Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 379/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSR del. Elżbieta Wojtczuk

Protokolant

sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2014r. w S.

odwołania H. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 28 lutego 2013 r. Nr (...)

w sprawie H. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że H. W. przysługuje prawo do emerytury od dnia 1 lutego 2013 r.

Sygn. akt: IV U 379/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 lutego 2013 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił H. W. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczona nie udowodniła, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnęła 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy przyjął za udowodnione przez ubezpieczoną na datę 01.01.1999 r. okresy nieskładkowe: 3 miesiące, 4 dni, okresy składkowe 26 lat, 1 miesiąc i 4 dni tj. łącznie 26 lat, 4 miesiące i 8 dni. Organ rentowy podniósł, iż do pracy w warunkach szczególnych nie zaliczył pracy w okresie od 01.08.1974 r. do 22.09.2004 r. ponieważ zakład pracy w świadectwie wykonywania pracy w warunkach szczególnych z dnia 22.09.2004 r. nie określił charaktery pracy zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r., jak również z uwagi na to, że z w/w dokumentu wynika, że ubezpieczona zatrudniona była na dwóch stanowiskach tj. jako krajacz wyrobów włókienniczych” oraz jako „przygotowywacz surowców i wyrobów włókienniczych” a brak jest informacji w jakich okresach wykonywała stale i w pełnym wymiarze czasu pracy prace na poszczególnych stanowiskach.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła H. W. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazała, że niezasadnie organ rentowy nie uznał jej okresu pracy w warunkach szczególnych w okresie od 01.08.1974 r. do 22.09.2004 r., bowiem nie była zatrudniona na dwóch stanowiskach tylko pracowała jako krajacz a przygotowanie materiałów było zwykłą operacją związaną ze stanowiskiem krajacza. Podała, że w zakładzie pracy nie było odrębnego stanowiska pracy: przygotowywacz materiałów włókienniczych, czynności te wykonywała pracując jako krajacz (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k. 3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona H. W. ur. (...) w dniu (...). ukończyła 55-ty rok życia. W dniu 4 lutego 2013 r. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczona udowodniła staż ubezpieczeniowy w wymiarze 26 lat, 4 miesięcy i 8 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 26 lat, 1 miesiąc i 4 dni, a okresy nieskładkowe 3 miesiące i 4 dni. Ponadto organ rentowy nie uznał ubezpieczonej, żadnego okresu pracy do dnia 1 stycznia 1999r., jako stażu pracy w warunkach szczególnych. Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 28 lutego 2013 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej przyznania emerytury (decyzja z 28 lutego 2013 r. k.22 akt emerytalnych).

Ubezpieczona była zatrudniona w Spółdzielni Pracy (...) w S. od 1 września 1972 r. do 28 lutego 2006 r. w pełnym wymiarze czasu pracy, w tym od 01.08.1974 r. do 28.02.2006 r. wykonywała pracę w warunkach szczególnych. W świadectwie pracy w warunkach szczególnych pracodawca wskazał, że ubezpieczona wykonywała pracę na stanowisku krajacza wyrobów włókienniczych wymienionym w wykazie A, dziale VII, poz. 4 pkt 34 i na stanowisku przygotowywacza surowców i wyrobów włókienniczych wymienionym w wykazie A, dziale VII, poz. 4 pkt 35 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze i uchwale nr (...) Zarządu Centralnego Związku (...) z dnia 30 czerwca 1983 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w jednostkach organizacyjnych spółdzielczości pracy. (świadectwo pracy k.4 i k.5 akt emerytalnych).

Spółdzielnia Pracy (...) w S. zajmowała się produkcją zabawek z materiałów futrzanych. Do produkcji zabawek używane były materiały włókiennicze tzw. plusze z runem, wiskoza, kreton. Ubezpieczona przez cały okres zatrudnienia w/w zakładzie pracy pracowała tylko na dziale – krój na jednym stanowisku krajacza materiałów włókienniczych. Praca ubezpieczonej na kroju polegała na tym, że po otrzymaniu zlecenia, że np. trzeba skroić 500 sztuk danego asortymentu, materiału, wzorów i stempli zajmowała się układaniem materiału tj. cięciem materiału z bel na długie pasy, następnie na krótsze, następnie układała na tych wyciętych pasach stemple z wzorami i z tego wycinała elementy zabawek, które następnie szły na szwalnię. W zakładzie pracy nie było odrębnego stanowiska przygotowywacza materiałów włókienniczych. Praca na kroju była zorganizowana w ten sposób, że pracujący na tym dziale pracowali w akordzie zespołowym, każdy umiał wykonać wszystkie czynności na tym dziale i je wykonywał w miarę potrzeby, tak aby otrzymać wyższe wynagrodzenie. Ubezpieczona wykrawała wszystkie elementy do produkcji zabawek według zleceń. Pracowała stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na kroju wykonując wszystkie obowiązki, czyli układanie i wykrajanie (zeznania świadków: D. K. k.20v, J. K. k. 21, zeznania ubezpieczonej k. 21-21v).

Ubezpieczona nie przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczności niesporna, oświadczenia zawarte we wniosku o emeryturę -k.1v akt emerytalnych ubezpieczonego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej H. W. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 20 lat kobieta), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczona spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczona osiągnęła wymagany ustawą wiek oraz spełniła przesłankę „ogólnego” stażu pracy. Ubezpieczona podnosiła, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych, bowiem wykonywała pracę w takich warunkach w Spółdzielni Pracy (...) w S..

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że w okresie zatrudnienia w Spółdzielni Pracy (...) w S. od dnia 01.08.1974 r. do 31 grudnia 1998 r. ubezpieczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracowała na dziale – krój na stanowisku krajacza wyrobów włókienniczych, do jej obowiązków należało również ułożenie materiałów pod stemple z wykrojami, które następnie przenosiła pod maszynę, którą kroiła asortyment produkowany przez spółdzielnię na dalszych działach, a zatem na datę 1 stycznia 1999r. ubezpieczona posiadała okres pracy w takich warunkach w wymiarze wynoszącym 24 lata, 5 miesięcy. W ocenie Sądu pracę wykonywaną przez ubezpieczoną przy produkcji wyrobów włókienniczych w Spółdzielni Pracy (...) w S. polegającą na: układaniu materiałów włókienniczych pod stemple ze wzorami wykroju i wykrajaniu elementów zabawek produkowanych przez spółdzielnię, które następnie szły na szwalnię należy uznać za pracę wykonywaną w warunkach szczególnych, gdyż odpowiada ona rodzajowo pracy kwalifikowanej w wykazie A dziale VII pkt 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (DZ.U. nr 8, poz. 43 ze zm.) jako praca przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych.

Podkreślić jednak należy, że o zakwalifikowaniu pracy do pracy w warunkach szczególnych nie decyduje nazwa stanowiska, ale rodzaj wykonywanych czynności. Ubezpieczona wykonywała prace krajacza wyrobów włókienniczych na kroju i tylko na tym dziale świadczyła pracę. Okoliczność, że układała również materiał do wykroju poszczególnych elementów zabawek nie powoduje, iż nie była to praca w warunkach szczególnych, bowiem jest to niezbędna czynność to tego, aby wykonać wykrój asortymentu i nierozłącznie jest związana z pracą krajacza, który przed wykonaniem wykroju musi ułożyć materiał pod maszynę i ułożyć na nim stemple ze wzorami. Należy mieć również na uwadze, iż zarówno praca krajacza wyrobów włókienniczych jak i przygotowywacza surowców i wyrobów włókienniczych jest zaliczana do pracy w warunkach szczególnych (pkt 34 i 35 uchwały nr (...) Zarządu Centralnego Związku (...) z dnia 30 czerwca 1983 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w jednostkach organizacyjnych spółdzielczości pracy). Ubezpieczona mając w zakresie swoich obowiązków wykonywanie prac z obu w/w punktów wykonując tą pracę stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywała zatem pracę w warunkach szczególnych. Nie ulega wątpliwości Sądu, że czynności wykonywane przez ubezpieczoną, opisane w części poświęconej ustaleniom faktycznym, mieszczą się w zakresie prac określonych w przywołanym rozporządzeniu i uchwale nr 80/83. Dodatkowo wykonywanie powyższych prac potwierdzili również świadkowie, którzy pracowali razem z ubezpieczoną. Sąd obdarzył wiarygodnością zeznania świadków: D. K., J. K. oraz dowód z przesłuchania ubezpieczonej w charakterze strony. Zeznania wymienionych osób są spójne, logiczne, korespondują ze sobą, znajdują również potwierdzenie w aktach osobowych ubezpieczonej. Sąd do okresu pracy w warunkach szczególnych nie zaliczył okresu od 01.09.1972 r. do 31 lipca 1974 r., bowiem w tym czasie ubezpieczona odbyła praktyczną naukę zawodu i nie wykonywała pracy w pełnym wymiarze czasu pracy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 14 §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonej H. W. przysługuje prawo do emerytury od 1 lutego 2013 r., tj. od pierwszego dnia miesiąca, w którym ubezpieczona złożyła wniosek o emeryturę.