Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

XI Ka 419/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Kraśniku z dnia 27 listopada 2018 roku, wydany w sprawie o sygn. akt II K 408/18.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy – pełnomocnik

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

P. Z.

W czasie popełnienia zarzucanego oskarżonemu czynu, miał on zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia swoich czynów i pokierowania swoim postępowaniem.

opinia sądowo – psychiatryczna

184 - 195

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-

-

-

-

-

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

opinia sądowo – psychiatryczna

Opinia z dnia 8 października 2020 roku wydana została przez biegłych specjalistów w zakresie psychiatrii, nie istnieją zatem podstawy do jej kwestionowania. Nadto, jest jasna oraz rzeczowa.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-

-

-

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Zarzuty sformułowane w apelacji oskarżonego.

☐ zasadne

☐ częściowo zasadne

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

1. Zarzut obrazy przepisów postępowania, mający wpływ na treść wyroku.

W sporządzonej przez siebie apelacji oskarżony nie wskazał wprost obrazę jakich przepisów postępowania zarzuca Sądowi Rejonowemu, jednakże z jej treści wynika, iż nie zgadza się z dokonaną oceną zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego.

Dlatego też, wskazać należy, że podstawę rozstrzygnięcia sądu I instancji stanowi całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej oraz prawdziwe ustalenia faktyczne. Ocena dowodów, przeprowadzona została wszechstronnie, wnikliwie oraz zgodnie z art. 7 k.p.k. Nie można zatem określić jej mianem dowolnej, wybiórczej, czy też jednostronnej. Sąd meriti badał oraz uwzględniał okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść P. Z.. Tak poczyniona – prawidłowa ocena materiału dowodowego, doprowadziła sąd do uznania, że oskarżony popełnił zarzucany mu czyn.

Sąd Rejonowy prawidłowo obdarzył walorem wiarygodności wyjaśnienia P. Z. jedynie w zakresie, w jakim potwierdził, że pozostaje w konflikcie z P. J. dotyczącym wykonania usługi pokrycia dachu na budynku i działce jego żony. Natomiast w odniesieniu do jego depozycji dotyczących spornych podkładów, doszedł do słusznego przekonania, że są one nielogiczne, niespójne oraz sprzeczne z pozostałym uznanym za wiarygodny materiałem dowodowym, tu w szczególności z zeznaniami J. J. i P. J.. Sąd zauważył bowiem, że relacja oskarżonego w tym względzie zawiera liczne wewnętrze sprzeczności, które zresztą szczegółowo wymienił w pisemnych motywach rozstrzygnięcia, nie istnieje zatem konieczność ponownego ich powoływania (k. 60v). Jako nielogiczny, sprzeczny ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego uznał również ten jej fragment, gdzie P. Z. wskazuje, że nie interesował się skąd jego pracownicy przywieźli przedmiotowe podkłady i, że mieli je zabrać z cudzej działki bez jego wyraźnego polecenia. Nie bez znaczenia pozostaje tu, że w tych samych wyjaśnieniach, składanych w dniu 20 września 2018 roku, najpierw wskazał, że P. J. miał wykorzystać podkłady ze swojej działki do wykonania schodów, jedynie wówczas gdy zabraknie tych zakupionych przez niego, aby za chwilę dodać, iż przekazał robotnikom, że leżące na sąsiadującej działce podkłady również należą do niego (k. 48v).

Sąd I instancji zasadnie nie stwierdził natomiast podstaw, aby nie dać wiary zeznaniom P. J., który stanowczo zaprzeczył, aby owe podkłady przekazał oskarżonemu, tym bardziej, że nie stanowiły one jego własności, a należały do żony - J. J.. Jego relacja jest spójna, logiczna oraz konsekwentna. Nadto, znalazła potwierdzenie w pozostałym uznanym za wiarygodny materiale dowodowym. Sąd miał przy tym na względzie, iż świadek pozostaje w konflikcie z oskarżonym. Jednakże za sprzeczne z logiką i doświadczeniem życiowym, byłoby uznanie, że nieodpłatnie przekazał on oskarżonemu, niestanowiące jego własności podkłady. Jego twierdzenie, iż przedmiotem współpracy z P. Z. było jedynie wykonanie dachu, a nie zrobienie schodów z podkładów kolejowych, potwierdza również nieosobowy materiał dowodowy, w postaci chociażby faktury VAT o numerze (...) (k. 16).

Pomimo występujących w nich drobnych sprzeczności, Sąd Rejonowy uznał za wiarygodne także zeznania pokrzywdzonej. Mając na względzie, iż nieścisłości spowodowane są upływem czasu. Nadto, nie miały one istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Zeznania S. S. nie wnoszą natomiast niczego do sprawy, bowiem świadek nie posiada wiedzy na temat zaistniałego zdarzenia.

2. Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych.

Sąd odwoławczy nie mógł również uznać za trafny zarzutu dotyczącego błędu w ustaleniach faktycznych, gdyż skarżący nie wykazał, aby rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego nie uwzględniało całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego bądź, by ocena poszczególnych dowodów, sprzeczna była z zasadami logicznego myślenia, doświadczenia życiowego, czy też wskazaniami wiedzy.

Kwestionowanie stanowiska sądu meriti, nie może natomiast sprowadzać się wyłącznie do prezentowania innej wersji faktycznej zdarzenia. Konieczne jest bowiem wykazanie, jakich konkretnie uchybień, w zakresie zasad rozumowania dopuścił się sąd. Sama możliwość przeciwstawienia ustaleniom sądu orzekającego odmiennego poglądu w kwestii ustaleń faktycznych, nie może prowadzić do wniosku o popełnieniu błędu. Nie miały tutaj natomiast miejsca „przeinaczenia” faktów, na co wskazuje oskarżony, a jego argumentacja zawarta w apelacji postrzegana jest wyłącznie w kategoriach polemiki ze stanowiskiem wyrażonym w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Reasumując, Sąd Rejonowy prawidłowo uznał, iż zachowanie P. Z. wypełniło znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 k.k., a kierowanie się chęcią dokonania ewentualnych rozliczeń wynikających z wcześniejszej współpracy, w żadnej mierze nie uprawnia go do zachowania zawartego w opisie czynu mu przypisanego.

Wnioski

Wniosek zawarty w apelacji o uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek o uniewinnienie jest niezasadny w świetle dowodów prawidłowo ocenionych przez Sąd Rejonowy, świadczących o popełnieniu przez P. Z. zarzucanego mu czynu.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

-

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w Kraśniku z dnia 27 listopada 2018 roku wydany w sprawie o sygn. akt II K 408/18 utrzymany w mocy w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcie sądu I instancji jest prawidłowe, natomiast zarzuty zawarte w złożonej apelacji - niezasadne.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

-

Zwięźle o powodach zmiany

-

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-

4.1.

-

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

-

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 8 w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. 2013.1247), art. 636 § 1 k.p.k. oraz art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k.

7.  PODPISy

Mariusz Jaroszyński

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Kraśniku z dnia 27 listopada 2018 roku, wydany w sprawie o sygn. akt II K 408/18

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana