Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 1300/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 2 kwietnia 2013 r. , w sprawie LD1B/00001408/13 Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi XIX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w B. utrzymał w mocy wpis dokonany przez referendarza sądowego w dniu 12 lutego 2013 r. w sprawie Dz.Kw.LD1B/00000773/13 a polegający na zmianie oznaczenia nieruchomości , dla której urządzona jest księga wieczysta (...), co w praktyce sprowadziło się do ujawnienia powierzchni nieruchomości 0,2781 ha , w miejsce dotychczasowego wpisu 0,2805 ha .

Odpis tego postanowienia z uzasadnieniem doręczony został uczestnikowi postępowania W. H. przez awizo w dniu 25 kwietnia 2013 r. ( dowód doręczenia K. 171) .

Apelację od tego postanowienia złożył uczestnik W. H. . zarzucił Sądowi Rejonowemu naruszenie przepisu art. 21 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej . W konkluzji wniósł , jak należy mniemać z kontekstu apelacji o zmianę zaskarżonego postanowienia i uwzględnienie skargi na wpis referendarza sądowego .

Skarżący apelację nadał w Urzędzie Pocztowym w dniu 28 czerwca 2013 r.

Postanowieniem z dnia 2 lipca 2013 r. Sąd I instancji przywrócił uczestnikowi W. H. termin do złożenia apelacji , podnosząc w uzasadnieniu orzeczenia , że skarżący uprawdopodobnił , że bez swojej winy nie mógł odebrać korespondencji sądowej .

Sąd Okręgowy zważył,

co następuje :

Apelacja jest spóźniona , a Sąd Rejonowy przywracając skarżącemu termin do złożenia apelacji w sposób rażący naruszył przepisy postępowania cywilnego.

Jak stanowi przepis art.626 10 § 3 k.p.c. w zdaniu pierwszym apelację od wpisu wnosi się w terminie dwóch tygodni od doręczenia zawiadomienia o wpisie. Zawiadomienie o dokonanym wpisie zostało doręczone skarżącemu w trybie przepisu art. 139 k.p.c. ( przez awizo) ze skutkiem doręczenia na dzień 25 kwietnia 2013 r. Tak więc ostatnim dniem do złożenia apelacji przez skarżącego był dzień 9 maja 2013 r. Apelacja nadana w Urzędzie Pocztowym w dniu 28 czerwca 2013 r. jest w sposób oczywisty spóźniona .

Do rażącego naruszenia przepisów postępowania w tej sprawie doszło przy orzekaniu o przywróceniu skarżącemu terminu do wniesienia apelacji .

Jak stanowi przepis art.168 § 1 , art. 169 § 1 , 2 i 3 w zw z art. 13 § 2 k.p.c. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swojej winy, Sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu; pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu tygodnia od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu; w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające wniosek; równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności procesowej.

Wykładnia cytowanych przepisów jest jednoznaczna i nie nasuwa żadnych wątpliwości ani możliwości interpretacyjnych . Przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej może nastąpić wyłącznie na wniosek zainteresowanego . Sąd Rejonowy , przywracając w sprawie skarżącemu termin do złożenia apelacji , co prawda rozpoznał sprawę jako z wniosku o przywrócenie terminu lecz skarżący żadnego wniosku nie złożył . Wniosku takiego , także zawierającego owo wskazane w uzasadnieniu uprawdopodobnienie okoliczności świadczących o braku winy w opóźnieniu czynności procesowej – w aktach nie ma . Oznacza to , że przywrócenie terminu nastąpiło z urzędu , a to jest rażąco niedopuszczalne .

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na podstawie art. 3737 w zw z art. 13 § 2 k.p.c. odrzucił apelację .