Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący

Sędzia Agnieszka Bierza

Protokolant

Stażysta Magdalena Masłowska

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 68/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

W. P.

W dniu 13 maja 2019 roku w R. poprzez aplikację W. kierował pod adresem M. S. groźby karalne uszkodzenia ciała jego żony O. K., które wzbudziły u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę ich spełnienia.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  M. S., W. P. i M. R. łączyły w przeszłości interesy. Pomiędzy mężczyznami doszło jednak do nieporozumień i obecnie oskarżony W. P. pozostaje w konflikcie z M. S. i M. R..

zeznania świadka M. S.

k. 3, 97, 101

zeznania świadka M. R.

k. 15-16, 99-100

wyjaśnienia oskarżonego W. P.

k. 31, 96-97

2.  Na skutek wspólnych interesów M. S. jest winny W. P. pieniądze. Ten ostatni wielokrotnie żądał zwrotu długu, zarówno telefoniczne jak i osobiście, gdy spotykał M. S. np. pod sklepem.

zeznania świadka M. S.

k. 3,97,101

zeznania świadka

O. K.

k. 9v, 99

wyjaśnienia oskarżonego W. P.

k. 31, 96-97

wydruki wiadomości sms

k. 7-8, 83-95

3.  W dniu 13 maja 2019 roku w trakcie rozmowy poprzez aplikację W. oskarżony zagroził M. S. mówiąc, że jeśli sobie z nim nie poradzi, to „potnę twoją lalkę”. Oskarżony w ten sposób określa partnerki swoich znajomych. Stąd pokrzywdzony wystraszył się, że oskarżony zrobi krzywdę jego żonie.

Po tej rozmowie pokrzywdzony wysłał W. P. wiadomość, że zgłasza sprawę na policję, bo ma nagrane groźby karalne.

W trakcie tej rozmowy M. S. był w domu, a jego rozmowę z oskarżonym słyszała jego żona O. K.. Pokrzywdzony nie miał świadomości, że ta usłyszała groźbę.

Pokrzywdzony obawia się W. P. i na skutek jego zachowań zainstalował w domu monitoring.

zeznania świadka M. S.

k. 3, 97, 101

zeznania świadka O. K.

k. 9v,99

4. Pomimo upomnień pokrzywdzony nie chce uregulować długu twierdząc, że jeśli go zwróci, to oskarżony będzie żądał kolejnych kwot pieniędzy. W wiadomościach kierowanych do oskarżonego po dacie 13 maja 2019 roku M. S. zapewniał jednak, że zwróci pieniądze.

wydruki wiadomości sms

k.83-95

zeznania świadka M. S.

k. 3, 97, 101

5. W. P. był uprzednio karany.

dane o karalności

k. 43-44

1.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

------------

----------------------------------

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

---------------------------------

-------------------

-------

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1, 2,3,4

częściowo zeznania świadka M. S.

Za wiarygodne sąd uznał te zeznania świadka, w których zapewniał on, że oskarżony zagroził mu uszkodzeniem ciała jego żony. W tym zakresie zeznania świadka były konsekwentne, niezmienne i logiczne. Nadto znalazły potwierdzenie w zeznaniach O. K., której to zeznaniom sąd dał wiarę. Na wiarogodność zeznań świadka w tym zakresie wskazuje również wiadomość sms jaką wysłał do oskarżonego twierdząc, że idzie na policję i że ma nagraną groźbę karalną. Za zgodne z prawdą sąd uznał też twierdzenia świadka, iż rzeczywiście jest winien oskarżonemu pieniądze za ubezpieczenie samochodu, co przyznał dopiero na rozprawie. Powyższe wynika z wiarygodnych w tym zakresie twierdzeń oskarżonego oraz wiadomości tekstowych, w których pokrzywdzony zapewniał, że spłaci dług. Sąd dał wiarę świadkowi, gdy twierdził, że takie zapewnienia wysyłał do oskarżonego już po groźbach w obawie przed oskarżonym. Jednocześnie M. S. twierdził, że nie zwróci pieniędzy, gdyż obawia się, że oskarżony będzie żądał kolejnych kwot. Zdaniem sądu takie tłumaczenia pokrzywdzonego są nielogiczne, ale nie mają one znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Niewątpliwe to nieuregulowany dług M. S. sprowokował oskarżonego do wypowiedzenia gróźb pod adresem żony pokrzywdzonego, a pokrzywdzony fakt istnienia długu potwierdził na rozprawie. Powody, dla których pokrzywdzony nie chce się wywiązać ze zobowiązania są dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy nieistotne. Sąd dał wiarę pokrzywdzonemu co do tego, że był przekonany, że jego żona nie słyszała groźby oskarżonego, a o tym, że było inaczej dowiedział się dopiero po rozprawie. O. K. potwierdziła, że groźbę tę słyszała.

2,3

zeznania świadka O. K.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, która potwierdziła, że słyszała groźby wypowiedziane przez oskarżonego, wskazała, że obawia się W. P., który jeździ za jej mężem. Zeznania świadka były logiczne, spójne i korelowały z zeznaniami M. S..

1,2

zeznania świadka M. R.

Zasadniczo sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne, choć w niewielkim zakresie przyczyniły się do ustaleń faktycznych w sprawie. Potwierdził on, że kiedyś łączyły go interesy z oskarżonym oraz, że słyszał o groźbie oskarżonego wobec żony M. S.. Jednak nie był on jej bezpośrednim świadkiem, a wiedzę o niej czerpał od pokrzywdzonego. Treść zeznań świadka wskazuje, że nie przywiązywał on wagi do tej informacji, nawet nie pamiętał treści tej groźby. Świadek skupił się na kwestii rozliczeń finansowych pomiędzy stronami konfliktu, co nie było przedmiotem niniejszego postępowania.

2,4

wydruki wiadomości sms

brak podstaw do kwestionowania, oskarżony i pokrzywdzony potwierdzili, że takie wiadomości były wysyłane

1,2,4

częściowo wyjaśnienia oskarżonego W. P.

Za wiarygodne sąd uznał tylko te wyjaśnienia oskarżonego, które dotyczyły wcześniejszej współpracy z pokrzywdzonym oraz tego, że pokrzywdzony jest mu winien pieniądze. Niewątpliwie też oskarżony wielokrotnie żądał zwrotu tych pieniędzy, a pokrzywdzony nie uczynił tego, choć zapewniał, że spłaci dług.

5

dane o karalności

dokument urzędowy, brak podstaw do kwestionowania wiarygodności

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

częściowo wyjaśnienia oskarżonego W. P.

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, zaprzeczył jakoby miał grozić pokrzywdzonemu.

Sąd nie dał wiary twierdzeniom oskarżonego, w których zaprzeczał, aby dopuścił się przestępstwa. Sąd uznał, że są one tylko linią obrony zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności karnej. Wyjaśnieniom oskarżonego przeczą zeznania M. S. i O. K., którym sąd dał wiarę. Nadto fakt wypowiedzenia gróźb potwierdza wiadomość, jaką wysłał pokrzywdzony do oskarżonego wskazując, że idzie na policję, że ma nagraną groźbę karalną.

Zatem, zdaniem sądu, powyższe wyjaśnienia oskarżonego stanowią tylko nieudolną próbę uniknięcia odpowiedzialności karnej za popełniony występek.

częściowo zeznania świadka M. S.

Sąd nie dał wiary twierdzeniom świadka złożonym w postępowaniu przygotowawczym, kiedy twierdził, że nie ma żadnych zobowiązań wobec oskarżonego. Ostatecznie przyznał on bowiem na rozprawie, że jest winny oskarżonemu pieniądze, jak również wynika to z wydruków wiadomości sms pomiędzy stronami konfliktu. Niewątpliwe oskarżony wielokrotnie żądał zwrotu pieniędzy, a wobec postawy pokrzywdzonego, który starał się uniknąć realizacji tego obowiązku, zagroził mu uszkodzeniem ciała jego żony.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

W. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo określone w art. 190 § 1 kk jest czynem należącym do kategorii przestępstw materialnych. Do dokonania tego przestępstwa konieczne jest wystąpienie skutku w postaci wzbudzenia w zagrożonym uzasadnionej obawy, że groźba będzie spełniona. Groźba musi dotrzeć do pokrzywdzonego i wywołać u niego określony stan psychiczny. Skutkiem, który stanowi znamię czynu zabronionego określonego w art. 190 § 1 kk jest zmiana w sferze psychicznej pokrzywdzonego, wywołana groźbą. Pokrzywdzony musi więc potraktować groźbę poważnie i uważać jej spełnienie za prawdopodobne. Nie jest wymagane natomiast obiektywne niebezpieczeństwo realizacji groźby. Tak też przyjął Sąd Okręgowy w Kielcach w wyroku z dnia 23 lipca 2013 r. (IX Ka 768/13), uznając, iż dla bytu przestępstwa z art. 190 § 1 kk nie jest wymagane, aby sprawca miał rzeczywiście zamiar wykonać groźbę, ani też, aby istniały obiektywne okoliczności jej realizacji, a wystarczy, aby z punktu widzenia pokrzywdzonego, w subiektywnym jego odczuciu, groźba ta wywoływała przekonanie, że jest poważna oraz, że może zostać spełniona.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego ustalonego w niniejszej sprawie należy stwierdzić, że subiektywna obawa pokrzywdzonego M. S. jak i jego przekonanie o prawdopodobieństwie realizacji groźby były racjonalnie uzasadnione. Groźby te były bowiem do niego skierowane w bezpośredniej rozmowie telefonicznej, a poprzedzał je konflikt z oskarżonym i jego żądania zwrotu pieniędzy. Powyższe wskazuje, że groźba uszkodzenia ciała żony pokrzywdzonego dawała podstawę do wzbudzenia subiektywnego stanu obawy, że zostanie zrealizowana. Za tym przemawiają również wzajemne relacje pokrzywdzonego i oskarżonego, to że oskarżony jeździł za pokrzywdzonym, zaczepiał np. pod marketem żądając zwrotu pieniędzy. Okoliczności faktyczne sprawy dają również podstawę do przyjęcia, że na miejscu pokrzywdzonego każdy przeciętny człowiek o porównywalnych do niego cechach osobowości i umysłowości uznałby te groźby za realne i wzbudzające obawę. Tym samym sąd jest przekonany, że pokrzywdzony istotnie mógł w tych okolicznościach obawiać się oskarżonego. W obawie przed W. P. pokrzywdzony zainstalował monitoring w domu. Powyżej oceny nie zmienia okoliczność, że pokrzywdzony odmawia zwrotu długu co mogłoby sugerować, że jednak nie czuje lęku przed oskarżonym. Podobnie nie ma znaczenia, co sugerowała obrońca oskarżonego w mowie końcowej, że o braku strachu pokrzywdzonego i jego żony świadczy to, że znajdowała się ona pod sądem w dniu, kiedy przesłuchiwany był jej mąż. Zdaniem sądu brak jest też podstaw, aby twierdzić, że pokrzywdzony uknuł intrygę i oskarżył W. P. o groźby, żona pokrzywdzonego żądała zakazu zbliżania się do nich, a celem tego wszystkiego było to, aby sąd taki zakaz orzekł i oskarżony nie mógł zbliżać się do pokrzywdzonego i żądać zwrotu pieniędzy. Niewątpliwie M. S. jest winny oskarżonemu pieniądze, i jak już wskazywano, fakt, że oskarżony bezskutecznie się tych pieniędzy od pokrzywdzonego domaga, spowodował, że zagroził on pokrzywdzonemu uszkodzeniem ciała jego żony.
Pokrzywdzony niewątpliwie wystraszył się tej groźby, a powyższej oceny nie zmienia również to, że jej zaistnienie zgłosił na policji dopiero po miesiącu. Nie zawsze dzieje się tak, że ofiary przestępstw bezpośrednio po zdarzeniu dokonują zgłoszenia.

Przepis art. 190 § 1 kk nie określa formy groźby, tj. nie precyzuje, w jaki sposób sprawca ma ją wykonać. Może zatem przybrać postać wyraźną, ale także dorozumianą. Groźba może być wyrażona za pomocą wszystkich środków mogących przekazać do świadomości odbiorcy jej treść. W niniejszej sprawie oskarżony W. P. wypowiadał groźby karalne pod adresem żony pokrzywdzonego w bezpośredniej z nim rozmowie za pomocą telefonu, który stanowi urządzenie służące komunikowaniu się na odległość.

W oparciu o powyższe sąd nie miał żadnych wątpliwości, że oskarżony we wskazanym czasie dopuścił się przestępstwa groźby karalnej. Takie zachowanie oskarżonego wyczerpało więc zarówno podmiotowe, jak i przedmiotowe znamiona ustawowe występku z art. 190 § 1 kk. Zarówno zamiar popełnienia tego czynu, jak i wina oskarżonego nie mogą budzić jakiejkolwiek wątpliwości.

Oceniając natomiast stopień winy oraz społecznej szkodliwości czynu, sąd wziął pod uwagę katalog okoliczności o tym decydujących, tj. rodzaj i charakter naruszonego dobra - wolność człowieka przed obawą popełnienia przestępstwa na jego szkodę, sposób i okoliczności popełnienia czynu oraz motywację oskarżonego. Niewątpliwie pokrzywdzony wystraszył się przedmiotowej groźby, również jego żona czuje się zagrożona.

Sąd nie dopatrzył się okoliczności, które wyłączałyby lub ograniczały winę oskarżonego. Posiada on odpowiednie do wieku doświadczenie życiowe, powinien zatem znać obowiązujące normy prawne i przewidywać konsekwencje zachowania sprzecznego z prawem. Oskarżonemu można przypisać zatem winę w chwili popełnienia czynu albowiem uzasadnionym było wymagać od niego zachowania zgodnego z normą prawną, a nie zachodziły jednocześnie jakiekolwiek przesłanki uniemożliwiające jej przypisanie. Można zatem zarzucić oskarżonemu, że mając możliwość wyboru nie dał posłuchu normie prawnej. Sąd przy ocenie stopnia winy sąd uwzględnił okoliczności poprzedzające zachowanie oskarżonego (brak spłaty zadłużenia) i jego stan emocjonalny tym wywołany (zdenerwowanie).

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

--------

-----------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

---------------------------------------

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

-----------------

---------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

-------------------

---------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

1.7.  Uniewinnienie

--------------------

-----------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

--------------------------------------------

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. P.

1

1

Przy wymiarze kary sąd miał na uwadze, aby nie przekraczała ona stopnia winy oraz uwzględniała stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu. Nadto, sąd przy wymiarze kary uwzględnił fakt, że oskarżony był już uprzednio karany, a ponadto miał na względzie rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa mu przypisanego.

Zważywszy zatem na wszystkie powyżej wskazane okoliczności sprawy oraz granice ustawowego zagrożenia dla przypisanego oskarżonemu przestępstwa, sąd wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych, przy przyjęciu, że wysokość jednej stawki dziennej stanowi kwotę 20 złotych.

W ocenie sądu tak określona ilość stawek dziennych grzywny odpowiada stopniu naganności czynu przypisanego oskarżonemu. Natomiast określając wysokości stawki dziennej orzeczonej kary grzywny sąd, miał na uwadze warunki osobiste, rodzinne, majątkowe oraz możliwości zarobkowe oskarżonego W. P., jak również rozmiar uszczerbku w sferze majątkowej oskarżonego, jaki tak orzeczona grzywna spowoduje.

Oskarżony W. P. jest ojcem trójki dzieci, na jego utrzymaniu pozostają cztery osoby. Nie posiada jakiegokolwiek majątku. Pracuje zarobkowo i miesięcznie otrzymuje wynagrodzenie w wysokości około 2.300 zł netto miesięcznie. Mając zatem powyższe okoliczności na względzie sąd określił wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę dwudziestu złotych. Tak określona wysokość jednej stawki dziennej grzywny, nieznacznie tylko większa od najniższej przewidzianej prawem kwoty, bez wątpliwości odpowiada możliwościom zarobkowym oskarżonego i tym samym nie spowoduje nadmiernego uszczerbku w jego sferze majątkowej. Jednocześnie podkreślić w tym miejscu należy, że określona w powyższy sposób kwota stawki dziennej grzywny wymierzonej oskarżonemu niewątpliwie stanowić będzie dla niego realną dolegliwość pozwalającą odczuć, choć w sferze materialnej, naganność jego postępowania.

Zdaniem sądu dolegliwość tak orzeczonej kary nie przekracza stopnia winy oskarżonego i uwzględnia stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, realizując zarazem cele zapobiegawcze, zarówno w zakresie prewencji indywidualnej jak i ogólnej. Kara ta z pewnością uświadomi oskarżonemu naganność jego postępowania i wdroży go do przestrzegania porządku prawnego, zwłaszcza w zakresie poszanowania dobra chronionego prawem jakim jest wolność od obawy i strachu. Orzeczona kara jest również zdaniem sądu wystarczająca dla osiągnięcia celu w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

---

---

---

-----

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

-------------------------------------

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Z kolei, biorąc pod uwagę opisaną powyżej sytuację materialną oskarżonego, na podstawie powołanego w wyroku przepisu art. 627 kpk i art. 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r o opłatach w sprawach karnych zasądzono od oskarżonego W. P. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe obejmujące opłatę w wysokości 200 złotych oraz wydatki postępowania w wysokości 70 złotych. Sąd po przeanalizowaniu sytuacji rodzinnej, majątkowej i wysokości dochodów oskarżonego uznał bowiem, że uiszczenie wskazanych kosztów postępowania nie będzie dla niego zbyt uciążliwe, a ponadto jak bez wątpliwości ustalono, to sam oskarżony, swoim nagannym zachowaniem zainicjował niniejsze postępowanie karne, a tym samym opisane powyżej koszty z nim związane, które powinien ponieść.

1.1Podpis