Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2021 r.

Sąd Rejonowy w Opocznie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:SSR Zofia Michałowska

Protokolant:st. sekr. sąd. Piotr Kaniewski

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2021 r. w Opocznie na rozprawie

sprawy z powództwa TF Bank (...) z siedzibą w B. (Szwecja)

przeciwko L. G.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda TF Bank (...) z siedzibą w B. (Szwecja) na rzecz pozwanej L. G. kwotę 1.800,00 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Na oryginale podpis Sędziego

Sygn. akt I C 546/20

UZASADNIENIE

Powód TF Bank (...) z siedzibą w B. (Szwecja) – reprezentowany przez pełnomocnika radcę prawnego - w pozwie wniesionym dnia 24.01.2020 r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko L. G. wniósł o zasądzenie na rzecz powoda od pozwanej następujących kwot:

- 6.484,06 (sześć tysięcy czterysta osiemdziesiąt cztery 06/100) złotych z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;

- zasądzenie zwrotu kosztów sądowych w kwocie 82,00 (osiemdziesiąt dwa) złote z odsetkami ustawowymi za opóźnienie;

- zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że zobowiązanie pozwanej wobec powoda wynika z umowy kredytowej z dnia 9.01.2018 r. o nr (...) zawartej na podstawie wniosku kredytowego nr (...).

Kredyt nie został przez pozwaną spłacony, w związku z czym powód wypowiedział umowę kredytu, w wyniku czego roszczenie stało się w całości wymagalne z dniem 24.05.2019 r.

Powód podał, że domaga się zasądzenia należności głównej w wysokości niespłaconego kapitału w kwocie 6.484,06 zł oraz dalszych odsetek w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie, zgodnie z treścią przepisu art. 481 § 2.1 k.c., liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

/vide:- pozew k. 3-4v/

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 2.03.2020 r. w sprawie sygn. akt VI Nc-e 128063/20 Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie nakazał pozwanej L. G. aby w ciągu dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłaciła powodowi kwotę 6.484,06 (sześć tysięcy czterysta osiemdziesiąt cztery 06/100) złote z odsetkami:

umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 24.01.2020 r do dnia zapłaty

oraz kwotę 1.282,00 (jeden tysiąc dwieście osiemdziesiąt dwa) złote tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami:

ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się nakazu zapłaty do dnia zapłaty.

/vide:- nakaz zapłaty k. 5/

Pozwana L. G. wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty w którym zgłosiła wiele zarzutów.

/vide:- sprzeciw od nakazu zapłaty z załącznikami k. 12-17v/

Postanowieniem z dnia 6.05.2020 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie, VI Wydział Cywilny w sprawie sygn. akt VI Nc-e 128063/20 stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości i przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Opocznie.

/vide:- postanowienie k. 11a/

W toku postępowania powód popierał swoje stanowisko w sprawie.

/vide:- pismo powoda wraz z załącznikami k. 38-52/

Pozwana L. G. reprezentowana przez pełnomocnika radcę prawnego ustanowionego w sprawie z urzędu - wniosła o oddalenie powództwa, zasądzenie od strony powodowej kosztów zastępstwa procesowego, ewentualnie o przyznanie ze Skarbu Państwa kosztów zastępstwa procesowego z urzędu, które wg oświadczenia jej pełnomocnika nie zostały uiszczone w całości ani w części.

Na rozprawie w dniu 25.02.2021 r. pełnomocnik pozwanej podał, ze roszczenie jest przedwczesne więc kwestia rozpatrywania abuzywności, czy też innych poniesionych zarzutów jest przedwczesna. Bank nie wezwał pozwanej do zapłaty z propozycją restrukturyzacji zadłużenia co jest wymogiem art. 75c prawa bankowego co skutkuje, że umowa nie jest wymagalna. Brak jest wezwania do zapłaty z propozycją restrukturyzacji zadłużenia.

/vide: - skrócony protokół rozprawy z dnia 25.02. (...). k. 94, min. 00:00:54-

00:04:56

- nagranie koperta k. 95/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

L. G. zawarła w dniu 8.01.2018 r. z TF Bank (...) z siedzibą w B. (Szwecja) umowę kredytu nr (...) stosownie do wniosku kredytowego numer (...).

/dowód:- umowa o kredyt gotówkowy k. 39-44/

Zobowiązanie wynikające z wyżej wymienionej umowy kredytu nie było spłacane przez kredytobiorcę L. G..

/bezsporne:- uzasadnienie pozwu k.4/

Dnia 23.04.2019 r. kredytodawca TF Bank (...) z siedzibą w B. (Szwecja) wypowiedział L. G. z zachowaniem okresu wypowiedzenia umowę kredytu numer (...) z dnia 8.01.2018 r. i wskazał, że ta umowa zostaje rozwiązana po upływie 30-dniowego terminu wypowiedzenia, który liczony jest od dnia otrzymania przez kredytobiorcę oświadczenia o wypowiedzeniu umowy kredytu.

/dowód:- oświadczenie o wypowiedzeniu umowy kredytu k. 45/

Dnia 27.05.2019 r. zostało sporządzone przez TF Bank (...) z siedzibą w B. (Szwecja) wezwanie do zapłaty dla L. G. kwoty 6.709,37 zł z tytułu kredy konsumpcyjnego numer (...).

/dowód:- wezwanie do zapłaty k. 48/

Sąd zważył co następuje:

Sąd uznał, że w przedstawionym stanie faktycznym powództwo nie zasługuje na uwzględnienie jako przedwczesne z uwagi na naruszenie przez stronę powodową dyspozycji art. 75c ust. 1, 2 i 3 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe tekst jednolity (Dz. U. z 2017 r., poz. 1876 z późń. zm.).

Art. 75c wyżej wymienionej ustawi stanowi, że:

1.  Jeżeli kredytobiorca opóźnia się ze spłatą zobowiązania z tytułu udzielonego kredytu, bank wzywa go do dokonania spłaty, wyznaczając termin nie krótszy niż 14 dni roboczych,

2.  W wezwaniu o którym mowa w ust. 1, bank informuje kredytobiorcę o możliwości złożenia, w terminie 14 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania, wniosku o restrukturyzację zadłużenia,

3.  Bank powinien, na wniosek kredytobiorcy, umożliwić restrukturyzację zadłużenia poprzez zmianę określonych w umowie warunków lub terminów spłaty kredytu, jeżeli jest uzasadniona dokonaną przez bank oceną sytuacji finansowej i gospodarczej kredytobiorcy.

W sprawie bezsporne jest, że strony zawarły umowę kredytu i że strona powodowa – Bank tą umowę kredytu wypowiedziała. Jednak przed wypowiedzeniem nie zastosowała procedury określonej w art. 75c wyżej wymienionej ustawy. Zgodnie z tym przepisem powodowy Bank był zobowiązany najpierw doręczyć kredytobiorcy – pozwanej L. G. wezwanie określone w art. 75c ust. 1-2 i po upływie terminu nie krótszego niż 14 dni mógł dopiero złożyć oświadczenie w przedmiocie wypowiedzenia umowy kredytowej.

Powodowy Bank w uzasadnieniu pozwu nie wskazał, że taka procedura została zachowana, nie przedstawił też żadnych dowodów na tą okoliczność w toku procesu.

Konsekwencją tego jest to, iż Sąd uznał, że czynność prawna powodowego banku polegająca na wypowiedzeniu pozwanej L. G. umowy kredytu (vide:- wypowiedzenie k. 45) jest nieważna stosownie do art. 58 § 1 k.c.

Wobec powyższego wypowiedzenie umowy kredytu z dnia 8.01.2018 r. nr (...) łączącej strony było nieskuteczne i nie doprowadziło ono do wymagalności roszczenia wynikającego z tej umowy.

Z tego względu Sąd orzekł jak w pkt 1. wyroku.

Podstawą orzeczenia zawartego w pkt 2. wyroku stanowi przepis art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. i wyrażona w nim zasada odpowiedzialności za wynik procesu - koszty procesu obejmują wynagrodzenie pełnomocnika pozwanej – radcy prawnego - w kwocie 1.800,00 zł.

Za zgodność z oryginałem świadczy