (...) zł) (...)zł /(...) zł.

Wskazane wydatki są związane z osobą M. C. (1).

1.1Podpis