Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2014r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we W.

w składzie:

Przewodniczący: SSR Barbara Bonczar

Protokolant: Grażyna Mazurkiewicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 25 lutego 2014r. we W.

sprawy z odwołania E. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 23 maja 2013r. znak: (...)

w sprawie E. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o zasiłek chorobowy

oddala odwołanie.

Sygn. akt X U 392/13

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. decyzją z 23 maja 2013r. odmówił wnioskodawczyni E. S. przyznania prawa do zasiłku chorobowego za okres od 17 maja 2013r. do 29 maja 2013r.

Zdaniem strony pozwanej zasiłek chorobowy za w/w okres wnioskodawczyni nie przysługuje, gdyż Lekarz Orzecznik w wyniku przeprowadzonego w dniu 16 maja 2013r. badania lekarskiego orzekł, że wnioskodawczyni od tego dnia jest zdolna do pracy.

We wniesionym od tej decyzji odwołaniu wnioskodawczyni wnosiła o zmianę decyzji i przyznanie prawa do zasiłku chorobowego za sporny okres, gdyż stan jej zdrowia nie pozwala na podjęcie pracy. W uzasadnieniu swego stanowiska wnioskodawczyni podniosła, że pozostaje w dalszym leczeniu u lekarzy specjalistów.

Strona pozwana w udzielonej odpowiedzi na odwołanie wniosła o jego oddalenie jako niezasadne.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni E. S. z zawodu sprzedawca, stała się niezdolna do pracy od 09 stycznia 2013r. z powodu nadciśnienia tętniczego i schorzeń układu ruchu. Kolejne zwolnienie lekarskie wnioskodawczyni otrzymała na okres od 30 kwietnia 2013r. do 29 maja 2013r. Strona pozwana korzystając z przysługującego jej uprawnienia na podstawie art.59 ust.1, 2 i 6 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – Dz.U. z 2010r. Nr 77, poz.2512 ze zm., wyznaczyła na dzień 16 maja 2013r. kontrolne badanie lekarskie przez Lekarza Orzecznika ZUS celem dokonania zasadności wystawionego zaświadczenia o niezdolności do pracy. W wyniku przeprowadzonego badania Lekarz Orzecznik na podstawie dokumentacji medycznej i po przeprowadzeniu badania uznał, że wnioskodawczyni od dnia 16 maja 2013r. jest zdolna do pracy i może podjąć zatrudnienie zgodnie z kwalifikacjami czy lekkiej fizycznie. Wydane przez lekarza leczącego zaświadczenie o niezdolności do pracy na okres od 30 kwietnia 2013r. do 29 maja 2013r. utraciło ważność z dniem 16 maja 2013r. i brak było przeciwwskazań do podjęcia przez wnioskodawcę pracy na uprzednio zajmowanym stanowisku. Wnioskodawczyni nie podjęła zatrudnienia, gdyż z dniem 13 marca 2013r. umowa o prace została rozwiązana.

Dowód: akta zasiłkowe ZUS

Postanowieniem z dnia 13 lipca 2013r., Sąd na podstawie art.468 § 2 pkt.4 i § 4 kpc podjął czynności wyjaśniające przez zasięgnięcie opinii biegłego sądowego chirurga ortopedy i neurologa na okoliczność ustalenia czy wnioskodawczyni w okresie od 16 maja 2013r. do 29 maja 2013r. była niezdolna do pracy czy też z dniem 16 maja 2013r. odzyskała zdolność do pracy.

W wydanej w dniu 14 października 2013r. opinii biegły sądowy chirurg ortopeda i neurolog rozpoznali u wnioskodawczyni min. zmiany zwyrodnieniowo – dyskopatyczne kręgosłupa, chorobę zwyrodnieniowa obu rąk i uznali, że wnioskodawczyni po dniu 16 maja 2013r. była zdolna do pracy. Zdaniem biegłych sądowych stan zdrowia wnioskodawczyni winien ocenić biegły sądowy reumatolog.

Dowód: opinia biegłych sądowych z dnia 14.10.2013r. - k.28 akt.

Postanowieniem z dnia 06 listopada 2013r., Sąd na podstawie art.468 § 2 pkt.4 i § 4 kpc podjął czynności wyjaśniające przez zasięgnięcie opinii biegłego sądowego reumatologa na okoliczność ustalenia czy wnioskodawczyni w okresie od 16 maja 2013r. do 29 maja 2013r. była niezdolna do pracy czy też z dniem 16 maja 2013r. odzyskała zdolność do pracy.

W wydanej w dniu 09 grudnia 2013r. opinii biegły sądowy reumatolog rozpoznał u wnioskodawczyni min. zmiany zwyrodnieniowo – dyskopatyczne kręgosłupa, chorobę zwyrodnieniową obu rąk i uznał, że wnioskodawczyni po dniu 16 maja 2013r. była zdolna do pracy.

Dowód: opinia biegłego sądowego z dnia 09.12.2013r. - k.41 akt.

Wnioskodawczyni nie zgodziła się z wydaną w sprawie opinią biegłych sądowych chirurga ortopedy i neurologa, gdyż jest ona niezgodna z oceną stanu jej zdrowia dokonaną przez lekarzy leczących, ale nie wniosła do niej merytorycznych zastrzeżeń. Zdaniem wnioskodawczyni stan jej zdrowia po dniu 16 maja 2013r. nie pozwalał na podjęcie zatrudnienia w zawodzie sprzedawcy, gdyż jest to praca ciężka, stojąca i wymagająca pełnej sprawności kręgosłupa i obu rak. Wnioskodawczyni wniosła o przebadanie jej przez innych biegłych sądowych odpowiednich specjalności, w celu rzetelnej oceny stanu jej zdrowia i zdolności do pracy.

Sąd nie uwzględnił wniesionych przez wnioskodawczynię zastrzeżeń do wydanej w sprawie opinii.

Z wydanymi w sprawie opiniami zgodziła się strona pozwana.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni nie zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie rozstrzygnięciu wymaga kwestia czy wnioskodawczyni E. S. w okresie od 16 maja 2013r. do 29 maja 2013r. była nadal niezdolna do pracy i czy przysługuje jej prawo do zasiłku chorobowego za ten okres.

Dyspozycja art. 59 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r.o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – Dz.U. z 2010r, nr 77, poz. 2512, daje możliwość i określa zasady kontrolowania prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do pracy.

Strona pozwana korzystając z powołanego przepisu wyznaczyła kontrolne badanie lekarskie celem zbadania zasadności wystawionego zaświadczenia o niezdolności do pracy. Zdaniem Lekarza Orzecznika ZUS wnioskodawczyni od dnia 16 maja 2013r. była zdolna do pracy.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy i przeprowadzone przed Sądem postępowanie daje podstawy do twierdzenia, że wnioskodawczyni w tym okresie nie była niezdolna do pracy. Okoliczność te potwierdził w wydanej w dniu 14 października 2013r. biegły sądowy chirurg ortopeda i neurolog i w dniu 09 grudnia 2013r. biegły reumatolog. Zdaniem biegłych sądowych rozpoznane u wnioskodawcy choroby mają charakter łagodny i niepowikłany. Schorzenia te nie powodują istotnego upośledzenia funkcji organizmu i mogą być diagnozowane i leczone ambulatoryjnie. W przebiegu choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa mogą występować zaburzenia neurologiczne, które mogą czynić wnioskodawczynię niezdolną do pracy. Stan zdrowia wnioskodawczyni w dniu badania przez lekarza orzecznika ZUS był dobry.

Zdaniem Sądu opinie biegłych sądowych zasługują na przymiot wiarygodności. Opinie te zostały sporządzone w sposób obiektywny, rzetelny i pełny a ich wydanie zostało poprzedzone wnikliwym zapoznaniem się z dokumentacją medyczną, zebraniem wywiadu oraz bezpośrednim badaniem wnioskodawczyni. Zdaniem Sądu opinia są pełne, uwzględniają wszystkie istniejące schorzenia oraz stopień ich nasilenia u wnioskodawczyni.

Dowód z opinii biegłego podlega ocenie Sądu przy zastosowaniu art. 233 § 1 k.p.c., na podstawie właściwych dla jej przedmiotu kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii biegłego nie jest przedstawienie faktów, lecz ich ocena na podstawie wiedzy fachowej (wiadomości specjalnych). Nie podlega ona zatem weryfikacji, jak dowód na stwierdzenie faktów, na podstawie kryterium prawdy i fałszu. Nie są miarodajne dla oceny tego dowodu niekonkurencyjne z nim oceny świadków i uczestników postępowania, co do faktów będących przedmiotem opinii (zob. uzasadnienie orzeczenia SN z dnia 7 listopada 2000 r., I CKN 1170/98, OSNC 2001, nr 4, poz. 64; uzasadnienie orzeczenia SN z dnia 15 listopada 2002 r., V CKN 1354/00, niepubl.). W przedmiotowej opinii biegli sądowi odpowiedzieli na wszystkie postawione przez Sąd pytania. Swoje stanowisko poparli wnikliwą analizą dokumentacji medycznej oraz przeprowadzonym badaniem wnioskodawczyni.

Zdaniem Sądu wydane w sprawie opinie biegłych sądowych są pełne, uwzględniają wszystkie istniejące schorzenia oraz stopień ich nasilenia u wnioskodawczyni i Sąd w pełni podziela stanowisko zajęte w opinii przez biegłych.

Zgodnie z art.58 ust. 8 ustawy zasiłkowej, zaświadczenie lekarza orzecznika ZUS wydane w związku z kontrolą zasadności wystawionego zaświadczenia o niezdolności do pracy jest traktowane na równi z orzeczeniem lekarskim stwierdzającym brak przeciwwskazań do pracy na stanowisku, wydanym w trybie art.229 § 4 Kodeksu pracy i stanowi dla pracodawcy podstawę do podjęcia przez wnioskodawcę pracy na uprzednim stanowisku. Wnioskodawczyni po dniu 16 maja 2013r. nie podjęła zatrudnienia, gdyż stosunek pracy został rozwiązany, ale wnioskodawczyni może wykonywać pracę zgodnie z kwalifikacjami lub lekką pracę fizyczną. Ponadto wnioskodawczyni nie wniosła merytorycznych zastrzeżeń do wydanej w sprawie opinii biegłych sądowych chirurga ortopedy i neurologa a kontynuowane leczenie może odbywać się w ramach leczenia ambulatoryjnego.

Odnosząc się do kwestii zastrzeżeń wniesionych przez wnioskodawczynię do sporządzonej w sprawie opinii biegłych sądowych chirurga ortopedy i neurologa, należy podkreślić, iż Sąd nie uwzględnił argumentów wnioskodawczyni i oceny stanu jej zdrowia dokonana przez leczących ja lekarzy, mając na uwadze, jak już wyżej zaznaczono, fakt, iż opinia została sporządzona w sposób rzetelny, jest zgodna z zasadami wiedzy medycznej, a także sporządzona została przez biegłych z długoletnią praktyką orzeczniczą. Zawarte w niej wnioski są logiczne, spójne natomiast zastrzeżenia zgłoszone do opinii biegłych są wyłącznie polemiką z dokonaną przez biegłych oceną i nie znajdują uzasadnienia.

Z wydaną w sprawie opinią zgodziła się stron pozwana i nie wniosła do niej zastrzeżeń.

Wnioskodawcy nie przysługuje więc, prawo do zasiłku chorobowego za okres od 17 maja 2013r. do 29 maja 2013r.

Z tych względów na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 Kpc Sąd orzekł jak w sentencji.