Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

E. L. (1) zamieszkuje w B. na ulicy (...). E. H. natomiast mieszka po przeciwnej stronie ulicy w budynku o numerze (...). Kobiety są w skonfliktowane. Odbywa się wiele interwencji Policji oraz Straży Miejskiej z udziałem wymienionych.

/okoliczności bezsporne/

E. L. (1) na swojej posesji zamontowała monitoring, bowiem nagminnie teren przy posesji był zaśmiecany przez sąsiadkę.

/zeznania E. L. (1) k. 79, k. 5-6, k. 7-8, zeznania S. L. k. 96, k. 9-10, dokumentacja fotograficzna k. 14-24/

W dniu 3 stycznia 2020 r. o godz. 8:47:49 w B. na ul. (...), obwiniona w rejonie posesji nr (...) pozbyła się nieczystości stałej w postaci pomarańczy podniesionej spod ogrodzenia swojej posesji wyrzucając ją przed posesję nr (...).

/zeznania E. L. (1) k. 79, k. 5-6, k. 7-8, protokół oględzin nagrania z monitoringu k. 11-13, nagranie z monitoringu k. 41/

W dniu 21 stycznia 2020 r. o godz. 19:21:56 w B. na ul. (...), obwiniona wyjeżdżając ze swojej posesji samochodem marki C. (...), wysiadła z auta przed bramą swojej posesji. Podeszła do jej ogrodzenia i podniosła przedmiot - nieczystość z ziemi, a następnie pozbyła się go, wyrzucając przed posesję nr (...). Po tym wsiadła do samochodu i odjechała.

/zeznania E. L. (1) k. 79, k. 5-6, k. 7-8, protokół oględzin nagrania z monitoringu k. 11-13, nagranie z monitoringu k. 41/

W dniu 21 stycznia 2020 r. o godz. 20:40 w B. na ul. (...), kiedy obwiniona wyprowadzała ze swojej posesji kosze na śmieci, podeszła do ogrodzenia, podniosła z ziemi nieczystość, a następnie pozbyła się jej wyrzucając przed posesję nr (...).

/zeznania E. L. (1) k. 79, k. 5-6, k. 7-8, protokół oględzin nagrania z monitoringu k. 11-13, nagranie z monitoringu k. 41/

W dniu 22 stycznia 2020 r. o godz. 01:17:13 w B. na ul. (...), obwiniona wyszła ze swojej posesji niosą w rękach naczynie jasnego koloru, a następnie udała się pod posesję nr (...) i wyrzuciła zawartość naczynia na trawnik.

/zeznania E. L. (1) k. 79, k. 5-6, k. 7-8, protokół oględzin nagrania z monitoringu k. 11-13, nagranie z monitoringu k. 41, dokumentacja fotograficzna k. 29/

W dniu 22 stycznia 2020 r. o godz. 12:15:39 w B. na ul. (...), obwiniona wyjeżdżając samochodem ze swojego podwórka wysiadła z pojazdu i w rejonie posesji nr (...) pozbyła się nieczystości stałej podniesionej spod ogrodzenia swojej posesji, wyrzucając ją przed posesję nr (...). Następnie udała się do skrzynki na listy zawieszonej na ogrodzeniu swojej działki i wyjęła z niej korespondencję po czym wsiadła do samochodu i odjechała.

/zeznania E. L. (1) k. 79, k. 5-6, k. 7-8, protokół oględzin nagrania z monitoringu k. 11-13, nagranie z monitoringu k. 41/

W dniu 25 stycznia 2020 r. o godz. 22:48:12 w B. na ul. (...), w rejonie posesji nr (...) obwiniona zatrzymała się swoim samochodem C. (...) i wyrzuciła śmieci w postaci m.in. paragonu przed posesję nr (...).

/zeznania E. L. (1) k. 79, k. 5-6, k. 7-8, zawiadomienie k. 25/

Na terenie Miasta B. obowiązuje regulamin utrzymania czystości i porządku.

/Regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie Miasta B. wraz w uchwałą k. 36-40/

E. H. ma(...) lat. Posiada wykształcenie wyższe. Z zawodu jest(...). Jest (...). Ma dwoje dzieci. W majątku posiada dom mieszkalny oraz samochód osobowy. Nie leczyła się (...). Nie była uprzednio karana.

/oświadczenie obwinionej k. 78/

Obwiniona nie przyznała się do popełnienia zarzuconych jej wykroczeń. Wyjaśniła, że pomarańcza, którą rzuciła w stronę posesji sąsiadki najpierw leżała właśnie pod posesją sąsiadki, a ona ją tylko odrzuciła. Ojciec E. L. (1) notorycznie zaś rzuca niedopałki papierosów przed jej posesję. Według obwinionej to psy L. kopią doły w pasie zieleni i załatwiają potrzeby fizjologiczne. Obwiniona wyjaśniła, że wtedy je zbiera do pudełka i wyrzuca na pas zieleni sąsiadki. Na niektórych nagraniach obwiniona siebie nie rozpoznawała. Obwiniona przyznała, że wyniosła naczynie i były to odchody zbierane przez wiele dni. Jeżeli ojciec E. L. (1) rzuca niedopałek, a obwiniona zwraca mu na to uwagę i on go nie podniesie, to wtedy odrzuca go przed posesję sąsiadki. Według obwinionej skoro śmieci leżały na terenie publicznym i ona je podniosła i rzuciła przed płot sąsiadki to one nadal leżą na terenie publicznym. (k. 78-79)

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

W niniejszej sprawie Sądu ustalił stan faktyczny w oparciu o zeznania E. L. (1), S. L., protokół oględzin nagrań, nagrania z monitoringu, zawiadomienie, dokumentację fotograficzną, Regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie Miasta B. wraz w uchwałą. Powyższe dowody Sąd uznał za wiarygodne, bowiem stanowiły logiczną całość, korespondowały ze sobą. E. L. (2) jest skonfliktowana z obwinioną, jednak jej zeznania bezwzględnie potwierdzają nagrania z monitoringu.

Dla rozstrzygnięcia w sprawie znaczenia nie miała dokumentacja fotograficzna załączona przez obrońcę obwinionej, gdyż nie wnosiła nic do sprawy, poza tym, iż wskazywała na zanieczyszczenie terenu. Trudno stwierdzić, w którym miejscu niektóre ze zdjęć zostały wykonane.

Zdaniem Sądu wyjaśnienia obwinionej nie są wiarygodne i stanowią przyjęta przez nią linię obrony. Nagrania z monitoringu nie budzą wątpliwości co do tego, iż to obwiniona wyrzucała nieczystości przed posesję sąsiadki. Niektóre z nich podnosiła spod swojego ogrodzenia, a niektóre z nich wynosiła z domu lub wyrzucała z samochodu. Postać obwinionej jest uwidoczniona na nagraniach.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd uznał obwinioną E. H. za winną popełnienia zarzucanych jej czynów wyczerpujących dyspozycję art. 145 kw.

Strona przedmiotowa wykroczenia art. 145 kw polega na zanieczyszczaniu lub zaśmiecaniu miejsc publicznie dostępnych i dla powstania odpowiedzialności z art. 145 kw nie ma znaczenia skala zaśmiecania lub zanieczyszczania (por. M. Kulik, w: M. Mozgawa, Kodeks wykroczeń, 2007, s. 493).

Obie wskazane w tym artykule czynności godzą w estetyczny wygląd miejsc dostępnych dla ogółu. Zaśmiecanie polega na pozostawianiu w takich miejscach zniszczonych, uszkodzonych czy bezużytecznych przedmiotów, np. papieru, pudełek, butelek, puszek, niedopałków papierosów. Zanieczyszczanie jest pojęciem szerszym, obejmującym obok zaśmiecania także inne zachowania prowadzące do zabrudzenia danych miejsc, np. przez wylanie różnego rodzaju nieczystości, farby bądź pokrycie smarem, zwymiotowanie, zaspokojenie potrzeby fizjologicznej.( J. Piórkowska-Flieger [w:] Kodeks wykroczeń. Komentarz aktualizowany, red. T. Bojarski, LEX/el. 2021, art. 145.)

Miejsca dostępne dla publiczności to miejsca publiczne, a więc miejsca dostępne dla nieograniczonej liczby osób. Jako takie miejsca ustawodawca wymienia przykładowo: drogę, ulicę, plac, ogród, trawnik lub zieleniec. Wśród innych miejsc można wymienić m.in. stadion, boisko, basen publiczny, plac zabaw dla dzieci, plac do ćwiczeń fizycznych, chodnik, ścieżkę rowerową, bulwar spacerowy.

Obwiniona swoimi zachowaniami wyczerpała dyspozycję art. 145 kw, bowiem nieczystości, które leżały przy jej posesji, pod ogrodzeniem podnosiła i zamiast wyrzucać je do śmietnika przerzucała je pod posesję swojej sąsiadki. Niektóre z tych nieczystości wynosiła ze swojej działki lub wyrzucała ze swojego samochodu.

Zgodnie z dyspozycją art. 9 § 2 kw Sąd orzekając o ukaraniu za dwa lub więcej wykroczeń, wymierza się łącznie karę w granicach zagrożenia określonych w przepisie przewidującym najsurowszą karę, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu środków karnych na podstawie innych naruszonych przepisów. Biorąc pod uwagę powyższe Sąd na podstawie art. 145 kw w zw. z art. 9 § 2 kw wymierzył obwinionej łącznie karę 500 zł grzywny.

W przekonaniu Sądu wymierzona obwinionej kara grzywny odpowiada przede wszystkim stopniowi społecznej szkodliwości czynu E. H. oraz pozwala na osiągnięcie zapobiegawczych i wychowawczych celów kary w stosunku do obwinionej, a także czyni zadość potrzebie społecznego oddziaływania. Obwiniona w sposób umyślny wyrzucała nieczystości na teren publiczny przed działką sąsiadki, z którą jest skonfliktowana. E. H. ponadto jest osobą pełnoletnią i w pełni poczytalną. Biorąc zaś pod uwagę okoliczność, iż jest lekarzem można się od niej wymagać wyższych standardów moralności niż od przeciętnego obywatela.

Sąd doszedł do wniosku, iż stopień społecznej szkodliwości wykroczenia obwinionej oraz zawinienie jest wyraźne, a najlepiej odpowiada mu wyżej wymieniona kara grzywny uwzględniająca także warunki majątkowe obwinionej. Obwiniona dopuściła się czynu z art. 145 kw pięciokrotnie i z pełną premedytacją, dlatego jej zachowania powinny sie spotkać ze zdecydowaną reakcją ze strony Sądu.

Rozstrzygniecie o kosztach postępowania oparto na treści art. 118 § 1 kpw, zgodnie z którym w wypadku skazania obwinionego obciąża się zryczałtowanymi wydatkami postępowania, których wysokość ustalono na podstawie §1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10.10.2001r. (Dz. U. nr 118 poz. 1269 w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania (…)). Natomiast wysokość opłaty ustalono na podstawie art. 21 pkt 2 w zw. z art. 3 ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23.06.1973r (Dz.U. nr 49 poz. 223 z 1983r z późn. zm.).