Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: II AKzw 439/19

POSTANOWIENIE

Dnia 24 kwietnia 2019 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Iwona Hyła

Protokolant: Iwona Posyniak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Regionalnej w Katowicach Marty Irzyńskiej

po rozpoznaniu w sprawie S. J.

zażalenia wniesionego przez skazanego i jego obrońcę

na postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach

z dnia 19 lutego 2019 roku, sygn. akt VIII Kow 243/19

w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na odbywanie kary pozbawienia wolności
w systemie dozoru elektronicznego

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. oraz art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

p o s t a n a w i a

1.  utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie;

2.  zwolnić skazanego od kosztów sądowych postępowania odwoławczego, obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Zażalenia skazanego jak i jego obrońcy nie są zasadne i na uwzględnienie nie zasługują.

Sąd Okręgowy słusznie uznał, że skazany nie daje należytej rękojmi odbycia we właściwy sposób orzeczonej kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego. Taki system wymusza bowiem samokontrolę, samodyscyplinę i odpowiedzialność. Tymczasem dotychczasowy sposób życia skazanego wskazuje na brak powyższych cech, koniecznych do zgodnego z prawem oraz zasadami współżycia społecznego funkcjonowania w warunkach wolnościowych. Nie może być inaczej, gdy ma się w polu widzenia jego dotychczasową karalność i zachowanie już po zapadnięciu wobec niego poszczególnych wyroków. Sąd I instancji skrupulatnie przeanalizował postępowanie skazanego, jego dotychczasową karalność i słusznie doszedł do przekonania, że S. J. – poza stałym naruszaniem przepisów prawa – wykazuje całkowitą ignorancję wobec zapadających wobec niego wyroków i stosowanych środkach oddziaływania karnego. Powyższe wskazuje zatem, że to sam skazany ze swojej winy doprowadził do braku możliwości przebywania w warunkach wolnościowych. Dlatego też nieuzasadnione byłoby pokładanie w nim dalszego zaufania, iż tym razem pozytywna postawa, prezentowana obecnie, nie ulegnie po raz kolejny zmianie i że znów nie naruszy on porządku prawnego.

W konsekwencji tych wywodów sąd odwoławczy stwierdza, że skazany wymaga procesu readaptacji i resocjalizacji w warunkach izolacji penitencjarnej, albowiem jedynie taka forma odbywania przez niego kary daje pełną gwarancję, iż procesy te będą przebiegały w prawidłowy i niezakłócony sposób a zarazem, iż cele kary zostaną osiągnięte.

W tym stanie rzeczy wywiedzione zażalenia, odwołujące się przede wszystkim do jego poprawnego zachowania na wolności w chwili obecnej i spoczywających na nim obowiązków rodzicielskich, które stara się wykonywać, nie mogły spowodować zmiany lub uchylenia zaskarżonego orzeczenia.

Mając powyższe na uwadze oraz aprobując argumenty wyczerpująco naprowadzone w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, należało orzec o jego utrzymaniu w mocy.

ZARZĄDZENIE

- zwrócić akta sprawy.

Katowice, dnia 24 kwietnia 2019 r.