Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1332/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

R. K. (1)

1. w miejsce czynów opisanych w pkt I i II części wstępnej wyroku uznano oskarżonego R. K. (1) za winnego tego, że od 27 października 2018 r. do 30 marca 2019 r., w N., powiat (...), uporczywie nękał pokrzywdzonych A. D. (1) i M. N. poprzez wysyłanie o różnych porach dnia i nocy na telefon pokrzywdzonej wiadomości za pośrednictwem komunikatora WhatsApp, które zawierały treści obraźliwe i poniżające ich oraz zapowiedzi spowodowania postępowań komorniczych i skarbowych, czym istotnie naruszył ich prywatność, tj. występku z art. 190a § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k.,

2. czyn opisany w pkt III części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Ad 1.

1. Oskarżony R. K. w październiku 2018 r. dowiedział się, że jego była żona A. D. spotyka się i zamieszkała z M. N..

2. W okresie od 27 października 2018 r. do 30 marca 2019 r. oskarżony wielokrotnie o różnych porach dnia i nocy wysyłał na telefon pokrzywdzonej wiadomości za pośrednictwem komunikatora WhatsApp, które zawierały treści obraźliwe i poniżające ją i M. N. oraz zapowiedzi spowodowania postępowań komorniczych i skarbowych.

3. Pokrzywdzona pisała oskarżonemu, by zaprzestał takich zachowań.

4. Zachowanie oskarżonego wzbudzało niepokój u pokrzywdzonych, zakłócało ich spokój i poczucie bezpieczeństwa.

zeznania A. D.

zeznania M. Naparły

zeznania
N. L.

zeznania Ł. D.

zeznania M. D.

zeznania D. K.

wydruki korespondencji
z pokrzywdzoną

223

224

321v

322

322v

380

334-347

5. Oskarżony w okresie objętym zarzutem wysyłał również do swojego małoletniego syna wiadomości obrażające pokrzywdzonych.

wydruki korespondencji
z synem

8-13,14,24-25,27-31,35-46,54

6. Oskarżony wynajął detektywa by dowiedzieć się czy w miejscu zamieszkania A. D. przebywa jakiś mężczyzna.

raport detektywistyczny

zeznania T. M.

zeznania K. D.

282

Ad 2.

7. Sąd Okręgowy w Opolu wyrokiem z 31 lipca 2018 r., sygn. akt I RC 1758/17, zobowiązał R. K. do płacenia na rzecz każdego z synów po 1000 zł miesięcznie do rąk A. D.,

8. Oskarżony R. K. od listopada 2018r. do sierpnia 2019r. zaprzestał regularnego płacenia do rąk A. D. alimentów w pełnej wysokości na rzecz synów D. K. i O. K..

9. W tym samym okresie kupował synom różne prezenty, ubrania i łożył na zajęcia dodatkowe.

10. W wyniku zachowania oskarżonego A. D. zmuszona była pożyczać pieniądze od innych osób oraz korzystać z pomocy opieki społecznej, celem zapewnienia środków na podstawowe potrzeby życiowe związane z bieżącym utrzymaniem dzieci.

zeznania A. D.

zeznania M. Naparły

zeznania Ł. D.

zeznania M. D.

zeznania D. K.

dokumentacja (...)

WYROK

rachunki

223

224

322

322v

380

118-126

148

246-261,275

278-280

1.2 Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

R. K. (1)

2. czyn opisany w pkt III części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Ad 1.

11. Oskarżony nie wysyłał jakichkolwiek wiadomości obrażających pokrzywdzonych.

12. Oskarżony pisał obraźliwe i poniżające treści do pokrzywdzonej dlatego, że był prowokowany przez nią.

13. Oskarżony kontaktował się z pokrzywdzoną tylko w sprawach dotyczących dzieci.

Ad 2.

14. Oskarżony wywiązywał się z obowiązku alimentacyjnego wobec dzieci D. K. i O. K. określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z 31 lipca 2018r. sygn. akt I RC 1758/17.

wyjaśnienia oskarżonego

222, 380v

1.OCena DOWOdów

1.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1, 2, 3, 4

zeznania
A. D.

zeznania
M. Naparły

zeznania N. L.

zeznania
Ł. D.

zeznania
M. D.

zeznania D. K.

wydruki korespondencji z pokrzywdzoną

- zeznania świadków były spójne i logiczne, korespondowały ze sobą, a bezpośredni kontakt z nimi nie dał podstaw do kwestionowania ich szczerości, nadto treść tych zeznań została potwierdzona w wydrukach korespondencji pomiędzy pokrzywdzoną a oskarżonym,

7,8,9,10

zeznania A. D.

zeznania M. Naparły

zeznania Ł. D.

zeznania M. D.

zeznania D. K.

dokumentacja (...)

WYROK

rachunki

- zeznania świadków były spójne i logiczne, korespondowały ze sobą, a bezpośredni kontakt z nimi nie dał podstaw do kwestionowania ich szczerości, nadto treść tych zeznań została potwierdzona we wskazanych dowodach z dokumentów, w tym w szczególności dokumentacji (...) w N.,

1.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

11,12,13,14

wyjaśnienia oskarżonego

- wersji przebiegu wydarzeń podanej przez oskarżonego nie potwierdziły żadne dowody, wręcz przeciwnie z treści korespondencji prowadzonej z pokrzywdzoną, wynika, że oskarżony wulgarnym językiem wyrażał się o niej i M. N., że wiadomości z jego strony nie dotyczyły wyłącznie spraw związanych z dziećmi, że nie życzyła sobie ona wysyłania do niej takich wiadomości, jak również nie wynikało z tych wiadomości by pokrzywdzona prowokowała oskarżonego w jakikolwiek sposób,

- z przeprowadzonych dowodów wynikało również, że oskarżony nie wywiązywał się z obowiązku alimentacyjnego wobec dzieci określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z 31 lipca 2018r. tj. nie płacił od listopada 2018 r. do sierpnia 2019 r. rat alimentacyjnych w pełnej wysokości do rąk A. D..

5,6

Zeznania
T. M.

Zeznania K. D.

wydruki korespondencji
z synem

raport detektywisty
-czny

- zeznania świadków były szczere, jednakże ani one ani wskazane dowody z dokumentów nie miały znaczenia dla ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy

pozostałe dowody z dokumentów

- dowody te nie miały znaczenia dla ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

1.4. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1, 2

R. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Podstawa prawna skazania niezgodna z zarzutem wynikała z tego, że w związku z wejściem w życie z dniem 31 marca 2020 r. nowelizacji Kodeksu karnego, którą podwyższono zagrożenie karne za czyn zabroniony z art. 190a § 1 k.k., zastosowano ustawę karną materialną w brzmieniu obowiązującym do 30 marca 2020 r., gdyż w ocenie sądu porównanie z przepisami obowiązującymi obecnie w zakresie kompleksowej oceny wszystkich prawnokarnych instytucji obu tych ustaw, które mogłyby mieć zastosowanie do sprawcy wskazywało in concreto, że była ona dla niego względniejsza.

Czynu z art. 190a § 1 k.k. dopuszcza się ten kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność. Występek ten jest zagrożony karą pozbawienia wolności do lat 3.

Głównym przedmiotem ochrony jest tu szeroko rozumiana wolność, zarówno w aspekcie wolności „od czegoś” (od strachu, od nagabywania, od niechcianego towarzystwa innej osoby), jak i wolności „do czegoś” (przede wszystkim do zachowania swojej prywatności).

W przepisie § 1 ustawodawca posługuje się określeniem uporczywego nękania. Słownikowe znaczenie tego określenia to: „ustawicznie dręczyć, trapić niepokoić (czymś) kogoś; dokuczać komuś, nie dawać chwili spokoju” ( Słownik języka polskiego, red. M. Szymczak, t. II, Warszawa 1984, s. 317). Znamię nękania realizują zachowania, które powodują przykrość pokrzywdzonemu, wyrządzają mu krzywdę czy powodują dyskomfort. W pojęciu nękania mieści się powtarzalność zachowań sprawcy. Znamię „uporczywie” oznacza, że zachowanie sprawcy albo ma trwać przez pewien czas, albo powtarzać się kilkakrotnie.

Do dokonania przestępstwa z art. 190a § 1 k.k. niezbędne jest nastąpienie skutku w postaci wzbudzenia poczucia zagrożenia lub odczuwania dyskomfortu przez pokrzywdzonego (istotne naruszenie prywatności). Motywacja sprawcy nie ma istotnego znaczenia dla oceny realizacji znamion tego czynu zabronionego, a jego zachowanie nie musi być podyktowane złośliwością czy chęcią dokuczenia ofierze. Chodzi więc o wszelkie zachowania zakłócające spokój pokrzywdzonego, których dana osoba sobie nie życzy, naruszające jej prywatność, poczucie bezpieczeństwa.

Przestępstwo z art. 209 § 1 i 1a k.k. popełnia ten, kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące, a przy tym sprawca naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Przedmiotem ochrony tego przepisu jest prawidłowe funkcjonowanie rodziny oraz wykonywanie opieki w przypadkach przewidzianych prawem, a także ochrona praw osób uprawnionych do alimentacji, w celu zapewnienia im podstawowych potrzeb życiowych.

Dla wyczerpania znamion czynu zabronionego z art. 209 § 1 i 1a k.k. sprawca musi uchylać się od łożenia na utrzymanie osoby uprawnionej, co oznacza, iż mając obiektywną możliwością wykonania obowiązku nie czyni tego ze złej woli.

Zgodnie z przepisem art. 41a § 1 k.k. sąd może orzec m.in. zakaz kontaktowania się z określonymi osobami, w razie skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego lub inne przestępstwo przeciwko wolności oraz w razie skazania za umyślne przestępstwo z użyciem przemocy, w tym zwłaszcza przemocy wobec osoby najbliższej. Orzekając zakaz zbliżania się do określonych osób, sąd wskazuje odległość od osób chronionych, którą skazany obowiązany jest zachować.

Sąd nie miał wątpliwości, że zachowanie oskarżonego od 27 października 2018 r. do 30 marca 2019 r., który wielokrotnie o różnych porach dnia i nocy za pośrednictwem komunikatora WhatsApp wysyłał na telefon A. D. wiadomości zawierające treści obraźliwe i poniżające ją i M. N. oraz spowodowanie postępowań komorniczych i skarbowych, stanowiło uporczywe nękanie, które istotnie naruszyło ich prywatność, a tym samym, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu zabronionego z art. 190a § 1 k.k.

Natomiast w ocenie sądu wiadomości pisane przez oskarżonego do małoletniego syna, choć zawierały treści obraźliwe wobec pokrzywdzonych nie mogły być uznane za element ich nękania, gdyż nie taki był cel tych wiadomości. Brak było również podstaw by traktować wynajęcie detektywa działającego na podstawy przepisów ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistyczny za działanie bezprawne.

Oskarżony wyczerpał swoim zachowaniem również znamiona czynu zabronionego z art. 209 § 1 i 1a k.k., gdyż w okresie od listopada 2018 r. do sierpnia 2019 r. nie realizował obowiązku alimentacyjnego określonego wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 31 lipca 2018r. sygn. akt I RC 1758/17, tzn. nie przekazywał do rąk A. D. każdego miesiąca 2000 zł, choć miał taką możliwość, gdyż w tym samym czasie dawał dzieciom różne prezenty, w tym również zbytkowne. Taka postawa oskarżonego wskazywał na celowe lekceważenie ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego. Przekazywanie synom różnych prezentów przez oskarżonego przy jednoczesnym nierealizowaniu podstawowego obowiązku alimentacyjnego nie mogło go ekskulpować, gdyż nie prowadziło do realizacji podstawowego celu, czyli wsparcia drugiego z rodziców, przy którym dzieci pozostają, w zapewnieniu środków na bieżące utrzymanie. Skutkiem takiej postawy było narażenie synów na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Nadto zaległość z tego tytułu przekroczyła równowartość 3 świadczeń okresowych.

☐

1.5. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. K. (1)

- za popełnione przestępstwo sąd na podstawie art. 190a § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując go na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie,

- wymierzona kara dolegliwością swoją nie przekraczała stopnia winy, który był wysoki,
gdyż oskarżony jest osobą o normalnym rozwoju, przy czym sąd wziął pod uwagę jako okoliczność zmniejszającą stopień zawinienia osobowość cyklotymiczną oskarżonego, która w świetle opinii biegłego w okresach nadpobudliwości powoduje, że osoba taka jest nerwowa i nie panuje nad swoimi emocjami,

- stopień społecznej szkodliwości czynu był znaczny, gdyż oskarżony uporczywie nękał pokrzywdzonych, używając niejednokrotnie bardzo wulgarnego języka, czym naruszył istotnie ich prywatność, przy tym działał z zamiarem bezpośrednim ze znacznym nasileniem złej woli,

- z wyjątkiem stwierdzonej osobowości cyklotymicznej sąd nie dopatrzył się innych okoliczności łagodzących,

- za popełnione przestępstwo sąd na podstawie art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 3 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując go na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie,

- stopień społecznej szkodliwości czynu był znaczny, gdyż oskarżony z zamiarem bezpośrednim, uporczywie i celowo nie przekazywał A. D. zasądzonych kwot alimentów pomimo, że miał taką możliwość, gdyż w tym samym czasie obdarowywał synów różnymi prezentami,

- z wyjątkiem stwierdzonej osobowości cyklotymicznej sąd nie dopatrzył się innych okoliczności łagodzących,

1, 2

- na podstawie art. 85 § 1 k.k. oraz art. 86 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzono karę łączną 6 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując go na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie,

- przy wymiarze kar cząstkowych sąd miał na uwadze wszelkie okoliczności podmiotowe i przedmiotowe, leżące w granicach cech przypisanych oskarżonemu przestępstw, a także dotyczące osoby sprawcy i mające znaczenie dla wymiaru kary wynikające z dyrektyw wskazanych w art. 53 k.k.,

- wymierzając karę łączną sąd zgodnie z art. 85a k.k. w pierwszej kolejności miał na uwadze prewencję indywidualną, tj. osiągnięcie celów zapobiegawczego i wychowawczego w stosunku do oskarżonego,

- kary cząstkowe, jak i kara łączna w takim wymiarze spełnią przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonego, gdyż kara będzie efektywnie wykonywana, jak również w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, które otrzyma czytelny sygnał, że zarówno niealimentacja, jak i nękanie innych osób są niedopuszczalne i spotykają się z odpowiednią reakcją.

- na podstawie art. 41a § 1, 3a i 4 k.k. oraz art. 43 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. w związku z popełnieniem przestępstwa przeciwko wolności orzeczono wobec oskarżonego na okres 3 lat zakaz zbliżania się do pokrzywdzonych A. D. i M. Naparły na odległość mniejszą niż 100 metrów oraz zakaz kontaktowania się z nimi,

- było to niezbędne dla ochrony pokrzywdzonych przed nękaniem ze strony oskarżonego,

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

na podstawie art. 627 k.p.k. zasądzono od oskarżonego na rzecz oskarżycielki posiłkowej A. D. (1) kwotę 1968 zł tytułem zwrotu poniesionych wydatków

na podstawie art. 627 k.p.k. zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 1431 zł, w tym opłatę w wysokości 180 zł

1.1Podpis

II K 1332/19

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

WYROK

WYROK