Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 666/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. W.

w dniu 19 listopada 2019 roku w C. w sklepie (...) przy ul. (...) działając w celu utrzymania się w posiadaniu zabranych rzeczy w postaci butów sportowych marki Jordan o wartości 679 złotych bezpośrednio po dokonaniu ich kradzieży, użył przemocy wobec pracownika sklepu (...) w ten sposób, iż popchnął ją mocno w wyniku czego straciła równowagę i wpadła na element wyposażenia sklepu po czym na koleżankę M., przy czym zarzucanego czynu dopuścił w ciągu 5 lat po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 11 kwietnia 2017 roku o sygn. akt IXK1605/16 za umyślne przestępstwo podobne określone w art. 158§1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 30 grudnia 2014 roku o sygn. akt IXK839/14 za umyślne przestępstwo podobne określone w art. 279§1 kk na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności objętych wyrokiem łącznym Sadu Okręgowego w Kielcach z dnia 18 września 2017 roku o sygn. akt IIIK115/17, którą odbywał w okresie od 13 września 2017 roku do 03 września 2018 roku, czym wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 281 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

P. W. w dniu 19 listopada 2019 roku wszedł do sklepu przy ul. (...) i zapytał ekspedientkę o buty tzw. "Jordany". M. P. (1) wskazała mu przedmiotowe obuwie, po czym P. W. wybrał preferowany model i poprosił o parę tego obuwia w rozmiarze 45. Następnie ekspedienta przyniosła mu parę żądanego obuwia. Oskarżony w pierwszej kolejności założył prawy, a następnie lewy but, po czym podszedł do kierunku lutra, gdzie się przejrzał i wraził swoją pozytywną opinię na ich temat. P. W. mając założone na nogach przymierzane buty, wziął do rąk parę butów, w których przyszedł do sklepu, następnie podszedł do lady umiejscowionej przy drzwiach wejściowych, gdzie znajdowały się ekspedientki M. P. (1) oraz M. L.. Kolejno rzucił na ladę trzymane w ręku obuwie, po czym mocno popchnął M. P. (1) i wybiegł ze sklepu. W wyniku tego zdarzenia M. P. (1) utraciła równowagę i upadła na znajdującą się za jej placami ladę oraz M. L.. Za uciekającym P. W. pobiegła inna pracownica sklepu (...). W ujęciu sprawcy pomogli jej dwaj przypadkowi przechodnie, którzy wraz z A. R. zaprowadzili P. W. z powrotem do sklepu.

częściowo wyjaśnienia P. W.

k. 32-33, 154-155

zeznania M. P. (1)

k. 5-6, 108-109, 155

zeznania A. R.

k. 15-16, 112-113, 156

zeznania M. L.

k. 18-21, 114-115, 156 verte - 157

Na miejsce zdarzenia przybył T. Z., który nakazał oskarżonemu zdjąć skradzione obuwie, a następnie po ich oględzinach zalecił wyczyszczenie ich z zabrudzeń oraz przekazanie do dalszej sprzedaży. T. Z. powiadomił o przedmiotowym zajściu funkcjonariuszy Policji.

zeznania T. Z.

k. 10-11, 110-111, 156

zeznania M. P. (1)

k. 5-6, 108-109, 155

zeznania A. R.

k. 15-16, 112-113, 156

zeznania M. L.

k. 18-21, 114-115, 156 verte - 157

W opinii sądowo-psychiatrycznej biegli wskazali, iż oskarżony był w pełni poczytalny w trakcie popełnienia zarzucanemu mu czynu oraz stwierdzili u badanego P. W. zaburzenia osobowości z cechami zmian organicznych OUN u osoby uzależnionej od alkoholu i środków odurzających.

opinia sądowo-psychiatryczna

k. 69-72

Oskarżony jest osobą dotychczas karaną sądownie za popełnienie przestępstw skierowanych przeciwko mieniu oraz zdrowiu i życiu. Wobec oskarżonego zapadły prawomocne orzeczenia wydane przez Sąd Rejonowy w Kielcach, gdzie wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2017 roku w sprawie o sygn. akt IX K 1605/16 za popełnienie przestępstwa z art. 158 § 1 kk wymierzono mu karę sześciu miesięcy pozbawienia wolności oraz wyrokiem z dnia 30 grudnia 2014 roku w sprawie o sygn. akt IX K 839/14 za popełnienie przestępstwa z art. 279 § 1 kk wymierzono mu karę jednego roku i dwóch miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności na okres próby 4 lat. Powyższe orzeczenia objęte zostały wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 18 września 2017 roku o sygn. akt III K 115/17, w ramach którego połączono wymierzone w powyższych wyrokach kary pozbawienia wolności i wymierzono karę łączną jednego roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności. Orzeczoną karę łączną P. W. wykonywał w okresie od dnia 13 września 2017 roku do dnia 03 września 2018 roku tj. do dnia warunkowego przedterminowego zwolnienia.

karta karna

k. 74, 151

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach sygn. akt IX K 1605/16

k. 89

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach sygn. akt IX K 839/14

k. 92

odpis wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Kielcach sygn. akt III K 115/17

k. 84-86

wydruki z portalu NOE-SAD

k. 142-147

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

częściowo wyjaśnienia P. W.

Sąd dał jedynie częściowo wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie w jakim przyznaje się przymierzania obuwia tzw. "Jordanów", a następnie wybiegnięcia w nich ze sklepu oraz złapania go przez przypadkowych mężczyzn i przyprowadzenia z powrotem do sklepu, bowiem okoliczności te korespondują z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, a ponadto jego wypowiedź w tej części jest logiczna, spójna i wiarygodna. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego co do pozostałej jego części. W pierwszej kolejności wskazać należy, iż powołane przez oskarżonego okoliczności zdarzenia, w tym powody jego działania, odznaczają się wysokim surrealizmem, jak i chaotycznością i nielogicznością. Przedstawiony przez P. W. obraz zdarzeń jest na tyle nieprawdopodobny i kuriozalny, iż w ocenie Sądu jego narracja stanowi jedynie przejaw jego wyimaginowanej projekcji, stanowiącej bądź to wynik stwierdzonych u oskarżonego zaburzeń osobowości, bądź realizację przyjętej przez oskarżonego linii obrony, która to ma na celu wprowadzenie organ w błąd co do jego poczytalności, wszak z opinii biegłych psychiatrów wynika, iż oskarżony był w pełni poczytalny w trakcie popełniania czynu zabronionego. Powyższe zaś okoliczności pozwalają w sposób oczywisty na zakwestionowanie wiarygodności wyjaśnień oskarżonego w tym zakresie.

zeznania M. P. (1)

M. P. (1) była bezpośrednim świadkiem zajścia, co znajduje odzwierciedlenie w sposobie relacjonowania przez nią przebiegu zdarzeń oraz szczegółowości złożonych zeznań. Jej zeznania Sąd ocenił jako logiczne, spójne i konsekwentne. Treść jej zeznań znajduje oparcie w zeznaniach pozostałych świadków oraz częściowo w wyjaśnieniach oskarżonego. Brak było podstaw do kwestionowania wiarygodności zeznań świadka, okoliczność ta nie była również podnoszona w toku postępowania.

zeznania M. L.

M. L. była pracownikiem sklepu oraz bezpośrednim świadkiem zdarzenia. W sposób szczegółowy i wiarygodny opisała przebieg wydarzeń. Jej zeznania potwierdzały relację przedstawioną przez M. P. (2). Świadek jest osobą postronną, zatem nie miała powodów do konfabulowania. Jej wiarygodność nie była kwestionowana przez strony.

zeznania A. R.

A. R. w sposób rzetelny i wiarygodny zrelacjonowała przebieg zdarzeń, których była świadkiem. O okoliczności tej świadczy szczegółowość jej zeznań, która uwidaczniała się między innymi w podawaniu przez nią nazw ulic, którymi uciekał oskarżony oraz wskazywanie zdarzeń, których była naocznym świadkiem, a których okoliczności nie zaobserwowała. W ocenie Sądu jej zeznania są w pełni wiarygodne, zaś żadna ze stron nie kwestionowała jej prawdomówności.

zeznania T. Z.

T. Z. nie był bezpośrednim uczestnikiem zajścia i świadkiem kradzieży, lecz został powiadomiony o powyższym przez pracowników sklepu. Wskazał, iż skradzione przez oskarżonego obuwie powróciło do sprzedaży oraz powiadomił organy ścigania. Treść jego zeznań znajduje potwierdzenie w zeznaniach pozostałych świadków. Jego wiarygodność nie była kwestionowana przez strony postępowania.

opinia sądowo-psychiatryczna

Opinia sporządzona została przez uprawnione do tego osoby w oparciu o obowiązujące przepisy prawne. W sposób kompletny, logiczny i spójny odpowiadana na stawiane jej pytania. Nie nosi śladów ingerencji w jej treść, bądź uszkodzeń mechanicznych.

karta karna, odpisy wyroków, wydruki z portalu NOE-SAD

Dokumenty urzędowe sporządzone przez uprawnione do tego podmioty zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Nie noszą śladów uszkodzeń, ani też ingerencji w ich treść. Ich wiarygodność oraz autentyczność nie była kwestionowana.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1

P. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie ulega wątpliwości, że oskarżony swym zachowaniem wypełnił zarówno podmiotowe, jak i przedmiotowe znamiona przestępstwa z art. 281 kk. Dyspozycji z tego przepisu odpowiada osoba, która w celu utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy, bezpośrednio po dokonaniu kradzieży, używa przemocy wobec osoby lub grozi natychmiastowym jej użyciem albo doprowadza człowieka do stanu nieprzytomności lub bezradności.

Nieodzownym elementem tej konstrukcji jest dokonanie przez sprawcę kradzieży rzeczy. Oskarżony zakładając obuwie dostarczone przez ekspedientkę, wszedł w fizyczne posiadanie tychże butów, mając tym samym możliwość władania nimi, co w tak ukształtowanym stanie faktycznym współmierne jest z określeniem zaboru rzeczy. W kontekście tym należy wspomnieć również, iż dla dokonania kradzieży konieczne jest działanie sprawcy zaboru rzeczy w celu jej przywłaszczenia. Oskarżony zaś od początku działał w sposób zaplanowany z jasno sprecyzowanym celem, na co wskazuje brak głębszego zastanowienia, dynamika jego zachowania oraz okoliczność, iż oskarżony wszedł i od razu dopytywał o określony rodzaj oraz model obuwia. Ponadto oskarżony wskazywał, iż zna model tych butów i już wcześniej w innym miejscu je widział, co podkreśla brak spontaniczności jego działania. Sprawca od początku działał bez zastanowienia, zaś jego działania były ściśle ukierunkowane. Powyższe zaś w kontekście jego późniejszego zachowania w postaci ucieczki bez uiszczenia zapłaty, w sposób jednoznaczny wskazuje, iż oskarżonemu od początku towarzyszył zamiar dokonania kradzieży, a jego działania ukierunkowane były na osiągnięcie celu jakim było przywłaszczenie rzeczy. Zatem zakładając przedmiotowe obuwie przez oskarżonego mając przy tym tak określony zamiar oraz cel działania, dokonał on ich kradzieży, zaś następnie chcąc utrzymać ten stan posiadania dokonał on fizycznego ataku w postaci popchnięcia ekspedientki, która stała w pobliżu drzwi wyjściowych, co umożliwiło mu ucieczkę i utrzymanie się w posiadaniu zabranej rzeczy. W kontekście przedstawionego stanu faktycznego niewątpliwym jest, iż popchnięcie ekspedientki stanowiło przejaw użycia przez oskarżonego przemocy, bowiem czynność ta polegała na ataku fizycznym do której konieczne było użycie przez oskarżonego siły, a agresja ta ukierunkowana było przeciwko pracownicy sklepu (...).

Sąd nie przyjął wskazanej w akcie oskarżenia kwalifikacji prawnej z art. 283 kk, uznając iż czyn oskarżonego nie stanowił wypadku mniejszej wagi. Przepis art. 283kk jest szczególną podstawą wymiaru kary, przyjmującą postać tzw. wypadków mniejszej wagi. O przyjęciu wypadku mniejszej wagi decydują przedmiotowe i podmiotowe znamiona czynu, ze szczególnym uwzględnieniem tych elementów, które są charakterystyczne dla danego rodzaju przestępstw. Wśród znamion strony przedmiotowej istotne znaczeni mają w szczególności rodzaj dobra, w które godzi przestępstwo; zachowanie się i sposób działania sprawcy; użyte środki, miejsce i inne okoliczności popełnienia czynu oraz odczucie szkody przez pokrzywdzonego. Sąd nie ma wątpliwości, że oskarżony działał w bezpośrednim zamiarem w celu wykonania z góry założonego planu działania oraz użył przemocy względem pracownicy sklepu, przy czym czyn ten stanowił potencjalne zagrożenie dla jej zdrowia, bowiem w wyniku popchnięcia straciła ona równowagę i podczas upadku mogła się uderzyć. Ponadto czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64§1kk. Wśród elementów strony podmiotowej istotne są : stopień zawinienia oraz motywacja i cel działania sprawcy.

Inkryminowane zachowanie oskarżonego bez wątpienia cechowała przy tym znaczna społeczna szkodliwość, ponieważ godziło ono w tak istotne dobra prawne, jak własność i zdrowie, zaś oskarżony działał tylko i wyłącznie w celu uzyskania nienależnej mu korzyści majątkowej. Po stronie oskarżonego brak było przy tym jakichkolwiek okoliczności ekskulpacyjnych, ponieważ nie znajdował się on wówczas w żadnej atypowej sytuacji motywacyjnej uniemożliwiającej mu rozpoznanie znaczenia swoich czynów i pokierowania swoim postępowaniem, co również wynika z opinii sądowo-psychiatrycznej przeprowadzonej przez biegłych psychiatrów, którzy wskazali, że oskarżony był w pełni poczytalny w trakcie popełniania przestępstwa. Wobec powyższego wskazać należy, że wina oskarżonego w tym zakresie, pojmowana w doktrynie jako osobista zarzucalność czynu, jest niewątpliwa.

Z dołączonego do akt sprawy materiału dowodowego, w szczególności odpisów wyroków i wydruków z portalu NOE-SAD wynika, iż oskarżony w przeszłości popełnił podobne przestępstwa (skierowane przeciwko życiu i zdrowiu), za co został skazany prawomocnymi wyrokami wydanymi w dniu 11 kwietnia 2017 roku za czyn z art. 158 § 1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 30 grudnia 2014 roku za czyn z art. 279 § 1 kk na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 4 lat, zaś kary te zostały mu połączone w wydanym przez Sąd Okręgowy w Kielcach (sygn III K 115/17) wyroku łącznym i wymierzono karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Orzeczoną karę łączną P. W. wykonywał w okresie od dnia 13 września 2017 roku do dnia 03 września 2018 roku tj. do dnia warunkowego przedterminowego zwolnienia.

Zakres odbytej przez P. W. kary łącznej pozbawienia wolności stanowił okres powyższej 6 miesięcy, zaś przestępstwo będące przedmiotem niniejszego postępowania popełnione zostało w przeciągu 5 lat po odbyciu wskazanej wyżej kary łącznej. Powyższe zaś jednoznacznie wskazuje, że spełnione zostały przesłanki wskazane w art. 64 § 1 kk, co znalazło odzwierciedlenie w przyjętej przez Sąd kwalifikacji prawnej.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. W.

1

1

W oparciu o dyrektywy określone w art. 53 kk i następne Sąd wymierzył podstawie art. 281 kk wymierzył oskarżonemu za przypisany mu czyn karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Przestępstwo zarzucane oskarżonemu jest zagrożone karą pozbawienia wolności od roku do 10 lat.

Niewątpliwie czyn oskarżonego był w pełni zawiniony, nie występowały przy tym okoliczności ograniczające lub wyłączające winę sprawcy. Oskarżony jest osobą uprzednio karaną sądownie, w tym za popełnienie przestępstw podobnych, co zaś wskazuje, że P. W. doskonale zdawał sobie sprawę z bezprawności swojego działania i grożących mu konsekwencji, co jednak nie odwiodło go od popełnienia przestępstwa. Zachowanie oskarżonego wskazuje, iż działał on w sposób przemyślany, mający na celu osiągnięcie korzyści majątkowej, ponadto użył względem pracownicy sklepu przemocy w postaci odepchnięcia co mogło skutkować ujemnymi dla niej konsekwencjami zdrowotnymi. Jego działania cechowała celowość oraz świadomość naruszenia przepisów prawnych, ponadto z sporządzonej opinii sądowo-psychiatrycznej wynika, iż oskarżony w chwili czynu miał w pełni zachowaną świadomość rozpoznania znaczenia oraz pokierowania swoim postępowaniem. Swym zachowaniem oskarżony naruszył dobra prawne w postaci mienia oraz zdrowia. Okoliczności wskazane powyżej zostały uwzględnione przez Sąd przy określeniu rodzaju i wymiaru orzeczonej względem oskarżonego kary.

Wymierzona oskarżonemu kara mieści się w granicach wskazanych w art. 281 kk, w ocenie sądu jest ona wystarczająca i adekwatna do skali naruszenia oraz stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez sprawcę czynu. Oskarżony jest sprawcą niepoprawnych. Wcześniejsze kary stosowane wobec niego nie przyczyniły się do zmiany zachowań oskarżonego. Kara bezwzględnego pozbawienia wolności pozwoli mu odczuć konsekwencje swojego zachowania oraz skłoni do refleksji i zmiany dotychczasowego modelu postępowania. Czyni również zadość dyrektywom określonym w art. 53 kk i następne, nadto zrealizuje zarówno szczególno- jaki i ogólnoprewencyjne oraz wychowawcze cele ukarania.

P. W.

2

1

Na podstawie powołanych przepisów Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary okres jego zatrzymania od dnia 19 listopada 2019 roku od godziny 13:45 do dnia 21 listopada 2019 roku do godziny 12:40.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

W toku postępowania sądowego Sąd wyznaczył P. W. obrońcę z urzędu w osobie adw. Bartłomieja Górczyńskiego, który wniósł o zasądzenie kosztów obrony z urzędu. W związku z powyższym na podstawie powołanego przepisu Sąd zasądził na rzecz obrońcy kwotę 514,60 złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu. Wysokość kwoty wynika wprost z treści § 17 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z uwzględnieniem wysokości należności podatkowej.

4

P. W. jest osobą bezrobotną, nie posiada źródeł dochodu, utrzymuje się z oszczędności. Aktualnie odbywa wyrok w Areszcie Śledczym w K.. Mając na względzie sytuację finansową oraz osobistą oskarżonego, w ocenie Sądu obciążanie go kosztami sądowym stanowiłoby nadmierną względem niego dolegliwość, w związku z czym Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, wydatkami obciążając Skarb Państwa.

1.Podpis