Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 632/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 marca 2020 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący: sędzia Renata Starczewska

Protokolant: sekretarz sądowy Anna Więcław

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2020 r.

sprawy z powództwa A. G.

przeciwko pozwanemu (...) Spółce Akcyjnej
z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powódki A. G. na rzecz pozwanego (...)Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 5.417 zł (pięć tysięcy czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

3.  nie obciąża powódki kosztami sądowymi.

Sędzia Renata Starczewska

UZASADNIENIE

Powódka A. G. w pozwie z dnia 17 kwietnia 2018 r. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 112.500 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 21 października 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu wskazała, iż brat G. G. przystąpił do grupowego ubezpieczenia pracowniczego oferowanego przez pozwanego a ona jest osobą uposażoną. Powódka wskazała, że w przypadku śmierci ubezpieczonego spowodowanej nieszczęśliwym wypadkiem uposażony miał otrzymać świadczenie w kwocie 112.500 zł. Powódka podała, że brat od momentu przystąpienia do ubezpieczenia tj. od dnia 15 października 2012 r. aż do swojej śmierci w dniu 2 kwietnia 2014 r. opłacał składki ubezpieczeniowe. Powódka podniosła, że brat był osobą zdrową, zdolną do służby wojskowej oraz uczestniczenia w zajęciach WF, w tym marszobiegu. Ponadto wskazała że wyłączną i bezpośrednią przyczyną zewnętrzną śmierci brata był nadmierny wysiłek fizyczny, który spowodował nagłe znaczne przeciążenie serca a następstwem tego było nagłe zatrzymanie krążenia ubezpieczonego skutkujące jego śmiercią.

Pozwany (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że z dokumentacji medycznej G. G. wynika, iż przyczyną jego śmierci było nagłe zatrzymanie krążenia, zgon sercowy, w związku z tym zdarzenie nie spełnia definicji nieszczęśliwego wypadku. Podniesiono, że śmierć ubezpieczonego nie nastąpiła wskutek nieszczęśliwego wypadku czyli przypadkowego, nagłego, niezależnego od woli ubezpieczonego i stanu jego zdrowia, gwałtownego zdarzenia wywołanego przyczyną zewnętrzną, będącą wyłączną i bezpośrednią przyczyną zgonu ale z powodu stanu chorobowego. Pozwany podniósł także zarzut przedawnienia wskazując, iż roszczenia z umowy ubezpieczenia przedawniają się z upływem trzech lat. Ponadto podano, że pozwany wypłacił powódce zgodnie z warunkami grupowego ubezpieczenia pracowniczego kwotę 62.500 zł w dniu 23.04.2014 r. oraz za zgon spowodowany zawałem serca kwotę 57.500 zł w dniu 28.12.2015 r. (k.77-81)

Powódka w piśmie procesowym z dnia 29.10.2018 r. podniosła, że bieg przedawnienia dochodzonego roszczenia został przerwany i tym samym roszczenie nie uległo przedawnieniu, ponieważ w dniu 2 marca 2015 r. powódka złożyła skargę do Rzecznika Ubezpieczonych, w dniu 22 kwietnia 2015 r. została wydana decyzja a wezwanie do zapłaty pozwany otrzymał w dniu 1 lutego 2016 r. i w dniu 29 lutego 2016 r. pozwany udzielił ostatecznej odpowiedzi na zgłoszone roszczenie powódki. Ponadto powódka podtrzymała, że zewnętrzną przyczyną śmierci ubezpieczonego był nadmierny wysiłek fizyczny. (k.124-131)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Z dniem 1 października 2012 r. została zawarta umowa grupowego ubezpieczenia pracowniczego pomiędzy Jednostką Wojskową (...) pozwanym (...) S.A. z siedzibą w W.. Dnia 15 października 2012 r. G. G. odbywający służbę wojskową w Jednostce Wojskowej w K. przystąpił do „Grupowego ubezpieczenia pracowniczego (...) numer polisy (...)zawartej między (...) S.A. a (...) (...) (...) Oddział (...) Jednostka Wojskowa (...) w K.. Umowa przewidywała m.in. ochronę na wypadek śmierci spowodowany nieszczęśliwym wypadkiem. Powódka została wskazana przez brata jako osoba uprawniona do otrzymania świadczenia wynikającego z zawartej umowy ubezpieczenia. Suma ubezpieczenia określająca zakres odpowiedzialności pozwanego z tytułu śmierci ubezpieczonego spowodowanej nieszczęśliwym wypadkiem wynosi 900 % sumy ubezpieczenia i stanowi kwotę 125.000 zł, składka ubezpieczeniowa z tego tytułu wynosiła 3,32 zł. W umowie grupowego ubezpieczenia wskazano, że do umowy mają zastosowanie m.in. ogólne warunki grupowego ubezpieczenia pracowniczego typu (...), ogólne warunki dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek śmierci ubezpieczonego spowodowanej nieszczęśliwym wypadkiem.

dowód: pismo jednostki wojskowej z dnia 13 sierpnia 2012 r. k. 15, pismo pozwanego z dnia 3 września 2012 r. k. 16, polisa k. 17-18, 91-92, deklaracja przystąpienia k. 21-22, 141-142, porozumienie k. 143-145, umowa grupowego ubezpieczenia k. 146-147, KRS k. 84-88, grupowe ubezpieczenie k. 89-90, postanowienia dodatkowe do programu ubezpieczeniowego dla żołnierzy zawodowych k.93-95, ogólne warunki grupowego ubezpieczenia pracowniczego typu P (...) k. 96-99, ogólne warunki grupowego dodatkowego ubezpieczenia k. 100-102, akta ubezpieczeniowe k.117, potwierdzenie objęcia ubezpieczeniem k. 132-133, zakres świadczeń grupowego ubezpieczenia k. 136, zeznania powódki A. G. nagranie 00:02:17-00:21:00 płyta k. 173 oraz 00:01:53-00:13:45 płyta k.253.

G. G. pełnił służbę wojskową w okresie od 7 listopada 2007 r. do 2 kwietnia 2014 r., był osobą zdrową, zdolną do służby wojskowej oraz uczestniczenia w zajęciach WF, w tym do marszobiegu na 3000 m. Miał aktualne orzeczenie o braku przeciwskazań zdrowotnych do kontynuowania pracy w jednostce wojskowej na stanowisku młodszego operatora, wystawione dnia 27 sierpnia 2013 r., na okres roku. W okresie od 1 marca 2014 r. do 29 marca 2014 r. ubezpieczony przebywał na poligonie.

W dniu 2 kwietnia 2014 r. G. G. około godziny 07:00 przyszedł do pracy w Jednostce Wojskowej (...) w K.. Do godziny 13:00 wykonywał czynności służbowe, między innymi zajmował się obsługą sprzętu w parku sprzętu technicznego. Około 13:35 po przebraniu w strój sportowy stawił się na zbiórce wraz z innymi żołnierzami ze swojej baterii celem wzięcia udziału w zajęciach WF, marszobiegu na 3000 m. Nie sygnalizował złego stanu zdrowia ani żadnych dolegliwości przed zajęciami czy też w ich trakcie. Wcześniej też odbywały się tego rodzaju zajęcia z WF, w tym marszobiegi na trasie 3000 m, zgodnie z harmonogramem zajęć. W trakcie marszobiegu G. G. nagle zemdlał i pomimo udzielonej pomocy nie odzyskał świadomości. G. G. został przewieziony ambulansem do szpitala w K., gdzie zmarł. Zgodnie z kartą zgonu przyczyną wyjściową zgonu było nagłe zatrzymanie krążenia a przyczyną wtórną zgon sercowy.

dowód: świadectwo służby k. 25-26, karta sprawdzianu sprawności fizycznej k. 27, skierowanie na badanie z dnia 20.08.2013 r. k. 28, badania profilaktyczne k.29-42, rozkaz dotyczący wprowadzenia regulaminu kultury fizycznej sił zbrojnych k. 43, regulamin k. 44-45, karta zgonu k. 46-47, orzeczenie w sprawie ustalenia związku śmierci z zawodową służbą wojskową k. 52, pismo Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w S. z dnia 31.07.2014 r. k. 51.

W protokole sekcyjnym podano, że pacjent został przywieziony karetką wojskową, nagle utracił przytomność w trakcie ćwiczeń (biegu). W (...) nieprzytomny bez własnego oddechu, bez tętna na dużych tętnicach, źrenice szerokie, sztywne. Rozpoznanie anatomopatologiczne wykazało jako chorobę podstawową: nagłe zatrzymanie krążenia a jako przyczynę śmierci niewydolność serca. Ponadto wskazano otyłość- otłuszczenie narządów wewnętrznych.

dowód: protokół sekcyjny, ekspertyza histopatologiczna, karta pobytu w szpitalnym oddziale ratunkowym, karta medycznych czynności ratunkowych w aktach likwidacyjnych szkody k.117.

Prokuratura Garnizonowa w S. prowadziła postępowanie w sprawie nieumyślnego spowodowania w dniu 2 kwietnia 2014 r. śmierci G. G.. Śledztwo w tej sprawie zostało umorzone postanowieniem z dnia 20 maja 2014 r.

dowód: postanowienie z dnia 20 maja 2014 r. k. 48-50, dokumenty z akt Wojskowej Prokuratury Garnizonowej w S. Pg Śl.19/14 k. 213-247.

Powódka wystąpiła z żądaniami zapłaty odszkodowania z tytułu zawartej przez jej brata umowy ubezpieczenia. Po rozpatrzeniu zgłoszenia pozwany wypłacił powódce zgodnie z warunkami grupowego ubezpieczenia pracowniczego kwotę 62.500 zł w dniu 23.04.2014 r. oraz kwotę 57.500 zł w dniu 28.12.2015 r. za zgon spowodowany zawałem serca.

dowód: decyzja pozwanego z dnia 23.04.2014 r. k. 103 i z dnia 28.12.2015 r. k. 104, akta ubezpieczeniowe k. 117, zeznania powódki A. G. nagranie 00:02:17-00:21:00 płyta k. 173 oraz 00:01:53-00:13:45 płyta k.253.

Wyrokiem z dnia 7 grudnia 2016 r. Sąd Apelacyjny w Łodzi zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 17 marca 2016 r. zasądzając od pozwanego (...)S.A. z siedzibą w W. na rzecz powódki A. G. kwotę 6.649,52 zł oraz orzekł o kosztach postępowania.

dowód: wyrok Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 17 marca 2016 r., wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 7 grudnia 2016 r. w aktach IC 1806/15.

Pismem z dnia 2 października 2014 r. powódka wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 175.000 z tytułu nieszczęśliwego wypadku brata.

dowód: wezwanie do zapłaty k. 156.

Pozwany odmówił wypłaty świadczenia z tytułu nieszczęśliwego wypadku. Powódka w dniu 2 marca 2015 r. złożyła skargę do Rzecznika Ubezpieczonych, który dnia 22 kwietnia 2015 r. udzielił odpowiedzi na skargę podając, m.in., że za przyczynę zewnętrzną zawału serca u osób ubezpieczonych można przyjąć nadmierne obciążenie psychiczne lub fizyczne wykonywaną pracą, przy czym nadmierność tego obciążenia każdorazowo powinna być oceniana indywidualnie w odniesieniu do konkretnej sytuacji.

dowód: pismo Rzecznika Ubezpieczonych k. 148-155, decyzja pozwanego z dnia 29.02.2016 r. k.157-158, zeznania powódki A. G. nagranie 00:02:17-00:21:00 płyta k. 173 oraz 00:01:53-00:13:45 płyta k.253.

Obecnie prowadzone jest postępowanie przed Sądem Rejonowym w Ostrowie Wielkopolskim z powództwa A. G. przeciwko (...) S.A. w W. o zapłatę kwot 62.500 zł z tytułu śmierci brata spowodowanej wypadkiem przy pracy.

dowód: pozew z akt Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim sygn. I C 1982/17 k.183-204, zeznania powódki A. G. nagranie 00:02:17-00:21:00 płyta k. 173 oraz 00:01:53-00:13:45 płyta k.253.

Powódka przebywa na rencie chorobowej i z tego tytułu otrzymuje kwotę 670 zł miesięcznie, ma na utrzymaniu córkę na którą otrzymuje alimenty w kwocie 500 zł miesięcznie oraz świadczenie z programu 500+.

dowód: zeznania powódki A. G. nagranie 00:02:17-00:21:00 płyta k. 173 oraz 00:01:53-00:13:45 płyta k.253.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie wyżej wymienionych dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania, które nie budziły zastrzeżeń Sądu co do autentyczności i prawdziwości twierdzeń w nich zawartych, a ponadto ich wiarygodność nie była kwestionowana przez strony, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary. Ustalając stan faktyczny sprawy Sąd miał również na względzie zeznania powódki A. G., jednakże należy zauważyć, iż powódka nie była świadkiem zdarzenia i nie potrafiła przytoczyć okoliczności dotyczących przyczyn i przebiegu zdarzenia w dniu 2 kwietnia 2014 r. Powódka podała, że w tym zakresie jej wiedza opiera się głównie na dokumentacji medycznej i opowiadaniach. Powódka nie wskazywała także na inne dowody, które Sąd miałby przeprowadzić na okoliczności związane z przebiegiem i przyczynami zdarzenia.

Sąd oddalił wniosek o przesłuchanie świadka B. Ł., bowiem nie miały one wpływu dla wyniku niniejszego postępowania w świetle zgłoszonego roszczenia oraz przedłożonych przez strony dokumentów.

Sąd pominął dowód z zeznań świadka K. K., bowiem ostatecznie powódka cofnęła wniosek o przesłuchanie tego świadka.

Sąd zważył co następuje:

Powódka w niniejszym postepowaniu dochodzi wypłaty świadczenia z tytułu umowy ubezpieczenia brata G. G. z tytułu nieszczęśliwego wypadku, któremu według powódki uległ jej brat w dniu 2 kwietnia 2014 r.

Nie było sporne między stronami, że brata powódki oraz pozwanego łączyła umowa ubezpieczeniowa, obejmująca m.in. odpowiedzialność pozwanego z tytułu ryzyka nieszczęśliwego wypadku oraz, że w razie zajścia nieszczęśliwego wypadku pozwany będzie zobowiązany wypłacić 900% sumy ubezpieczenia (polisa). Nie było także sporne między stronami, że osobą uposażoną z tej polisy jest powódka A. G..

Istotną sporną okolicznością było ustalenie, czy zdarzenie jakiemu uległ w dniu 2 kwietnia 2014 r. G. G. było nieszczęśliwym wypadkiem w rozumieniu przepisów ubezpieczeniowych.

Powódka podniosła, że wyłączną i bezpośrednią przyczyną zewnętrzną śmierci brata był nadmierny wysiłek fizyczny, który spowodował nagłe znaczne przeciążenie serca. Powódka nadmierny wysiłek upatrywała w wykonywaniu pracy przez brata przemęczonego dotychczasową intensywnością i rozmiarem bez odpoczynku przez dłuższy czas. Następstwem tego było nagłe zatrzymanie krążenia ubezpieczonego skutkujące jego śmiercią.

Pozwany zarzucał, że zdarzenie, któremu uległ brat powódki nie spełnia definicji nieszczęśliwego wypadku, określonej w umowie ubezpieczenia, gdyż G. G. zasłabł i na skutek omdlenia upadł, w związku z czym upadek nie był spowodowany przyczyną zewnętrzną. Pozwany podniósł także zarzut przedawnienia roszczenia.

Odnosząc się do zarzutu przedawnienia w ocenie Sądu nie jest on zasadny.

Zgodnie z art. 819 k.c. roszczenia z umowy ubezpieczenia przedawniają się z upływem lat trzech.

Powódka pismem z dnia 2 października 2014 r. wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 175.000 z tytułu nieszczęśliwego wypadku brata. (k.156) Pozwany odmówił wypłaty świadczenia z tytułu nieszczęśliwego wypadku, wówczas powódka w dniu 2 marca 2015 r. złożyła skargę do Rzecznika Ubezpieczonych, który dnia 22 kwietnia 2015 r. udzielił odpowiedzi na skargę. Następnie powódka wezwała pozwanego do zapłaty, pozwany otrzymał wezwanie w dniu 1 lutego 2016 r. i w dniu 29 lutego 2016 r. pozwany udzielił ostatecznej odpowiedzi na zgłoszone roszczenie powódki. Natomiast pozew z żądaniem został zgłoszony w dniu 23 kwietnia 2018 r. (k.4) Wobec powyższego roszczenie powódki w zakresie objętym pozwem nie uległo przedawnieniu.

Zgodnie z art. 805 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Za nieszczęśliwy wypadek objęty ubezpieczeniem określono zgodnie z § 2 pkt. 2 ogólnych warunków ubezpieczenia, niezależne od woli i stanu zdrowia osoby, której życie lub zdrowie jest przedmiotem ubezpieczenia, gwałtowne zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, będące wyłączną oraz bezpośrednią przyczyną zdarzenia objętego odpowiedzialnością (...) S.A. Stosowana przez pozwanego i zawarta w OWU definicja nieszczęśliwego wypadku wskazująca na konieczność wystąpienia przyczyny zewnętrznej jest definicją powszechnie stosowaną w umowach ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków

Wobec powyższych zarzutów pozwanego wskazać należy, że ciężar wykazania okoliczności uzasadniających żądanie pozwu spoczywał, zgodnie z art. 6 k.c., na powódce. Powódka powinna wykazać w niniejszej sprawie zasadność swojego żądania, a więc powinna wykazać istnienie przesłanek odpowiedzialności pozwanego, tj. wystąpienie zdarzenia ubezpieczeniowego będącego następstwem nieszczęśliwego wypadku, o którym mowa w § 2 pkt. 2 OWU TU.

Powódka podnosiła, że brata jako ubezpieczonego nie wiążą niekorzystne postanowienia OWU, że nie otrzymał on OWU przed zawarciem umowy. Należy jednak zauważyć, iż zawarta umowa ubezpieczeniowa była umową zawieraną w ramach grupowego pracowniczego ubezpieczenia, a zatem w praktyce umowy te zawierane są odmiennie niż indywidualne umowy ubezpieczenia. Podmiot, który zamierza zawrzeć umowę, składa do (...) S.A wniosek o zawarcie umowy oraz podpisane przez osoby zamierzając przystąpić do ubezpieczenia deklaracje przystąpienia wraz z wykazem tych osób. Przed zawarciem umowy (...) S.A. przekazuje ogólne warunki ubezpieczenia oraz odpowiednie formularze. (§ 7 OWU) W niniejszej sprawie ubezpieczony w deklaracji przystąpienia do ubezpieczenia w dniu 15 października 2012 r. podał. że zapoznał się z warunkami ubezpieczenia. Ubezpieczony przystąpił do grupowego ubezpieczenia i nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń co do zawartej umowy czy też przekazania lub udostepnienia dokumentów dotyczących zawarcia umowy a zatem należy przyjąć, że miał możliwość zapoznania się z niezbędnymi do zawarcia umowy ubezpieczenia dokumentami, w tym OWU. Należy także zauważyć, iż powódka we wcześniejszej sprawie o zapłatę odszkodowania, sygn. I C 1806/15, opierała swoje żądanie na tej samej umowie ubezpieczenia i odwoływała się do ogólnych warunkach ubezpieczenia, dołączając je do pozwu i wówczas nie wskazywała, że nie wiążą one ubezpieczonego, czy też, że nie miał on możliwości zapoznania się z nimi.

W ocenie Sądu powódka nie sprostała obowiązkowi wykazania zasadności swojego żądania, gdyż nie wykazała, że śmierć brata G. G. była następstwem nieszczęśliwego wypadku. Jak wynika z zebranego materiału dowodowego, uznanego przez Sąd za wiarygodny, przyczyną upadku G. G. w dniu 2 kwietnia 2014 r., na skutek którego doszło do jego śmierci, była utrata przytomności, a więc przyczyna wewnętrzna – pochodząca z organizmu poszkodowanego. Dla uznania zdarzenia z dnia 2 kwietnia 2014 r. za nieszczęśliwy wypadek koniecznym jest natomiast, aby zdarzenie to było wywołane przyczyną zewnętrzną, mającą swoje źródło poza organizmem ludzkim.

Powódka podnosiła, że przyczyną, która spowodowała śmierć brata było nadmierne zmęczenie, jednakże nie wskazywała żadnych faktów mogących wykazać takie twierdzenie i nie naprowadziła żadnych dowodów potwierdzających ten fakt. Do zdarzenia doszło w ciągu normalnego dnia służby G. G., który w dniu 2 kwietnia 2014 r. około godziny 07:00 przyszedł do pracy w Jednostce Wojskowej, do godziny 13:00 wykonywał czynności służbowe, około 13:35 po przebraniu w strój sportowy stawił się na zbiórce wraz z innymi żołnierzami ze swojej baterii celem wzięcia udziału w zajęciach WF, marszobiegu na 3000 m. nie sygnalizował złego stanu zdrowia ani żadnych dolegliwości przed zajęciami czy też w ich trakcie. Wcześniej też odbywały się tego rodzaju zajęcia z WF, w tym marszobiegi na trasie 3000 m, w których brat powódki uczestniczył. W trakcie marszobiegu G. G. nagle zemdlał i pomimo udzielonej pomocy nie odzyskał świadomości. Powódka wskazywała w pozwie, że wcześniej brat był na poligonie, jednakże z okoliczności sprawy nie wynika aby miało to wpływ na zdarzenie w dniu 2 kwietnia 2014 r. a ponadto z dokumentów wynika, że ubezpieczony przebywał na poligonie w okresie od 1 marca 2014 r. do 29 marca 2014 r. a następnie po powrocie do pracy wykonywał swoje normalne obowiązki, nie uskarżał się na żadne dolegliwości, w tym nadmierne przemęczenie. Takiej wiedzy nie posiada powódka i nie wynika ona ze zgromadzonych dokumentów. Wskazując na przywołaną okoliczność powódka nie wskazała żadnych dowodów, które miałyby wykazać związek między uczestnictwem brata na poligonie, przemęczeniem a jego śmiercią.

Ustalając, że przyczyną upadku G. G. była utrata przez niego przytomności, Sąd oparł się na złożonych dokumentach w postaci karty zgonu a także dokumentach w aktach postępowania Wojskowej Prokuratury Garnizonowej w S., okoliczności zdarzenia jakiemu uległ brat powódki wskazane zostały w postanowieniu o umorzeniu śledztwa z dnia 20 maja 2014 r., gdzie jednoznacznie wskazano na upadek i utratę przytomności brata powódki, co wynikało z zeznań świadków, uczestników marszobiegu, kolegów brata powódki. Należy zauważyć, że powódka zgłaszając ubezpieczycielowi szkodę z tytułu nieszczęśliwego wypadku wskazywała, że śmierć brata została wywołana nagłym zewnętrznym zdarzeniem ale nie precyzowała jakie to było zdarzenie, podnosiła, że OWU nie zostały doręczone jej bratu a zatem go nie wiążą i w tym zakresie powinny znaleźć zastosowanie przepisy prawa, zasady współżycia społecznego i ustalonych zwyczajów oraz umowa ubezpieczenia. Natomiast w pozwie powódka podawała jako zdarzenie zewnętrze nadmierny wysiłek, jednakże nie wskazywała na żadne fakty obrazujące tą sytuację i na żadne dowody, które miałby wykazać zasadność jej twierdzeń. Należy zauważyć, że w protokole powypadkowym z dnia 3 kwietnia 2014 r. (k117) jako okoliczności wypadku wskazano, iż brat powódki zemdlał i pomimo udzielonej mu pomocy przez ratownika medycznego nie odzyskał świadomości. Również w protokole sekcyjnym oraz karcie pobytu w (...) wskazano, że z okoliczności wypadku wynika, iż brat powódki nagle utracił przytomność w trakcie ćwiczeń. Nie było to sporne między stronami. W żadnym z tych dokumentów nie wskazano na jakąkolwiek przyczynę zewnętrzną, która spowodowała to zdarzenie.

W związku z powyższym za niewiarygodne, gdyż sformułowane na potrzeby niniejszego postępowania oraz gołosłowne, Sąd uznał twierdzenia powódki, że przyczyną zdarzenia było nadmierne przemęczenie jej brata. Powódka składając zeznania podała, że zna okoliczności zdarzenia jedynie z dokumentacji lekarskiej i z opowiadań. Nie przytaczała, żadnych faktów wskazujących na nadmierne przemęczenie i wpływ tej okoliczności na śmierć brata. Zauważyć również należy, że powódka twierdząc, iż brat przytomność utracił po nadmiernym wysiłku, nie wytłumaczyła czym był spowodowany nadmierny wysiłek.

W takich sprawach wskazanie i wykazanie zewnętrznej przyczyny sprawczej jest warunkiem koniecznym skutecznego dochodzenia swych racji.

Wobec powyższego Sąd uznał, że powódka nie wykazała istnienia przesłanek odpowiedzialności pozwanego, gdyż nie wykazała, że śmierć brata w dniu 2 kwietnia 2014 r. była spowodowana przyczyną zewnętrzną, a więc że była spowodowana nieszczęśliwym wypadkiem. Zatem żądanie powódki jako nieudowodnione podlegało w całości oddaleniu.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm.) Sąd nie obciążył powódki kosztami sądowymi z uwagi na jej sytuację rodzinną, majątkową, powódka utrzymuje się z renty chorobowej, ma na utrzymaniu dziecko na które otrzymuje alimenty w kwocie 500 zł i świadczenie z programu 500+. Natomiast Sąd obciążył powódkę kosztami zastępstwa procesowego strony pozwanej w kwocie 5.400 zł do których doliczyć należało kwotę 17 zł z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Sędzia Renata Starczewska