Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 marca 2021 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący Sędzia Piotr Kawecki

Protokolant sekr. sądowy Anna Sosnowska

po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2021r. w Toruniu

sprawy z powództwa J. S.

przeciwko E. S.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

I.  pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy w postaci wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 14.06.2011r. w sprawie IC 1483/10, w punkcie 2. sentencji, zasądzającego alimenty od J. S. na rzecz E. S. w kwocie po 500 zł (pięćset złotych) miesięcznie – w części dotyczącej kwot wymagalnych po dniu 22 listopada 2016r.,

II.  zasądza od pozwanej E. S. na rzecz powoda J. S. kwotę 1837 zł (tysiąc osiemset trzydzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu,

III.  zasądza od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Toruniu na rzecz adwokata G. M. kwotę 1200 zł (tysiąc dwieście złotych) plus stawka podatku VAT, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej E. S. z urzędu,

IV.  niezapłaconą częścią kosztów sądowych obciąża Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Toruniu.

Sygn. akt III RC 712/19

UZASADNIENIE

Powód J. S. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł pozew przeciwko E. S. domagając się – po sprecyzowaniu stanowiska na rozprawie w dniu 18 marca 2021 r. (k.102-103) - pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 14.06.2011r. w sprawie IC 1483/10 zasądzającego od J. S. na rzecz E. S. alimenty w kwocie 500 zł miesięcznie – w części dotyczącej kwot wymagalnych po dniu 22 listopada 2016r. - w związku z wygaśnięciem z dniem 22 listopada 2016r., na podstawie art. 60§3 zd. 2 kro, jego obowiązku alimentacyjnego wobec E. S. oraz o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

Postanowieniem z dnia 16 listopada 2020r. Sąd ustanowił dla pozwanej E. S. adwokata z urzędu (k. 78 akt).

Na rozprawie z dnia 18 marca 2021r. pozwana uznała powództwo w całości, wniosła o nieobciążanie jej obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz powoda.

Wyrokiem z dnia 19 marca 2021r. w sprawie o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności Sąd:

I.  pozbawił wykonalności tytuł wykonawczy w postaci wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 14.06.2011r. w sprawie IC 1483/10, w punkcie 2. sentencji, zasądzającego alimenty od J. S. na rzecz E. S. w kwocie po 500zł miesięcznie – w części dotyczącej kwot wymagalnych po dniu 22 listopada 2016r.

II.  zasądził od pozwanej E. S. na rzecz powoda J. S. kwotę 1837 zł tytułem zwrotu kosztów procesu,

III.  zasądził od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Toruniu na rzecz adwokata G. M. kwotę 1200 zł plus stawka podatku VAT, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej E. S. z urzędu,

IV.  niezapłaconą częścią kosztów sądowych obciążył Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Toruniu.

W dniu 22 marca 2021r. pełnomocnik pozwanej wniósł wniosek o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia Sądu z dnia 19.03.2021r. w części dotyczącej kosztów postępowania w sprawie z powództwa J. S. przeciwko E. S. o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności.

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt. II wyroku na podstawie art. 102 kpc i zasądził od pozwanej E. S. na rzecz powoda J. S. kwotę 1837 zł (tysiąc osiemset trzydzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu. Powód wygrał niniejszą sprawę w całości, ponosząc koszty procesu w łącznej wysokości 2137 zł z tytułu: opłaty sądowej od pozwu w kwocie 300 zł, wynagrodzenia pełnomocnika będącego radcą prawnym w wysokości 1800 zł (§ 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych /tj. Dz.U. z 2018r. poz. 265/), opłaty kancelaryjnej w kwocie 20 zł oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Pomimo uznania przy pierwszej czynności procesowej żądania pozwu uznać należało, iż pozwana E. S. egzekwując alimenty po dniu 22 listopada 2016r., a więc po wygaśnięciu obowiązku alimentacyjnego J. S. wobec niej, dała powód do wytoczenia sprawy. Tym niemniej, na mocy art. 102 kpc sąd obciążył pozwaną obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz powoda jedynie częściowo, biorąc pod uwagę jej aktualną sytuację życiową i materialną. Pozwana A. S. jest osobą głuchoniemą, z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, jej emerytura wraz z zasiłkiem pielęgnacyjnym wynosi ok. 1900 zł. Powyższa, niewielka wysokość uzyskiwanego dochodu była wypadkiem szczególnie uzasadnionym dla którego Sąd zasądził od strony przegrywającej tylko część kosztów procesu na rzecz powoda, tak by nie pozbawiać pozwanej możliwości utrzymania się. Pozwana argumentowała, iż w ramach postępowania o zniesienie współwłasności nieruchomości J. S. zawarł z nią ugodę w myśl której wspólne mieszkanie stron przypadło E. S. z obowiązkiem spłaty na rzecz powoda określonych ugodą kwot, że spłaciła byłego męża jednorazowo kwotą 60.000 zł, pozostała zaś należność została rozłożona na 78 miesięcznych rat po 500 zł, które sukcesywnie spłaca, jednak w ocenie Sądu – rozliczenia stron w powyższym zakresie odbywały się na zasadzie ekwiwalentności świadczeń - nie można więc powyższej okoliczności traktować jako szczególnego wypadku mającego uzasadniać zasądzenie od pozwanej mniejszej kwoty tytułem zwrotu kosztów procesu na rzecz powoda albo nie obciążania jej w ogóle tymi kosztami. Pamiętać należy także o sytuacji życiowej i materialnej powoda, który również jest osoba głuchoniemą, który wyzbył się współwłasności nieruchomości, przez szereg lat – pomimo wygaśnięcia jego obowiązku alimentacyjnego wobec byłej żony – alimentował ją, zaś jego dochodem jest jedynie uzyskiwana renta w kwocie ok. 1220 zł miesięcznie.

Wynagrodzenie pełnomocnika z urzędu przyznano na podstawie § 2, § 3, § 4 ust. 1 i 3 i § 8 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 18.) orzekając jak w punkcie III sentencji.

O niezapłaconej części kosztów sądowych (wynagrodzenie tłumacza języka migowego) orzeczono w punkcie IV. wyroku w myśl art. 113 ust 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (j.t. Dz.U. z 2020r., poz. 755) w związku z art. 102 kpc, obciążając nimi Skarb Państwa.