Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

punktu 1 wyroku z dnia 13 kwietnia 2021 r.

Powód E. C. (...)w G. pozwem wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominaw-czym w dniu 9 sierpnia 2018 r. wniósł o zasądzenie od pozwanego J. S. (1) kwoty 6.656,26 zł z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu oraz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Na uzasadnienie żądania podał, że dochodzona pozwem kwota stanowi należność wynikającą z umowy pożyczki z 25 kwietnia 2018 r. zawartej przez pozwanego z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w G., która nie została spłacona. Dodał, że sporna wierzytelność została nabyta na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności przyszłych z dnia 26 listopada 2014 r.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie z 10 września 2018 r. orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu.

Na skutek wniesionego sprzeciwu postanowieniem Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie z dnia 1 października 2018 r. rozpoznanie sprawy przekazano do Sądu Rejonowego w Żorach.

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł m.in. o oddalenie powództwa w całości i zwrot kosztów procesu.

W toku rozprawy w dniu 11 lipca 2019 r. pełnomocnik pozwanego z urzędu wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda kosztów procesu. Zakwestionował prawdziwość nieuwierzytelnionych kserokopii przedłożonych przez powoda.

Wyrokiem z dnia 11 lipca 2019 r., sygn. akt I C 1244/19, Sąd Rejonowy w Żorach oddalił powództwo i zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1.800 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Na skutek apelacji powoda z dnia 11 września 2019 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach Wydział III Cywilny Odwoławczy wyrokiem z dnia 23 lipca 2020 r. uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w Żorach do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego. W uzasadnieniu wskazał, że w rozpoznawanej sprawie zaistniały szczególne okoliczności, w świetle których oddalenie powództwa ocenić należało za co najmniej przedwczesne stwierdzając, że Sąd Rejonowy faktycznie nie rozpoznał istoty sprawy. Ponownie rozpoznając sprawę Sąd Rejonowy w pierwszej kolejności powinien przesłać stronie powodowej odpis osobistej odpowiedzi pozwanego na pozew. Jednocześnie powinien zobowiązać pełnomocnika z urzędu do przedstawienia stanowiska procesowego w sprawie, następnie umożliwić stronie powodowej odniesienie się do tak sprecyzowanego stanowiska pozwanego i dopiero wówczas, stosownie do wniosków dowodowych stron przeprowadzi postępowanie dowodowe na okoliczności sporne pomiędzy stronami, albo które sam uzna za istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, i wyda wyrok rozstrzygający o zgłoszonym powództwie.

Ponownie rozpoznając sprawę ustalono następujący stan faktyczn y:

W dniu 25 kwietnia 2018 r. pozwany J. S. (1) zawarł z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w G. umowę pożyczki na kwotę 6.475,00 zł brutto z terminem spłaty do 5 stycznia 2020 r. w 20 ratach. Z tytułu zawartej umowy ww. spółka wypłaciła pozwanemu w dniu 26 kwietnia 2018 r. kwotę 3.700,00 zł. Kwota pożyczki oprocentowana jest jedną zmienną stopą oprocentowania, odpowiadającą dwukrotności wysokości odsetek ustawowych, przy czym od zadłużenia przeterminowanego przysługują odsetki za opóźnienie (karne) odpowiadające dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie.

W dniu 26 listopada 2014 r. (...) Sp. z o.o. w G. zawarła z powodem umowę sprzedaży wierzytelności przyszłych w ramach procesu sekurytyzacji, przelewając na rzecz powoda przysługującą jej względem pozwanego wierzytelność.

W dniu 11 lipca 2018 r. powód wypowiedział umowę pożyczki, wzywając pozwanego do zapłaty niespłaconych należności. Pozwany odebrał korespondencję w dniu 17 lipca 2018 r.

(wniosek z 25.04.2018 r., umowa pożyczki wraz z załącznikami, potwierdzenie dokonanej operacji, oświadczenie o wypowiedzeniu umowy pożyczki z dowodem odbioru oraz lista wierzytelności, k. 172-180 i k. 190-195, formularz informacyjny oraz dyspozycja uruchomienia pożyczki, k. 196-199, wyciąg z listy wierzytelności i umowa sprzedaży wierzytelności, k. 200-209).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z powołanych dokumentów, które uznał za wiarygodne, a które zostały złożone w oryginałach bądź uwierzytelnionych notarialnie kopiach.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało w całości na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 720 § 1 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W myśl art. 353 ¹ k.c. strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swojego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Jednocześnie, zgodnie z art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Przepis ten ustanawia podstawową regułę dowodową, która pozostaje w związku z przepisami kodeksu postępowania cywilnego o dowodach.

W wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego uznano, że powództwo zasługiwało w całości na uwzględnienie.

Powód domagał się zasądzenia od pozwanego kwoty 6.656,26 zł z odsetkami umownymi od dnia wniesienia pozwu. Na żądaną sumę składają się: kwota 6.648,70 zł tytułem niespłaconej należności głównej, która się stała wymagalna w dniu 5 sierpnia 2018 r. i kwota 7,56 zł tytułem odsetek umownych za okres od 6 sierpnia 2018 r. do 8 sierpnia 2018 r.

Z treści umowy wynika, że całkowita kwota do zapłaty przez pożyczkobiorcę wynosiła 7.078,80 zł. Ustalona w umowie wysokość odsetek oraz koszty pozaodsetkowe pożyczki nie przekraczają dopuszczalnych przepisami prawa maksymalnych wysokości odsetek i pozostałych kosztów pożyczki. Na skutek powstałej zaległości w spłacie pożyczki powód na mocy postanowień umowy pożyczki wypowiedział umowę pożyczki i pozostała do spłaty kwota stała się wymagalna z dniem płatności 3 raty, tj. 5 sierpnia 2018 r.

Strona powodowa wykazała legitymację do wniesienia powództwa przedkładając umowę sprzedaży wierzytelności z dnia 26 listopada 2014 r. oraz wyciąg z listy wierzytelności z dnia 30 kwietnia 2018 r., na podstawie której nabyła wierzytelność wobec pozwanego.

Żaden z zarzutów strony pozwanej nie zasługiwał na uwzględnienie, mając na uwadze dokumenty przedłożone przez powoda w toku postępowania. Wzięto pod uwagę, że umowa pożyczki zawarta została przez pozwanego w sposób nieskrępowany, na podstawie złożonego wniosku i po zapoznaniu się z formularzem informacyjnym.

Ustalono, że w dniu 26 kwietnia 2018 r. dokonano przelewu na rachunek bankowy pozwanego kwoty kapitału w wysokości 3.700,00 zł z tytułu zawartej umowy. Pozwany nie wykazał natomiast, że w terminie dokonał spłaty całości lub części pożyczonej kwoty.

W toku postępowania pozwany nie przedstawił jakichkolwiek dowodów na okoliczność, że do zawarcia umowy pożyczki nie doszło, ani też, że roszczenie jest nieuzasadnione co do wysokości. Po doręczeniu odpisu pisma procesowego powoda pozwany nie złożył dalszych wniosków, zarzutów lub twierdzeń.

Wobec powyższego, na mocy art. 720 § 1 k.c. w zw. z art. 481 k.c., orzeczono jak w punkcie 1 sentencji wyroku.