Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II.Ka 71/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Suwałkach z dnia 16.11.2020r. w sprawie II.K 919/20

0.1.Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.1.Granice zaskarżenia

0.0.1.Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.0.1.Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.Wnioski

uchylenie

zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.Ustalenie faktów

0.0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.1.Ocena dowodów

0.0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obraza przepisów postępowania, tj. art. 424 § 1 pkt 1 kpk w zw. z art. 4 kpk, art. 7 kpk w zw. z art. 4 kpk, art. 410 kpk poprzez dokonanie wybiórczej a nie swobodnej oceny materiału dowodowego poprzez:

1) niezgodne z zebranym materiałem dowodowym określenie czasookresu popełnienia przez oskarżonego zarzucanego mu czynu w sytuacji, gdy:

- nie łożenie na utrzymanie osoby najbliższej przez co naraził ja na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,

2) brak oceny stopnia szkodliwości czynu dokonanego przez oskarżonego,

- stan zdrowia oskarżonego pozwala na podjęcie legalnego zatrudnienia,

- oskarżony celowo i świadomie pozostawał bez pracy,

3) nie dokonanie przez Sąd I instancji ustaleń i oceny przekonującej pokrzywdzoną, iż orzeczenie wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby byłoby niezgodne z prawem

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd orzekający skazał oskarżonego za niełożenie na utrzymanie osoby najbliższej w okresie wskazanym w zarzucie, jaki przyjął w akcie oskarżenia oskarżyciel publiczny. Sąd jest związany w tym zakresie skargą oskarżyciela publicznego i nie może orzekać ponad ramy zakreślone w akcie oskarżenia. Sąd popiera w tym przedmiocie aktualne orzecznictwo, z którego wynika, iż zgodnie z zasadą skargowości granice rozpoznania sprawy wyznacza skarga uprawnionego oskarżyciela. Oznacza to z jednej strony obowiązek rozpoznania skargi w granicach wyznaczonych skargą, a z drugiej zakaz rozpoznania skargi pochodzącej od osoby nieuprawnionej (wyrok Sądu Najwyższego - Izba Karna z dnia 17 kwietnia 2019r., sygn. akt. II KK 245/18).

Sąd I instancji nie dopuścił się wskazywanych w treści apelacji obrazy przepisów postepowania, a wyrok w sprawie wydal na podstawie wszystkich zgromadzonych dowodów ocenionych swobodnie a nie dowolnie. Natomiast argumenty podnoszone w apelacji a dotyczące wybiórczej oceny materiału dowodowego w postaci stanu zdrowia oskarżonego, celowego pozostawania przez niego bez pracy Sąd uwzględnił przy wyrokowaniu, czemu dał wyraz w pisemnym uzasadnieniu wyroku w tabeli 2.1 - dowody będące podstawą ustalenia faktów, wśród których m.in. znalazły się dokumenty urzędowe, także z ZUS-u, US i PUP, na które wskazują apelujące.

Wniosek

uchylenie zaskarżonego orzeczenia ewentualnie dookreślenie czasookresu popełnionego przez oskarżonego czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutów determinuje powyższa ich ocena.

3.2.

Błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że:

- D. P. dopuścił się zarzucanego mu czynu w okresie od 27.06.2019r. do 11.12.2019r. w sytuacji, gdy z ustaleń z postępowania przygotowawczego wynika, że miał wiedzę o ciążącym na nim obowiązku alimentacyjnym wobec jego żony,

- oskarżony w styczniu i grudniu 2018r. oraz od stycznia do listopada 2019r. uchylał się od obowiązku alimentacyjnego wobec żony, w związku z tym opis czynu w zakresie przyjęcia terminu początkowego, tj. 27.06.2019r. i 11.12.2019r. - terminu końcowego jest sprzeczny z materiałem dowodowym

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Błąd w ustaleniach faktycznych sprowadza się w zasadzie do takich samych argumentów, które apelujący wskazał w treści apelacji a wskazanych w zarzucie obrazy przepisów postępowania. Sąd rozpoznający sprawę jest związany zasadą skargowości wyrażoną w art. 14 kpk, o czym była mowa wyżej.

Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 września 2018 r., sygn. akt IV KK 61/18 - zgodnie z zasadą skargowości, ramy postępowania jurysdykcyjnego są określone przez zdarzenie historyczne opisane w akcie oskarżenia, a nie przez poszczególne elementy tego opisu. Zatem, zasada skargowości nie ogranicza sądu w ustaleniach wszystkich cech faktycznych tego zdarzenia oraz w zakresie oceny prawnej rozpoznawanego czynu. W konsekwencji, sąd nie jest związany ani szczegółowym opisem czynu zawartym w zarzucie aktu oskarżenia, ani kwalifikacją prawną nadaną temu czynowi przez oskarżyciela. Warunkiem wprowadzenia zmian jest jedynie to, aby w realiach dowodowych konkretnej sprawy oczywistym było, iż sąd dokonywał oceny tego samego zachowania oskarżonego, które stanowiło przedmiot oskarżenia ( tzw. tożsamość czynu zarzucanego i przypisywanego).

Wniosek

uchylenie zaskarżonego orzeczenia ewentualnie dookreślenie czasookresu popełnionego przez oskarżonego czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutów determinuje powyższa ich ocena.

3.3.

Orzeczenie wobec oskarżonego kary grzywny niespełniającej celów kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Z uwagi na to, że oskarżony był już uprzednio karany Sąd nie mógł wymierzyć mu, zgodnie z zarzutem apelującej kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Sąd w myśl art. 69 § 1 kk może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. Jak dowodzi informacja z Krajowego Rejestru Karnego - D. P. był karany wyrokiem Sądu Rejonowego w Suwałkach w sprawie II.K 79/13 na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny.

Stąd Sąd Rejonowy uznał, że kara grzywny będzie wystarczająca za zarzucany oskarżonemu czyn, dodatkowo wziąwszy pod uwagę, że czyn, za który został skazany dotyczy nie alimentacji – wymierzona kara nie jest dotkliwa.

Oskarżycielka posiłkowa w wystosowanej przez siebie apelacji podnosi, iż orzeczona wyrokiem wobec oskarżonego kara jest symboliczną jednakże trzeba pamiętać, że nie mogła być ona wygórowana, ale realnie możliwa do uiszczenia przez oskarżonego.

Wniosek

uchylenie zaskarżonego orzeczenia ewentualnie dookreślenie czasookresu popełnionego przez oskarżonego czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutów determinuje powyższa ich ocena.

3.4.

Brak orzeczenia o środkach karnych wobec oskarżonego celem zmobilizowania go do dalszego wykonywania obowiązku alimentacyjnego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Orzeczenie wobec oskarżonego środków karnych mających na celu zmobilizowanie go do płacenia ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego jest konieczne przy zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności (art. 72 § 1 kpk). Z uwagi na to, że Sąd orzekający orzekł wobec D. P. karę grzywny nie orzekał środków karnych.

Wniosek

uchylenie zaskarżonego orzeczenia ewentualnie dookreślenie czasookresu popełnionego przez oskarżonego czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutów determinuje powyższa ich ocena.

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Nie dotyczy.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie dotyczy.

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

w całości wyrok Sądu Rejonowego w Suwałkach z dnia 16.11.2020r. w sprawie II.K 919/20

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd II instancji podziela w całej rozciągłości ustalenia Sądu Rejonowego co do stanu faktycznego, jak i dokonanej jego oceny w płaszczyźnie prawnokarnej.

0.1.Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Nie dotyczy.

Zwięźle o powodach zmiany

Nie dotyczy.

0.1.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.1.Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

Nie dotyczy.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy.

5.3.1.4.1.

Nie dotyczy.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

0.0.1.Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy.

0.1.Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Nie dotyczy.

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Kierując się względami słuszności Sąd zwolnił oskarżycielkę posiłkową od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze. Rozstrzygniecie to oparł na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 624 § 1 kpk.

1.PODPIS

Sędzia Ryszard Filipow

0.1.Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej i oskarżycielka posiłkowa

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Suwałkach z dnia 16.11.2020r. w sprawie II.K 919/20 w całości

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana