Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący:SSO Anna Rej-Żuk

Protokolant:Anna Delestowicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2013 r. w J.

odwołania S. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia 28.09.2012r., (...)

w sprawie S. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o prawo do emerytury

I.  odwołanie oddala,

II.  zasądza od wnioskodawcy na rzecz strony pozwanej kwotę 60,- zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VII U 1334/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28.09.2012r, znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.odmówił wnioskodawcy S. J.prawa do emerytury wskazując, iż nie ma 60 lat i nie wykazał 15 lat pracy w szczególnych warunkach oraz, że przy wieku 55 lat nie wykazał 10 lat wykonywania pracy w szczególnych warunkach wymienionych w Dziale IV Wykazu B stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Organ rentowy wskazał, że wnioskodawca udowodnił jedynie 5 lat, 8 miesięcy i 17 dni wymaganych okresów pracy w szczególnych warunkach na podstawie Wykazu B.

S. J.wniósł od powyższej decyzji odwołanie wskazując, iż organ rentowy nieuzasadnienie odmówił mu zaliczenia do pracy w szczególnych warunkach okresów zatrudnienia w (...) (...) , gdzie takie same okresy zatrudnienia zaliczył innej osobie – świadkowi S. M.- do okresów pracy w szczególnych warunkach.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.wniósł o jego oddalenie wskazując, że wnioskodawca nie wykazał 10 lat pracy w szczególnych warunkach określonych w § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W uzasadnieniu stanowiska wskazano, iż praca wnioskodawcy w (...) (...) w charakterze malarza oraz pomocnika stolarza nie jest wymieniona w wykazie B powołanego rozporządzenia dlatego wnioskodawcy nie przysługuje prawo do emerytury przy obniżonym wieku emerytalnym wynoszącym 55 lat.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Bezspornie wnioskodawca S. J.urodzony (...) nie pozostaje w stosunku pracy, udokumentował łącznie 25 lat i 6 dni okresów składkowych i nieskładkowych na dzień 01.01.1999r. ZUS uwzględnił mu 5 lat, 8 miesięcy i 17 dni okresów pracy w szczególnych warunkach ( od 01.04.1993r do 31.12.1998r w czasie zatrudnienia w (...) spółka z o.o.w L.) jako wymienione w wykazie B dział IV poz. 1 będącego załącznikiem do Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

bezsporne

W okresie od 01.10.1973r do 06.11.1992r wnioskodawca był zatrudniony w (...) (...). Najpierw był uczniem w zawodzie malarza budowlanego, a następnie od 01.10.1975r podpisał umowę o pracę na malarza budowlanego. Jako malarz świadczył pracę zarówno w mieszkaniach jak i hala produkcyjnych. W aktach osobowych brak jest danych od kiedy wnioskodawca rozpoczął pracę na stanowisku pomocnika stolarza i na czym ta praca mogłaby polegać. W stolarni zatrudnionych było około 30 stolarzy. Wykonywane były tam i meble i inny asortyment np. opakowania czy skrzynie dla wojska. Wykonywany był cały proces technologiczny tj. od docięcia drewna lub sklejki aż do otrzymania gotowego wyrobu z przytwierdzonymi okuciami. Wnioskodawca wykonywał wszystkie prace z zakresu procesu produkcyjnego w zależności od tego o nakazał mu wykonywać przełożony.

dowód: dokumentacja zawarta w aktach osobowych z zatrudnienia wnioskodawcy w (...) (...), zeznania świadków S. K.– k. 21 akt sprawy (10:57), zeznania S. M.– k. 21v akt sprawy(33: 12), zeznania wnioskodawcy S. J.– k. 22 akt sprawy(49:02)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy nie mogło być uwzględnione.

Wnioskodawca swoje uprawnienie do wcześniejszej emerytury wywodził z art. 184 ustawy o emeryturach i renetach z FUZ. Zgodnie z tym przepisem ( ust. 1 ) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32-34, 39 i 40 ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

- okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn, oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27. Nadto ( ust. 2 ) emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego oraz rozwiązania stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Z kolei zgodnie z treścią § 8. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze - pracownik który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w dziale IV wykazu B, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 50 lat dla kobiet i 55 lat dla mężczyzn,

2) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 10 lat wykonywał prace wymienione w dziale IV wykazu B.

W niniejszej sprawie wnioskodawca starał się o emeryturę w wieku 55 lat, a zatem zgodnie z w/w przepisem winien był wykazać się co najmniej 10-cioma laty pracy wymienionej w dziale IV wykazu B będącego załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Niewątpliwie wnioskodawca wykazał jedynie 5 lat, 8 miesięcy i 17 dni okresów takiej pracy, która przypadała w okresie od 01.04.1993r do 31.12.1998r kiedy to był zatrudniony w (...) spółka z o.o. w L..

Przedmiotem sporu między stronami była zatem kwestia, czy wnioskodawca świadczył pracę w szczególnych warunkach i czy była to praca wymieniona w dziale IV wykazu B w/w rozporządzenia, a nadto czy łącznie wykazał niemniej niż 10 lat takiej pracy.

Wnioskodawca składając odwołanie od zaskarżonej decyzji wskazywał, iż błędnie organ emerytalny nie zaliczył mu do pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w (...) (...) gdzie świadczył pracę jako malarz oraz pomocnik stolarza.

Podkreślenia wymaga, iż aby wnioskodawca w wieku 55 lat mógł skutecznie uzyskać uprawnienie do emerytury z uwagi na pracę w szczególnych warunkach powinien wykazać się 10-cioma laty pracy w szczególnych warunkach o kwalifikowanym charakterze tj. w jednym z rodzajów prac wymienionych w dziale IV wykazu B będącego załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Wnioskodawca nie posiadał świadectwa pracy w szczególnych warunkach, w którym pracodawca potwierdziłby, iż świadczył ona pracę tego rodzaju w (...) (...). Praca wykonywana na stanowisku malarza czy pomocnika stolarza nie jest wymieniona w żadnej z pozycji działu IV wykazu B w/ w rozporządzenia. Dlatego też nie było podstaw aby wnioskodawcy obecnie mogłoby przyznane prawo od emerytury po ukończeniu 55 lat.

Przy ustalaniu prawa do emerytury na podstawie § 5-14 rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r. z tytułu wykonywania prac w szczególnych warunkach wymienionych w wykazach B lub w szczególnym charakterze nie występuje możliwość uwzględnienia ani okresów pracy w szczególnych warunkach wymienionych w wykazie A, ani innych, niż wskazane wyraźnie w poszczególnych przepisach, okresów pracy w szczególnych warunkach wymienionych w wykazie B lub okresów zatrudnienia w szczególnym charakterze ( Marcin Zieleniecki, Glosa do wyroku SN z dnia 18 stycznia 2005 r., II UK 137/04. Teza nr 2).

Zdaniem Sądu okres zatrudnienia wnioskodawcy w (...) (...) na stanowisku malarza czy pomocnika stolarza – na podstawie zgromadzonych w sprawie dowodów ( dokumentacja zawarta w aktach osobowych i zeznania świadków ) – nie mógł być także zaliczony mu do pracy w szczególnych warunkach na podstawie którejkolwiek z pozycji wymienionych w wykazie A będącym także załącznikiem do w/w rozporządzenia. Chociaż zaznaczenia wymaga, iż ustalenie takiego charakteru pracy nie miałoby obecnie znaczenia dla uprawnień wnioskodawcy do wcześniejszej emerytury, a jedynie w sytuacji gdyby miał ukończone 60 lat. Nie sposób było w spawie ustalić jak długo wnioskodawca pracował jako malarz, a od kiedy został pomocnikiem stolarza. Nie było także możliwe do ustalenia jakiego rodzaju pracę wykonywał na tym stanowisku. Jednak charakter jej musiał być różnorodny skoro wnioskodawca – jak sam zeznał – prace malarskie wykonywał zarówno w mieszkaniach jak i na halach produkcyjnych. Natomiast jako pomocnik stolarza wnioskodawca wykonywał różne prace stolarskie na każdym etapie procesu wytwarzania opakowań, skrzyń dla wojska czy mebli – a nie tylko te z prac stolarskich, które kwalifikowane są jako praca w szczególnych warunkach jak np. impregnowanie drewna metodą dyfuzyjną, impregnowanie płyt pilśniowych bardzo twardych olejami z hartowaniem, prace w klejowniach czy politurowanie ręczne ( wykaz A dział VI pozycje 5-8 ).

Mając powyższe na względzie Sąd uznał, że wnioskodawca nie wykazał łącznie ponad 10 lat pracy w szczególnych warunkach według działu IV wykazu B będącego załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Dlatego też Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił jego odwołanie.

Orzeczenie o kosztach zastępstwa procesowego oparte zostało o art. 98 § 1 kpc w zw. z § 11 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.