Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 210/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 marca 2021r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SA – Zbigniew Kapiński (spr.)

Sędziowie: SA – Katarzyna Capałowska

SA - Dorota Radlińska

Protokolant: – Adriana Hyjek

przy udziale prokuratora Jacka Pergałowskiego

po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2021r.

sprawy A. S., urodz. (...) w W., s. K. i M. z d. S.

oskarżonej z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 148§1 k.k. w zb. z art. 156§1 pkt 2 w zw. z art. 11§2 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonej

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 18 marca 2020r., sygn. akt VIII K 221/19

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok odnośnie oskarżonej A. S.;

II.  zwalnia oskarżoną od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, wydatkami obciążając Skarb Państwa;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokat R. J. – Kancelaria Adwokacka w W. kwotę 738 zł, w tym 23% VAT, za obronę z urzędu oskarżonej wykonywaną w postępowaniu odwoławczym przed Sądem Apelacyjnym.

UZASADNIENIE

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 210/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 18 marca 2020 r.

sygn. akt VIII K 221/19

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1. obrazy przepisów postępowania, tj. art. 7 kpk poprzez dokonanie oceny dowodów w sposób niekonsekwentny i z naruszeniem zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy życiowej i doświadczenia życiowego w zakresie zamiaru z jakim działała oskarżona (nadmierne wyeksponowanie strony przedmiotowej czynu, przy jednoczesnym zmarginalizowaniu strony podmiotowej - stanu emocjonalny oskarżonej w czasie zdarzenia i po; pominięcie okoliczności zadania ciosów przy świadkach; zmarginalizowanie faktu, iż tylko jeden z szeregu ciosów realnie zagrażał życiu), przy jednoczesnym naruszeniu zasady obiektywizmu (kierowanie się przyjętym w akcie oskarżenia założeniem o winie oskarżonej w zakresie czynu z art. 13§ 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk, co skutkowało jednostronną i niekorzystną dla oskarżonej oceną dowodów), co miało wpływ na treść zaskarżonego wyroku, gdyż w konsekwencji skutkowało przypisaniem oskarżonej przestępstwa z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk w zb. z art. 156 § 1 pkt.2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, zamiast przestępstwa z art. 156 § 1 pkt.2 kk;

2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, wynikający z błędnej oceny dowodów i mający wpływ na jego treść, polegający na niezasadnym uznaniu, iż dokonując w dniu 9 stycznia 2019 r. ugodzenia pokrzywdzonego nożem oskarżona działała z zamiarem ewentualnym pozbawienia go życia, podczas gdy całokształt materiału dowodowego i jego analiza prowadzi do wniosku, iż oskarżonej można przypisać działanie z zamiarem spowodowania ciężkich obrażeń ciała (art. 156 § 1 pkt. 2 kk);

3. obrazy prawa materialnego tj. art. 46 § 2 kk w zw. z art. 445 § 1 kc poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, iż wysokość przyznanego zadośćuczynienia determinuje wyłącznie aspekt związany z fizyczną stroną odniesionej krzywdy, podczas gdy zadośćuczynienie powinno być ustalone po uwzględnieniu wszelkich zachodzących okoliczności (w tym aspektu związanego ze sferą psychiczną pokrzywdzonego), a w konsekwencji orzeczenie zadośćuczynienia w nadmiernej wysokości.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Wszystkie podniesione w apelacji zarzuty są chybione i bezpodstawne.

Wbrew twierdzeniom skarżącego Sąd Okręgowy nie dopuścił się obrazy art. 7 k.p.k. Rozważając przedmiotowy zarzut należy stwierdzić, że w części został on wadliwie zredagowany. Z treści omawianego zarzutu nie wynika bowiem, które konkretnie dowody zostały ocenione przez Sąd meriti w sposób niekonsekwentny i z naruszeniem zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy życiowej i doświadczenia życiowego w zakresie zamiaru z jakim działała oskarżona”.

Dowodów tych nie wskazuje również skarżący w uzasadnieniu omawianego zarzutu, co świadczy o jego oczywistej bezpodstawności i formalnej wadliwości. Wywody obrońcy oskarżonej w omawianym zakresie mają charakter wyłącznie polemiczny i zdaniem Sądu odwoławczego w tych wywodach brak jest merytorycznych i przekonujących argumentów podważających dokonaną przez Sąd I instancji dowodów zgromadzonych w niniejszej sprawie. Zdaniem Sądu Apelacyjnego dokonana przez Sąd meriti ocena dowodów nie zawiera błędów natury faktycznej lub logicznej, respektuje zasady wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego i z tego względu zasługuje na pełną aprobatę ze strony Sądu Apelacyjnego.

W pełni prawidłowe są również ustalenia Sądu I instancji dotyczące zamiaru oskarżonej. Zasadnie i trafnie w tym zakresie ustalono, że oskarżona A. S. w dniu 9 stycznia 2019 r. działała umyślnie z zamiarem ewentualnym pozbawienia życia pokrzywdzonego P. G., gdyż decydując się na zadanie mu 9 ciosów nożem miała świadomość możliwości śmierci pokrzywdzonego i godziła się na to. Oskarżona zadawała ciosy z dużą siłą, o czym świadczy fakt, że pokrzywdzony był ubrany w kurtkę zimową i mimo tego nóż przebił odzież, zaś jeden cios spowodował powikłania w postaci krwotoku do jamy prawnej opłucnej, będącego następstwem uszkodzenia naczynia międzyżebrowego, skutkiem czego był ostry krwotok pourazowy zagrażający życiu pokrzywdzonego.

Uznać więc należy, że Sąd Okręgowy w sposób prawidłowy i mający oparcie w materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie ustalił, że oskarżona działając z zamiarem ewentualnym usiłowała pozbawić życia P. G..

Z pisemnych motywów zaskarżonego wyroku wynika również, że Sąd meriti odniósł się także do możliwości przyjęcia kwalifikacji prawnej z art. 156 § 1 k.k. ale zasadnie w tym zakresie stwierdzono, że agresywne działanie oskarżonej, zadawanie wielu ciosów z dużą siłą nożem sprężynowym, działanie z zaskoczenia, całkowite akceptowanie wywołanego przez siebie skutku oraz brak udzielenia pomocy pokrzywdzonemu wskazują, że celem działania oskarżonej A. S. nie było tylko spowodowanie obrażeń ciała z art. 156 § 1 k.k., lecz swoim zamiarem obejmowała ona ewentualne doprowadzenie do śmierci P. G..

Mając na uwadze trafne i przekonujące rozważania i argumenty Sądu I instancji w omawianym zakresie uznać należy, z dokonane ustalenia faktyczne w tym te dotyczące zamiaru oskarżonej są prawidłowe i mają pełne oparcie w materiale dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie. Chybiony i całkowicie bezpodstawny jest również zarzut obrazy art. 46 § 2 k.k. w zw. z art. 445 § 1 k.c. poprzez który skarżący kwestionuje zasadność i wysokość zasądzonej na rzecz pokrzywdzonego nawiązki w kwocie 5.000 zł Doprawdy mając na uwadze chociażby charakter obrażeń doznanych przez P. G. powodujących chorobę realnie zagrażającą jego życiu, trudno jest doszukać się choćby cienia racjonalnego rozumowania w stanowisku skarżącej, że zasądzona kwota 5.000 zł jest zbyt wysoka. W ocenie Sądu Apelacyjnego stanowisko autorki apelacji w omawianym zakresie jest w stopniu oczywistym bezzasadne i pozbawione racjonalnych argumentów.

Trudno jest bowiem chociażby w najmniejszym stopniu zaakceptować stanowisko skarżącej, że pokrzywdzony nie ucierpiał nadmiernie w sferze psychicznej, emocjonalnej oraz, że zarówno P. G. jak i jego pełnomocnik nie wskazali jakiegokolwiek uzasadnienia wysokości żądanej kwoty. W ocenie Sądu Apelacyjnego zasądzona kwota 5.000 zł jest rażąco niska i tylko z uwagi na kierunek zaskarżenia brak było możliwości zmiany wyroku w omawianym zakresie.

Wniosek

- o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez zakwalifikowanie czynu przypisanego oskarżonej w pkt 1 wyroku, jako wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. i wymierzenie oskarżonej kary w dolnych granicach ustawowego zagrożenia dla tego przestępstwa.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Trafność dokonanych przez Sąd Okręgowy ustaleń faktycznych, zasadność i prawidłowość przyjętej w wyroku kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonej oraz bezpodstawność zarzutów zawartych w apelacji skutkuje brakiem podstaw do zmiany wyroku w sposób wnioskowany przez obrońcę oskarżonej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1

Przedmiot utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcia zawarte w pkt 1 i 2 wyroku Sądu Okręgowego, dotyczące winy oskarżonej, kwalifikacji prawnej czynu, wymiaru kary oraz orzeczonej nawiązki.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

Rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego jest prawidłowe i trafne zarówno w zakresie ustaleń faktycznych kwalifikacji prawnej, wymiaru kary oraz orzeczonej nawiązki. W związku z tym brak jest podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

4.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.

5.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

A. S.

pkt II

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. mając na uwadze sytuację majątkową oskarżonej, wysokość dochodów i możliwości zarobkowe, zwolniono od kosztów sądowych wydatkami obciążając Skarb Państwa.

7.  PODPIS

Zbigniew Kapiński

Katarzyna Capałowska Dorota Radlińska

1.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonej A. S.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

1.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana